Wilk

Przyznam, że trochę mam kłopot z tym "Wilkiem". Książka jednocześnie podobała mi się i nie podobała. Wiem jak to brzmi, ale nie da się inaczej. To jest prequel i biorę to pod uwagę przy ocenie ale do rzeczy. Bardzo ciekawe, wyraziste i różnorodne postaci, dobry pomysł na fabułę, zwroty akcji i zmyłki - to plusy. Minusy? Styl. Momentami pokrętny, momentami niejasny i nieuporządkowany a nawet lekko chaotyczny. Wygląda to tak jakby autorowi zależało na napisaniu tej części 0,5 ale brakło mu czasu na dopracowanie. Dam mu jednak szansę w części nr 1... Zatem ta nota 7 lekko na wyrost.

Przyznam, że trochę mam kłopot z tym "Wilkiem". Książka jednocześnie podobała mi się i nie podobała. Wiem jak to brzmi, ale nie da się inaczej. To jest prequel i biorę to pod uwagę przy ocenie ale do rzeczy. Bardzo ciekawe, wyraziste i różnorodne postaci, dobry pomysł na fabułę, zwroty akcji i zmyłki - to plusy. Minusy? Styl. Momentami pokrętny, momentami niejasny i...

Czytałam kiedyś pierwszą część i kiedy pojawiła się Hitra postanowiłam odświeżyć i doczytać serię.
Klasyczny skandynawski kryminał z parą ciekawych śledczych - Mia Krüger to młoda dziewczyna kończąca szkołę policyjną, jednocześnie posiadająca ponadnormatywne cechy w kierunku profilowania. Mia ma też ciekawe pochodzenie i dzieciństwo - jest jedną z bliźniaczek, którą urodziła nastoletnia matka i oddała na wychowanie. Jedna z dziewczynek jest blondynką druga brunetką z cechami indiańskimi.
Śledztwo w tym tomie toczy się wokół zaginięć i zabójstw 11-letnich chłopców.

Czytałam kiedyś pierwszą część i kiedy pojawiła się Hitra postanowiłam odświeżyć i doczytać serię.
Klasyczny skandynawski kryminał z parą ciekawych śledczych - Mia Krüger to młoda dziewczyna kończąca szkołę policyjną, jednocześnie posiadająca ponadnormatywne cechy w kierunku profilowania. Mia ma też ciekawe pochodzenie i dzieciństwo - jest jedną z bliźniaczek, którą...

Bardzo dobry początek nowej serii. Ciekawa sprawa, odpowiednio skomplikowana, mylne tropy też są. Wątki poboczne nienachalne.
Dodaję autora do ulubionych.

Bardzo dobry początek nowej serii. Ciekawa sprawa, odpowiednio skomplikowana, mylne tropy też są. Wątki poboczne nienachalne.
Dodaję autora do ulubionych.

Do tej książki jak i całej serii podszedłem ''odwrotnie'', czyli zacząłem czytać ostatnią wydaną, ale w chronologii jakby pierwszą część całego cyklu.I nie żałuję.Nie mam wiedzy do tego co będzie działo się w kolejnych częściach, więc mam ''czyste konto'' w odniesieniu do głównych bohaterów, oraz do tego czy będzie i jak następował rozwój postaci Muncha i Mii. Mam nadzieję,że nie zawiodę się, jednak żeby nie było przesytu , to nie będę czytał non stop pozostałych trzech części, ale jako ''przekładańce'' między innymi książkami.Mam nadzieję,że nie rozczaruję się serią, pytanie- czy to już koniec całego cyklu???

Do tej książki jak i całej serii podszedłem ''odwrotnie'', czyli zacząłem czytać ostatnią wydaną, ale w chronologii jakby pierwszą część całego cyklu.I nie żałuję.Nie mam wiedzy do tego co będzie działo się w kolejnych częściach, więc mam ''czyste konto'' w odniesieniu do głównych bohaterów, oraz do tego czy będzie i jak następował rozwój postaci Muncha i Mii. Mam...

Wyczekuję na kolejne książki tego Autora, jakie pojawiają się na naszym rynku. I tym razem -żadnego zawodu, pełna satysfakcja czytelnika mocnych kryminałów.

Wyczekuję na kolejne książki tego Autora, jakie pojawiają się na naszym rynku. I tym razem -żadnego zawodu, pełna satysfakcja czytelnika mocnych kryminałów.

Detektyw Holger Munch, i Mia Krüger z wydziału zabójstw w Oslo. Znamy już tę parę. Wiemy, że on jest dobrym szefem i trochę ojcuje dziewczynie a ona jest dobrą profilerką. Młodą i dobrą. Po lekturze dwóch tomów dostajemy do ręki „przedtom” pierwszy czyli połówkę. 🙄 Przyznaję, że nie bardzo bawią mnie takie zabiegi autorów jak wciskanie czytelnikowi historii dziejących się w tzw. międzyczasie, bo coś tam sobie wymyślili. Tutaj jednak nie mam za złe, bo autor wyjaśnia skąd tę Mię wytrzasnął i dlaczego ona taka młoda i nieopierzona a trafia do elitarnej jednostki policyjnej. Książka wprowadzająca do treści Mię jest dobra. Może brutalna, ale emocje są i mordercę dosyć trudno wytypować chociaż autor daje wskazówki a nawet wskazuje palcem pewne tropy. Oczywiście polecam, bo to rasowy, skandynawski kryminał jest. Zresztą bardzo dobry.
⠀

Detektyw Holger Munch, i Mia Krüger z wydziału zabójstw w Oslo. Znamy już tę parę. Wiemy, że on jest dobrym szefem i trochę ojcuje dziewczynie a ona jest dobrą profilerką. Młodą i dobrą. Po lekturze dwóch tomów dostajemy do ręki „przedtom” pierwszy czyli połówkę. 🙄 Przyznaję, że nie bardzo bawią mnie takie zabiegi autorów jak wciskanie czytelnikowi historii dziejących się w...

