Zarażeni

Książka średnia

Książka średnia

Książka o ciekawej i nietypowej historii, ale styl pisania nie do końca przypadł mi do gustu.

Książka o ciekawej i nietypowej historii, ale styl pisania nie do końca przypadł mi do gustu.

Ebook.Taki sobie.

Ebook.Taki sobie.

Klasyczna historia w nowych szatach - „Zarażeni” to reprezentant współczesnego horroru (rok 2007),uznany i nagradzany (m.in. Bram Stoker Award),nie tyle poszukujący nowych tematów i pól eksploatacji, co starający się ożywić znane schematy efektownym wykonaniem - ciekawą akcją i niecodziennymi rozwiązaniami fabularnymi.

+

Małe miasteczko Corpus Christi w Maine (no jaha, ukłonom wobec Króla nie będzie w powieści końca). Podczas szkolnej wycieczki do sąsiedniej miejscowości, strawionej przez pożar (też se miejsce na spacery znaleźli….) gubi się bez śladu pewien nastolatek.
Chłopiec błąkając się między drzewami odnajduje tajemnicze miejsc. Na przesiąkniętej krwią, cuchnącej siarką ziemi rozrzucone są kości zwierzęce. To szczątki ofiar zagrzebanego w ziemi Wielkiego Zła, dostającego się do umysłów zarażonych nosicieli, zmuszającego ich do polowania i zjadania żywych istot, do rozsiewania choroby coraz dalej (choć możliwe też, że jest to tylko efekt chemicznych zanieczyszczeń wywołanych pożarem okolicznej fabryki chemikaliów). Zaginiony (nb. kawał wykolejeńca; nieprzypadkowo Zło wybrało właśnie jego) ożywia złe miejsce.
Kolejną ofiarą choroby padnie dręczona wyrzutami sumienia nauczycielka, która nie mogąc się pogodzić z faktem zaginięcia ucznia obsesyjnie przeszukiwała lasy obok pogorzeliska.

Głuchą nocą zarażony nastolatek, na czworakach, z czarnymi oczami i cuchnącym oddechem zaczyna odwiedzać szkolnych kolegów, na koniec zaś wraca do rodzinnego domu, do tamy i mamy. Tymczasem nauczycielka po powrocie z lasu, zamyka się w swym pokoju. Z każdym dniem jest coraz bardziej chora, w końcu przerażona matka wzywa lekarza, dr. Wintroba.

Większość wydarzeń, infekcja rozwijająca się w Corpus Christi (a wkrótce dalej i dalej, covid pokazał, że we współczesnym świecie nie sposób okiełznać wirusa),przedstawiona jest właśnie z perspektywy rodziny doktora Wintrob. Doktor stoi na pierwszej linii walki z infekcją, zdeterminowany, by ochronić najbliższych, żonę i dwójkę nastoletnich dzieci, przed zagrożeniem. I ta determinacja narasta w nim do ekstremalnych proporcji….

Tymczasem zaraza rozszerza się coraz bardziej. Z objętego kwarantanną miasta nie da się wyjechać, partole wojskowe otwierają ogień bez uprzedzenia. Liczba chorych narasta lawinowo, mnóstwo osób umiera, pozostałe zamieniają się w przykurczone, czarnookie, napędzane śmiertelnym głodem potwory. Nieliczni żyjący kryją się w zabarykadowanych piwnicach…

+

Popkultura lubi wracać do sprawdzonych wzorców z przeszłości. I podobnie jak w XXI wieku powodzeniem cieszą się młode grupy neo- hard rockowe „odtwarzające” stary sound, tak jest i literatura „odtwarzająca” Złotą Erę Horroru. „Zarażeni’ to właśnie przykład takiego trendu.

Po pierwsze - powieść jest potężnie zadłużona u Stephena Kinga. Klimat małego miasteczka (w Maine!),sposób budowania relacji międzyludzkich, poszczególne postaci bohaterów, to jest „kingowskie” do bólu, a jako główną inspirację wskazać można „Miasteczko Salem”, z tym, że czosnkowo-krucyfiksowe wampiry oryginału (w XXI wieku wampiry stały się postaciami z erotycznych romansów a nie powieści grozy…) zastąpiły takie, no, powiedzmy, „zombiaki”, efekt zgrabnego (choć nie bardzo konsekwentnego fabularnie) połączenia - klątwy (wendigo?),zanieczyszczeń chemicznych i wirusa.

Jak zwał, tak zwał - ważne, żeby kopało (jak mawiają koneserzy biedronkowej Amareny). A na poziomie fabularnym „Zarażeni” kopią aż miło. Powieść skrzy się od jump scare’ów, scen grozy i przemocy, langanowe „zombiaki” są odpowiednio obrzydliwe i przerażające.

Świetnym pomysłem jest opis „umysłowości zombie”. W „Zarażonych” nie są to generyczne bezmózgi powłóczące nogami i wyjące „braaains”; czytelnik ma wgląd w uczucia i myśli ludzie powoli pochłanianych przez chorobę. Ich umysły wciąż działają, wciąż myślą, a infekcja powoli wypacza te myśli, wyolbrzymia to, co złe, w końcowym efekcie zaś budzi konieczność przemocy i głód (wendigo!),zmienia człowieka w potwora. Ten motyw, stopniowy zanik ludzkich emocji i narastanie obłędu to świetny motyw.

