Pojedynek

Książkę naprawdę czytałam z wielką przyjemnością - taki trochę jakby nietypowy romans.
Dziewczyna przerywa pojedynek księciu, przez co ten zostaje ranny w nogę - ona traci pracę, a książę w ramach kary zatrzymuje ją, jako pielęgniarkę. Książę jest arogantem, wyniosłym i zapatrzonym w siebie hulaką. Jest przekonany, że dziewczyna to szukająca pracy służąca, chociaż odkrywa już kilka jej cech wskazujących, że może to dama...?
Oboje z olbrzymimi temperamentem, Jane potrafi przeciwstawić się księciu i na ogół ostatnie słowo należy do niej. Autorka przedstawiła super dialogi - można się nawet głośno pośmiać, a cechy bohaterów są barwnie przedstawione. Książę przywdziewający na co dzień maskę wyniosłego aroganta, okazuje się bardzo wrażliwy i ma duszę artysty. Tymczasem Jane skrywa wielki sekret, o którym boi się powiedzieć nawet księciu, kiedy już zdążyli się na tyle zbliżyć, że książę zaczyna się jej zwierzać.
A czy książę wybaczy jej, że nie miała do niego na tyle zaufania....?
Historia toczy się wartko, wciąż coś się dzieje, no i super dialogi.
Dla mnie jest tylko małe ale...., coś za szybko i jakby nagle nastąpił koniec, powinno być to bardziej rozbudowane.
Mimo wszystko książka bardzo dobra. Polecam.

Książkę naprawdę czytałam z wielką przyjemnością - taki trochę jakby nietypowy romans.
Dziewczyna przerywa pojedynek księciu, przez co ten zostaje ranny w nogę - ona traci pracę, a książę w ramach kary zatrzymuje ją, jako pielęgniarkę. Książę jest arogantem, wyniosłym i zapatrzonym w siebie hulaką. Jest przekonany, że dziewczyna to szukająca pracy służąca, chociaż odkrywa...

Całkiem przyjemnie się czytało. Jednak... Decyzje głównej bohaterki były dla mnie niezrozumiałe. Jane była damą, a dwa razy podjęła absurdalnie głupie decyzje, zupełnie niepasujące do jej stanu (których nie przytoczę, żeby nie zdradzać fabuły, ale kto czytał, pewnie domyśli się, o co chodziło). Ale książę udany. Na pierwszy rzut oka wydaje się zadufanym w sobie hulaką, a okazuje się dżentelmenem z silnym kręgosłupem moralnym. Tylko nadal nie wiem, jak wymówić jego imię... Co to ma być za imię? Jocelyn...

Mary Balogh jest zręczną opowiadaczką. Jak zwykle u niej wciągnęły mnie emocje, te powoli budzące się pożądanie, które nie wiadomo kiedy przekształciło się w coś więcej. Jednak zakończenie wypadło słabo. W ostatniej rozmowie między nimi sama się zgubiłam, czy ona w końcu go chce, czy nie. W ogóle dlaczego go nie chciała? Coś tu nie zagrało.

Całkiem przyjemnie się czytało. Jednak... Decyzje głównej bohaterki były dla mnie niezrozumiałe. Jane była damą, a dwa razy podjęła absurdalnie głupie decyzje, zupełnie niepasujące do jej stanu (których nie przytoczę, żeby nie zdradzać fabuły, ale kto czytał, pewnie domyśli się, o co chodziło). Ale książę udany. Na pierwszy rzut oka wydaje się zadufanym w sobie hulaką, a...

Coś mi w tej książce nie pasowało. Pomysł, że ,, służąca,, wybiega za krzaków, a potem idzie do domu księcia itd. Jest też coś z dialogami - to jak się urywają. Kiedy bardzo zakochana bohaterka biega w koszuli nocnej przy wszystkich uczestnikach pojedynku, a potem mówi o ciąży i że nie ma wyboru i musi przyjąć oświadczyny, to nie wiem czy jest zakochana. Nie polecam.

