Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z całego serca polecam książkę autorstwa Magdaleny Urbańskiej, a dlaczego ? Jestem pewna że każda z nas , kobiet odnajdzie dla siebie coś wartościowego, coś co odmieni serce, w tej książce. To nie jest poradnik, autorka nie daje gotowych propozycji czy rad jak w życiu postępować aby dojść do doskonałości. Jest w tej pozycji wiele życiowej mądrości, są autentyczne historie kobiet z którymi można się utożsamić i przez to poczuć się jak na kawie z przyjaciółką. Bo czytając tę książkę podróżujemy w głąb siebie w głąb swojej duszy i swojego serca. Jest to podróż pełna wzruszeń i emocji. A my kobiety przecież troszkę takie jesteśmy ;) pełno w nas emocji, nienazwanych uczuć, niespełnionych marzeń. Polecam tak jak zresztą sama autorka po przeczytaniu tej książki wrócić do niej za jakiś czas. Aby to co w czasie lektury w sobie odkryjemy, miało szansę w nas popracować, dać się odkryć. Warto później wrócić do niej aby na nowo się inspirować. Na nowo znaleźć dla siebie jakąś drogę, plan a zwłaszcza kiedy coś nie wychodzi i nie idzie po naszej myśli , to tym bardziej wracając do treści książki spotkamy kobiety wartościowe, którym też kiedyś coś nie wyszło, które miały pod górkę. I wtedy zrozumiemy że nie jesteśmy same że wiele z nas ma podobne problemy i przeżycia. Ja oceniam na 10 i zachęcam do odbycia podróży z książką i autorką i zapewniam że nie będzie to stracony czas ;-)

Z całego serca polecam książkę autorstwa Magdaleny Urbańskiej, a dlaczego ? Jestem pewna że każda z nas , kobiet odnajdzie dla siebie coś wartościowego, coś co odmieni serce, w tej książce. To nie jest poradnik, autorka nie daje gotowych propozycji czy rad jak w życiu postępować aby dojść do doskonałości. Jest w tej pozycji wiele życiowej mądrości, są autentyczne historie...

Swoją przygodę z twórczością Kristin Hannah, zaczęłam od tytułu " Prawdziwe kolory" , potem był czas na " Wielką samotność" a w końcu na "Słowika". Trochę bałam się sięgnąć po tę powieść, gdyż myślę że temat wojny , okupacji i zbrodni jaką wyrządzili na ludności Hitlerowcy, nie jest tematem latwym, ani prostym. Ale autorka poradziła sobie z tym w 100%. Tu nic nie jest czarne i białe są też odcienie pośrednie jak postać kapitana Becka i jego relacja z Vianne. Relacje pomiędzy siostrami są napięte obie stoją jakby po przeciwnych stronach barykady. Isabelle jest porywcza czasem zachowuje się niezbyt dojrzale ale z czasem jej charakter kształtuje się i nabiera rysu. Jednocześnie jej bohaterka pozostaje nadal nieokiełznana i waleczna. Natomiast Vianne to moim zdaniem cicha bohaterka z początku wycofana skupioną na przetrwaniu swoim i córki, uwikłana w swoje własne lęki i przeżycia przechodzi później wielką przemianę. Nabiera siły i odwagi jakiej po sobie pewnie nie myślała. I tak jedna walczy otwarcie druga zaś w ciszy w swojej codzienności. Relacja obu sióstr jest skomplikowana a to również i przez postać ojca, który porzucił obie córki by w wojennej zawierusze znaleźć do ich serc powrotną drogę. " Słowik" to powieść również o stracie o bezsilności wobec okrucieństwa jakie spotkało obie bohaterki ale zarazem o sile jaka w nich tkwi i jaka pozwoliła im przetrwać najgorsze chwile. Za każdym razem gdy czytam książki o tamtych strasznych czasach pytam siebie jak bardzo trzeba nienawidzieć drugiego człowieka żeby dopuszczać się okrucieństwa tak niewyobrażalnego,że przechodzi to ludzkie pojęcie.

Swoją przygodę z twórczością Kristin Hannah, zaczęłam od tytułu " Prawdziwe kolory" , potem był czas na " Wielką samotność" a w końcu na "Słowika". Trochę bałam się sięgnąć po tę powieść, gdyż myślę że temat wojny , okupacji i zbrodni jaką wyrządzili na ludności Hitlerowcy, nie jest tematem latwym, ani prostym. Ale autorka poradziła sobie z tym w 100%. Tu nic nie jest...

Kristin Hannah udowadnia, że bardzo dobrze czuje się w klimatach rodzinnych, a przede wszystkim w emocjach i uczuciach, które targają bohaterami i doprowadzają do różnych sytuacji, które zmieniają i wpływają na życie bohaterów. I tak jest w tej powieści, emocji i uczuć w niej nie brak, wręcz przeciwnie książka jest nimi naładowana. Umiejscowienie historii rodziny na Alasce jak najbardziej trafne a stwierdzenie że Alaska potrafi wyciągnąć na zewnątrz nieznane dotąd pokłady siły a zarazem uwolnić mrok mieszkający w duszy człowieka, w punkt. Może nie zawsze akceptowałam decyzję Cory, bo wiele rzeczy można byłoby uniknąć ale myślę, że należy pamiętać o czasach w jakich umiejscowiona jest akcja powieści gdzie " kobieta nie może sama założyć karty kredytowej", przecież i dzisiaj nie każda z kobiet znajduje w sobie siły na uwolnienie się z toksycznego związku. A co dopiero gdy jest się pogrążonym w alaskańskim bezkresie i ty panuje mrok nocy polarnej. Więź łącząca matkę i córkę jest w tej powieści niezwykle przedstawiona bo i jedna i druga dokonuje poświęceń tak matka jak córka by obie mogły przeżyć każdy kolejny dzień. Kobiety są siłą tej powieści według mnie tak uważam że na ich sile ich miłości opiera się ta historia. Piękna historia, która wciągnie na pewno. Być może jednych pociągnie bardziej innych może mniej a do innych nie trafi w ogóle. Chyba tak samo jest z Alaską, którą albo się pokocha albo znienawidzi bo jak napisała autorka tu każdy drobny błąd może być już ostatnim.

Kristin Hannah udowadnia, że bardzo dobrze czuje się w klimatach rodzinnych, a przede wszystkim w emocjach i uczuciach, które targają bohaterami i doprowadzają do różnych sytuacji, które zmieniają i wpływają na życie bohaterów. I tak jest w tej powieści, emocji i uczuć w niej nie brak, wręcz przeciwnie książka jest nimi naładowana. Umiejscowienie historii rodziny na Alasce...