Jestem pozytywnym wojownikiem. Kurs Pozytywnego Myślenia

To NIE JEST Kurs Pozytywnego Myślenia.

To JEST Kurs Nabijania Kabzy Pani Beacie i tyle w temacie.

(Tak mi się jakość zrymowało niechcący ;-))

To NIE JEST Kurs Pozytywnego Myślenia.

To JEST Kurs Nabijania Kabzy Pani Beacie i tyle w temacie.

(Tak mi się jakość zrymowało niechcący ;-))

Ostatnia część tego cyklu jest dokładnie tak samo zbudowana jak poprzednie części. Miejsce na własne notatki, codziennie podajemy datę oraz przemyślenia w stylu autorki. W związku z tym, że to część 12 to mamy tutaj odniesienia do okresu Świąt Bożego Narodzenia. Nie przeszkadza to jednak w niczym, jeżeli ktoś czyta te część tak jak ja np w lipcu.
Tak sobie myślę, że jeżeli ten cykl pomógł chociaż 1 osobie to myślę, że nie powinniśmy oceniać aż tak krytycznym okiem samej treści. A jako dziennik sprawdza się na prawdę dobrze.

Ostatnia część tego cyklu jest dokładnie tak samo zbudowana jak poprzednie części. Miejsce na własne notatki, codziennie podajemy datę oraz przemyślenia w stylu autorki. W związku z tym, że to część 12 to mamy tutaj odniesienia do okresu Świąt Bożego Narodzenia. Nie przeszkadza to jednak w niczym, jeżeli ktoś czyta te część tak jak ja np w lipcu.
Tak sobie myślę, że jeżeli...

"Trzeba na nowo zbudować swój system wartości. Wewnętrznie, w swojej własnej duszy".

Rzadko sięgam po publikacje, będące swojego rodzaju motorem do podejmowania działań; wyzwalające motywację i chęć zmian w życiu. Uważam, że każdy jest "panem swojego losu" i tylko dana osoba, ta najbardziej zainteresowana, powinna decydować o tym, co uznać na swojej życiowej drodze za priorytet, najwyższą wartość, do czego dążyć, jak się realizować itp. Czasem jednak można się w tym lekko pogubić; momentami trudno jest odnaleźć właściwą ścieżkę, odpowiedni tor, prowadzący prosto do wyznaczonego celu. I wtedy dobrze jest mieć pod ręką dobrą lekturę, która wiele uświadamia i naprowadza... Właśnie tam, gdzie powinno się być.

"Jestem pozytywnym wojownikiem" to już dwunasty tom z serii "Kursu pozytywnego myślenia" Beaty Pawlikowskiej; mój pierwszy. Muszę przyznać, że potrzebowałam tej książki. Bardzo. Wpadła mi w ręce w odpowiedniej chwili, w odpowiednim miejscu; gdy zastanawiałam się (i wciąż zastanawiam) nad pewnymi kwestiami dotyczącymi moich emocji, mojej hierarchii życiowej, punktu, do którego powinnam dążyć, tego, na czym powinnam się skupić, i co jest dla mnie tak naprawdę ważne. Pojawili się ludzie w moim otoczeniu bardzo doświadczeni przez los, gdzie moje wyimaginowane problemy wyblakły niczym łatwo ścieralny tusz. Doceniam bardziej to co mam wokół siebie. Trzymam mocniej przy sobie ludzi, na których mi zależy, i którym widzę, że zależy na mnie. Wyciągnęłam kilka konkretnych wniosków. Potrzebowałam kopniaka, który dała mi pani Pawlikowska. Niby kilka zdań, a jednak uderzyły. Z całą mocą.

