Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Doczekaliśmy się na polskim ryneczku stricte słowiańskiej antologii - jako wielka interesantka wiary i obyczajów naszych przodków, sięgnęłam po ów tytuł z niemałym zainteresowaniem. Miło spędziłam przy niej czas, chociaż żadne opowiadanie mnie nie zaskoczyło, bowiem jako dość obeznana czytelniczka, prędko rozpoznałam poszlaki i przewidziałam, wokół czego i jakich niezwykłych postaci, będzie prowadzona fabuła.
To co jest walorem, ale i defektem opowiadań to różni twórcy - często jedna historia będzie lepsza od drugiej, pewne opowiadania będą nas nużyć, od innych nie będziemy mogli się oderwać i będziemy żałować, że nie czytamy innego tworu danego pisarza/pisarki. Zawsze ryzykiem dla twórcy będzie zestawienie jego pracy z prozą innych literatów. Równocześnie, o wiele przystępniej jest zapoznać się z każdą historią, dlatego, że nie ma dłużyzn.
Gdybym miała wskazać swoich faworytów wśród ośmiu autorów będzie to: Marta Krajewska z jej miłością zbudowaną na fortelu, Anna Szumacher o wykopaliskach i buńczucznej postawie bytów z dawnych lat oraz Martyna Raduchowska z ciekawą teorią o rzeczywiście istniejącym Raduchowie nad Prosną.

Doczekaliśmy się na polskim ryneczku stricte słowiańskiej antologii - jako wielka interesantka wiary i obyczajów naszych przodków, sięgnęłam po ów tytuł z niemałym zainteresowaniem. Miło spędziłam przy niej czas, chociaż żadne opowiadanie mnie nie zaskoczyło, bowiem jako dość obeznana czytelniczka, prędko rozpoznałam poszlaki i przewidziałam, wokół czego i jakich...

Tak jak przypuszczałam, wątek girl love jest bardzo subtelny, lekko przekracza ramy przyjaźni i nieśmiało zbliża się do czegoś więcej(nawet nie stricte romantycznego uczucia), ale robi to powolnym tempem. Od czytelnika zależy jak zinterpretuje tą relację. To co przykuło moją uwagę i sprawiło, że zapoznałam się z 9 tomami tej historii, jest studium samotności, jak sobie z nią radzimy, a właściwie jak nieudolni jesteśmy bez pokrewnej duszy. Jestem zdziwiona, ale nie tyle rozterki i więź dziewcząt, a obyczajowość, troska rodziny i rówieśników o główne bohaterki, tęskniąca za rodzeństwem Kaede, zauroczenie nią przez młodszego brata Koyuki najbardziej mnie zainteresowało w całej tej opowieści. Na pewno jest to dobry wybór dla czytelników, którzy cenią sobie ukazanie codzienności, rutyny, drobnych zalążków relacji i przemian. Nie wiem, czy wrócę do tej historii, choć to sympatyczny twór.

Tak jak przypuszczałam, wątek girl love jest bardzo subtelny, lekko przekracza ramy przyjaźni i nieśmiało zbliża się do czegoś więcej(nawet nie stricte romantycznego uczucia), ale robi to powolnym tempem. Od czytelnika zależy jak zinterpretuje tą relację. To co przykuło moją uwagę i sprawiło, że zapoznałam się z 9 tomami tej historii, jest studium samotności, jak sobie z...

Jestem fanką grozy, jednak jej oblicze prezentowane przez Kinga nigdy mnie jeszcze ujęło, poza mało znaną krótką formą literacką "Wiem, czego ci trzeba" z wydanego w 1978 r. zbioru opowiadań. Gdybym miała wskazać twór, który wyszedł spod ręki tego autorka i uważam go za całkiem wartościowy, zdecydowanie byłby to "Smętarz dla zwierzaków", gdzie nieprzepracowana żałoba doprowadza do ponurych konsekwencji...A jak jest z Salem? Cóż...pozycja ta sprawdziła się jako rozrywka. Zdecydowanym jej atutem jest panorama miasteczka i jego mieszkańców - ich zwyczajów, codzienne życie, jak i tajemnice, o których wiedzą tylko oni sami. Miasteczko to jest idealnym miejscem, aby zainfekowało je zło, bowiem już bez tego jest martwe od środka. Wszystkie sekrety i tragedie, które rozegrają się na ulicach Salem's Lot w stanie Maine, nie wyjdą poza jego obręb. "W Miasteczku Salem" nie tylko odnajdziemy opowieść o mroku, lecz także o ludzkich obawach, dezintegracji społeczności oraz starciu sił dobra i zła. King konstruuje napięcie, stopniowo dodając poszlaki. Dość prędko zorientowałam się, z kim tak naprawdę mamy do czynienia. Mimo to, śledziłam losy bohaterów z uważnością, nieraz odczuwając grozę, na myśl o tym co ich spotkało. Przyznam, że częściej poruszona byłam, gdy nie nadnaturalne zło ich krzywdziło, a po prostu zwykli ludzie - rówieśnicy, rodzice, przyjaciele, sąsiedzi.
Nie obyło się jednak bez wad, ponieważ jak na drobiazgową obyczajowość mieszkańców miasteczka, King zdecydowanie żałował czasu na przyjrzenie się im portretom psychologicznym. Masa postaci reprezentuje to samo spektrum cech, zachowań, zwłaszcza seksistowscy mężczyźni i wścibskie, pozbawione własnej woli kobiety. Niestety, to nie jedyna książka, w której King idzie na łatwiznę z tworzeniem bohaterów swoich mrocznych wizji. Właśnie to sprawia, że po jego twórczość sięgam z myślą: "Aha, na pewno w przeciągu kilku/kilkunastu stron będzie wulgarne określenie kobiety, ordynarne słownictwo etc.". Oczywiście w Salem również to miało miejsce. Ech, chyba powinnam to zaakceptować jako cechę twórczości Kinga. Zwracam jednak mu honor, bo nawet w Salem znalazło się kilka sympatycznych postaci - Mark Petrie(niezwykle dojrzały i rezolutny chłopiec), Ojciec Callahan(otwarty na szeroko pojętą duchowność ksiądz), Matt Burke(nauczyciel, przyjaciel głównego bohatera, który również cechuje się elastycznym myśleniem). Koniec końców, dobrze spędziłam przy niej czas. Napięcie i suspens są zrównoważone, nie ma dłużyzn. Dobrze się zestarzało, ale nie straszy.

Jestem fanką grozy, jednak jej oblicze prezentowane przez Kinga nigdy mnie jeszcze ujęło, poza mało znaną krótką formą literacką "Wiem, czego ci trzeba" z wydanego w 1978 r. zbioru opowiadań. Gdybym miała wskazać twór, który wyszedł spod ręki tego autorka i uważam go za całkiem wartościowy, zdecydowanie byłby to "Smętarz dla zwierzaków", gdzie nieprzepracowana żałoba...