Monika Bogucka wywodzi się z dobrego domu, matka sędzina, ojciec adwokat, dziadek dziewczyny także jest znanym trójmiejskim prawnikiem. Gdy dziewczyna była dużo młodsza, nie była zbyt urodziwa, krótkie włosy, krzywe zęby, jednak przeszła metamorfozę i przerodziła się prawdziwą piękność. Zyskała dzięki temu więcej przyjaciół i zainteresowanie płci przeciwnej. Ale Monika była także młodą, zagubioną dziewczyną, przez co wpadła w sidła dużo starszego mężczyzny, który działał w mafii, poznała potem innych z tej branży i tak popełniała błąd za błędem...

Matka Moniki, będąc w jej wieku była zakochana w Tadeusz Dubielu, który pragnął zostać lekarzem medycyny sądowej. Jednakże ojciec Heleny nie godził się na ten związek. Młodzi rozstali się, każdy ułożył sobie życie na nowo, po jakimś czasie ich drogi połączyły się na nowo. Kobieta skupiona na swojej pracy, romansie nie zauważa problemów Moniki. Gdy pewnego dnia Monika nie wraca do domu, a potem odnajdują jej okaleczone ciało, Helena czuję jakby w życiu straciła już wszystko.

W 2013 roku na brzegu morza odnalezione zostają zwłoki dziewczyny, która zaginęła kilka dni wcześniej. Prokurator Leopold Bilski przy oględzinach zwłok zauważa, że kobieta ma wyciętą czerwień wargową. Wszystko wskazuje na to, że ciało łudząco przypomniał to, które było znalezione 17 lat temu i była to Monika Bogucka. Czy obie sprawy są połączone? Czy to sprawka mafii? A może jakiś psychopata poluje na młode dziewczyny i wycina im usta?

Bardzo dobry kryminał! Narracja prowadzona w dwóch osiach czasowych. Poznajemy losy Moniki, jej rodziców, które pozwalają nam poznać dziewczynę. Druga oś pokazuje nam działania śledczych po odnalezieniu ciała Martyny Kalety i doszukiwanie się podobieństw, połączeń, które sprawiłyby i pokazały czy faktycznie obie zbrodnie są dokonane przez jedną osobę z tym samym motywem. Świetnie zbudowany poziom napięcia, który powoduje, że czytelnik zastanawia się czy osoba, którą w danym momencie typuje autorka dokonała zbrodni. Moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Małgorzaty i od razu na plus.

Monika Bogucka wywodzi się z dobrego domu, matka sędzina, ojciec adwokat, dziadek dziewczyny także jest znanym trójmiejskim prawnikiem. Gdy dziewczyna była dużo młodsza, nie była zbyt urodziwa, krótkie włosy, krzywe zęby, jednak przeszła metamorfozę i przerodziła się prawdziwą piękność. Zyskała dzięki temu więcej przyjaciół i zainteresowanie płci przeciwnej. Ale Monika była...

Dawno już nie czytałam tak dobrego thrillera. Szybka akcja. Nie idzie się oderwać od książki. Teraz czekam na ekranizację na Netflix. Polecam

Dawno już nie czytałam tak dobrego thrillera. Szybka akcja. Nie idzie się oderwać od książki. Teraz czekam na ekranizację na Netflix. Polecam

Najlepszy kryminał jaki czytałam od bardzo dawna, więc mimo niedociągnięć daję dodatkową gwiazdkę.
Przede wszystkim, ktoś w ogóle prowadzi jakieś śledztwo, czegoś szuka, etc, za co już duży plus.
Bohaterowie są fajnie napisani i ciekawi.
Osobiście lubię jak w książkach rzeczy dzieją w się w różnym czasie, więc za to też spory plus.
Książka nie jest bezsensownie długa, nie ciągnie się, czyta się lekko.

Najlepszy kryminał jaki czytałam od bardzo dawna, więc mimo niedociągnięć daję dodatkową gwiazdkę.
Przede wszystkim, ktoś w ogóle prowadzi jakieś śledztwo, czegoś szuka, etc, za co już duży plus.
Bohaterowie są fajnie napisani i ciekawi.
Osobiście lubię jak w książkach rzeczy dzieją w się w różnym czasie, więc za to też spory plus.
Książka nie jest bezsensownie długa, nie...

“Byli tacy młodzi. Wszystkie wybory życiowe były wtedy przed nimi.”

Życiowe wybory to tylko preludium do tego, co skomponował dla nich los. Niemądre decyzje. Niespełnione marzenia. Nieuchronna śmierć.

Ich przyszłość już była. Ich piękno, wyjątkowość i talent okazały się ich przekleństwem.

Czerwień to nie tylko miłość, pożądanie, uniesienie. Czerwień kojarzy się też z przemocą, gniewem. Krwią.

Taka jest właśnie historia od Malgorzaty Oliwii Sobczak. Wielowymiarowa. Dynamiczna. Budząca skrajne odczucia. Od niepokoju, przez żal, po gniew.

