Fighter

Popularny zawodnik MMA Patryk "Cwibla" Cebulski zostaje napadnięty. Jego dalsza kariera wisi na włosku. Musi odbyć długą rehabilitację by wrócić do swojej formy.
Czy to mu się uda?
Mężczyzna pewnego dnia dostaje nietypowe zadanie. Ma ochraniać Kingę Wernerowską, która od pewnego czasu dostaje anonimowe listy z pogróżkami. Na dodatek okazuje się że kobieta jest autorką, pisze pod pseudonimem, a jej książki są dobrze wszystkim znane.
Cwibla zgadza się robić za jej bodyguarda, zwłaszcza, że liczy na upojne chwile z rudowłosą, pyskatą pisarką.
Czy ta para wda się w romans?
A może między nimi narodzi się coś silniejszego?
Czy złapią osoby odpowiedzialne za pogróżki oraz odpowiedzialne za napaść na Patryka, który przez nich doznał poważnej kontuzji?

Jak w każdej książce Pauliny tak i tu jest akcja, śmieszne teksty, fajni bohaterowie czyli to co lubię.
Czytając książki w.w. autorki nie sposób się nudzić.

Popularny zawodnik MMA Patryk "Cwibla" Cebulski zostaje napadnięty. Jego dalsza kariera wisi na włosku. Musi odbyć długą rehabilitację by wrócić do swojej formy.
Czy to mu się uda?
Mężczyzna pewnego dnia dostaje nietypowe zadanie. Ma ochraniać Kingę Wernerowską, która od pewnego czasu dostaje anonimowe listy z pogróżkami. Na dodatek okazuje się że kobieta jest autorką,...

Nie do końca przypadła mi para Kseni i Patryka. Chyba najmniej z całej serii. Ale oczywiście sam sposób pisania i teksty jak zwykle świetne.

Nie do końca przypadła mi para Kseni i Patryka. Chyba najmniej z całej serii. Ale oczywiście sam sposób pisania i teksty jak zwykle świetne.

Hmm. W sumie to dziwi mnie tak duża ilość złych opinii... Ale do brzegu.
Zdaje sobie sprawę, że książki wydawane pod nazwiskiem Świst nie należą do jakieś wyszukanej literatury, ale w zasadzie czy poniekąd nie o to chodzi, żeby czytając książkę, móc się wciągnąć w fabułę, przenieść do innego świata, wczuć się w głównych bohaterów i dobrze się bawić?
Mnie to spotkało przy czytaniu "Fightera" — wciągnęłam się w tą historię, przy okazji świetnie się bawiąc. Fabuła jest ciekawa, bohaterowie charakterystyczni. Świetne poczucie humoru, sarkazm, "cięty" język i seks.
Nie spodziewałam się po tej książce jakichś wyszukanych przesłanek, może właśnie dlatego nie jestem rozczarowana i chętnie wczytam się w drugą część przygód Werner i Zwiebla.

Hmm. W sumie to dziwi mnie tak duża ilość złych opinii... Ale do brzegu.
Zdaje sobie sprawę, że książki wydawane pod nazwiskiem Świst nie należą do jakieś wyszukanej literatury, ale w zasadzie czy poniekąd nie o to chodzi, żeby czytając książkę, móc się wciągnąć w fabułę, przenieść do innego świata, wczuć się w głównych bohaterów i dobrze się bawić?
Mnie to spotkało przy...

Słaba to za dużo napisane, ta książka to totalne d.., W życiu nie przeczytałem nic tak słabego i kiepskiego, i nie chodzi tu o sceny erotyczne czy wulgaryzmy, bo z tym nie mam problemów, ale o całość, zero akcji i dynamiki jak w dobrym kryminale, niestety drugiego tomu tej serii to chyba nie dam rady przeczytać, co do autorki to dam jej jeszcze szanse w innej serii i mam nadzieję, że zmiennie o niej zdanie, co do kobiety z problemami

Słaba to za dużo napisane, ta książka to totalne d.., W życiu nie przeczytałem nic tak słabego i kiepskiego, i nie chodzi tu o sceny erotyczne czy wulgaryzmy, bo z tym nie mam problemów, ale o całość, zero akcji i dynamiki jak w dobrym kryminale, niestety drugiego tomu tej serii to chyba nie dam rady przeczytać, co do autorki to dam jej jeszcze szanse w innej serii i mam...

Literatura na żenującym poziomie. Fabułę można by zmieścić na max. 5 stronach, a językowo (i wcale nie biorę tu pod uwagę wulgaryzmów) książka dosłownie sięga dna. Naprawdę nie spodziewałem się, że można wydać coś tak miernego, a jeszcze bardziej dziwi mnie fakt, że wielu ludzi czyta to z przyjemnością.

Literatura na żenującym poziomie. Fabułę można by zmieścić na max. 5 stronach, a językowo (i wcale nie biorę tu pod uwagę wulgaryzmów) książka dosłownie sięga dna. Naprawdę nie spodziewałem się, że można wydać coś tak miernego, a jeszcze bardziej dziwi mnie fakt, że wielu ludzi czyta to z przyjemnością.

Mniej więcej w połowie się poddałem. Nic się nie dzieje. Tanie, wulgarne, słabe teksty w wiadomym temacie.

Mniej więcej w połowie się poddałem. Nic się nie dzieje. Tanie, wulgarne, słabe teksty w wiadomym temacie.