Coś mi w tej książce nie pasowało. Pomysł, że ,, służąca,, wybiega za krzaków, a potem idzie do domu księcia itd. Jest też coś z dialogami - to jak się urywają. Kiedy bardzo zakochana bohaterka biega w koszuli nocnej przy wszystkich uczestnikach pojedynku, a potem mówi o ciąży i że nie ma wyboru i musi przyjąć oświadczyny, to nie wiem czy jest zakochana. Nie polecam.

To moja kolejna przeczytana książka pani Balogh. Sympatyczny romans historyczny. Polubiłam zarówno Jane jak i aroganckiego, nieokrzesanego księcia Tresham. Czytało mi się lekko, miło i przyjemnie. A dialogi miedzy bohaterami to miód na serce. Odstresowałam się, ubawiłam a chwilami nawet rozmarzyłam. Tylko czy mogłabym żyć w tamtych czasach,... nie było komputerów i telefonów, jednakże już wtedy było dużo książek.

To moja kolejna przeczytana książka pani Balogh. Sympatyczny romans historyczny. Polubiłam zarówno Jane jak i aroganckiego, nieokrzesanego księcia Tresham. Czytało mi się lekko, miło i przyjemnie. A dialogi miedzy bohaterami to miód na serce. Odstresowałam się, ubawiłam a chwilami nawet rozmarzyłam. Tylko czy mogłabym żyć w tamtych czasach,... nie było komputerów i...

Jedna z moich ulubionych książek tej autorki.

Jedna z moich ulubionych książek tej autorki.

Zdecydowanie polecam.

Zdecydowanie polecam.

Powrót do książek Mary Balogh.

Książe Tresham znany jest ze swojego hulaszczego trybu życia. Nic więc dziwnego nie ma w tym, że książę pojedynkuje się z mężem damy z którą rzekomo miał romans.

Jednakże pojedynek zostaje przerwany przez dziewczynę idącą do pracy, a przeciwnik księcia postrzela go w nogę. Ani dziewczyna ani książę, nie mają pojęcia jak to jedno wydarzenia zaważy w ich życiu...

Jane Ingleby, traci pracę u modystki i idzie do księcia Tresham, który ma napisać list potwierdzający wersję jej wydarzeń. Niestety książę nie zamierza napisać listu, ale postanawia ukarać Jane za przerwanie pojedynku co było niezwykłym zuchwalstwem...

Kto kogo ukarze? Kto skrywa tajemnice o których wolałby nie mówić? I co najważniejsze jak dwie temperamentne osoby się dogadają?

Jedno z nich skrywa sekret tak wielki, że może wybuchnąć ogromny skandal towarzyski...

Jocelyn i Jane (Sara) to dwie osoby, które mają ogromny temperament, odcinają się sobie za każdym razem - ona nie pozostaje wobec niego dłużna - tak samo jak on wobec niej. Ogólnie lubię takie postacie, napędzają akcję, jest ciekawiej w książce.

Jocelyn czyli książę Tresham okazuje się mieć uczucia, to wrażliwy mężczyzna, który nie łatwo się przed wszystkim odsłania, a Jane udaje się skruszyć jego mury obronne.

Polecam. Świetne dialogi, wartka akcja i świetne pióro pani Balogh.

Powrót do książek Mary Balogh.

Książe Tresham znany jest ze swojego hulaszczego trybu życia. Nic więc dziwnego nie ma w tym, że książę pojedynkuje się z mężem damy z którą rzekomo miał romans.

Jednakże pojedynek zostaje przerwany przez dziewczynę idącą do pracy, a przeciwnik księcia postrzela go w nogę. Ani dziewczyna ani książę, nie mają pojęcia jak to jedno wydarzenia...

Świetna...

Świetna...

Przyjemny, dobrze napisany romans z fajnymi bohaterami, idealny na odstresowanie się. Liczyłam na pojawienie się Angie i jej paskudnych kapeluszy z poprzedniej części serii i nie zawiodłam się.

Przyjemny, dobrze napisany romans z fajnymi bohaterami, idealny na odstresowanie się. Liczyłam na pojawienie się Angie i jej paskudnych kapeluszy z poprzedniej części serii i nie zawiodłam się.

W zakończeniu mi czegoś brakowalo

W zakończeniu mi czegoś brakowalo