Mimo, że centrum powieści stanowią losy doktora Wintrob i jego bliskich, naiwny byłby czytelnik oczekujący standardowych opisów bohaterskich zmagań amerykańskiej rodziny z narastającą grozą. Nic bardziej mylnego - „Zarażeni” to raczej studium napięć szarpiących rodziną w kryzysie, studium rozpadu małżeństwa, studium mężczyzny na skaju załamania nerwowego, pogrążającego się w obliczu osobistych problemów w coraz głębszym szaleństwie.


Jako że „Zarażeni” są opowieścią pandemiczną - kolejną „na czasie” (choć w sumie już zapominamy o covidzie),w finale przechodzą w rasowe post-apo, budzące silne skojarzenia z „Ptakami” Daphne du Maurier (a nawet jeszcze bardziej z zakończeniem filmu Hitchcocka).

Nieco gorzej wypada sam przebieg fabularny powieści, raczej banalny i bez większych fajerwerków, zabrakło czegoś więcej. Zabrakło też talentu Kinga do opisu relacji ludzkich. Niektóre zachowania bohaterów są niekonsekwentne, niektóre wątki porzucone lub mało przekonująco poprowadzone

Ostateczny rezultat budzi nieco mieszane uczucia, obok momentów świetnych pojawiają się też mielizny i niedociągnięcia. Niemniej warto poznać - głównie za świeże potraktowanie znanego tematu. Prawie „instant classic”.

PS.
Choć dziwnym bardzo nie jest, że, jak na razie, nikt jeszcze nie ekranizuje „Zarażonych” - to nie jest aż tak odkrywcza opowieść, żeby u filmowców musiała obudzić konieczność działania.

Klasyczna historia w nowych szatach - „Zarażeni” to reprezentant współczesnego horroru (rok 2007),uznany i nagradzany (m.in. Bram Stoker Award),nie tyle poszukujący nowych tematów i pól eksploatacji, co starający się ożywić znane schematy efektownym wykonaniem - ciekawą akcją i niecodziennymi rozwiązaniami fabularnymi.

+

Małe miasteczko Corpus Christi w Maine (no...

Czytałam tą książkę dwa razy za pierwszym razem gdy miałam ok 17 lat drugi raz w wieku 22, za pierwszym razem bardziej mi się podobała. Wydawała się straszniejsza. Nie mniej książka nie jest zła. Sama w sobie ma ciekawy pomysł na fabułę jednak czegoś w niej brakuje ;) Po przeczytaniu książki czuje się pewien niedosyt :)

Czytałam tą książkę dwa razy za pierwszym razem gdy miałam ok 17 lat drugi raz w wieku 22, za pierwszym razem bardziej mi się podobała. Wydawała się straszniejsza. Nie mniej książka nie jest zła. Sama w sobie ma ciekawy pomysł na fabułę jednak czegoś w niej brakuje ;) Po przeczytaniu książki czuje się pewien niedosyt :)

Książka , która czyta się dosyć szybko. Nie trzeba się przebijać przez niekończące się, nikomu niepotrzebne opisy, dla wypełnienia limitu stron. Polecam fanom horrorów, nie jest to książka dla czytelników , którzy nie lubią tego gatunku.

Książka , która czyta się dosyć szybko. Nie trzeba się przebijać przez niekończące się, nikomu niepotrzebne opisy, dla wypełnienia limitu stron. Polecam fanom horrorów, nie jest to książka dla czytelników , którzy nie lubią tego gatunku.

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_zarazeni.htm

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_zarazeni.htm

Senne miasteczko.... ale książka jeszcze bardziej senna.

Senne miasteczko.... ale książka jeszcze bardziej senna.

