Assistant to the Villain

Bardzo fajna historia. Zabawna Evie i ponury Zły -jej szef który jedyne chyba czego się boi to swojej asystentki 😁
Wciągająca, pełna humoru, sarkazmu i brutalności opowieść złoczyńcy i jego asystentki 💖 🔪
Polecam ! 10/10

Bardzo fajna historia. Zabawna Evie i ponury Zły -jej szef który jedyne chyba czego się boi to swojej asystentki 😁
Wciągająca, pełna humoru, sarkazmu i brutalności opowieść złoczyńcy i jego asystentki 💖 🔪
Polecam ! 10/10

Podobała mi się. Świeży pomysł, zabawne dialogi i ciekawe postacie. Nie jest wyjątkowo rozbudowana, ale można przy niej spędzić naprawdę miły wieczór

Podobała mi się. Świeży pomysł, zabawne dialogi i ciekawe postacie. Nie jest wyjątkowo rozbudowana, ale można przy niej spędzić naprawdę miły wieczór

– Pragnę przypomnieć, że – na twoją wyraźną prośbę – nie zabiłem żadnego stażysty od kilku miesięcy.
Potrząsnęła bezradnie głową.
– Nie chcę umniejszać pańskich osiągnięć, ale większość ludzi nie zabija nikogo przez całe swoje życie.
– Nudziarze – odparł z powagą.*

Po tym, jak odchodzi mama, brat umiera, a tata zaczyna chorować, to Evie musi zadbać o ojca oraz młodszą siostrę. Jednak o pracę nie jest tak łatwo, dlatego, gdy poznaje Złego, który oferuje jej posadę osobistej asystentki, po chwili wahania decyduje się na pracę. Co prawda musi przyzwyczaić się do zwłok na biurku, głów zwisających z sufitu czy latających gałek ocznych, ale wbrew pozorom zaczyna lubić swoją pracę. Dlatego też, gdy okazuje się, że wśród pracowników Waszej Złowrogości jest szpieg, zrobi wszystko, by pomóc go znaleźć.

To książka, którą widziałam dosłownie wszędzie i każdy ją zachwalał. Ostrożnie podchodzę do takich tytułów, ale przekonana wspólnym czytaniem skusiłam się sprawdzić co ta historia w sobie ma. Czy było warto? Tak! Czy bawiłam się dobrze? Tak! Bo ta książka stoi humorem, nie zliczę, ile razy śmiałam się w głos, a uśmiech z twarzy praktycznie mi nie chodził. Do tego to napięcie pomiędzy bohaterami, uwielbiam slow burn, ale nawet ja wyczekiwałam już tego, by między bohaterami do czegoś w końcu doszło. Chemia, potrzeba opiekowania się i docinki budowały napięcie, które wręcz udzielało się i mi.

Pokochałam bohaterów, oni pokazują, że nic nie jest czarno białe i nawet w Złym może być coś dobrego, a ci dobrzy okazują się stojącymi po niewłaściwej stronie. Strasznie podobało mi się to zacieranie granic. Na plus jest również sama charakterystyka postaci, różni, charakterni, pełni wad oraz zalet. Każdy bohater jest ważny dla fabuły, ci bardzo lubię.

Jestem zachwycona, dawno nie bawiłam się tak dobrze w trakcie czytania. Autorka ma niebywale lekki styl pisania i poczucie humoru, które do mnie trafiło w 100%. Przepadłam w tej historii i ciągle było mi mało, finał sprawił zaś, że nie mogę doczekać się kontynuacji. Autorka zostawiła mnie w zawieszeniu i z mnóstwem pytań.

– Pragnę przypomnieć, że – na twoją wyraźną prośbę – nie zabiłem żadnego stażysty od kilku miesięcy.
Potrząsnęła bezradnie głową.
– Nie chcę umniejszać pańskich osiągnięć, ale większość ludzi nie zabija nikogo przez całe swoje życie.
– Nudziarze – odparł z powagą.*

Po tym, jak odchodzi mama, brat umiera, a tata zaczyna chorować, to Evie musi zadbać o ojca oraz młodszą...

Przyjemna lektura, ale miejscami niedopracowana. Dużo niewykorzystanego potencjału!

Mam poczucie, że postacie są dość niespójne w swoich charakterach i (totalnie bezsensownych) motywacjach, a rysowana granica między dobrem a złem została po prostu dziecinnie uproszczona.

W podobnej koncepcji dużo bardziej mogę polecić cykl "Villains & Virtues" A.K. Caggiano.

