Jak widać po entuzjastycznych ocenach, Irvin Yalom ma swoich zagorzałych fanów. Mnie jednak nie udało się polubić tej książki – choć bardzo się starałem z uwagi, rzecz jasna, na tytułowego bohatera.
Baruch Spinoza to bodaj pierwszy nowożytny filozof, który odważył się stawić czoła religijnym dogmatom, narażając się zarówno żydom jak i chrześcijanom. Za odmowę uczestniczenia w praktykach religijnych wykluczono go ze społeczności żydowskiej, a sąd rabinacki nałożył klątwę życząc mu wszelkich chorób i nieszczęść.
Irvin Yalom postanowił zaprezentować postać Spinozy w zderzeniu z historią Alfreda Rosenberga, czołowego nazistowskiego ideologa. Już w dzieciństwie był pod wpływem niejakiego Houstona Chamberlaina, który głosił koncepcję supremacji rasy aryjskiej i przestrzegał przed mieszaniem się z rasami „niższymi”. Rosenberg podczas wojny był odpowiedzialny za wywożenie do Niemiec dóbr kultury z całej Europy. Dopilnował także wywiezienia z Hagi cennego księgozbioru samego Spinozy, który to filozof z jakichś powodów ogromnie go fascynował.
Pomysł połączenia historii tych dwóch osób wydaje się ciekawy i mogłaby z tego powstać wciągająca powieść, tym bardziej, że Yalom ma ogromną wiedzę, którą chętnie się z czytelnikiem dzieli. Niestety, oprócz dobrych pomysłów i dużej wiedzy, w pisaniu książek potrzebny jest jeszcze talent literacki, a tego autorowi po prostu brakuje. Książkę skonstruował według prostego schematu telenoweli, gdzie mamy na przemian rozdziały o Spinozie i Rosenbergu, a każdy z nich kończy się mającym utrzymać napięcie zawieszeniem akcji. Prozie tej brakuje jednak polotu, rozdziały wypełniają nierzadko długie drętwe dialogi, w których większość postaci posługuje się tym samym językiem rozprawki naukowej.
Ciekawe, że powieść ukazała się wcześniej w innym przekładzie i pod tytułem „Problem Spinozy” (moim zdaniem bardziej trafionym). Opinie figurujące pod tamtą edycją są moim zdaniem również nieco bardziej miarodajne.

Jak widać po entuzjastycznych ocenach, Irvin Yalom ma swoich zagorzałych fanów. Mnie jednak nie udało się polubić tej książki – choć bardzo się starałem z uwagi, rzecz jasna, na tytułowego bohatera.
Baruch Spinoza to bodaj pierwszy nowożytny filozof, który odważył się stawić czoła religijnym dogmatom, narażając się zarówno żydom jak i chrześcijanom. Za odmowę...

Bardzo cenię sobie mądrość i wiedzę terapeutyczną Yaloma . Spodobała mi się także jego beletrystyczna "Kuracja według Schopenhauera" świetnie oddająca procesy terapeutyczne i przydatność filozofowania. Tym razem jednak nie mogę tego powiedzieć o "Kwestii Spinozy". Dwóch zupełnie odmiennych bohaterów, których łączy (oprócz pewnego faktu historycznego) to, że obaj byli bardzo radykalni i fanatyczni - Spinoza w poznawaniu prawdy o Bogu i dobrym życiu, - Rosenberg w zainteresowaniu ideą wyższości rasowej Niemców i nienawiści do Żydów. Próba zrozumienia obu tych postaci nie była dla mnie interesująca w założeniu, że ma to być powieść psychoterapeutyczna a nie szkice biograficzne A już rozmowy Rosenberga z psychoanalitykiem wydały mi zabiegiem co najmniej niezręcznym. Dla zainteresowanych światem i poglądami obydwu bohaterów książka może być wartościowa. Dla mnie niestety nie była, ale cenię sobie wysiłek autora.

