Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tatiana Țîbuleac
3
7,5/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzona: 15.10.1978
To mołdawsko - rumuńska pisarka. Studiowała dziennikarstwo i komunikację na Mołdawskim Uniwersytecie Państwowym . Po raz pierwszy zyskała rozgłos dzięki swojej rubryce „Prawdziwe historie”, która ukazała się w gazecie Flux w połowie lat dziewięćdziesiątych. Pracowała również jako reporterka telewizyjna i prezenterka wiadomości w Kiszyniowie. W 2008 roku przeprowadziła się do Paryża.
Swoją pierwszą książkę Fabule Moderne (opowiadania) opublikowała w 2014 roku, a swoją pierwszą powieść Vara în care mama a avut ochii verzi w 2017 roku. Powieść zdobyła wiele nagród literackich i została przetłumaczona na język francuski i hiszpański. Jej druga powieść Grădina de sticlă zdobyła Nagrodę Literacką UE.
Swoją pierwszą książkę Fabule Moderne (opowiadania) opublikowała w 2014 roku, a swoją pierwszą powieść Vara în care mama a avut ochii verzi w 2017 roku. Powieść zdobyła wiele nagród literackich i została przetłumaczona na język francuski i hiszpański. Jej druga powieść Grădina de sticlă zdobyła Nagrodę Literacką UE.
7,5/10średnia ocena książek autora
1 670 przeczytało książki autora
1 475 chce przeczytać książki autora
17fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Aktualności
21
Aktualności
Konrad Wrzesiński
2
Kalendarz wydarzeń literackich: sierpień 2023
Aktualności
Anna Sierant
2566
Wyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na lipiec 2023
Varia
LubimyCzytać
161
Czytaliśmy w weekend – podsumowanie 2022 roku
To już ostatnie dni 2022 roku, a to oznacza, że chcąc lub nie, członkowie zespołu lubimyczytać.pl musieli zasiąść do swoich list przeczytanych pozycji w tym roku. U jednych listy...
Publicystyka
Remigiusz Koziński
1
Mołdawia i jej pisarze. Co czytają ludzie żyjący między Dniestrem a Prutem?
Literatura mołdawska ma bardzo długą historię. Od wydania „Historii hieroglificznej”, powieści spisanej przez Dymitra Kantemira, minęło ponad czterysta lat. Kantemir był hospodarem...
Aktualności
LubimyCzytać
19
Nagroda Literacka Angelus 2022: poznaj 14 książek z Europy Środkowej, które powalczą o finał
Długa lista tytułów nominowanych do najwyżej opłacanej nagrody literackiej w Polsce została już opublikowana. Jury spośród stu zakwalifikowanych książek wybrało czternaście, które...
Varia
LubimyCzytać
307
Czytamy w Święta
Przed nami naprawdę długi, a dla niektórych nawet świąteczny weekend. Zespół lubimyczytac.pl starannie wyselekcjonował lektury, z którymi spędzi najbliższe kilka dni. Oczywiście z...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Tata powtarzał zawsze, że jeśli grzęźniesz w bagnie, musisz pociągnąć ze sobą jak najwięcej ludzi, bo wtedy łatwiej się z niego wygrzebiesz...
Tata powtarzał zawsze, że jeśli grzęźniesz w bagnie, musisz pociągnąć ze sobą jak najwięcej ludzi, bo wtedy łatwiej się z niego wygrzebiesz.
5 osób to lubi
Lato, gdy mama miała zielone oczy, nigdy się nie skończyło.
4 osoby to lubiąOczy mamy były pozostałościami mamy pięknej Oczy mamy płakały do wewnątrz Oczy mamy były życzeniem ślepej spełnionym przez słońce Oczy mamy ...
Oczy mamy były pozostałościami mamy pięknej Oczy mamy płakały do wewnątrz Oczy mamy były życzeniem ślepej spełnionym przez słońce Oczy mamy były polami ułamanych łodyg Oczy mamy były nieopowiedzianymi mi historiami.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Lato, gdy mama miała zielone oczy Tatiana Țîbuleac
7,9
Piękna książka. Krótka i bardzo smutna ale piękna.
