Kiedy dochodzi do tragedii, w wyniku której w wigilię ginie większość rodziny niespełna ośmioletniej Kary dziewczynka traci w jednej chwili poczucie bezpieczeństwa, dom i szansę na szczęśliwe dzieciństwo. Goryczy dodaje fakt, iż sprawcą okrutnych mordów został okrzyknięty jej przyrodni brat Jonas , a jedyna siostra zaginęła.
Po dwudziestu latach tragedia znowu odżywa ból i traumę związane z przeszłością, a bodźcem do tego jest wyjście na wolność rzekomego sprawcy .
Co jeszcze dziwniejsze w tym samym czasie ginie prawnik, który bronił brata Kary.
Kto za tym wszystkim stoi? Czy dwadzieścia lat temu skazano właściwego człowieka? I jaki los spotkał starszą siostrę dziewczyny - Marlie?
Odpowiedzi na te pytania są zaskakujące, a fabuła intryguje. Jest to naprawdę przemyślany thriller psychologiczny, w którym emocje bohaterów są złożone, a ich motywy poznajemy stopniowo. Bardzo dobra lektura

Kiedy dochodzi do tragedii, w wyniku której w wigilię ginie większość rodziny niespełna ośmioletniej Kary dziewczynka traci w jednej chwili poczucie bezpieczeństwa, dom i szansę na szczęśliwe dzieciństwo. Goryczy dodaje fakt, iż sprawcą okrutnych mordów został okrzyknięty jej przyrodni brat Jonas , a jedyna siostra zaginęła.
Po dwudziestu latach tragedia znowu odżywa ból i...

Pozycja w moim odczuciu słaba. Bardzo długo ją czytałem. W ogóle nie chciało mi się do niej wracać. Akcja niby się rozwijała, ale miałem wrażenie, że stoję w miejscu. Pomimo najszczerszych chęci wyżej jak 6 dać nie mogę.

Pozycja w moim odczuciu słaba. Bardzo długo ją czytałem. W ogóle nie chciało mi się do niej wracać. Akcja niby się rozwijała, ale miałem wrażenie, że stoję w miejscu. Pomimo najszczerszych chęci wyżej jak 6 dać nie mogę.

audiobook
tutaj to było dość kiepsko i nawet Kosior nie pomógł. strasznie denerwowała mnie powtórzenia. rozumiem, że główna bohaterka przeżyła traumę. ale to "nie, nie, nie, nie" działało mi na nerwy. i jeszcze to podobieństwo do bohaterki z poprzedniej książki autorki "paranoja". może tutaj był mój błąd. nie powinno się pod rzad słuchać książek tej samej autorki

audiobook
tutaj to było dość kiepsko i nawet Kosior nie pomógł. strasznie denerwowała mnie powtórzenia. rozumiem, że główna bohaterka przeżyła traumę. ale to "nie, nie, nie, nie" działało mi na nerwy. i jeszcze to podobieństwo do bohaterki z poprzedniej książki autorki "paranoja". może tutaj był mój błąd. nie powinno się pod rzad słuchać książek tej samej...

Pozlepiana rodzina żyje w dużym domu nad jeziorem. Potem nie żyje. Zginęła w masakrze. Nie cała. Jedna mała dziewczynka ocalała a druga przepadła. Jak kamień w wodę. A było to w święta Bożego Narodzenia. Minęło 20 lat. Mała dziewczynka urosła i niedługo odziedziczy spadek po rodzicach a z więzienia wychodzi jej przyrodni brat, Jonas. On też dziedziczy jak Kara, bo siedział w więzieniu chociaż nie powinien. Ciotka rodzeństwa do tej pory zarządzająca majątkiem będzie musiała go oddać a nie chce. Przyzwyczaiła się. Czy coś z niego jeszcze zostało? Duży ruch się zrobił. Dziennikarze i prawnicy chcą pisać artykuły i książki o tym zdarzeniu z różnych punktów widzenia. Uruchamia się też policja. Do Kary ktoś dzwoni i pisze dziwne smsy. Dziewczyna się boi. A potem ginie stary adwokat. Strach staje się większy i rośnie z czasem. Znany pomysł na książkę w nowym wydaniu. Jak autorka poradziła sobie że starym domem, tajemnicą i morderstwem? Co naprawdę stało się w rezydencji? Gdzie podziała się Marlie ? Kara modli się o spokój pijąc coraz więcej. Opowiedziana historia jest dynamiczna. Bohaterowie przekonujący chociaż Kara McIntyre nieco za bardzo jęczliwa, ale dzięki temu jest kogo ratować !😀 Końcówka dramatyczna, ale nie całkiem satysfakcjonujące.

Pozlepiana rodzina żyje w dużym domu nad jeziorem. Potem nie żyje. Zginęła w masakrze. Nie cała. Jedna mała dziewczynka ocalała a druga przepadła. Jak kamień w wodę. A było to w święta Bożego Narodzenia. Minęło 20 lat. Mała dziewczynka urosła i niedługo odziedziczy spadek po rodzicach a z więzienia wychodzi jej przyrodni brat, Jonas. On też dziedziczy jak Kara, bo siedział...

