Porcja dobrego humoru i luzu była mi naprawdę bardzo potrzebna ostatnio i ta książka trafiła w 100% na swój czas. Nie wiem, na ile to subiektywne odczucie spowodowane moim jakimś tam nastrojem i nastawieniem podczas czytania, a na ile będzie to obiektywną obserwacją, ale moim prywatnym zdaniem - ta druga część serii o Koźlaczkach jest lepsza od pierwszej. Zupełnie nie czułam w niej tego, co w pierwszej części nieco mnie irytowało i nie podobało się - tej takiej sztuczności emocjonalnej. Tutaj wszystko mi zagrało idealnie w ramach konwencji, czytało się lekko i przyjemnie. Autorka przedłożyła tym razem jakość nad ilością - opowiadań jest mniej, a niektóre są dłuższe i bardziej rozbudowane, co dla mnie jest kolejną zaletą, bo jednak lubię dłuższe formy. Te najdłuższe opowiadania były dla mnie zdecydowanie najlepsze. Nawet jakaś tam ich przewidywalność nie była dla mnie żadnym problemem. To nie jest ten typ literatury, który opiera się na jakichś super niespodziewanych plot twistach, tutaj celem jest po prostu fajny klimat i relaks podczas czytania.
Ostatnie opowiadanie, jedno z krótszych, jest poprzedzone takim wstępem, który jakby zapowiada coś w stylu: "uważajcie, teraz będzie o penisach i będzie śmiesznie". Lepiej byłoby bez żadnego wstępu - opowiadanko było ogólnie spoko, ale takie podkręcanie oczekiwań czytelnika na samym początku działa raczej na niekorzyść.
Mam wrażenie, że autorka coraz fajniej zagłębia się w ten świat i chętnie sięgnę po kolejne tomy, jeśli powstaną.

Porcja dobrego humoru i luzu była mi naprawdę bardzo potrzebna ostatnio i ta książka trafiła w 100% na swój czas. Nie wiem, na ile to subiektywne odczucie spowodowane moim jakimś tam nastrojem i nastawieniem podczas czytania, a na ile będzie to obiektywną obserwacją, ale moim prywatnym zdaniem - ta druga część serii o Koźlaczkach jest lepsza od pierwszej. Zupełnie nie...

Jedno jest pewne... Nie spojrzę już tak samo na różowy kwarc :'D

Jedno jest pewne... Nie spojrzę już tak samo na różowy kwarc :'D

mój beef z jadowską odwołany, negatywne wrażenia z pierwszego tomu zatarte

mój beef z jadowską odwołany, negatywne wrażenia z pierwszego tomu zatarte

Lekki spadek formy względem pierwszego tomu. Jednak to nadal kawał świetnej historii opowiedzianej soczystym językiem. Lekka, zabawna, pełna zwariowanych bohaterek. Poznajemy więcej kobiet z rodu Kozlaczek.

Lekki spadek formy względem pierwszego tomu. Jednak to nadal kawał świetnej historii opowiedzianej soczystym językiem. Lekka, zabawna, pełna zwariowanych bohaterek. Poznajemy więcej kobiet z rodu Kozlaczek.

Aneta Jadowska doskonale oddaje klimat rodziny Koźlaków. Polecam

Aneta Jadowska doskonale oddaje klimat rodziny Koźlaków. Polecam

Czytając bawiłem się po prostu świetnie! Prawdę mówiąc miałem lekkie obawy, że kolejne przygody Koźlaczek nie będą zaskakujące. Myliłem się. Ta rodzina ma w zanadrzu o wiele więcej niż as w rękawie.
Są tajemnice i śledztwa, są wypadki i cuda... Są i problemy z przyrodzeniem. Żarty, pocieszające momenty, pouczające i lekkie w przyswojeniu motta - znajdzie się tu wiele dobrego.
Bohaterowoe w drugim tomie zyskali więcej głębi nie tracąc charakteru. Zielony Jar stał się jeszcze bliższy mojemu sercu a magia, cóż... Zaczarowała mnie ponownie, silniej.
Warto wspomnieć że książka składa się z kilku osobnych historii opartych o inne motywy. To jak doświadczenie oglądania miniserialu o totalnie zróżnicowanej ekipie.

Czytając bawiłem się po prostu świetnie! Prawdę mówiąc miałem lekkie obawy, że kolejne przygody Koźlaczek nie będą zaskakujące. Myliłem się. Ta rodzina ma w zanadrzu o wiele więcej niż as w rękawie.
Są tajemnice i śledztwa, są wypadki i cuda... Są i problemy z przyrodzeniem. Żarty, pocieszające momenty, pouczające i lekkie w przyswojeniu motta - znajdzie się tu wiele...

bardzo nierówna. Z jednej strony się dobrze bawiłam a z drugiej niektóre opowiadania bardzo mi się dłużyły. Pierwsze i trzecie było moim ulubionym. Ale chyba pierwszy zbiór bardziej mi się podobał. Polecam również w audio na Empik Go jest super wersja z podziałem na głosy

bardzo nierówna. Z jednej strony się dobrze bawiłam a z drugiej niektóre opowiadania bardzo mi się dłużyły. Pierwsze i trzecie było moim ulubionym. Ale chyba pierwszy zbiór bardziej mi się podobał. Polecam również w audio na Empik Go jest super wersja z podziałem na głosy

Jak ja kocham Koźlaczki, trochę szalone i nieprzewidywalne, ale opiekuńcze i gotowe, żeby skoczyć w ogień za siebie nawzajem. A Malina może i najmniej magiczna, ale i tak jest super bohaterką rodziny. Klon Drzewiecki dalej jest moim crushem, serio, jak znajdę takiego chłopaka jak on, jest przeuroczy.

Jak ja kocham Koźlaczki, trochę szalone i nieprzewidywalne, ale opiekuńcze i gotowe, żeby skoczyć w ogień za siebie nawzajem. A Malina może i najmniej magiczna, ale i tak jest super bohaterką rodziny. Klon Drzewiecki dalej jest moim crushem, serio, jak znajdę takiego chłopaka jak on, jest przeuroczy.

Ta część podobała mi się jeszcze bardziej niż pierwsza. Super, że nadal są to opowiadania i możemy przez to poznać perypetie wielu Koźlaczek. Możliwości nie ma końca. Czekam na więcej!

Ta część podobała mi się jeszcze bardziej niż pierwsza. Super, że nadal są to opowiadania i możemy przez to poznać perypetie wielu Koźlaczek. Możliwości nie ma końca. Czekam na więcej!

Lekka i przyjemna lektura chociaż raczej nie zostanie na dłużej w mojej pamięci. Pierwsze opowiadanie podobało mi się najbardziej.

Lekka i przyjemna lektura chociaż raczej nie zostanie na dłużej w mojej pamięci. Pierwsze opowiadanie podobało mi się najbardziej.