W dniu swoich 39 tych urodzin matka proponuje swojemu jedynemu synowi, który skrycie jej nienawidzi, żeby pojechał z nią na 3 miesiące do Francji. Syn zgadza się, chociaż miał zupełnie inne plany i to krótkie lato zmienia wszystko.
Pomysł na powieść może i banalny, ale Tatiana Tibuleac pisze tak pięknie, że utonęłam w jej prozie. Książka jest napisana w formie wspomnień syna, Aleksego i sposób w jaki autorka przedstawia jego sposób myślenia całkowicie mnie powalił. Po prostu uwielbiam tak cudownie skonstruowane zdania, porównania i złote myśli. Polecam.
Szklany ogród Tatiana Țîbuleac
7,5
Cyt.:
„Ja dzieliłam się na dwoje. Lubiłam i Szurę i Raję. Nie śmiałam uważać się za Rosjankę a Mołdawianką być nie chciałam. Kto przy zdrowych zmysłach mógł zrównać rosyjski z mołdawskim? Miałam jeszcze inne pytanie: dlaczego Raja powiedziała, że Szura mieszka w jej kraju? Czyli ja z Tamarą Pawłowną też mieszkałyśmy w jej kraju? Nic nie było tak jak dawniej. Gorbaczow wszystko zepsuł.”
Tatiana Țîbuleac, „Szklany ogród”
Po bardzo ciepło przyjętej w Polsce debiutanckiej powieści „Lato gdy mama miała zielone oczy” mołdawsko – rumuńskiej pisarki Tatiany Țîbuleac na stałe mieszkającej w Paryżu, ukazała się jej kolejna, znakomita powieść, opublikowana po raz pierwszy w 2018 roku – „Szklany ogród”.
„Szklany ogród” to historia siedmioletniej dziewczynki wykupionej z wiejskiego sierocińca przez jej przyszłą opiekunkę i przybraną matkę – Rosjankę Tamarę Pawłownę. Trafia do Kiszyniowa, stolicy ówczesnej Mołdawskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej i jej życie zaczyna się od początku.
Cyt.:
„Przychodzę na świat w nocy, mam siedem lat. Mówi, że wzięłaby mnie na ręce, ale ma zajęte”
Tatiana Țîbuleac, „Szklany ogród”
Ta opieka nad dzieckiem nie jest jednak tak altruistyczna jak mogłoby się to wydawać. Tamara Pawłowna zajmuje się zbieraniem butelek, jak powiada, zarabia pieniądze z niczego i do tej działalności angażuje przybraną córkę, której nadaje rosyjskie imię Łastoczka – Jaskółka. Schyłek lat 80-tych, imperium rosyjskie chwieje się już w posadach, do władzy dochodzi Michaił Gorbaczow, wprowadzając szereg reform, w tym chyba najbardziej niepopularną – tzw. „suchoj zakon”, ograniczenie sprzedaży alkoholu, które w dalekim Kiszyniowie wywraca do góry nogami dotychczasowy świat Tamary Pawłowny i jej przybranej córki.
To opowieść o świecie, który się rozpada i nikt nie ma pomysłu jak go poskładać od nowa. O poszukiwaniu własnej tożsamości narodowej i językowej w wielonarodowym społeczeństwie. O poszukiwaniu swojego miejsca w czasie, gdy króluje chaos, niepewność i strach. Krótkie rozdziały, niczym fragmenty układanki, ukazują wydarzenia czy postacie z przeszłości, które odciskają swoje piętno na życiu bohaterki, przeplatając się z wydarzeniami z życia dorosłej już kobiety zmuszając niejako czytelnika do odtworzenia czy też opowiedzenia tej historii na swój własny sposób.
Pełna emocji, uczuć, miejscami metaforyczna, poetycka opowieść o dorastaniu i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie. Znakomita.
Zdecydowanie polecam.