Jesteśmy społecznością, która kocha książki

• "Wybrani” to kolejna część przygód adwokata Marka Lichockiego osadzona w najbardziej słowiańskim z możliwych klimatów. Miałem jednak wrażenie, że w tej części Marek był niejako tłem, a pierwsze skrzypce grały pozornie “drugoplanowe” postacie. Nie wiem, na ile to był świadomy zabieg, ale wyszło super.

• Najbardziej podobała mi się kreacja wodników, która była tak słowiańsko urocza, że nie sposób było ich nie polubić. Poszukiwania swoich “księżniczek” sprawiały, że niecierpliwie oczekiwałem ich perspektywy. Drugą stworzoną postacią, która była genialna, był Dytko. Perspektywa Czernobocha powodowała fajny mroczny klimat.

• Muszę też przyznać, że najlepiej słuchało mi się fabuły właśnie z perspektywy stworów. Zarówno Wodniki, jak i “grupa” Obrońców Jawii są bardzo fajnie skonstruowani i cieszę się, że otrzymali swoje pięć minut.

• Najmniej podobała mi się w tym tomie postać Marka. Brakowało mi czegoś “wow” w jego postępowaniu i decyzjach. Może to już po prostu efekt nudy, bo jego postać straciła element zaskoczenia, który intrygował w pierwszych tomach? Nie wiem. Samo zakończenie też nie wywarło na mnie takiego efektu, który zostałby ze mną na dłużej. Było dosyć przewidywalne.

• Podsumowując, “Wybrani” to świetna książka, dla weteranów serii wręcz must-have do przeczytania/wysłuchania. Bawiłem się świetnie i na pewno sięgnę po kolejny tom, bo uniwersum Powiernika jest wspaniale poprowadzone i mega komfortowe w odbiorze. Wielkie brawa również dla NineRealms oraz P. Wojciecha Żołądkowicza za świetne przygotowanie tego audiobooka.

• "Wybrani” to kolejna część przygód adwokata Marka Lichockiego osadzona w najbardziej słowiańskim z możliwych klimatów. Miałem jednak wrażenie, że w tej części Marek był niejako tłem, a pierwsze skrzypce grały pozornie “drugoplanowe” postacie. Nie wiem, na ile to był świadomy zabieg,...

Rozwiń

Zwiń

*Recenzja zamieszczona również na proflu na Instagramie.

“Słowianin musi być dumny, ale jednocześnie pełen pokory dla spraw większych od siebie.”

• W trzecim tomie “Powiernika” F. M. Piątkowskiego potwierdza się niesamowity progres, jaki poczynił autor. Powieści słuchało się wspaniale, a przy tym była bardzo wciągająca. Nawiązania na początku rozdziałów do słowiańskich legend czy literatury związanej z tą kulturą - super. Polecam również przed rozpoczęciem tego tomu sięgnąć po zbiór opowiadań, który będzie świetnym wstępem do tej części przygód Marka.
• To, co mi się podobało najbardziej, to wielowątkowość i wiele perspektyw, w tym głównego wroga- Trojana. Powieść, choć pozornie odarta z elementu zaskoczenia, dawała poczucie oczekiwania na to, co ma nastąpić i jak poszczególne wątki zostaną zamknięte.
• W tej części mam wrażenie, że więcej było subtelnych i mniej subtelnych nawiązań do całokształtu życia w naszym kraju - niektóre z nich były zabawne, inne budzące politowanie, zaś jeszcze inne - smutne.
• Kolejnym elementem, który bardzo przypadł mi do gustu, była akcja dziejąca się w Nawii, gdzie uboże Miła wraz ze swoją drużyną, niczym Aragorn, Legolas i Gimli, przebiegała przez całą Krainę w poszukiwaniu… A nie powiem Wam czego, sami przeczytajcie/posłuchajcie 😏. Jedynym minusem, według mnie, było ostateczne rozwiązanie wątku Trojana. Liczyłem na coś z, no nie wiem, większym rozmachem?
• Podsumowując, podtrzymuję swoją opinię, którą dzieliłem się z Wami w komentarzach - powieść z tomu na tom jest coraz lepsza i coraz bardziej wciągająca. Wielowątkowość oraz akcja prowadzona z kilku perspektyw to jest coś, co nadało powieści sporo świeżości i spowodowało, że od razu sięgam po kontynuację.

*Recenzja zamieszczona również na proflu na Instagramie.

“Słowianin musi być dumny, ale jednocześnie pełen pokory dla spraw większych od siebie.”

• W trzecim tomie “Powiernika” F. M. Piątkowskiego potwierdza się niesamowity progres, jaki poczynił autor. Powieści słuchało się wspaniale, a...

Rozwiń

Zwiń

• Drugi tom “Powiernika”, o klimatycznym tytule “Widzący”, to kontynuacja przygód adwokata Marka Lichockiego. Muszę przyznać, że słuchało mi się go równie przyjemnie jak pierwszego tomu, a momentami nawet lepiej. Dodam jeszcze, że przed rozpoczęciem drugiego tomu słuchałem zbioru opowiadań z uniwersum i jest to świetne wprowadzenie do drugiego tomu – bardzo polecam!

• Większy nacisk autora na przedstawienie bóstw i interakcje z nimi to było coś, na co czekałem. Najbardziej oczekiwałem spotkania z Welesem i choć był epizodycznie, to jego kreacja była super i spełniła moje oczekiwania o zgorzkniałym, cynicznym rogatym bóstwie. Podobała mi się również kreacja Siemargła, latającego boga-psa – tu mogliśmy doświadczyć czystej dobroci. Nowa postać- Trojana, będąca czystym złem i chaosem świetnie kontrastuje się z resztą przedstawionych bóstw.

• To, na co narzekałem w pierwszym tomie, tj. przesłodzone i nieco nienaturalne dialogi, w tym tomie były o wiele lepiej poprowadzone. Jak zwykle, Pan Wojciech Żołądkowicz świetnie sprawił się w roli Marka, a jego głos umilał mi czas przy pracy.

• Po dwóch tomach i jednym zbiorze opowiadań stwierdzam, że cały cykl to świetne przedstawienie kultury mitologii słowiańskiej, zaś wplecenie stworów, bóstw do naszego świata nadaje książce fajnego klimatu. Jednym słowem – SŁUCHAJCIE.

• Drugi tom “Powiernika”, o klimatycznym tytule “Widzący”, to kontynuacja przygód adwokata Marka Lichockiego. Muszę przyznać, że słuchało mi się go równie przyjemnie jak pierwszego tomu, a momentami nawet lepiej. Dodam jeszcze, że przed rozpoczęciem drugiego tomu słuchałem zbioru opowiada...

Rozwiń

Zwiń