Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejny raz Weronika Tomala napisała piękną książkę, przez strony której dosłownie się płynie. Czasami jest to spokojne morze, by zaraz na horyzoncie pojawiły się ciemne chmury, zwiastujące sztorm. Ale jak to się zwykło mówić "po burzy zawsze wychodzi słońce", więc fanki tego typu historii będę usatysfakcjonowane. Trzeci tom trylogii "Niebezpieczna miłość" jest najmniej brutalny i najmniej emocjonalnie dołujący. Poprzednie historie momentami wyciskały mi łzy z oczu, tu tego jednak nie było. Natomiast podoba mi się, że Weronika pokazała zderzenie dwóch światów: siostry włoskiego mafioso i zwykłego mechanika. Chłopaka, który nie może zaoferować luksusów dziewczynie, która jest do nich przyzwyczajona. Mimo tego, Mia chce iść w tą relację nie bacząc na konsekwencje. Podoba mi się również to, że na pozór rozpuszczona mafijna księżniczka idzie do zwykłej pracy, by udowodnić bratu, że ona też ma uczucia i ten ma w końcu zacząć ją szanować a nie podejmować za nią decyzje.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie i jest to konieczna propozycja dla osób, które lubią książki Weroniki Tomali i są fanami romansów mafijnych bez zbędnego rozlewu krwi.

Kolejny raz Weronika Tomala napisała piękną książkę, przez strony której dosłownie się płynie. Czasami jest to spokojne morze, by zaraz na horyzoncie pojawiły się ciemne chmury, zwiastujące sztorm. Ale jak to się zwykło mówić "po burzy zawsze wychodzi słońce", więc fanki tego typ...

Rozwiń

Zwiń

Najlepsza komedia pomyłek autorstwa Katarzyny Bester, jaką czytałam. Jest seksownie, zabawnie, zadziornie i momentami przerażająco. Szczególnie wtedy, gdy Mallory liczy na dobry seks, a jej towarzyszyć chce oglądać kanał pogodowy i pić ziółka. Jak tak można się pytam? Stałam się i płakałam ze śmiechu naprzemian. Idealna książka do wyluzowania i zrelaksowania się.

Najlepsza komedia pomyłek autorstwa Katarzyny Bester, jaką czytałam. Jest seksownie, zabawnie, zadziornie i momentami przerażająco. Szczególnie wtedy, gdy Mallory liczy na dobry seks, a jej towarzyszyć chce oglądać kanał pogodowy i pić ziółka. Jak tak można się pytam? Stałam się i płakałam...

Rozwiń

Zwiń

Trzymałam się dzielnie do połowy książki. Później było już gorzej, a końcówka rozwaliła mnie totalnie. Nie mogłam przestać płakać, nie mogłam później zasnąć. Mój mąż nie wierzył mi, że książka mogła mnie tak wzruszyć i ciągle się dopytywał, co mi się stało. Jeszcze nigdy nie doświadczyłam tak ogromnej bezradności, złości i poczucia krzywdy czytając książkę. A wierzcie mi, że przeczytałam ich w swoim życiu ogrom. Ta książka mnie skrzywdziła. A raczej ja zrobiłam sobie to na własną odpowiedzialność, bo Aga mnie ostrzegała, że to smutna historia.

Smutna, to mało powiedziane...

Myślę, że nie znajdzie się czytelnik, któremu będzie obojętne, co w swojej głowie wymyśliła Agnieszka. To opowieść o manii wielości, ludzkiej krzywdzie, braku empatii, upodleniu człowieka ale również o wielkiej miłości, która jest w stanie znieść wszystko, by ocalić drugiego człowieka....

#PATRONATMEDIALNY

Trzymałam się dzielnie do połowy książki. Później było już gorzej, a końcówka rozwaliła mnie totalnie. Nie mogłam przestać płakać, nie mogłam później zasnąć. Mój mąż nie wierzył mi, że książka mogła mnie tak wzruszyć i ciągle się dopytywał, co mi się stało. Jeszcze nigdy nie doświadczyłam ...