Bardzo cenię sobie mądrość i wiedzę terapeutyczną Yaloma . Spodobała mi się także jego beletrystyczna "Kuracja według Schopenhauera" świetnie oddająca procesy terapeutyczne i przydatność filozofowania. Tym razem jednak nie mogę tego powiedzieć o "Kwestii Spinozy". Dwóch zupełnie odmiennych bohaterów, których łączy (oprócz pewnego faktu historycznego) to, że obaj byli...

Książka zbudowana wokół dwóch biografii: Benedykjta Spinozy i Alfreda Rosenberga. Na pozór to dwie zupełnie różne postacie, w rzeczywistości również, a jednak da się poprowadzić dwie linie czasowe takich bohaterów w jednym dziele.
Yalom próbuje pięknie podzielić na części pierwsze różne okresy i elementy życia jednego z największych filozofów w historii ludzkości i człowieka, którego podczas Procesu Norymberskiego ochrzczono "głównym ideologiem nazizmu". Figury dwóch przyjaciół-psychologów, którzy pomagają bohaterom zrozumieć siebie moga być zarówno głosem wewnętrznym samej postaci, jak i faktycznym przyjacielem. Staramy się zrozumieć harmonię świata, Bogę, wyższość aryjskiej rasy i zagrożenie żydowskie dla jej czystości. Przez całą historię Rosenberga przewija się też nasz pierwszy, tytułowy bohater, którego mądrość była wielką zagadką dla antysemity Rosenberga. Czy Spinoza był Żydem? A może był "błędem w Matrixie", a może specjalnie był tak przneikliwy i mądry, żeby przejąć kontrolę nad Aryjczykami? Wśród pełengo i zgranego obrazu nazistowskiej ideologii ta postać z pewnością nie znajduje swojego jasnego miesjca i męczy to Rosenberga aż do śmierci.
Podoba mi się też, że sam Spinoza nie jest pokazany jako bezbłędny, nie posiadający żadnych wad człowiek-filozof. Ma swoje uprzedzenia, swoje troski i wzruszenia. Jak na filozofa, który do historii przechodzi njaczęściej jak autor swych książek i traktatów, to spore "obnażenie".

Książka zbudowana wokół dwóch biografii: Benedykjta Spinozy i Alfreda Rosenberga. Na pozór to dwie zupełnie różne postacie, w rzeczywistości również, a jednak da się poprowadzić dwie linie czasowe takich bohaterów w jednym dziele.
Yalom próbuje pięknie podzielić na części pierwsze różne okresy i elementy życia jednego z największych filozofów w historii ludzkości i...

Dwie osie czasowe.
Po jednej stronie lata 1656-1666, a po drugiej 1910-1945.
Naprzemienne rozdziały rozprawiające o Spinozie i jego życiu i o Alfredzie Rosenbergu zwolenniku Adolfa Hitlera. Czy istnieje związek między nimi? A jeśli tak, to jaki?

Filozoficzne dysputy. Ogrom wiedzy. Pisane pięknym językiem, chociaż nie ukrywam, że niektóre słowa musiałam sprawdzać w słowniku, ponieważ nie znałam ich znaczenia. 🤭

To książka z "wyższej półki". Wymaga pełnego skupienia. Spijania pianki z każdych słów, bo są niesamowicie mądre. Wybrzmiewają głośno i wyraźnie. Skłaniają do refleksji, pochylenia się nad ich znaczeniem.

Jest to wymagająca lektura odnosząca się do wielu historycznych wydarzeń.
Na początku nie mogłam się wgryźć, nie wiedziałam, czy historia mnie wciągnie, ale dałam jej szansę i popłynęłam.

Nie będę Was oszukiwać książki Yaloma na ogół nie są łatwe. Obejmują tak szeroki wachlarz informacji, że czasem można się zgubić, ale niosą niesamowicie istotną wiedzę i mądrości życiowe. Z tych książek można wyciągnąć naprawdę wiele. Nie bez przyczyny jest to autor, który ma na swoim koncie wiele dobrze sprzedających się książek. On po prostu wie, co robi i umie to robić.