Wciągająca lektura na wysokim poziomie

Wciągająca lektura na wysokim poziomie

Thriller skandynawski to już chyba gatunek już sam w sobie i choć może nie czytam ich zbyt często, ale za to bardzo cenię. Dlatego raz na jakiś czas serwuję sobie lekturę tego typu. „Wilk” jak przystało na porządny nordycki produkt, jest bardzo emocjonujący, mocniejszy i brutalniejsze (niekiedy) niż niektóre tego typu z innych krajów. Dopracowany i szczegółowy, sprawia, że czytanie jest bardzo, bardzo obrazowe.

Ten autor doskonale wie jak budować napięcie i wzbudzać ciekawość (oraz niecierpliwość w czytającym) z każdą przewracaną stroną.
Książka z gatunku nieodkładalnych, do końca, a poza tym to naprawdę świetnie napisana historia, o dziwo jak na ten gatunek nie pozbawiona
także pewnej dozy humoru. Pojawia się nawet coś o Polsce 🙂
Polecam inne książki tego pisarza, takie jak

Thriller skandynawski to już chyba gatunek już sam w sobie i choć może nie czytam ich zbyt często, ale za to bardzo cenię. Dlatego raz na jakiś czas serwuję sobie lekturę tego typu. „Wilk” jak przystało na porządny nordycki produkt, jest bardzo emocjonujący, mocniejszy i brutalniejsze (niekiedy) niż niektóre tego typu z innych krajów. Dopracowany i szczegółowy, sprawia, że...

Dwa morderstwa: jedno z maja 1993 popełnione w Szwecji i drugie w Norwegii w kwietniu 2001 mają wiele wspólnych punktów. W każdym przypadku zamordowano po dwóch chłopców w wieku jedenastu lat. Łączył ich nie tylko wiek, ale i wygląd. Blondyni, niebieskoocy, drobni, piękni, istne aniołki. Jeden zawsze nagi, drugi w bieliźnie. Między nimi truchło zwierzęcia. Biały królik w Szwecji, rudy lis w Norwegii. Oszołomieni lekami, potem uduszeni, jednak bez gwałtu. Morderca poświęcił im sporo czasu. Odpowiednio ułożył ciała, tworząc makabryczne dzieło sztuki.. Czy to obsesja, czy psychiczne skrzywienie?

Uwielbiam norweskie kryminały. Może to kwestia tamtejszego klimatu i środowiska. Żaden ze znanych mi autorów nie rezygnuje z podkreślenia tych walorów. Zimno, mgliście, mroczno. Do tego gęsto od drzew, torfowiska, wrzosowiska....Idealna sceneria na morderstwa. W “Wilku” ten klimat jest znakomicie podkreślony, a duża część poszukiwań dzieje się w lasach, które trudno przeniknąć.

Samuel Bjørk dołącza do moich ulubionych: Horsta i Nesbø. Stworzył absolutnie doskonałą, dynamiczną opowieść, w której przez sam fakt, że zamordowanymi są małoletni chłopcy nie można uniknąć emocji. Ta książka trzyma w napięciu do ostatniej strony. Elektryzuje. Zwodzi czytelnika ślepymi tropami.

Śledztwo jest niezwykle trudne, osiem lat pracy śledczych szwedzkich nie dało rezutatu. Prowadzone jest kilkoma różnymi ścieżkami, ale świetnie skoordynowane. Praca całego zespołu śledczego z Oslo pod kierownictwem Holgera Muncha i ponadprzeciętne umiejętności Mii, która widzi i czuje to, czego nie dostrzegają inni, nawet bardziej doświadczeni od niej i która jako pierwsza w zespole trafia na właściwy trop skutecznie przyciaga uwagę i budzi podziw. Tym razem to musi się udać i udaje, a sprawa rozwiązana zostaje w niespodziewany sposób i wprawia w nie lada osłupienie.

Chyba znowu się uzależnię od kolejnego autora. Prawdziwa klasa! Czytajcie!

Dwa morderstwa: jedno z maja 1993 popełnione w Szwecji i drugie w Norwegii w kwietniu 2001 mają wiele wspólnych punktów. W każdym przypadku zamordowano po dwóch chłopców w wieku jedenastu lat. Łączył ich nie tylko wiek, ale i wygląd. Blondyni, niebieskoocy, drobni, piękni, istne aniołki. Jeden zawsze nagi, drugi w bieliźnie. Między nimi truchło zwierzęcia. Biały królik w...

Stały poziom.

Stały poziom.