Misterna intryga, niezwykle plastyczni bohaterowie i pomorskie skrupulatnie odmalowane tło sprawiają, że “Czerwień” to lektura wyjątkowo wysokich lotów.

Relacje i emocje - to dzięki nim ta opowieść nabiera kolorytu. Nieczułe rodzicielstwo. Dławione namiętności. Pasja. Obsesja. Władza. Wszystkie więzi i układy są trudne i niejednoznaczne. Zostają pod skórą.

Czerwień to zdecydowanie mój vibe. Mości się w moim czytelniczym serduszku, a ja sięgam po pozostałe kolory.

“Byli tacy młodzi. Wszystkie wybory życiowe były wtedy przed nimi.”

Życiowe wybory to tylko preludium do tego, co skomponował dla nich los. Niemądre decyzje. Niespełnione marzenia. Nieuchronna śmierć.

Ich przyszłość już była. Ich piękno, wyjątkowość i talent okazały się ich przekleństwem.

Czerwień to nie tylko miłość, pożądanie, uniesienie. Czerwień kojarzy się też z...

Nie tak dawno obejrzałem na YT trailer filmu "Kolory zła. Czerwień", który wkrótce ma mieć premierę na popularnej platformie streamingowej. Trailer bardzo mnie zaciekawił, więc zrobiłem research typu 'co i jak', no i okazało się że jest
to ekranizacja powieści nie znanej mi Małgorzaty Oliwii Sobczak. Trzymając się zasady 'najpierw książka potem film' zabrałem się za lekturę tej powieści. I dobrze się stało, albowiem "Kolory zła. Czerwień" to dość fajny kryminał, choć muszę przyznać że autorka raczy też czytelnika mocno psychologicznymi wstawkami osób przewijających się przez karty powieści. Jak dla mnie ta proporcja mogłaby być bardziej korzystna na rzecz stricte kryminalnego aspektu, ale... Dobra, przymykam oko na to. Sam wspomniany aspekt kryminalny ma się dobrze, choć po prawdzie autorka rzuca przez całą narrację okruchy z których można to i owo wywnioskować - nie chwaląc się ja tak uczyniłem.
Przez to tożsamość sprawcy całego zła nie zaskoczyła mnie tak jak powinna. I jeszcze taka refleksja mnie nachodzi - cieszy to że wobec lekkiej stagnacji/marazmu/regresu formy naszych czołowych, rodzimych 'kryminalistów' (np. panowie Chmielarz, Stelar czy Czubaj, a za takowy zastój/spadek formy uważam ich ostatnie literackie dokonania) - pojawiły się Młode Wilczyce (drogie Panie, przepraszam jeśli uraziłem tym określeniem, ale naprawdę mam w tym przypadku na myśli wyłącznie pozytywny kontekst!) które pokazują że płeć piękna zwana też słabą potrafi pisać wyśmienite historie kryminalne. Justyna Jelińska, Anna Rozenberg, Kinga Wójcik czy właśnie Małgorzata Oliwia Sobczak są tego żywym dowodem. Do cyklu którego pierwszym tomem jest "Czerwień" na pewno powrócę, i mam nadzieję że będę zadowolony jeszcze bardziej. Teraz - mocne sześć gwiazdek plus tradycyjnie jedna gwiazdka za "mój" debiut z autorką.

Nie tak dawno obejrzałem na YT trailer filmu "Kolory zła. Czerwień", który wkrótce ma mieć premierę na popularnej platformie streamingowej. Trailer bardzo mnie zaciekawił, więc zrobiłem research typu 'co i jak', no i okazało się że jest
to ekranizacja powieści nie znanej mi Małgorzaty Oliwii Sobczak. Trzymając się zasady 'najpierw książka potem film' zabrałem się za lekturę...

Bardzo dobry kryminał. Bardzo szybko się czyta. Są pewne niedociągnięcia, ale można przymknąć oko. Polecam.

Bardzo dobry kryminał. Bardzo szybko się czyta. Są pewne niedociągnięcia, ale można przymknąć oko. Polecam.

