Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polubiłam Stramerów. Każdy w tej rodzinie jest inny, jednych można polubić bardziej innych mniej, ale jako całość - rodzina, są świetni włącznie z ojcem nieudacznikiem, który ciągle ma katar żołądka. Życie w przedwojennym Tarnowie, mimo biedy ukazane jest w sposób humorystyczny, łagodny i dzięki temu im dalej historia się posuwa i zbliżamy się do wojny, niektóre wydarzenia odbierałam łatwiej. Zabrakło mi na końcu bardziej szczegółowych informacji na temat poszczególnych członków rodziny. Miałam wrażenie, że autor nagle przyhamował i musiał zakończyć na szybko książkę.

Polubiłam Stramerów. Każdy w tej rodzinie jest inny, jednych można polubić bardziej innych mniej, ale jako całość - rodzina, są świetni włącznie z ojcem nieudacznikiem, który ciągle ma katar żołądka. Życie w przedwojennym Tarnowie, mimo biedy ukazane jest w sposób humorystyczny, łagodny i...

Rozwiń Zwiń

Wersja kieszonkowa sprawiła, że książkę ciężko się czytało. Mam mieszane uczucia, nie wiem jak ocenić lekturę. Fryderyk był dla mnie jak rozpieszczone i naiwne dziecko, mieszanka towarzyska Paryża to w większości ludzie próżni, opinie na temat polityki nie zawsze zrozumiałe. Także czekam co będzie w 2 części , bo jak na razie nic specjalnie mnie tu nie poruszyło, raczej większość zachowań irytowała.

Wersja kieszonkowa sprawiła, że książkę ciężko się czytało. Mam mieszane uczucia, nie wiem jak ocenić lekturę. Fryderyk był dla mnie jak rozpieszczone i naiwne dziecko, mieszanka towarzyska Paryża to w większości ludzie próżni, opinie na temat polityki nie zawsze zrozumiałe. Także czekam c...

Rozwiń Zwiń

Czytałam i się irytowałam. Co to były za czasy, gdzie rodzina i miejsce urodzenia przesądzały o wszystkim. Mieszczanie w większości przedstawieni są jako próżne osoby dbające tylko o dobra materialne, powiązania, ploteczki. Myślałam, że Andrzej po wizycie z Kazią na ul. Pańskiej zmieni się na lepsze. Jakże trafnie i smutno opisana jest reakcja ludzi na śmierć i pogrzeb Kazi, który psuł szyki ponieważ jeszcze był karnawał. Na końcu zrozumiałam, że na jej grób przychodził tylko Prezes?

Czytałam i się irytowałam. Co to były za czasy, gdzie rodzina i miejsce urodzenia przesądzały o wszystkim. Mieszczanie w większości przedstawieni są jako próżne osoby dbające tylko o dobra materialne, powiązania, ploteczki. Myślałam, że Andrzej po wizycie z Kazią na ul. Pańskiej zmieni się...

Rozwiń Zwiń