Powieść "Zarażeni" Sarah Langan to horror. Jest to gatunek, od którego obecnie znacznie bardziej od siania przerażenia, wymaga się klimatu grozy oraz obrzydliwych scen.
Co do tego Sarah Langan nie zawiodła. Jednak mroczny klimat, zombie, opętani ludzie oraz krwawe sceny nie w zaspokoiły w pełni moich wymagań. Czegoż mi zatem brakowało?
Po pierwsze wciągającej fabuły. Pierwsza akcja pojawiła się dość szybko, lecz później opowieść została ukazana z punktu widzenia innego bohatera i znów pojawia się masa opisów z nudnego życia postaci. Relacja inteligentnego wirusa i nosiciela też nie została dobrze przedstawiona. Walka zarażonego z wewnętrznym głosem nawołującym "Nakarm mnie" jest po prostu kiczowata.
Po drugie, wymagam niezłych postaci. Czytelnik potrzebuje bohatera, któremu kibicuje, szczególnie, gdy czytamy powieść typu survival. Tutaj z żadnym się nie zżyłam, żadnego nie znienawidziłam. Moja obojętność wobec nich pogłębiała uczucie męczarni podczas czytania tej książki.
- Lois Larklin - 29-letnia nauczycielka ze szparą w zębach i złamanym sercem, przywódczyni zarażonych.
- Ronnie Koehler i Noreen Castillo, których rzekoma miłosna chemia przyciągnęła do siebie. Ta chemia jest tak wiarygodna jak politycy.
- pijak Albert Sanguine - od lat słyszy głosy dochodzące z lasu. Raz traci zmysły, raz wydaje się normalny. Wątpie czy wirus aż tak wpłynął na zachowanie wszystkich bohaterów. Corpus Christi powinno być nazwane "miastem obłąkanych", gdyż ci wszyscy ludzie ukazani w książce są albo psychiczni, albo depresyjnie obojętni.
- Meg i Fenstad Wintrob, których małżeństwo jest jedną wielką pomyłką oraz ich denerwująca i dziecinna nastoletnia córka Madeline.
- Enrique Vargas - chłopak Maddie, którego rodzina pochodziła z Meksyku.
- Graham Nero oraz jego nieświadoma romansów Grahama rodzina: żona Caitlin i córka Isabelle.
- Lili Schiffer, pacjentka doktora Witchoba, matka Arana i Alice, rywalizująca z mężem o opiekę nad dziećmi. Sama nie wiem, czy jest chora psychicznie, czy lekko zmęczona wychowywaniem potomstwa.
- bogaci Walkerowie: Danny i James, nienawidzące się rodzeństwo, Felice, matka po załamaniu psychicznym oraz Miller, dobrze zarabiający ojciec rozwiązujący wszystkie problemy rodzinne.
Niedoskonałości fabuły jest wiele. To było moje drugie podejście do tej książki, zarazem pierwsze skończone. Latem 2014 roku zabrałam ją nad morze i leżąc pod parasolem odłożyłam ją po stu stronach. Chciałam dać powieści drugą szansę i zawiodłam się. Jednak nie żałuję, że zdecydowałam się sięgnąć po nią drugi raz. Po przeczytaniu
"Zarażonych" Sarah Langan oraz "Najciemniejszej części lasu" autorstwa Ramsey'a Campbell'a doszłam do wniosku, że książki z ciemnym lasem na okładce z góry skarzą mnie na kilkugodzinną nudę. Poszukujecie klimatu grozy, obrzydliwych scen, ciekawych bohaterów oraz wciągającej fabuły z dodatkiem zombie? Polecam dwuczęściową historię Brian'a Keene'a zawartą w "Nocy zombie" i "Mieście żywych trupów".

Powieść "Zarażeni" Sarah Langan to horror. Jest to gatunek, od którego obecnie znacznie bardziej od siania przerażenia, wymaga się klimatu grozy oraz obrzydliwych scen.
Co do tego Sarah Langan nie zawiodła. Jednak mroczny klimat, zombie, opętani ludzie oraz krwawe sceny nie w zaspokoiły w pełni moich wymagań. Czegoż mi zatem brakowało?
Po pierwsze wciągającej fabuły....

Książka dość długo czekała u mnie na czytniku. Średnia ocen na LC zniechęciła mnie skutecznie do czytania. Nie po raz pierwszy zostałem wprowadzony w błąd ocenami z LC. Przestanę chyba czytać opinie przed przeczytaniem książki.

Powieść "Zarażeni" w 2007 roku została uhonorowaną nagrodą Stokera. I po przeczytaniu mogę stwierdzić, że jak najbardziej na taką nagrodę zasłużyła.

Mamy tu do czynienia z bardzo inteligentnym horrorem. Nie ma tu więc bezsensownego rzucania mięchem i chlapania krwią. Zamiast tego autorka spokojnie buduje nastrój. Robi to niczym wytrawny Mistrz Stephen King. Przez niema pół powieści poznajemy bohaterów, ich myśli, problemy. Groza pojawia się pomału, stopniowo. I to dozowanie napięcia jest naprawdę na najwyższym poziomie. Widzę tu podobieństwa do "Miasteczka Salem" i do "Desperacji" Kinga. Myślę, że nieprzypadkowo akcja jest umieszczona w stanie Maine.

W zasadzie nie jest to książka o zombie. Istoty w jakie zamieniają się ludzie pod wpływem starożytnego wirusa, są wszak świadome i w żaden sposób nie można ich określać jako zombie. To akurat dodatkowa siła książki. Spodobało mi się, że autorka nie popłynęła z popularnym w ostatnich latach nurtem zombiezmu. Zrobiła tu coś po swojemu.

Książka na pewno warta przeczytania. Myślę, że spodoba się fanom Kinga, Strauba czy Ketchuma. Ale na pewno nie tylko im. Polecam z czystym sumieniem.

Książka dość długo czekała u mnie na czytniku. Średnia ocen na LC zniechęciła mnie skutecznie do czytania. Nie po raz pierwszy zostałem wprowadzony w błąd ocenami z LC. Przestanę chyba czytać opinie przed przeczytaniem książki.

Powieść "Zarażeni" w 2007 roku została uhonorowaną nagrodą Stokera. I po przeczytaniu mogę stwierdzić, że jak najbardziej na taką nagrodę...