Książka dotyka takich tematów jak śmierć, wiara w Boga, interpretacja biblii, antysemityzm, życie po śmierci i wiele innych. Nie da się opisać tej książki w kilku słowach. Ona jest tak bardzo obfita w treść, że jedyne co mogę Wam powiedzieć to tylko tyle — czytajcie.

Zamierzam wrócić do tej lektury za kilka lat, bo myślę, że wtedy odbiorę ją jeszcze inaczej.
Na razie polecam ją Wam, ale mam świadomość ze to nie będzie książka dla każdego

Dwie osie czasowe.
Po jednej stronie lata 1656-1666, a po drugiej 1910-1945.
Naprzemienne rozdziały rozprawiające o Spinozie i jego życiu i o Alfredzie Rosenbergu zwolenniku Adolfa Hitlera. Czy istnieje związek między nimi? A jeśli tak, to jaki?

Filozoficzne dysputy. Ogrom wiedzy. Pisane pięknym językiem, chociaż nie ukrywam, że niektóre słowa musiałam sprawdzać w...

Czytałam „Kurację według Shopenhuera” i byłam oczarowana. Stylem, pomysłem i wykonaniem. Dziś przychodzę z podobnymi zachwytami nad „Kwestią spinozy”. To kolejna powieść psychoterapeutyczna, która porwała mnie od pierwszych stron. I nie o akcję tutaj chodzi, a o rewelacyjny styl autora, budowanie historii i genialną kreację bohaterów!

Rozbudowana warstwa psychologiczna, zło rozłożone na czynniki pierwsze, a to wszystko wplecione w świetnie poprowadzoną historię dwóch mężczyzn, których dzieli 300 lat.

Sam opis z tyłu książki nie porywa. Brzmi nawet nudnawo. Ale uwierzcie mi, pod tym stonowanym opisem kryje się prawdziwa mieszanka wybuchowa emocji, sentencji i mądrości. Czytelnik prowadzony jest w sposób logiczny i prosty po meandrach ludzkiej psychiki. To niezwykle ciekawe doświadczenie i niezwykle ciekawie opowiedziana historia!

Czytałam „Kurację według Shopenhuera” i byłam oczarowana. Stylem, pomysłem i wykonaniem. Dziś przychodzę z podobnymi zachwytami nad „Kwestią spinozy”. To kolejna powieść psychoterapeutyczna, która porwała mnie od pierwszych stron. I nie o akcję tutaj chodzi, a o rewelacyjny styl autora, budowanie historii i genialną kreację bohaterów!

Rozbudowana warstwa psychologiczna,...

Cóż ja mogę powiedzieć...

Yalom to wirtuoz słowa, mistrz zaskakujących sytuacji, niecodzienny filozof, który nie nudzi a rozbudza pasję.

Moje drugie spotkanie i ponownie jest zachwycona, ba ja jestem coraz bardziej zauroczona.

Autor maluje fascynującą opowieść której nie chce się opuszczać.
Historia dwóch mężczyzn, których dzieli nie tylko 300 lat.

Dająca do myślenia podróż po ludzkich umysłach, studium narodzin zła w najczystszej postaci a wszystko w słowach tak lekkich, prostych i jasnych. Jednak Yalom nie tylko prowadzi nas przez zawiłe korytarze ludzkiej duszy, również tworzy niezwykłą fabułę, która jest niczym doskonały thriller.

To jest niekoronowany mistrz tego rodzaju literatury, bo trzeba być mistrzem by poradnik wpleść w powieść.
Jako czytelnik zachwycam się nie tylko pomysłem na historię, ale całą otoczką. Budowaniem warstwy psychologicznej połączonej z terapeutycznymi wycieczkami.

Dla mnie ta powieść była jeszcze lepsza niż wcześniejsza, bardzo zachęcam do poznania pióra Autora.

Cóż ja mogę powiedzieć...

Yalom to wirtuoz słowa, mistrz zaskakujących sytuacji, niecodzienny filozof, który nie nudzi a rozbudza pasję.

Moje drugie spotkanie i ponownie jest zachwycona, ba ja jestem coraz bardziej zauroczona.