Książka to zbiór rad na każdy dzień miesiąca. Codziennie rano wstawałam, otwierałam "Wojownika", zaznaczałam datę, chłonęłam słowa przeznaczone na dany moment, w przeznaczonym do tego miejscu pisałam to, co w duszy mi akurat grało, i szłam do pracy. Starałam się trzymać motta, które mi towarzyszyło, pamiętając, by myśleć o SOBIE, bo to JA jestem najważniejsza. I nie, wcale nie jestem EGOISTKĄ, która myśli tylko o czubku własnego nosa (choć może niektórzy tak uważają),ale jestem wartościową osobą, która idzie po swoje.

"Ja wreszcie oddycham, czuję ulgę i radość. Szukam w sobie dobra".

Niby zdania przeze mnie tu czytane są oczywistością; łapałam się na tym iż wmawiałam sobie "przecież ja to wiem!" - ale zatem... Dlaczego tak trudno mi przejść z tym w życiu do porządku dziennego? Dlaczego pozwalam innym ludziom ingerować w moje decyzje, moje postanowienia, moje marzenia, plany i zamiary? Dlaczego są osoby, które mogą narzucać mi swoje zdanie, podczas gdy ja kompletnie się z nim nie zgadzam? Czemu nie jestem bardziej asertywna? Czemu wydawało mi się, że może być ktoś, kto wmówi mi, że jest ważniejszy ode mnie? Czytając rady pani Pawlikowskiej uderzyłam się mocno w głowę, zdając sobie sprawę, co robię ze swoim życiem? Powinnam wziąć je za rogi i taranować toczące się pod nogami kłody, zamiast się ciągle nad sobą użalać i siedzieć w miejscu. Książka to ilustracje, cytaty, puste linijki na Twoje własne przemyślenia. To Ty tu rządzisz, publikacja ta bowiem to jedna wielka wolność. Autorka to pozytywny motor działań, uświadamiający, na co tak naprawdę w życiu zwracać uwagę.

Jak wspomniałam, rzadko sięgam po podobne lektury, jednak teraz już wiem, że naprawdę są potrzebne. Jeśli trafią w ręce w czasie, w którym tego potrzebujesz... Wykorzystaj to, weź jak najwięcej.

Ja wzięłam. PRZEDE WSZYSTKIM DWA SŁOWA.

Kocham Cię. Wypowiadane codziennie do lustra.

I tego Ci życzę.

www.ksiazkolubna.pl

"Trzeba na nowo zbudować swój system wartości. Wewnętrznie, w swojej własnej duszy".

Rzadko sięgam po publikacje, będące swojego rodzaju motorem do podejmowania działań; wyzwalające motywację i chęć zmian w życiu. Uważam, że każdy jest "panem swojego losu" i tylko dana osoba, ta najbardziej zainteresowana, powinna decydować o tym, co uznać na swojej życiowej drodze za...

Po lekturze książki mam mieszane uczucia może dlatego ,że wcześniej czytałam Trening szczęścia i odniosłam wrażenie, że tytuł jestem pozytywnym wojownikiem jest w dużej mierze kopią treści jakie były przedstawione w treningu. Inną kwestią jest to, że autorce wydaje się, że jest wszechwiedząca ( opiekujesz się innymi, by w ten sposób odwrócić uwagę od swoich problemów albo nie chcesz zrobić porządku w swoim życiu). Wyjątkowo jestem wyczulona na wszelkiego rodzaju doradców, którzy próbują mówić innym jak powinni układać swoje życie by było lepsze. Przesadne wydaje mi się przypisywanie roli świadomości w mało istotnych sprawach, jak niezatemperowany ołówek. Zgadzam się natomiast z tym, że sens świąt nie polega na perfekcyjnym przygotowaniu makowców bądź mazurków ale na odnalezieniu ich ducha podobnie, jak z tym, że ludziom trzeba stawiać granice, ponieważ będą tyle od nas brać ile my sami im będziemy dawać. To jest jednak tylko moja opinia i każdy ma prawo do własnej.

