Oczy zachodzące szkarłatem

Taka sobie...
Klasyczny w swojej formie kryminał, wzorowany na książkach Agaty Christie. Tyle, że tu jest ciut za prosto, ciut za oczywiście, ciut za słabo. Całość jest krótka, zwięzła, ale wpleciony w nią trudny epizod z polskiej historii trochę mi zgrzytał. Jakby miał podburzać, budzić niechęć do określonych ludzi.
Jedna gwiazdka odjęta za korektę, a raczej jej brak - błędy słowne i literowe psuły radość czytania

Taka sobie...
Klasyczny w swojej formie kryminał, wzorowany na książkach Agaty Christie. Tyle, że tu jest ciut za prosto, ciut za oczywiście, ciut za słabo. Całość jest krótka, zwięzła, ale wpleciony w nią trudny epizod z polskiej historii trochę mi zgrzytał. Jakby miał podburzać, budzić niechęć do określonych ludzi.
Jedna gwiazdka odjęta za korektę, a raczej jej brak -...

Ciekawy pomysł na fabułę, dobrze i szybko się czyta. wiele bohaterów jednak można się szybko zorientować kto jest kto :)

Ciekawy pomysł na fabułę, dobrze i szybko się czyta. wiele bohaterów jednak można się szybko zorientować kto jest kto :)

Słaba powieść od wzorująca pewną powieść A. Christie

Słaba powieść od wzorująca pewną powieść A. Christie

Klimat rodem z Agaty Christie. Kiedy żywioł atakuje, a ludzie wobec niego stają się bezbronni i malutcy skazani na jego łaskę i niełaskę trzeba wznieść się ponad lęki i potrzeby, współpracować i walczyć o przetrwanie. Albo popełnić morderstwo. W odciętym od świata domu. A to oznacza, że sprawcą jest ktoś, kto się w nim znajduje. Nikomu nie można ufać. Nawet sobie. Każdy najdrobniejszy szczegół przeważa o tym, czy prowadzone amatorsko przez głównego bohatera Samuela śledztwo doprowadzi do zidentyfikowania mordercy. Czy jego pasja i umiejętności wystarczą, czy rozzłości zabójcę zanim uda mu się go rozpoznać. A może on sam nim jest i tylko odsuwa od siebie podejrzenia? Książka nie jest może powieścią najwyższych lotów z porywającym suspensem, ale na pewno zajmie głowę na wiele godzin. Szczególnie polecam lekturę w śnieżnych okolicznościach.

Klimat rodem z Agaty Christie. Kiedy żywioł atakuje, a ludzie wobec niego stają się bezbronni i malutcy skazani na jego łaskę i niełaskę trzeba wznieść się ponad lęki i potrzeby, współpracować i walczyć o przetrwanie. Albo popełnić morderstwo. W odciętym od świata domu. A to oznacza, że sprawcą jest ktoś, kto się w nim znajduje. Nikomu nie można ufać. Nawet sobie. Każdy...

W odciętym przez obfite opady śniegu pensjonacie u podnóża jednej z gór w okolicach Szczyrku uwięzionych zostaje kilka osób w tym wnuczka właściciela i jej partner, piszący krwiste opowiadania kryminalne na swoim blogu. Kiedy w tajemniczych okolicznościach ginie jej dziadek instynkt niespełnionego śledczego powoduje, że bloger staje się samozwańczym detektywem. Bardzo szybko okazuje się, jest jedyną „obcą” osobą w tym towarzystwie i znalazł się w oku cyklonu walki o spadek gdzie każdy rzuca oskarżenia na innych.
„Oczy zachodzące szkarłatem” Wojciecha Czernka to kryminał polecany tylko czytelnikom mającym sporo samozaparcia i cierpliwości aby dotrwać do ostatnich stron i wielbicielom
słabych podróbek klasycznych angielskich kryminałów gdzie akcja rozgrywa się w zamkniętym domu pełnym zagadek wśród osób skrywających mnóstwo tajemnic.

W odciętym przez obfite opady śniegu pensjonacie u podnóża jednej z gór w okolicach Szczyrku uwięzionych zostaje kilka osób w tym wnuczka właściciela i jej partner, piszący krwiste opowiadania kryminalne na swoim blogu. Kiedy w tajemniczych okolicznościach ginie jej dziadek instynkt niespełnionego śledczego powoduje, że bloger staje się samozwańczym detektywem. Bardzo...

