Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poprzednie książki Pana Bowden'a były typowymi kopiami tego co mogliśmy ujrzeć przed telewizorami/monitorami. "Porzuceni" odchodzą od tego schematu i otrzymujemy bardzo dobrą powieść o ojcu głównego bohatera trzeciej części gry, wątki lekko zarysowane w produkcji Ubisoftu są tu dużo bardziej rozwinięte przez co znajdujemy dodatkowe smaczki. Dziennik ojca Connora, bo z takiej perspektywy jest ta powieść, pokazuje jak trudy życia ukształtowały go i zaczynamy jeszcze bardziej rozumieć zacierającą się granice między Templariuszami a Assassynami i że nic nie jest czarne albo białe. Polecam wszystkim fanom serii sięgnięcie po tą pozycję aby powiększyć wiedzę o uniwersum Assassynów.

Poprzednie książki Pana Bowden'a były typowymi kopiami tego co mogliśmy ujrzeć przed telewizorami/monitorami. "Porzuceni" odchodzą od tego schematu i otrzymujemy bardzo dobrą powieść o ojcu głównego bohatera trzeciej części gry, wątki lekko zarysowane w produkcji Ubisoftu są tu dużo bardziej rozwinięte przez co znajdujemy dodatkowe smaczki. Dziennik ojca Connora, bo z...

Niesamowita książka! pierwsza połowa dzieje się w trakcie zdarzeń znanych z Trylogii Akademii Jedi, później jest już tylko śmiała akcja Horna który stara się zlokalizować i uratować żonę Mirax. Książka prowadzona oczami Corrana nabiera niesamowitego tempa i ani razu się nie dłuży mimo że ma prawie 500str.
Polecam każdemu, długo czekałem aby ją przeczytać i moje nadzieje odnośnie tego tytułu jak najbardziej się spełniły.

Niesamowita książka! pierwsza połowa dzieje się w trakcie zdarzeń znanych z Trylogii Akademii Jedi, później jest już tylko śmiała akcja Horna który stara się zlokalizować i uratować żonę Mirax. Książka prowadzona oczami Corrana nabiera niesamowitego tempa i ani razu się nie dłuży mimo że ma prawie 500str.
Polecam każdemu, długo czekałem aby ją przeczytać i moje nadzieje...

Pozycja ta staneła mi jak "klucha w gardle" której autor używa w co drugim akapicie. Admirał Ackbar zachowuję się jak Jar-Jar i jeszcze wątek z dziećmi Solo w zoo kompletnie nie potrzebny. Co jak co jedna z pierwszych książek SW wiec i tak jakiś plus się należy za wprowadzenie nowych postaci i lekkie poruszenie tematu Exar Kuna.

Pozycja ta staneła mi jak "klucha w gardle" której autor używa w co drugim akapicie. Admirał Ackbar zachowuję się jak Jar-Jar i jeszcze wątek z dziećmi Solo w zoo kompletnie nie potrzebny. Co jak co jedna z pierwszych książek SW wiec i tak jakiś plus się należy za wprowadzenie nowych postaci i lekkie poruszenie tematu Exar Kuna.