Pierwszy raz książka autorstwa Lisy Jackson sprawiła mi zawód.
"Ta, która przeżyła" jest tak zagmatwana, naszpikowana postaciami, przegadana, przekombinowana, że sama intryga kryminalna gdzieś się zatraca. Mniej więcej w połowie, miałam wrażenie, że nie wiem o czym czytam. Zabrakło budowania napięcia i klimatu. Lektura była dla mnie, łagodnie mówiąc, żmudna. Pierwszy raz od jakiegoś czasu przeczytałam ostatnią stronę z ulgą.
Szkoda.

Pierwszy raz książka autorstwa Lisy Jackson sprawiła mi zawód.
"Ta, która przeżyła" jest tak zagmatwana, naszpikowana postaciami, przegadana, przekombinowana, że sama intryga kryminalna gdzieś się zatraca. Mniej więcej w połowie, miałam wrażenie, że nie wiem o czym czytam. Zabrakło budowania napięcia i klimatu. Lektura była dla mnie, łagodnie mówiąc, żmudna. Pierwszy raz...

Interesująca historia z nieodgadnioną niemal do ostatnich stron tajemnicą. Zabójstwo za zabójstwem a to wszystko powiązane kolejnym zabójstwem z przed dwudziestu lat. I tajemnica. Co się naprawdę wydarzyło TAMTEGO dnia? Polecam.

Interesująca historia z nieodgadnioną niemal do ostatnich stron tajemnicą. Zabójstwo za zabójstwem a to wszystko powiązane kolejnym zabójstwem z przed dwudziestu lat. I tajemnica. Co się naprawdę wydarzyło TAMTEGO dnia? Polecam.

Denerwowały mnie powtarzane opisy sytuacji, coś jak „w poprzednim odcinku” w serialu.

Denerwowały mnie powtarzane opisy sytuacji, coś jak „w poprzednim odcinku” w serialu.

Zanosiło się na coś fantastycznego, ale bardzo zmęczyła mnie ta książka i już myślałam, że nie dotrwam do końca.

Zanosiło się na coś fantastycznego, ale bardzo zmęczyła mnie ta książka i już myślałam, że nie dotrwam do końca.

Kara McIntyre przez całe swoje życie była tą, której udało się przeżyć. Osierocona w wieku siedmiu lat, straciła najbliższą rodzinę w wyniku brutalnego morderstwa. Od tamtego czasu wciąż szuka spokoju, który po dwudziestu latach od tamtych wydarzeń znów może zostać zburzony. Przeszłość daje o sobie znać…

Tak, jak wspomniałam na początku, jedynie fragment mnie wynudził. Poza tym to jest ciekawy kryminał.

Kara McIntyre przez całe swoje życie była tą, której udało się przeżyć. Osierocona w wieku siedmiu lat, straciła najbliższą rodzinę w wyniku brutalnego morderstwa. Od tamtego czasu wciąż szuka spokoju, który po dwudziestu latach od tamtych wydarzeń znów może zostać zburzony. Przeszłość daje o sobie znać…

Tak, jak wspomniałam na początku, jedynie fragment mnie wynudził....

"Ta, która przeżyła" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Lisy Jackson i niestety niezbyt udane. Skrócony opis na tylnej okładce sugerował bardzo ciekawą i intrygującą lekturę. I może miejscami tak było, jednak całościowo wypadło to nazbyt sztucznie.
Fabuła ma swoje plusy, bowiem pomysł na historię ma w sobie potencjał. Jest rodzinna tragedia, rozlew niewinnej krwi i Kara- jedyna ocalała, prócz domniemanego mordercy. Upływ czas nie pozwolił na poznanie tajemnic tych wydarzeń, cały czas jest wiele niewiadomych i ogrom bólu. Karę do tej pory nadal męczą koszmary, prze co stale walczy ze swoimi demonami. Tak na prawdę ona istnieje, a nie żyje. Podobnie jak jej brat, skazany za te bestialskie morderstwa. Morderstwa, do których się nie przyznaje, nawet po 20 latach odsiadki. Przychodzi czas, że on wychodzi na wolność, a wraz z nim następują kolejne tragedie. Czy są one sprawkę brata Kary? A jeżeli nie, to jak się one z nimi wiążą? A to, że są one połączone właśnie z nim nie ulega jakichkolwiek wątpliwościom.
Niestety, przelanie na papier tejże opowieści już nie udało się tak dobrze autorce. Przez większą część owej książki, akcja jest niemiłosiernie żmudna , później nabiera ona dynamiki i co gorsza, sztuczności. Nawet bohaterowie wydają się tacy nijacy i w sumie dość słabo scharakteryzowani. Szkoda!
Jak widać, nie jestem zachwycona tą powieścią, a mimo to z czystej ciekawości jeszcze zamierzam sięgnąć po twórczość Jackson.

"Ta, która przeżyła" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Lisy Jackson i niestety niezbyt udane. Skrócony opis na tylnej okładce sugerował bardzo ciekawą i intrygującą lekturę. I może miejscami tak było, jednak całościowo wypadło to nazbyt sztucznie.
Fabuła ma swoje plusy, bowiem pomysł na historię ma w sobie potencjał. Jest rodzinna tragedia, rozlew niewinnej krwi i...