Najważniejszy

"Najważniejszy" to poruszająca powieść Magdaleny Majcher, która porusza ważne tematy takie jak rodzicielstwo, miłość i więzi rodzinne. Martyna to samotna matka 4-letniej córki. Mimo starań, jej kolejne związki kończą się niepowodzeniem. Kobieta nie potrafi zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, a w jej sercu wciąż tli się żal do ojca dziecka, który ją opuścił.
Autorka w mistrzowski sposób kreuje postać Martyny. Ukazuje jej dylematy, słabości i pragnienia, czyniąc ją postacią niebanalną i pełną sprzeczności. Czytelnik łatwo może utożsamić się z jej emocjami i kibicować jej w drodze do szczęścia. Powieść "Najważniejszy" to nie tylko historia Martyny, ale również opowieść o innych bohaterach, którzy borykają się z własnymi problemami. Relacje między nimi są skomplikowane i pełne napięć, co nadaje powieści realizmu i głębi. Majcher porusza w swojej książce wiele ważnych kwestii społecznych. Zwraca uwagę na problemy samotnych matek, stereotypy dotyczące płci i trudności w budowaniu trwałych relacji. Robi to jednak w sposób subtelny i nienachalny, skłaniając czytelnika do refleksji nad własnym życiem.
"Najważniejszy" to powieść, która z pewnością na długo zapada w pamięci. Jest to wzruszająca historia o miłości, stracie i nadziei, która daje nadzieję na to, że nawet w najtrudniejszych momentach życia można odnaleźć szczęście.Polecam tę książkę wszystkim, którzy szukają głębokiej i poruszającej literatury obyczajowej.

"Najważniejszy" to poruszająca powieść Magdaleny Majcher, która porusza ważne tematy takie jak rodzicielstwo, miłość i więzi rodzinne. Martyna to samotna matka 4-letniej córki. Mimo starań, jej kolejne związki kończą się niepowodzeniem. Kobieta nie potrafi zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, a w jej sercu wciąż tli się żal do ojca dziecka, który ją opuścił.
Autorka w...

Lekka, wciągająca, bardzo szybko się czyta. Polecam

Lekka, wciągająca, bardzo szybko się czyta. Polecam

Po prostu książka z serii „poczytajek”, dla mnie odskocznia od tematyki morderstw i reportaży.

Po prostu książka z serii „poczytajek”, dla mnie odskocznia od tematyki morderstw i reportaży.

Magdalena Majcher i jej "Najważniejszy" to książka o dorastaniu, relacjach rodzinnych, relacji z samym sobą. To książka o "tworzeniu" człowieka, jego potrzebach, emocjach, ograniczeniach...o tej potrzebie bycia kochanym najbardziej na świecie przez choć jedną osobę. O tym, jak ważny jest dom, w którym wzrastamy albo po prostu rośniemy.
Historia bardzo młodej, 23- letniej Martyny, dziewczyny z bagażem życiowym, skrywanymi pragnieniami, brakiem szacunku do siebie...4 - letnią córką, fajnym, niestety byłym facetem i wieloma złymi wyborami.
Czyta się jednym tchem.

Magdalena Majcher i jej "Najważniejszy" to książka o dorastaniu, relacjach rodzinnych, relacji z samym sobą. To książka o "tworzeniu" człowieka, jego potrzebach, emocjach, ograniczeniach...o tej potrzebie bycia kochanym najbardziej na świecie przez choć jedną osobę. O tym, jak ważny jest dom, w którym wzrastamy albo po prostu rośniemy.
Historia bardzo młodej, 23- letniej...

Polecam! Lekko się ją czyta, a jednocześnie zawiera w sobie tak wiele życiowych sytuacji.

Polecam! Lekko się ją czyta, a jednocześnie zawiera w sobie tak wiele życiowych sytuacji.

Bardzo lubię książki Pani Magdy i za każdym razem byłam zachwycona,ta jest lekka i przyjemnie się ją czyta ,ale brakuje mi w niej zaskoczenia.
Jedna ze słabszych książek Pani Magdy jaką przeczytałam ,choć nie twierdze ,że jest słaba.

Bardzo lubię książki Pani Magdy i za każdym razem byłam zachwycona,ta jest lekka i przyjemnie się ją czyta ,ale brakuje mi w niej zaskoczenia.
Jedna ze słabszych książek Pani Magdy jaką przeczytałam ,choć nie twierdze ,że jest słaba.

Książka taka sobie, jakich wiele w ofercie czytelniczej. Moim zdaniem nie ma za wiele do zaoferowania, oprócz możliwości "zabicia" przy niej czasu czy jakiejś tam opcji spędzenia długiego zimowego wieczoru. Bohaterowie jacyś tacy nijacy, główna bohaterka przez większość fabuły wręcz irytująca, a zimowe krajobrazy przedstawione za mało malowniczo. Jednym słowem, styl autorki totalnie mnie nie przekonał, a wręcz odwrotnie - rozczarował. Jedyne co mi się tutaj spodobało, to okładka, która przyciąga wzrok...

Książka taka sobie, jakich wiele w ofercie czytelniczej. Moim zdaniem nie ma za wiele do zaoferowania, oprócz możliwości "zabicia" przy niej czasu czy jakiejś tam opcji spędzenia długiego zimowego wieczoru. Bohaterowie jacyś tacy nijacy, główna bohaterka przez większość fabuły wręcz irytująca, a zimowe krajobrazy przedstawione za mało malowniczo. Jednym słowem, styl autorki...

Lekka, szybko sie czytało

Lekka, szybko sie czytało

Nieczęsto sięgam po książki obyczajowe ale czasem warto złapać lekki oddech po mrocznych i krwawych thrillerach. Nie przepadam też za tego typu literaturą, bo przeważnie jest miałka i płytka. Przeważnie ale na szczęście nie zawsze. Martyna urodziła córeczkę w wieku dziewiętnastu lat, teraz ma dwadzieścia trzy, jest samotną matką ale nie narzeka. Z ojcem dziecka relacje ma poprawne - gorzej z własnym, a konkretnie z tym, którego do któregoś momentu uważała za ojca. Jej matka przed śmiercią wyjawiła swoją życiową tajemnicę: Martyna jest owocem miłości poza małżeńskiej. Po tym wyznaniu dziewczyna straciła obydwoje rodziców - matkę fizycznie i ojca mentalnie. Czuje się nic nie warta i odrzucona przez wszystkich. Narodziny dziecka sprawiają, że wreszcie pokochała miłością bezwarunkową, która jest odwzajemniona. Teraz znajduje się na takim etapie życia, kiedy jest w stanie zmierzyć się z przeszłością. Postanawia odkryć tajemnicę swojego istnienia :) Podczas zagłębiania się w rodzinną historię dostrzega pradawną prawdę: świat nie jest czarnobiały. Kiedy wczytuje się w stare listy matki zaczyna rozumieć jej zachowanie, zachowanie biologicznego ojca jak i ojczyma. Po rozprawieniu się z demonami przeszłości, nabiera życiowej mądrości i jest gotowa rozpocząć nowy etap życia. Niekoniecznie w pojedynkę.

Nieczęsto sięgam po książki obyczajowe ale czasem warto złapać lekki oddech po mrocznych i krwawych thrillerach. Nie przepadam też za tego typu literaturą, bo przeważnie jest miałka i płytka. Przeważnie ale na szczęście nie zawsze. Martyna urodziła córeczkę w wieku dziewiętnastu lat, teraz ma dwadzieścia trzy, jest samotną matką ale nie narzeka. Z ojcem dziecka relacje ma...

Lekka,przyjemna.

Lekka,przyjemna.