Przyjemna lektura, ale miejscami niedopracowana. Dużo niewykorzystanego potencjału!

Mam poczucie, że postacie są dość niespójne w swoich charakterach i (totalnie bezsensownych) motywacjach, a rysowana granica między dobrem a złem została po prostu dziecinnie uproszczona.

W podobnej koncepcji dużo bardziej mogę polecić cykl "Villains & Virtues" A.K. Caggiano.

Świetnie się bawiłam przy tej książce.

Świetnie się bawiłam przy tej książce.

Jakie to było dobre! Uwielbiam te docinki między bohaterami i ogólny klimat książki. Z chęcią bym przeczytała więcej o systemie magicznym i krainie ale też to nie było niezbędne w całej historii. Chcę więcej na już!

Jakie to było dobre! Uwielbiam te docinki między bohaterami i ogólny klimat książki. Z chęcią bym przeczytała więcej o systemie magicznym i krainie ale też to nie było niezbędne w całej historii. Chcę więcej na już!

"Asystentka Złoczyńcy" Hannah Nicole Maehrer to debiutancka powieść, promowana jako coś idealnego dla fanów "The Office" oraz "Once upon a time" ("Dawno, dawno temu"). Umówmy się - jako ogromna fanka Michaela Scotta nie mogłam przegapić czegoś takiego! 💼⚔️

Książkę oceniłam na 7⭐️, co oznacza że bardzo mi się spodobała. Niewątpliwie największą zasługa tej oceny było moje nastawienie - nie oczekiwałam po książce epickiej fantastyki, gdzie główną rolę gra złoczyńca. Nastawiłam się na zabawny romans w bajkowej scenerii i to otrzymałam 💜. Zły i Evie rozbrajali mnie scenami z ich udziałem. Zresztą tak samo jak Kingsley - zaczarowana żaba, która komunikuje się za pomocą tabliczek i pozostałe postacie. Gdy tylko otwierałam książkę to nie potrafiłam się od niej oderwać.

Z niecierpliwością wyczekuję kontynuacji, JA MUSZĘ WIEDZIEĆ CO DALEJ.

"Asystentka Złoczyńcy" Hannah Nicole Maehrer to debiutancka powieść, promowana jako coś idealnego dla fanów "The Office" oraz "Once upon a time" ("Dawno, dawno temu"). Umówmy się - jako ogromna fanka Michaela Scotta nie mogłam przegapić czegoś takiego! 💼⚔️

Książkę oceniłam na 7⭐️, co oznacza że bardzo mi się spodobała. Niewątpliwie największą zasługa tej oceny było moje...

Jakie to było dobre!
Gdy natknęłam się na ten tytuł, wiedziałam, że może to być ciekawa historia, ale nie sądziłam, że tak mnie wciągnie.
Podoba mi się pomysł na zrobienie głównym bohaterem czarnego charakteru, uwielbiam Evie i wszystkich pracowników Złego.
Nie będę się rozpisywać ani o fabule ani o zaletach tej książki, napiszę tylko jedno: chyba nie ma w niej elementu, który by mi się nie podobał 🙃
Resztę sprawdźcie sami🙂

Jakie to było dobre!
Gdy natknęłam się na ten tytuł, wiedziałam, że może to być ciekawa historia, ale nie sądziłam, że tak mnie wciągnie.
Podoba mi się pomysł na zrobienie głównym bohaterem czarnego charakteru, uwielbiam Evie i wszystkich pracowników Złego.
Nie będę się rozpisywać ani o fabule ani o zaletach tej książki, napiszę tylko jedno: chyba nie ma w niej elementu,...

„Nie chciała zostać czarnym charakterem, ale kiedy człowiek przez całe życie wypatruje słońca, w końcu zaczyna tęsknić za deszczem”, czyli klasyki animacji przerobione na książkę.

Asystentka złoczyńcy to pierwszy tom serii o tym samym tytule autorstwa Hannah Nicole Maehrer. Jest to debiut literacki tej autorki. Do zapoznania się z jej twórczością zachęcił mnie opis — liczyłam na lekturę, która pozwoli oderwać mi się od problemów życia codziennego, przy której nie będę musiała zbyt dużo myśleć. Czy Asystentce złoczyńcy to się udało?