Trójmiastem wstrząsa brutalne morderstwo młodej dziewczyny, jej śmierć to ogromna tragedia, jednak opinią publiczną najbardziej wstrząsa sposób, w jaki ktoś okaleczył jej twarz. Podobieństwa do zbrodni sprzed lat nasuwają się same, zbrodni za którą nikt nie został ukarany…
Prokurator Leopold Bilski z uporem brnie przez śledztwo, które przynosi więcej pytań niż odpowiedzi i wbrew sobie zaczyna angażować się emocjonalnie. Jednak wszystko ma swoje konsekwencje a Leo nie zdaje sobie sprawy, jak paskudne finalnie mogą się okazać. Niestety tylko schwytanie mordercy i odkrycie prawdy może sprawić, że nie pojawią się kolejne okaleczone ciała a rodziny zaginionych kobiet odzyskają spokój.
Czerwień to pierwszy tom serii Kolory zła i choć na rynek trafił już ładnych parę lat temu to jest to zdecydowanie pozycja po którą warto sięgnąć. Małgorzata Oliwia Sobczak zdecydowanie wie, jak przyciągnąć czytelnika i zatrzymać go na dłużej. Jej powieść ma w sobie dokładnie to, co powinien mieć dobry kryminał: tajemnicę sprzed lat, niewyjaśnioną zbrodnię, kłamstwa, emocje i odrobinę nadziei, że na koniec wszystko się ułoży.
Lubię kryminały ale byłam wręcz zaskoczona tym, jak bardzo spodobała mi się Czerwień. Z miejsca polubiłam prokuratora Bilskiego i jego współpracowników i bez zbędnej zwłoki przyłączyłam się do ich śledztwa. A i tak najlepsze było zakończenie! Takie nieoczywiste, długo wahałam się przy typowaniu mordercy, książka kluczyła tak, że co kilka stron zmieniałam zdanie bo nagle mój wybór wydawał się niewłaściwy, a na koniec i tak czekało mnie zaskoczenie.
Jedynym minusem tej pozycji jest pewien… nazwijmy to chaos narracyjny. Autorka przeskakuje między teraźniejszością a przeszłością a także między bohaterami… Helena, Monika, Leo, Tadeusz… momentami musiałam mocno się skupić, żeby się nie pogubić.
Jednak plusy tej pozycji zdecydowanie przeważają. Daje jej zasłużone 9/10, czytając bawiłam się świetnie i wiecie, co jest najlepsze? Na drugi tom nie trzeba czekać latami i można po niego sięgnąć od razu! Co też właśnie zamierzam zrobić ;D

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu W.A.B
#współpracarecenzencka
#współpracabarterowa
#współpracareklamowa

Trójmiastem wstrząsa brutalne morderstwo młodej dziewczyny, jej śmierć to ogromna tragedia, jednak opinią publiczną najbardziej wstrząsa sposób, w jaki ktoś okaleczył jej twarz. Podobieństwa do zbrodni sprzed lat nasuwają się same, zbrodni za którą nikt nie został ukarany…
Prokurator Leopold Bilski z uporem brnie przez śledztwo, które przynosi więcej pytań niż odpowiedzi i...

Po książkę Małgorzaty Sobczak sięgnęłam dosyć niechętnie, myśląc sobie "Kobitka ze wsi postanowiła wydać własną książkę." (P. Małgorzata aktualnie mieszka dosłownie łąkę ode mnie). Jednak książka pozytywnie mnie zaskoczyła.

Wiele autorów próbowało akcję książki poprowadzić w dwóch liniach czasowych, lecz mało kto poradził sobie tak świetnie jak P. Małgorzata. Fabuła jest poprowadzona bardzo dokładnie i nie posiada rażących w oczy błędów. Co bardzo sobie cenię, czytelnik nie posiada wiedzy większej niż Leopold Bilski, który wraz z innymi bohaterami prowadzi nas do zaskakującego z zarazem nienaciąganego zakończenia.

Po książkę Małgorzaty Sobczak sięgnęłam dosyć niechętnie, myśląc sobie "Kobitka ze wsi postanowiła wydać własną książkę." (P. Małgorzata aktualnie mieszka dosłownie łąkę ode mnie). Jednak książka pozytywnie mnie zaskoczyła.

Wiele autorów próbowało akcję książki poprowadzić w dwóch liniach czasowych, lecz mało kto poradził sobie tak świetnie jak P. Małgorzata. Fabuła jest...

Ta książka przeleżała u mnie na półce dobre 4 lata. To był duży błąd. Bardzo fajnie prowadzony kryminał, z bohaterami, których momentalnie polubiłem. Pozostałe części tej trylogii już zakupione

Ta książka przeleżała u mnie na półce dobre 4 lata. To był duży błąd. Bardzo fajnie prowadzony kryminał, z bohaterami, których momentalnie polubiłem. Pozostałe części tej trylogii już zakupione

Szukając kryminału, którego akcja rozgrywa się w Trójmieście natrafiłam na "Czerwień".
Książkę czyta się bardzo dobrze, akcja jest prowadzona sprawnie.
Przeplatanie bieżących wydarzeń z tymi sprzed lat nie jest czymś niezwykłym w tego typu literaturze. Tutaj jest to zrobione w bardzo przyjemny i przystępny sposób.

Historia jest spójna, bez zbędnych opisów, przy jednoczesnym dobrym przedstawieniu bohaterów i ciągu zdarzeń.
Zakończenie nie jest zaskoczeniem, ale zupełnie mi to nie przeszkadza w pozytywnej ocenie pozycji.

Myślę, że w przyszłości sięgnę po inne książki autorki.

Szukając kryminału, którego akcja rozgrywa się w Trójmieście natrafiłam na "Czerwień".
Książkę czyta się bardzo dobrze, akcja jest prowadzona sprawnie.
Przeplatanie bieżących wydarzeń z tymi sprzed lat nie jest czymś niezwykłym w tego typu literaturze. Tutaj jest to zrobione w bardzo przyjemny i przystępny sposób.

Historia jest spójna, bez zbędnych opisów, przy...