Nowy dom na Wyrębach II

Ufff, przebrnąłęm! Co to była za męczarnia... Nadal lepsze niż część druga, bo tutaj się przynajmniej coś działo, ale nawet przez tyci ułamek sekundy nie czułem grozy ani klimatu horrorowego.

Miałem wrażenie, że cofnąłem się do czasów dzieciństwa i "obejrzałem" odcinek Gęsiej Skórki na Fox Kids, chyba tam to puszczali, nie? O ile do tego serialu mam ogromny sentyment i uwielbiałem go lata temu, a nawet nie raz mocno mnie przestraszył, to nie wiem jak podobałoby mi się to teraz. Możliwe, że tak jak ta książka, czyli czułbym, że treść nie jest dopasowana do odbiorcy.

Książka zawiera literówki, zwróciłem też uwagę na jakieś błędy językowe tu i ówdzie. Merytorycznie też mi się nie kleiły główne postacie. Ich charakter jest jakiś, w przypadku Ewy okrutnie irytujący, ale jest też momentami niespójny. Niektóre zachowania zupełnie odbiegają od osobowości danej postaci. Jednym z przykładów jest właśnie ciągle naiwna i infantylna Ewa, która pisze sobie pamiętniczek, a nagle ni z tego ni z owego zaczyna siarczyście kląć.

Ufff, przebrnąłęm! Co to była za męczarnia... Nadal lepsze niż część druga, bo tutaj się przynajmniej coś działo, ale nawet przez tyci ułamek sekundy nie czułem grozy ani klimatu horrorowego.

Miałem wrażenie, że cofnąłem się do czasów dzieciństwa i "obejrzałem" odcinek Gęsiej Skórki na Fox Kids, chyba tam to puszczali, nie? O ile do tego serialu mam ogromny sentyment i...

Bardzo dobre zakończenie trylogii. Darda umie w straszenie.

Bardzo dobre zakończenie trylogii. Darda umie w straszenie.

Audiobook
Stefan Darta to mój ulubiony polski autor piszący horrory, czy powieści grozy. Jego gawędziarski styl bardzo mi pasuje i świetnie bawię się na jego książkach. Nie musi epatować nadmiernie przemocą, aby wciągnąć czytelnika w świat opisywanych przez siebie historii. Tym razem zabiera nas znowu na Wyręby, gdzie ciągle krążą wilki, demony, strzygi, czy też inne nadnaturalne stworzenia i zjawiska. Trudno mi wskazać jakieś wady tej książki, bo naprawdę mnie wciągnęła, ale zabrakło świeżości pierwszej części, czyli "Domu na Wyrębach", który był dla mnie wielkim "wow" i niezmienne to mój numer jeden jeśli chodzi o polskie horrory (drugi jest "Inkub" Artura Urbanowicza).
Warto oczywiście przeczytać, ale jeśli ktoś poprzestanie na części pierwszej nie straci wiele.

Audiobook
Stefan Darta to mój ulubiony polski autor piszący horrory, czy powieści grozy. Jego gawędziarski styl bardzo mi pasuje i świetnie bawię się na jego książkach. Nie musi epatować nadmiernie przemocą, aby wciągnąć czytelnika w świat opisywanych przez siebie historii. Tym razem zabiera nas znowu na Wyręby, gdzie ciągle krążą wilki, demony, strzygi, czy też inne...

Chyba najmniej mi się podobała ze wszystkich części, czegoś mi w niej brakowało...

Chyba najmniej mi się podobała ze wszystkich części, czegoś mi w niej brakowało...

Choć druga część była już w zupełnie innym stylu niż pierwsza( której klimat i styl mnie zauroczył) to część trzecia była po prostu trudna do czytania. Zero klimatu, za to kalejdoskop dziwnych rozmów i zdarzeń bardzo przypominających współczesne przygodówki słowiańsko-horrorowe z banalnymi rozwiązaniami. Niska ocena jest wynikiem rozczarowania wobec dobrego pisarza, który zdecydował się powielać znane schematy

Choć druga część była już w zupełnie innym stylu niż pierwsza( której klimat i styl mnie zauroczył) to część trzecia była po prostu trudna do czytania. Zero klimatu, za to kalejdoskop dziwnych rozmów i zdarzeń bardzo przypominających współczesne przygodówki słowiańsko-horrorowe z banalnymi rozwiązaniami. Niska ocena jest wynikiem rozczarowania wobec dobrego pisarza, który...

Pierwszy tom mnie zachwycił. Obie kontynuacje jednak mocno od niego odstają.

Pierwszy tom mnie zachwycił. Obie kontynuacje jednak mocno od niego odstają.

Spore rozczarowanie. Historia z pierwszej części była naprawdę ciekawa. Ta niestety spłyca ją... jest kiepsko, a szkoda. Finał... Cóż, mnie rozczarował...

Spore rozczarowanie. Historia z pierwszej części była naprawdę ciekawa. Ta niestety spłyca ją... jest kiepsko, a szkoda. Finał... Cóż, mnie rozczarował...

Poziom wpasowuje się pomiędzy 1 a 2 tomem. Nie jest to historia z pierwszej części, jednak jest ciekawiej niż w drugiej. W końcu też dostajemy odpowiedzi, które poprzednia książka pozostawiła. Dużo pomaga styl autora, który jest bardzo przyjemny, gdyż cała sprawa nie była zbyt skomplikowana.

Poziom wpasowuje się pomiędzy 1 a 2 tomem. Nie jest to historia z pierwszej części, jednak jest ciekawiej niż w drugiej. W końcu też dostajemy odpowiedzi, które poprzednia książka pozostawiła. Dużo pomaga styl autora, który jest bardzo przyjemny, gdyż cała sprawa nie była zbyt skomplikowana.

Wydarzenia opisane w tej części rozgrywają się niedługo po akcji z tomu drugiego. Klimat grozy jest wszechobecny, fabuła jest całkiem interesująca, jednak nie różni się poziomem od poprzedniej części. Typowy średniak, przeczytany na przerwach w pracy w ciągu 3 dni.

Wydarzenia opisane w tej części rozgrywają się niedługo po akcji z tomu drugiego. Klimat grozy jest wszechobecny, fabuła jest całkiem interesująca, jednak nie różni się poziomem od poprzedniej części. Typowy średniak, przeczytany na przerwach w pracy w ciągu 3 dni.

Kolejny tom nie różni się zbytnio od poprzednich, nie jest to na pewno książka z gatunku horror, jest to fajnie opowiedziana historia z domieszką grozy takiej delikatnej żeby nie powiedzieć subtelnej grozy, chociaż w tej części jest jej zdecydowanie więcej niż w poprzednich. Akcja tak naprawdę rozkręca się pod koniec książki ale pomysł na zakończenie jest naprawdę ciekawy.

Kolejny tom nie różni się zbytnio od poprzednich, nie jest to na pewno książka z gatunku horror, jest to fajnie opowiedziana historia z domieszką grozy takiej delikatnej żeby nie powiedzieć subtelnej grozy, chociaż w tej części jest jej zdecydowanie więcej niż w poprzednich. Akcja tak naprawdę rozkręca się pod koniec książki ale pomysł na zakończenie jest naprawdę ciekawy.