Rozwiń

Zwiń

Świetnie napisana historia. Pomysł mi się bardzo spodobał i choć wyobrażałam sobie tą książkę nieco inaczej, to finalnie jest super. Szczególnie podoba mi się to, że mamy tu zamianę ról i gdyby nie to, że Holly zginęła, to Mila nigdy nie poznałaby Shinjego. Podoba mi się również to, że nie jest to zwykły mafijny romans, pełen rozlewu krwi, tylko mężczyzna od samego początku ukazany jest jako wrażliwy facet, który na zewnątrz musi być twardy, ale w środku jest skrzywdzonym chlopcem. Ta opowieść od początku jest naszpikowana i wypełniona po brzegi uczuciami, z którymi bohaterowie nie umieją sobie poradzić, ale ich spotkanie ma zbawienny wpływ na ich postrzeganie swiata. I przede wsztsykim mamy tu poruszającą miłość międzykulturową, na którą żadna ze stron nie powinna się decydować, a jednak ich uczucia są silniejsze, choć jeszcze w tym tomie ani jedno ani drugie nie nazywa tego miłością. Mam tylko za złe autorce, że skończyła w momencie, w którym zaczyna dziać się naprawdę interesująco. A tu bach i koniec tomu pierwszego. Brrr 😤😠☹️😩

Świetnie napisana historia. Pomysł mi się bardzo spodobał i choć wyobrażałam sobie tą książkę nieco inaczej, to finalnie jest super. Szczególnie podoba mi się to, że mamy tu zamianę ról i gdyby nie to, że Holly zginęła, to Mila nigdy nie poznałaby Shinjego. Podoba mi się również to, że nie...

Rozwiń

Zwiń

Przerażająca i dająca do myślenia powieść o obsesji i chorobliwej próbie kontroli drugiej osoby. Boleśnie prawdziwa i dająca do myślenia najnowsza książka Kamili Majewskiej wstrząsnęła mną na tyle, że cały czas o niej myślę. Wielokrotnie chciałam wejść do tej historii, udusić Pawła za to co robił Monice. A nią wstrząsnąć i przemówić do rozsądku. Życie ma się tylko jedno i nie rozumiem jak można pozwolić drugiej osobie na wyrządzenie sobie tej ogromnej krzywdy. Bo musicie wiedzieć, że przemoc przybiera różne formy i czasami zamiast widocznych na ciele siniaków można nie dostrzec tego, że coś się dzieje. Osoba której dotyka przemoc przychiczna zaczyna powoli gasnąć. A potem jest już za późno na ratunek, bo siniaki się zagoją, a głowa niestety cały czas pamięta.

Jeśli lubicie wstrząsające książki o trudnych, wręcz patologicznych relacjach to koniecznie przeczytajcie "Klucz do szczęścia". Kamila w mistrzowski sposób wciągnie Was w brudną grę, którą prowadzi Paweł i będziecie świadkami tego, jak za pomocą słów można zniszczyć drugiego człowieka. Jestem przekonana, że ta historia na długo pozostanie w Waszej pamięci.

PS nie dałam rady przeczytać książki w jeden wieczór. Ma w sobie za dużo negatywnych emocji, które musiałam sobie dawkować, by nie wybuchnąć, ale mimo tego nie żałuję, że ją przeczytałam. Niestety nie jestem finalnie zadowolona z jednego z zakończeń, dlatego daję 9 gwiazdek a nie 10.

Przerażająca i dająca do myślenia powieść o obsesji i chorobliwej próbie kontroli drugiej osoby. Boleśnie prawdziwa i dająca do myślenia najnowsza książka Kamili Majewskiej wstrząsnęła mną na tyle, że cały czas o niej myślę. Wielokrotnie chciałam wejść do tej historii, udusić Pawła za to c...

Rozwiń

Zwiń