Nic się nie zmienia. Przekleństwa,kur.....stwo, teksty rodem z najgorszej dzielnicy i przystojniacy serwujący orgazm za orgazmem. Tylko to już nawet dla rozrywki staje się wtórne. Więcej polotu proponuję. Choć na te depresyjne dni bez słońca to może być.

Nic się nie zmienia. Przekleństwa,kur.....stwo, teksty rodem z najgorszej dzielnicy i przystojniacy serwujący orgazm za orgazmem. Tylko to już nawet dla rozrywki staje się wtórne. Więcej polotu proponuję. Choć na te depresyjne dni bez słońca to może być.

No nie da się ukryć, że zaczęłam od tyłu, zamiast czytać po bożemu, po kolei tomy 1, 2 i 3. Ja zaczęłam od "trójki", ale tak mi się spodobała, że po prostu musiałam uzupełnić brakujące tomy. Wy czytajcie po kolei:
1. Fighter
2. Anyway
3. Fu#k up
Nadszedł ten moment, zabrałam się za Fightera. Książka jak zwykle w przypadku Paulina Świst przyniosła mi dużo radości, oraz kolejny zestaw bomba cytatów. Mało który autor daje taką dawkę humoru, abym śmiała się praktycznie co drugą stronę. Książkę czyta się błyskawicznie (u mnie 1 dzień),język jest potoczny, wręcz wulgarny. Nie powodował u mnie jednak dreszczy wstrętu, co czasami przy takich okazjach się zdarza. Kocham Paulinę Świst właśnie za te wredne, zołzowate odzywki. Za bohaterki, które są twarde, nie dają sobie nawijać makaronu na uszy, są inteligentne i wygadane.
Tytułowy Fighter to Patryk "Cwibel" Cubulski, słynny zawodnik MMA. Chwilowo ma przerwę w karierze sportowej, spowodowaną poważną kontuzją po "wypadku". Podejmuje się ochrony pisarki Poli Werner, pracującej pod pseudonimem (eeej... też macie skojarzenia?). Łączą siły we wspólnej walce przeciwko firmie VeroMax, zajmującej się wykupem nieruchomości. Każde z nich ma z firmą własne rachunki do wyrównania. Razem próbują zebrać obciążające VeroMax dowody i zdemaskować ich nielegalne działania.
Bardzo ciekawy wątek kryminalny (bandziory w garniturach),odpowiednio dawkowane emocje i oczywiście chemia między bohaterami.
Zastanawia mnie, ile Pauliny Świst jest w Poli Werner? Czyżby to była próba generalna przed napisaniem autobiografii? Z Polą mamy okazję zajrzeć na Targi Książki, gdzie spotykamy Remigiusza Mroza, Joannę Opiat- Bojarską, Alka Rogozińskiego. Niektóre wypowiedzi sugerują, że autorka wrzuciła tu sporo prywaty.
Na pewno nie jest to książka dla grzecznych dziewczynek, te niech lepiej omijają twórczość Pauliny z daleka...
I na koniec jak zwykle cytaciki:

- Cwibel, ja wiem, że fighterzy to niekoniecznie megamózgi, ale czego nie zrozumiałeś w zdaniu "nie dam ci"? (...)
- Dasz, dasz. - Uśmiechnął się drapieżnie. - Sama przyjdziesz, ładnie poprosisz, ja rozważę i łaskawie się zgodzę.
- Matka wie, że ćpiesz?

- Agata... twój kuzyn jest intrygujący jak siedemset dwudziesty odcinek "Klanu".

- Jestem zajebiście źle nastawiona do Samanthy - przyznała. - Sama nie wiem czemu, bo to tak, jakbym się wkurw***a na pierwotniaki.

- Jeśli myślisz, że po tym wszystkim, co się dzisiaj stało, ruszę się bez ciebie choćby na krok, to chyba cię stara kołysała w betoniarce.

Dobrze, że nie nakleił mi jeszcze na czoło nalepki z napisem: "Własność Patryka. Nie dotykać".

No nie da się ukryć, że zaczęłam od tyłu, zamiast czytać po bożemu, po kolei tomy 1, 2 i 3. Ja zaczęłam od "trójki", ale tak mi się spodobała, że po prostu musiałam uzupełnić brakujące tomy. Wy czytajcie po kolei:
1. Fighter
2. Anyway
3. Fu#k up
Nadszedł ten moment, zabrałam się za Fightera. Książka jak zwykle w przypadku Paulina Świst przyniosła mi dużo radości, oraz...

Zero fabuły, dialogi na poziomie wielkiej miłości (typu: ,,kur***, zakochałem się w Tobie na śmierć") czyli poziom dna i wodorostów.
Jeśli miałbym kogoś zniechęcić do czytania to mógłbym polecić mu właśnie tę książkę.

Zero fabuły, dialogi na poziomie wielkiej miłości (typu: ,,kur***, zakochałem się w Tobie na śmierć") czyli poziom dna i wodorostów.
Jeśli miałbym kogoś zniechęcić do czytania to mógłbym polecić mu właśnie tę książkę.

Uważam,że autorka pisze książki na jedno kopyto - zmieniają się jedynie imiona bohaterów, i lekko fabuła, jednak ich rys jest schematyczny, przez co książki stają się nudne w tym również i ta.

Uważam,że autorka pisze książki na jedno kopyto - zmieniają się jedynie imiona bohaterów, i lekko fabuła, jednak ich rys jest schematyczny, przez co książki stają się nudne w tym również i ta.