"Oczy zachodzące szkarłatem" Wojciech Czernek

Góry, zima, dom odcięty od cywilizacji i morderstwo. Lubię przenieść się w wyobraźni do takiego miejsca. Tutaj też znalazłam ten wątek, czego spodziewałam się już po okładce.

Zawędrowałam do Szczyrku do małego pensjonatu, do którego na święta Bożego Narodzenia zjechała się bliska rodzina właściciela ośrodka. Zamieć śnieżna odcięła gości od reszty świata, a zło kryło się za pozornie spokojnymi krajobrazami.
Oczywiście musiało być też morderstwo i detektyw, który chce rozwiązać tę zagadkową śmierć, a był nim chłopak wnuczki zamordowanego właściciela pensjonatu. Bohaterowie, uwięzieni pod jednym dachem, musieli dokładnie przyjrzeć się sobie nawzajem, odkrywając sekrety, które prowadziły do rozwiązania tej mrocznej układanki.

Częściowo widzę tu podobieństwo do niedawno czytanej książki Agathy Christie "Morderstwo w Boże Narodzenie". Można się tego doszukać nie tylko w klimacie, ale i w misternie splecionej intrydze. Autor dodał tu jednak zamknięte środowisko, odcinając bohaterów od reszty świata, co nadało historii nieco klaustrofobicznego napięcia.
Widziałam, że dla wielu czytelników jest to zbyt duża inspiracja Christie lub nawet plagiat, ja jednak tego aż tak nie postrzegam. Trudno wymyśleć tu coś nowatorskiego, bo wszystko już było powiedziane w tym temacie. Nawet późniejsza książka Ruth Ware "Jedno po drugim" bardzo przypomina mi "Oczy...".

Fajna jest tu atmosfera, klimat i surowość zimowej scenerii, a autor precyzyjnie wyrysował obraz miejsc, które stały się areną zbrodni. Warto też podkreślić, że autor wspomniał tu o zbrodniach wołyńskich, co było ciekawym zabiegiem i urozmaiciło historię.

Jeśli lubicie tego typu wątki to nie będziecie się nudzić.

"Oczy zachodzące szkarłatem" Wojciech Czernek

Góry, zima, dom odcięty od cywilizacji i morderstwo. Lubię przenieść się w wyobraźni do takiego miejsca. Tutaj też znalazłam ten wątek, czego spodziewałam się już po okładce.

Zawędrowałam do Szczyrku do małego pensjonatu, do którego na święta Bożego Narodzenia zjechała się bliska rodzina właściciela ośrodka. Zamieć śnieżna...

Bardzo słaba książka.

Bardzo słaba książka.

Czyta się wartko, tyle że to bezczelny plagat Morderstwa w Boże Narodzenie A. Christie

Czyta się wartko, tyle że to bezczelny plagat Morderstwa w Boże Narodzenie A. Christie

Nawiązanie do klasyki w stylu "wszyscy jesteśmy podejrzani i zdani tylko na siebie". Odcięty od świata pensjonat, śmierć nestora rodu, rodzinne tajemnice i samozwańczy detektyw. Bardzo wyidealizowany obraz Samuela, a nie ma przecież ludzi bez żadnej skazy. Polecam, jako lekką, letnią (bo ze stron wieje chłodem:) lekturę.

Nawiązanie do klasyki w stylu "wszyscy jesteśmy podejrzani i zdani tylko na siebie". Odcięty od świata pensjonat, śmierć nestora rodu, rodzinne tajemnice i samozwańczy detektyw. Bardzo wyidealizowany obraz Samuela, a nie ma przecież ludzi bez żadnej skazy. Polecam, jako lekką, letnią (bo ze stron wieje chłodem:) lekturę.

W zamierzeniu chyba miało być literackie wskrzeszenie Agaty Christie. I trzeba przyznać, że częściowo się udało. Niestety tylko częściowo. Nie ta intryga, nie ta atmosfera, nie ten smak. Trochę się wynudziłam. Co najmniej 1,5 punkta przyznaję za wspomnienie zbrodni wołyńskich, co jest obowiązkiem nas wszystkich. Polaków. Pamiętać i przypominać.

W zamierzeniu chyba miało być literackie wskrzeszenie Agaty Christie. I trzeba przyznać, że częściowo się udało. Niestety tylko częściowo. Nie ta intryga, nie ta atmosfera, nie ten smak. Trochę się wynudziłam. Co najmniej 1,5 punkta przyznaję za wspomnienie zbrodni wołyńskich, co jest obowiązkiem nas wszystkich. Polaków. Pamiętać i przypominać.