Autor maluje fascynującą opowieść której nie chce się opuszczać.
Historia dwóch mężczyzn, których dzieli nie tylko 300 lat.

Dająca do myślenia...

Czytając notki o książkach Yalom'a, trudno wywnioskować czego można się spodziewać. W jaki sposób autor poprowadzi powieść? Co chce czytelnikowi przekazać? To duża niewiadoma i podczas tej lektury.

Mamy tu dwa wątki, dzieli je 300 lat, a jedno jest ściśle z drugim związane. W bardzo dużym skrócie;

Rok 1656. Amsterdam. Środowisko żydowskie. Interpretacja Pisma Świętego głoszona przez Barucha Spinozę prowadzi do jego wykluczenia z gminy żydowskiej. Baruch zapisze się w historii jako jeden z czołowych przedstawicieli XVII-wiecznego racjonalizmu.

Rok 1910. Estonia. Młody Alfred Rosenberg czeka przed gabinetem dyrektora szkoły na karę, która zostanie mu wymierzona za antysemickie wystąpienie. W ten sposób odkryje nauki świeckiego filozofa Spinozy. 20 lat później "Mity XX wieku" Rosenberga sprzedane zostaną w milionach egzemplarzy, on sam stworzy podstawy partii nazistowskiej i stanie się wiernym sługą Hitlera.

Yalom w powieści, wykorzystując rozległą wiedzę i doświadczenie w psychiatrii, bada sposób myślenia tych dwóch mężczyzn. Przyznam, że studium psychologiczne Hitlera, stanowiące nierozerwalny element całej tej historii, jest mistrzowskie.

Bez wątpienia to bardzo rzeczowa "debata o prawdzie duchowej". Z jednej strony dostajemy historię judaizmu w pigułce, z drugiej historię rozkwitu ideologii nazistowskiej. Przy okazji stanowi ważny głos w dyskusji, czy można być terapeutą kogoś, kto czyni zło? Przyznam, że często się nad tym zastanawiam w kontekście wykonywanej pracy.

Myślę, że nie jestem wystarczająco mądra aby uchwycić wszystkie niuanse podjęte w tej powieści. Myślę, że dużej wiedzy stricte filozoficznej wymaga wyłapanie wszystkich kwestii. Mimo wszystko miałam ogromną przyjemności z tego czytania, wiele w niej mądrych spostrzeżeń, z mnóstwem teorii się utożsamiam. Zdradzę wam, że Yalom uzależnia.

Czytając notki o książkach Yalom'a, trudno wywnioskować czego można się spodziewać. W jaki sposób autor poprowadzi powieść? Co chce czytelnikowi przekazać? To duża niewiadoma i podczas tej lektury.

Mamy tu dwa wątki, dzieli je 300 lat, a jedno jest ściśle z drugim związane. W bardzo dużym skrócie;

Rok 1656. Amsterdam. Środowisko żydowskie. Interpretacja Pisma Świętego...

Połączona historia z okresów 1656- 1666 i 1910-1945.
Uwielbiam ksiazki Yalom'a, ktory historie, poradniki psychologiczne pisze jako swietne powieści. Mamy tu mlodego czlowieka, którego obsesja prowadzi do strasznych zbrodni. Ciezki temat, ale napisany tak, ze łatwo się go czyta.
Książka z serii, ze ciężko napisać o niej recenzje, bo jest tak dobra, że brak słów. Czy rodzimy sie zabojcami, czy to zbieg wielu okolicznosci czyni nas zlymi ludźmi. Na to pytanie próbuje odpowiedziec autor.
To zarazem dobry thriller i ksiażka do psychologii.
Dla mnie numer jeden.

Połączona historia z okresów 1656- 1666 i 1910-1945.
Uwielbiam ksiazki Yalom'a, ktory historie, poradniki psychologiczne pisze jako swietne powieści. Mamy tu mlodego czlowieka, którego obsesja prowadzi do strasznych zbrodni. Ciezki temat, ale napisany tak, ze łatwo się go czyta.
Książka z serii, ze ciężko napisać o niej recenzje, bo jest tak dobra, że brak słów. Czy...