Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Seria z Cormoranem Strike’m to dla mnie totalnie comfort books. Wracając do kolejnych części wydawanych na bieżąco wiem, że będzie to lektura wciągająca, w pewnym sensie znajoma, lecz zaskakująca no i oczywiście długa. Szósta część ma bowiem 1000 stron, jednak to nie przeszkodziło mi ją połknąć w kilka dni. Tym razem dodatkowym czynnikiem, który podziałał na mnie zachęcająco był motyw tytułowej animacji „Serce jak Smoła”, której tworzenie i fabuła były szeroko opisane na kartach powieści. Nie zabrakło też tutaj wątków o fandomach ze świata gejmingowego, prześladowania internetowego oraz anonimowego hejtu, jako, że znaczna część książki to zapis czatów między fanami wspomnianej już animacji. Rozwiązanie sprawy kryminalnej pozostaje standardowo tajemnicą do ostatnich stron książki, a wątki poboczne idealnie sieją zamęt i mylą tropy czytelnika, tak by utrzymać napięcie do końca. Serię polecam wszystkim fanom kryminałów, którzy nie boją się obszernych powieści, nie zrażają ich (czasem niepotrzebne) wątki osobiste głównych bohaterów i zamiast szybkiej akcji wolą pogłówkować nad rozwiązaniem tajemnicy. Sugeruję zacząć od pierwszej części, chociaż osobiście uważam, że im dalej tym lepiej :) 9/10

Seria z Cormoranem Strike’m to dla mnie totalnie comfort books. Wracając do kolejnych części wydawanych na bieżąco wiem, że będzie to lektura wciągająca, w pewnym sensie znajoma, lecz zaskakująca no i oczywiście długa. Szósta część ma bowiem 1000 stron, jednak to nie przeszkodziło mi ją połknąć w kilka dni. Tym razem dodatkowym czynnikiem, który podziałał na mnie...

Mimo, że jestem fanką Anety Jadowskiej, to nie do końca polubiłam się z jej pierwszymi tomami z cyklu o Nikicie czy Dorze. Dlatego sięgając po Katię miałam nadzieję, że uplasuje się ona bardziej po stronie uwielbianych przeze mnie Koźlaczek, Garstek czy też wszelkich zbiorów opowiadań typu Ropuszki. No i na czym się skończyło? Otóż na tym, że Katia wylądowała gdzieś po środku tego spektrum (z dużym potencjałem na dalsze części!). Myślę, że wciąż uniwersum Thornu jest dla mnie osobiście bardziej przystępne w krótszych opowiadaniach niż powieściach, jednak niezaprzeczalnym plusem tutaj była sama Katia, która urzekła mnie mieszanką wybuchową różu i cmentarnej nekromancji :)

Książka ta opowiada o jednej z drugoplanowych postaci ze świata Thornu, który poznaliśmy w poprzednich książkach autorki, jednak śmiało możecie sięgnąć po nią bez wcześniejszego nadrabiania zaległości. Katia - bo o niej mowa, jest nekromantką - a przy okazji potencjalną kandydatką do Starszyzny, oraz dobrą przyjaciółką Dory Wilk. Jeśli nic wam to nie mówi - no worries, ponieważ najważniejszym motywem jest tutaj wciągający wątek kryminalny - znikające z cmentarza ciała małych dziewczynek, czyli zagadka którą właśnie próbuje rozwiązać nasza bohaterka. Może nie będzie w tym sama, ponieważ w jej życiu pojawia się postać przystojnego przedsiębiorcy pogrzebowego. Po tym opisie sami nie wiecie czy to fantasy, horror czy romans? Podpowiadam, że wszystko po trochu :) 6/10

Mimo, że jestem fanką Anety Jadowskiej, to nie do końca polubiłam się z jej pierwszymi tomami z cyklu o Nikicie czy Dorze. Dlatego sięgając po Katię miałam nadzieję, że uplasuje się ona bardziej po stronie uwielbianych przeze mnie Koźlaczek, Garstek czy też wszelkich zbiorów opowiadań typu Ropuszki. No i na czym się skończyło? Otóż na tym, że Katia wylądowała gdzieś po...

To całkiem przyjemny thriller psychologiczny. Jest tam oczywiście kilka naciąganych momentów, ale brak realizmu nie przeszkadza spędzić dobrego czasu z tą książką, szczególnie, że mnie sama zagadka bardzo wciągnęła. Jej rozwiązanie nie było w pełni satysfakcjonujące, lecz ciekawiło do końca. Książka opowiada o dziennikarce, która postanawia zgłębić historię sprzed lat, kiedy to podczas wypadku drogowego w małym miasteczku zaginęły bez śladu trzy dziewczyny - a jedna z poważnymi obrażeniami nie pamięta nic, co pozwoliłoby na wyjaśnienie tego zdarzenia. Mimo, że od tego czasu minęły lata lokalna społeczność nie za bardzo chce poruszać temat, szczególnie, że w mieście wciąż żyje razem z matką Olivia - jedyna ocalała z pamiętnej nocy. Czy dziennikarce uda się dotrzeć do prawdy? 7/10

To całkiem przyjemny thriller psychologiczny. Jest tam oczywiście kilka naciąganych momentów, ale brak realizmu nie przeszkadza spędzić dobrego czasu z tą książką, szczególnie, że mnie sama zagadka bardzo wciągnęła. Jej rozwiązanie nie było w pełni satysfakcjonujące, lecz ciekawiło do końca. Książka opowiada o dziennikarce, która postanawia zgłębić historię sprzed lat,...