ASYSTENT POSZUKIWANY: Znany, wysokiej rangi złoczyńca poszukuje lojalnego, rozważnego asystenta. Nieokreślone obowiązki biurowe, pomoc w kreowaniu przypadkowego chaosu, terroru i innych mrocznych rzeczy. Dyskrecja obowiązkowa. Doskonałe benefity.
Evie Sage ma na utrzymaniu całą rodzinę, stałe zatrudnienie jest więc w jej sytuacji wręcz niezbędne. Nic więc dziwnego, że przyjmuje ofertę pracy od najniebezpieczniejszego złoczyńcy w całym królestwie Rennedawn… tym bardziej że szef – mimo wybuchowego temperamentu – jest wyjątkowo seksownym facetem.
Mija czas, a Evie przyzwyczaja się do zwisających z sufitu odciętych głów, zwłok na biurku i wdeptywania w zabłąkane gałki oczne w najmniej spodziewanych miejscach. Sielanka nie trwa jednak długo – dziewczyna zaczyna podejrzewać, że wielkiemu złoczyńcy grozi jeszcze większe niebezpieczeństwo. Asystentka Złego postanawia dowiedzieć się, kto sabotuje jego działania, i odpłacić sprawcy pięknym za nadobne. Jest gotowa zrobić naprawdę wszystko, by rozwiązać zagadkę… nawet jeśli będzie to wymagało od niej pewnych poświęceń…

Owszem, jest to książka napisana przyjemnym, plastycznym językiem z ciętym i czarnym poczuciem humoru. Asystentka złoczyńcy to opowieść porównywana do znanych filmów animowanych takich jak Zaplątani czy też Shrek. Jest podobnie skonstruowana i można zauważyć, że Hannah Nicole Maehrer wzorowała się na klasykach animacji (sama we wstępie wspomniała o rodzicach, którzy opowiadali jej bajki). Książka wciąga od pierwszych stron i pochłania baśniowym światem. Jednak fabuła jest dosyć przewidywalna, a akcja toczy się dosyć monotonnie. Moim zdaniem całość jest nieco za długa (książka liczy sobie ponad 500 stron — spokojnie można byłoby ją skrócić do 300 stron i niewiele by ona na tym straciła). Główna bohaterka jest naiwna, niedojrzała, roztrzepana i niewinna. Czasami jej zachowanie może irytować. Cała opowieść skupia się głównie na relacji Evie ze Złym i ich przypadkowym spotkaniom oraz dogryzaniu sobie.

Szkoda, że autorka nie pokusiła się bardziej rozbudować tutaj stronę magiczną swojego świata. Niewiele wiemy o funkcjonowaniu królestwa, magicznych stworzeniach czy też o samej magii. Nie wiemy właściwie też, dlaczego Zły jest zły (za mało jest scen, byśmy mogli wywnioskować, że jest on wcieleniem diabła). Jeśli przymrużymy oko na kilka tych kilka wad, to możemy miło spędzić czas z tą książką.

To jedna z tych pozycji, podczas których nie trzeba wiele myśleć. Szybko się ją czyta. Nie jest to nic oryginalnego, ale nada się na comfort reading. Historia urocza, nieco głupiutka, w stylu bajek Disneya. Asystentka złoczyńcy to początek serii. Jestem ciekawa, co autorka zaserwuje nam w drugim tomie. Jeśli szukacie książki na relaks, to ta na pewno się sprawdzi.

„Nie chciała zostać czarnym charakterem, ale kiedy człowiek przez całe życie wypatruje słońca, w końcu zaczyna tęsknić za deszczem”, czyli klasyki animacji przerobione na książkę.

Asystentka złoczyńcy to pierwszy tom serii o tym samym tytule autorstwa Hannah Nicole Maehrer. Jest to debiut literacki tej autorki. Do zapoznania się z jej twórczością zachęcił mnie opis —...

Wiem, że ta książka była trochę głupiutka, naiwna i stereotypowa. Ale bardzo dobrze się bawiłam. To takie połączenie disneyowskiego klimatu i typowego romansu i przygodówki. Bohaterzy dają się lubić, Zły nie jest za bardzo zły, tylko troszkę, a główna bohaterka nie jest irytująca. Żaba z tabliczkami za pomocą których się porozumiewa jest najlepsza!

Wiem, że ta książka była trochę głupiutka, naiwna i stereotypowa. Ale bardzo dobrze się bawiłam. To takie połączenie disneyowskiego klimatu i typowego romansu i przygodówki. Bohaterzy dają się lubić, Zły nie jest za bardzo zły, tylko troszkę, a główna bohaterka nie jest irytująca. Żaba z tabliczkami za pomocą których się porozumiewa jest najlepsza!