Daleka droga do małej, gniewnej planety

Świat przedstawiony i fabuła nie robią na mnie zbyt dobrego wrażenia. Właściwie budowanie fabuły tylko po to żeby nam ten niezbyt ciekawy świat objaśniać nie jest zabiegiem, który jakoś bardzo by mi odpowiadał, ale powiedzmy że da się to jeszcze przełknąć, choć irytuje powierzchowność wielu elementów, czy brak głębszego wejścia i rozbudowania poszczególnych historii.

Jednak najgorszą częścią tej książki są kompletnie przesłodzone relacje załogi, której losy obserwujemy. W naszej międzygatunkowej zbieraninie wszyscy się kochają, tylko jeden z ludzi - Corbin - jest tym złym, którego nie lubi absolutnie nikt. Tam gdzie był chyba jeden z największych potencjałów tej powieści - w relacjach - wszystko zostało zmarnotrawione.

Największym plusem jest to że czyta się to w miarę sprawnie, ale to trochę za mało żeby sięgnąć po inne powieści tej autorki.

Świat przedstawiony i fabuła nie robią na mnie zbyt dobrego wrażenia. Właściwie budowanie fabuły tylko po to żeby nam ten niezbyt ciekawy świat objaśniać nie jest zabiegiem, który jakoś bardzo by mi odpowiadał, ale powiedzmy że da się to jeszcze przełknąć, choć irytuje powierzchowność wielu elementów, czy brak głębszego wejścia i rozbudowania poszczególnych...

Bardzo interesująca książka. Ciąg zdarzeń nie jest może jej najsilniejszą stroną, ale dla mnie jest ona przykładem nowego trendu, którym jest śmiałe opisywanie innych inteligentnych ras, ich zwyczajów i pracy. Twórcy SF z lat 60-tych ostrożnie wymyślali opowieści o tych, których nie znamy (lub których nie ma) – jak S.Sniegow i Zływrogi w jego trylogii. Od tamtego czasu zmieniła się i nauka, i kanon oraz liczba książek SF. Autorka bez zahamowań opisuje rasy Wspólnoty Galaktycznej, ich zwyczaje, ich aberracje, relacje rodzinne i towarzyskie. Książka jest jak Davida Attenborough „Rasy Galaktyczne – ich życie i zwyczaje”. Mnie nie zawiodła. A wam ją polecam.

Bardzo interesująca książka. Ciąg zdarzeń nie jest może jej najsilniejszą stroną, ale dla mnie jest ona przykładem nowego trendu, którym jest śmiałe opisywanie innych inteligentnych ras, ich zwyczajów i pracy. Twórcy SF z lat 60-tych ostrożnie wymyślali opowieści o tych, których nie znamy (lub których nie ma) – jak S.Sniegow i Zływrogi w jego trylogii. Od tamtego czasu...

To jakiś potworek straszny. Gdzie konflikt, który trwa dłużej niż 3 strony? Gdzie mięso?
Autorka dba o to, żeby jej ukochanym bohaterom absolutnie nie stała się żadna straszna krzywda, bo przecież są tacy wspaniali, mili i cudowni. A fabuła ewidentnie losowała się autorce w trakcie pisania.
Póki co DNF, może kiedyś wrócę, jak mnie najdzie na książkę, w której nic się nie dzieje, i wszyscy są dla siebie mili, i wszyscy się kochają. Albo wrócę, żeby wypisać wszystkie idiotyzmy, na które się w niej natknęłam.
Jedna gwiazdka dodatkowo za świetny tytuł.

To jakiś potworek straszny. Gdzie konflikt, który trwa dłużej niż 3 strony? Gdzie mięso?
Autorka dba o to, żeby jej ukochanym bohaterom absolutnie nie stała się żadna straszna krzywda, bo przecież są tacy wspaniali, mili i cudowni. A fabuła ewidentnie losowała się autorce w trakcie pisania.
Póki co DNF, może kiedyś wrócę, jak mnie najdzie na książkę, w której nic się nie...

To Legendy i Lattte w wersji science fiction - prawdziwe cozy scifi. Książka jest podzielona na krótkie rozdziały będące całością, ale są powiązane są na tyle luźno że można je traktować prawie jak osobne opowiadania. Nie ma tu epickich bitew i głębokich filozoficznych debat, chociaż jest kilka ciekawych pytań typowych dla gatunku. Jak dużą odmienność jesteśmy w stanie zaakceptować? Jak sobie z nią można poradzić (lub nie)? Czy musimy ją rozumieć czy wystarczy przyjąć jako fakt?

Całość podana jest w uroczo słodki sposób, trochę za słodki jak dla mnie i w dużej dawce byłaby męcząca. Świetnie się natomiast sprawdziła jako pojedyncze opowieści po ciężkim dniu kiedy mózg już nie ma siły albo kiedy w zbiorkomie jest głośno ;)

To Legendy i Lattte w wersji science fiction - prawdziwe cozy scifi. Książka jest podzielona na krótkie rozdziały będące całością, ale są powiązane są na tyle luźno że można je traktować prawie jak osobne opowiadania. Nie ma tu epickich bitew i głębokich filozoficznych debat, chociaż jest kilka ciekawych pytań typowych dla gatunku. Jak dużą odmienność jesteśmy w stanie...