Po lekturze książki mam mieszane uczucia może dlatego ,że wcześniej czytałam Trening szczęścia i odniosłam wrażenie, że tytuł jestem pozytywnym wojownikiem jest w dużej mierze kopią treści jakie były przedstawione w treningu. Inną kwestią jest to, że autorce wydaje się, że jest wszechwiedząca ( opiekujesz się innymi, by w ten sposób odwrócić uwagę od swoich problemów albo...

„… Życie jest poczuciem spójności między tym co robię, a tym, w co wierzę. Życie polega na tym, żeby mieć jasne, klarowne i czytelne wewnętrzne przekonanie o tym co jest dobre, wartościowe i budujące …”

Wojownik kojarzy się z siłą, witalnością i odwagą. Ale czy w życiu, zawsze udaje się stawić czoła wszystkim przeciwnościom losu? Wątpię w to szczerze. To udawane uśmiechy, niewarta niczego przychylność i pieniądze - rządzą tym obecnym, dość dziwnym światem.

Autorka podkreśla, że „kiedy pytasz siebie, w rzeczywistości pytasz swoją podświadomość”. Każdy z Nas ma określoną specjalność, dzięki czemu obowiązki są podzielone w sprawiedliwy sposób. Ktoś zajmuje się reklamą, rezolutna księgowa ogarnia jednolity plik kontrolny, dobry lekarz postawi diagnozę, a hydraulik naprawi cieknący kran.

To kolejna książka Beaty Pawlikowskiej, która po części szuka wewnętrznej harmonii, kierując czytelnika na właściwe tory. Autorka reportaży i felietonów, oraz kilkudziesięciu książek podróżniczych od lat doradza swoim fanom, jak aktywnie i zdrowo żyć. Uzależnienia mają na celu manipulację, zniewalają i niszczą. Musimy zdać sobie sprawę z ich złego wpływu. Alkohol, to tylko chwilowe rozwiązanie, ale nie leczy emocji. Niestety statystyki są przerażające, szczególnie wśród kobiet.

A co z możliwością życia bez stresu? W dzisiejszym świecie, to raczej niemożliwe. Porządkowanie życia według schematu jest interesującym zagadnieniem. Czas jest zarówno naszym przyjacielem, ale i wrogiem. Czy w tym momencie szukacie w swojej podświadomości konkretnego rozwiązania?

Uczucia takie jak: miłość, złość czy strach, mają mieć miejsce w czasie dla Nas istotnym. I nikomu nic do tego. Komunikaty są jasne i czytelne. Życie to taki bagaż, jak u podróżnika. Każdy nosi swój własny.

Publikacja zawiera rysunki, zaznaczone cytaty i myśli, ale panuje w niej artystyczna wolność, nieskrępowana żadnym schematem. Przecinki w książce, postawione są zgodnie z artystyczną wolnością. Co jest bardzo charakterystyczne dla książek pisarki.

Zapytacie co wyniosłam z tej książki? Bardzo dużo. Przede wszystkim definicja pewności siebie, odpowiada mi najbardziej. To ona „pochodzi wprost z sympatii do samego siebie, z zaufania we własne siły i z przyjaźni, jaką dla siebie masz …” Tego i sobie i Wam życzę.

Pozdrawiam i gorąco polecam
Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: EDIPRESSE KSIĄŻKI
Oprawa: twarda
Liczba stron: 250
Projekt okładki: Beata Pawlikowska, Maciej Szymanowicz
Premiera: 17.01.2018 r.(nowość wydawnicza)

„… Życie jest poczuciem spójności między tym co robię, a tym, w co wierzę. Życie polega na tym, żeby mieć jasne, klarowne i czytelne wewnętrzne przekonanie o tym co jest dobre, wartościowe i budujące …”

Wojownik kojarzy się z siłą, witalnością i odwagą. Ale czy w życiu, zawsze udaje się stawić czoła wszystkim przeciwnościom losu? Wątpię w to szczerze. To udawane uśmiechy,...