Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To nie jest niestety najlepsza książka Lesley Lokko, a przeczytałam wszystkie, które wyszły spod jej pióra i ukazały się w Polsce...
Owszem, świetny zamysł, bardzo poważny temat krwawych zamieszek w Afryce i reporterka wojenna Lexi Sturgis, relacjonująca te tragiczne wydarzenia, przez długi czas kosztem własnego życia prywatnego, zamiast zobowiązań wybierając ciągle krążącą w jej żyłach adrenalinę.
Co zatem poszło z książką nie tak? Za wiele chaosu, niezliczone wątki i ciągłe przeskoki między nimi, niedokończone historie niektórych bohaterów, którzy albo byli mało istotni w tej powieści według autorki, albo "zapomniała" dopowiedzieć ich historię...
Doczytałam do końca, ale daleko mi do zachwytów, jakie odczuwałam, czytając inne powieści tej autorki.

To nie jest niestety najlepsza książka Lesley Lokko, a przeczytałam wszystkie, które wyszły spod jej pióra i ukazały się w Polsce...
Owszem, świetny zamysł, bardzo poważny temat krwawych zamieszek w Afryce i reporterka wojenna Lexi Sturgis, relacjonująca te tragiczne wydarzenia, przez dłu...

Rozwiń

Zwiń

Och, jakie to było piękne... Brak mi słów!
Z twórczością Leili Meacham zetknęłam się pierwszy raz, sięgając po książkę " Jak liście na wietrze", która wywarła na mnie ogromne wrażenie. Potem sięgałam po wszystko tej autorki, co wpadło mi w ręce, a sagę "Róże" po prostu przeoczyłam... Czytałam oczywiście "Plantację Somerset", gdzie zaczęła się historia Toliverów i Warwicków, założycieli miasteczka Howbutker, przybyłych do Teksasu w latach trzydziestych dwudziestego wieku, by tam znaleźć swoje miejsce na ziemi... Dalsze ich losy opisuje właśnie saga "Róże".
Znajdziecie w niej wszystko, co powinna zawierać rodzinna saga - bardzo ciekawą fabułę, rodzinne sekrety, wielkie uczucia, niespełnioną miłość, jest nawet klątwa rodzinna, wokół której toczy się życie zaprzyjaźnionych rodów, ludzi z niezłomnymi zasadami. Przeżyjecie wiele wzruszających momentów, które powodują, że powieść należy do tych "nieodkładalnych". Klasyka gatunku, chciałoby się powiedzieć, a porównanie jej do "Przeminęło z wiatrem" nie jest ani o milimetr chybione. Gorąco polecam miłośnikom tego gatunku.

Och, jakie to było piękne... Brak mi słów!
Z twórczością Leili Meacham zetknęłam się pierwszy raz, sięgając po książkę " Jak liście na wietrze", która wywarła na mnie ogromne wrażenie. Potem sięgałam po wszystko tej autorki, co wpadło mi w ręce, a sagę "Róże" po prostu ...

Rozwiń

Zwiń

Pani Joanna potrafi zachwycić swoimi powieściami, o czym przekonałam się wielokrotnie. Od tej książki też było mi się trudno oderwać, a opisana w niej dozgonna przyjaźń dwóch, najpierw bardzo młodych dziewczynek z ubogich rodzin, potem dorastających panien, którym szczęśliwy traf dawał nadzieję na wyrwanie się z biedy i trudnych relacji rodzinnych, powinna budzić naprawdę ciepłe uczucia...
Dopiero gdy po śmierci jednej z nich zaglądamy w kulisy tej przyjaźni, trudno opanować wzburzenie, trudno pogodzić się z losem obu kobiet, choć tylko jednej z nich przypisuje winę za ten trwajacy lata całe koszmar...
Wciągająca bez reszty fabuła, interesujący wątek obyczajowy i wojenne tło tej historii, to chyba wystarczajaca rekomendancja. Polecam

Pani Joanna potrafi zachwycić swoimi powieściami, o czym przekonałam się wielokrotnie. Od tej książki też było mi się trudno oderwać, a opisana w niej dozgonna przyjaźń dwóch, najpierw bardzo młodych dziewczynek z ubogich rodzin, potem dorastających panien, którym szczęśliwy traf dawał nad...

Rozwiń

Zwiń

To ostatnia już część tego cyklu, bardzo wciągająca i zaskakująca zakończeniem. Cały cykl obfituje w rodzinne tajemnice, które próbuje wyjaśnić główna bohaterka wątku współczesnego, z zapamiętaniem tropiąc losy swoich przodków z czasów przedwojennych i wojennych, których odkrywanie może być na równi fascynujące co druzgocące. Dlaczego babcia Róży zabrała niektóre rodzinne sekrety do grobu, kim w końcu była siostra babci, Ada Nirska, że jej losy przez tyle lat owiane były tajemnicą? O tym wszystkim przeczytacie w ostatniej odsłonie tej historii. Trochę szkoda, że to już koniec, bo zżyłam się z bohaterami tej powieści, w której tyle się dzieje, że naprawdę od tej książki trudno się oderwać.

To ostatnia już część tego cyklu, bardzo wciągająca i zaskakująca zakończeniem. Cały cykl obfituje w rodzinne tajemnice, które próbuje wyjaśnić główna bohaterka wątku współczesnego, z zapamiętaniem tropiąc losy swoich przodków z czasów przedwojennych i wojennych, których odkrywanie może by...

Rozwiń

Zwiń

To już ostatnie strony tego pięknego cyklu, który pochłonęłam z ogromną przyjemnością. Jest wiele powodów mojego zachwytu. Cała historia dotyczy ludzi, którzy mieszkali w mojej najbliższej okolicy, która dopiero po wojnie znalazła się w granicach Polski. Po drugie - tu mieszkali zwykli, normalni ludzie, dla których ich narodowość odgrywała poślednią rolę, a liczyła się "mała ojczyzna", najbliżsi sąsiedzi, których skłócić się między sobą udało się dopiero takiej miernocie, jak Hitler. I wreszcie rzecz najważniejsza - książka niesie ze sobą niesamowity ładunek emocjonalny. To wszystko, co przeżyli bohaterowie tej powieści, to nie jedynie fikcja literacka, to wszystko działo się w rzeczywistości.
Znajdziecie w tej powieści taką mnogość różnych osobowości, ludzi o diametralnie różnych poglądach, radzących sobie w tych trudnych czasach na sto różnych sposobów. Nikt nie był na wskroś dobry, ani na wskroś zły. Byli pogubieni i zindoktrynowani przez ideologię nazizmu, a ci, którzy rozumieli z czym mają do czynienia, często milczeli ze strachu o własne życie i życie najbliższych. Polecam ten wartościowy cykl, głównie ku przestrodze.

To już ostatnie strony tego pięknego cyklu, który pochłonęłam z ogromną przyjemnością. Jest wiele powodów mojego zachwytu. Cała historia dotyczy ludzi, którzy mieszkali w mojej najbliższej okolicy, która dopiero po wojnie znalazła się w granicach Polski. Po drugie - tu mieszkali zwykli, no...

Rozwiń

Zwiń