Jest tu wszystko co mogłaby mieć dobra powieść o różnorodności - poza osią fabularną. Jest to raczej zbiór scen przedstawiających zróżnicowanie biologiczne i sposobów życia. Gdyby dorzucić do tego jakąś mięsistą historię, byłoby bardzo dobrze. Tak sprawia wrażenie szkiców, jakby autorka napisała wszystkie wątki poboczne, poza głównym. Przynajmniej nie było kaznodziejstwa, jak to się często ostatnio zdarza. Po inne historie Autorki pewnie kiedyś sięgnę, jeśli będą, bo wydaje mi się, że to kwestia doświadczenia i redakcji.

Jest tu wszystko co mogłaby mieć dobra powieść o różnorodności - poza osią fabularną. Jest to raczej zbiór scen przedstawiających zróżnicowanie biologiczne i sposobów życia. Gdyby dorzucić do tego jakąś mięsistą historię, byłoby bardzo dobrze. Tak sprawia wrażenie szkiców, jakby autorka napisała wszystkie wątki poboczne, poza głównym. Przynajmniej nie było kaznodziejstwa,...

Niestety wieje nudą. Wprawdzie historia została opowiedziana językiem zgrabnym i przyjemnym dla oka, co jednak z tego, skoro całość ciągnie się, jak flaki z olejem? Przez większość książki niewiele się dzieje. Dopiero po przebrnięciu przez około 80 procent powieści pojawia się jakaś dynamika, dramatyzm, napięcie. To trochę taka brazylijska telenowela SF. Bohaterowie są sympatyczni, wydarzenia jakoś się sklejają, ale zbyt często pojawia się pytanie: po co to wszystko? Można, ale niekoniecznie.

Niestety wieje nudą. Wprawdzie historia została opowiedziana językiem zgrabnym i przyjemnym dla oka, co jednak z tego, skoro całość ciągnie się, jak flaki z olejem? Przez większość książki niewiele się dzieje. Dopiero po przebrnięciu przez około 80 procent powieści pojawia się jakaś dynamika, dramatyzm, napięcie. To trochę taka brazylijska telenowela SF. Bohaterowie są...

CAWPILE 8,86

CAWPILE 8,86

Tytuł to chyba najlepsza rzecz w tej książce. Są tu wzbudzające sympatię postacie, ale wszystko tu jest boleśnie generyczne. Fabuły praktycznie brak. Dlatego choć sceny mogły być dobrze napisane, ciężko było się przez to przebić. Brak suspensu, brak ciekawości co dalej, brak przeszkód. Może to zabrzmi dziwnie, ale wszyscy tu są dla siebie tak cholernie mili, że ta książka jest trochę jak jakiś rodzinny piknik. Chyba tylko moje uwielbienie do SF i kosmosu przeciągnęło mnie do końca.

Tytuł to chyba najlepsza rzecz w tej książce. Są tu wzbudzające sympatię postacie, ale wszystko tu jest boleśnie generyczne. Fabuły praktycznie brak. Dlatego choć sceny mogły być dobrze napisane, ciężko było się przez to przebić. Brak suspensu, brak ciekawości co dalej, brak przeszkód. Może to zabrzmi dziwnie, ale wszyscy tu są dla siebie tak cholernie mili, że ta książka...

Miło się tę książkę czytało, pomimo tego, że nie ma w niej nic odkrywczego, a problemy socjologiczne w niej przedstawione zostały potraktowane nieco pobieżnie. Mimo tego była to bardzo przyjemna lektura, do tego stopnia, że skusiłam się też na zamówienie drugiej części. Zważywszy na stosik książek czekających w kolejkę na przeczytanie, sama chęć sięgnięcia po następny tom jest zdecydowanie na plus.
Polecam do autobusu / pociągu / na wakacje.

Miło się tę książkę czytało, pomimo tego, że nie ma w niej nic odkrywczego, a problemy socjologiczne w niej przedstawione zostały potraktowane nieco pobieżnie. Mimo tego była to bardzo przyjemna lektura, do tego stopnia, że skusiłam się też na zamówienie drugiej części. Zważywszy na stosik książek czekających w kolejkę na przeczytanie, sama chęć sięgnięcia po następny tom...

Książka nudna, akcja toczyła się powoli, i nie miała większej ciągłości, składała się raczej z luźno powiązanych ze sobą epizodów, jakby wyciąganych z kapelusza. Dodatkowo opisy ras, ich zwyczajów itp. bardzo na siłę. Ogólnie książka jak dla mnie pisana na siłę. Mix różnych, słabo ze sobą powiązanych wątków, pomysłów. Z tego co wiem - kolejnych tomów w Polsce nie ma się co spodziewać. Ja nie będę tęsknił.

Książka nudna, akcja toczyła się powoli, i nie miała większej ciągłości, składała się raczej z luźno powiązanych ze sobą epizodów, jakby wyciąganych z kapelusza. Dodatkowo opisy ras, ich zwyczajów itp. bardzo na siłę. Ogólnie książka jak dla mnie pisana na siłę. Mix różnych, słabo ze sobą powiązanych wątków, pomysłów. Z tego co wiem - kolejnych tomów w Polsce nie ma się co...