Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak to w przypadku biografii czynnego (i stosunkowo młodego) piłkarza, rozkręca się powoli opowiadając o dzieciństwie Mbappe, by następnie kluczowe wydarzenia dość mocno spłaszczać, ograniczając do kilku zdań mocno ogólnikowego opisu. Osobiście wolałbym mniej szczegółowych opowieści o tym jak padały gole, a więcej angedot z życia jednego z najlepszych napastników ostatnich lat. Mimo wszystko wyłapałem kilka ciekawych historii, o których wcześniej nie miałem pojęcia.

Jak to w przypadku biografii czynnego (i stosunkowo młodego) piłkarza, rozkręca się powoli opowiadając o dzieciństwie Mbappe, by następnie kluczowe wydarzenia dość mocno spłaszczać, ograniczając do kilku zdań mocno ogólnikowego opisu. Osobiście wolałbym mniej szczegółowych opowieści o tym ...

Rozwiń Zwiń

Ależ to było złe... Autor pokusił się o zbiór ciekawostek związanych z polskimi władcami, z których większość sprawia wrażenie spisanych z wikipedii. Całość jest jednak jedynie tłem dla niespełnionego kabareciarza, który na siłę stara się przekonać, że jest niezwykle śmieszny. Bo wiecie, nazwisko Mazowiecki jest podobne jak Morawiecki! Nie śmieszne? No to kilka stron dalej rzućmy ten sam "żart". Dodajmy do tego dziesiątki nawiązań do seksu, bo przecież czytelnik będzie zrywać boki za każdym razem, gdy pojawi się słowo "dupa" lub "cyc", o wielorakich określeniach penisa nie zapominając. Czekałem tylko na moment, w którym pojawi się chłop przebrany za babę i... Autor nie zawiódł. Na siłę wcisnął wątek Stanisławy Walasiewicz, którą nazwał Panem Stanisławem. Stężenie bezbeku i żenady wywaliło ponad skalę.

Ależ to było złe... Autor pokusił się o zbiór ciekawostek związanych z polskimi władcami, z których większość sprawia wrażenie spisanych z wikipedii. Całość jest jednak jedynie tłem dla niespełnionego kabareciarza, który na siłę stara się przekonać, że jest niezwykle śmieszny. Bo wiecie, n...

Rozwiń Zwiń

Rozumiem, że jest to opowieść skierowana dla dzieci, ale "zagadka" zostaje rozwiązana w tak beznadziejny sposób, że można jedynie złapać się za głowę nad lenistwem autora.

Rozumiem, że jest to opowieść skierowana dla dzieci, ale "zagadka" zostaje rozwiązana w tak beznadziejny sposób, że można jedynie złapać się za głowę nad lenistwem autora.

Mimo że temat znam dość dobrze, dopiero w 2024 roku miałem możliwość przeczytania całej książki. „Wisła w ogniu” to opowieść o tym, jak jeden z największych klubów w Polsce stał się wylęgarnią patologii. Śledztwo Szymona Jadczaka okazało się jednym z najważniejszych wydarzeń we współczesnej historii Wisły Kraków i pomogło wyeliminować pasożyty trawiące Białą Gwiazdę.

Mimo że temat znam dość dobrze, dopiero w 2024 roku miałem możliwość przeczytania całej książki. „Wisła w ogniu” to opowieść o tym, jak jeden z największych klubów w Polsce stał się wylęgarnią patologii. Śledztwo Szymona Jadczaka okazało się jednym z najważniejszych wydarzeń we współczesne...

Rozwiń Zwiń

Jest ciekawa, zawiera wiele „smaczków” z mitologii nordyckiej i żartów, z których dorośli zaśmieją się prawdopodobnie bardziej niż dzieci. Nieco obniżyłem ocenę za niespójności w fabule i kilka momentów, gdy po prostu zabrakło logiki (w kajdanach nie można używać magii, ale za chwilę jednak można). Dzieciom powinno się jednak podobać.

Jest ciekawa, zawiera wiele „smaczków” z mitologii nordyckiej i żartów, z których dorośli zaśmieją się prawdopodobnie bardziej niż dzieci. Nieco obniżyłem ocenę za niespójności w fabule i kilka momentów, gdy po prostu zabrakło logiki (w kajdanach nie można używać magii, ale za chwilę jedna...

Rozwiń Zwiń