Grzech

"grzech" - pierwsza część przedstawiająca nam policjanta Eryka Deryło. W Lublinie giną kobiety, które później policja odnajduje, jednak martwe. Policjant wraz ze swoim oddziałem musi rozwiązać zagadkę kto to robi i po co? Książke się naprawdę szybko czyta. Jest dobrze napisana, a fakt ukazania jej z wielu perspektyw pozwala nam lepiej poznać historię i ją zrozumieć. Mimo wszystko książka wciągnęła mnie dopiero w połowie. Mam w planach przeczytać kolejne części, jednak nie będę udawać, że nie jest to moja ulubiona książka, a Eryk Deryło nie jest ulubionym książkowym bohaterem (choć jeszcze tyle jest części, że może nim zostanie)

"grzech" - pierwsza część przedstawiająca nam policjanta Eryka Deryło. W Lublinie giną kobiety, które później policja odnajduje, jednak martwe. Policjant wraz ze swoim oddziałem musi rozwiązać zagadkę kto to robi i po co? Książke się naprawdę szybko czyta. Jest dobrze napisana, a fakt ukazania jej z wielu perspektyw pozwala nam lepiej poznać historię i ją zrozumieć. Mimo...

Jak zwykle bardzo dobra książka tego autora

Jak zwykle bardzo dobra książka tego autora

Wyczekując kolejnej części serii z komisarz Lizą rozpoczęłam serię z komisarzem Deryło. Nie był to czas stracony, wręcz przeciwnie.
Autor w napięciu prowadzi czytelnika po nitce do kłębka a opisy wywołują dreszcze i gęsią skórkę. Wzmianki i komentarze odnoszące się do aktualnych spraw w kraju dodają pikanterii i smaczku.
Dla jednych może być to lektura zbyt mroczna, zbyt wyszukana, mnie po prostu wycisza, uspokaja pozwalając oderwać się od rzeczywistości. Czyta się z czystą przyjemnością.
Tym razem w Lublinie dochodzi do serii zaginięć kobiet a sprawę próbuje rozwikłać postawny komisarz brodzący wśród zagmatwanych tropów. Czy uda mu się rozwikłać zagadkę jeszcze przed świętami i spokojnie zjeść wigilię z rodziną? Trzeba przeczytać by się przekonać

Wyczekując kolejnej części serii z komisarz Lizą rozpoczęłam serię z komisarzem Deryło. Nie był to czas stracony, wręcz przeciwnie.
Autor w napięciu prowadzi czytelnika po nitce do kłębka a opisy wywołują dreszcze i gęsią skórkę. Wzmianki i komentarze odnoszące się do aktualnych spraw w kraju dodają pikanterii i smaczku.
Dla jednych może być to lektura zbyt mroczna, zbyt...

Miałem dać 7, ale ostatnie 50 stron takiego tempa akcji nabrało, i zwrotów, ze podciągam do 8.
To moje 1 spotkanie z Czornyjem, a często o nim słyszałem, i w końcu postanowiłem sprawdzić czy mi przypadnie do gustu, i o dziwo przypadł.
Bohaterowie strasznie płytcy są, główny bohater tzn. komisarz Deryło, jako jedyny wypada dobrze ze wszystkich bohaterów, reszta to typowi idioci jacy występują w serialu "ojciec Mateusz" a sam Deryło przypomina mi Gebelsa z filmów "Pitbull" co mi pasuje, bo lubię takich twardych bohaterów.
Wielu narzekało ze Czornyja książki charakteryzują się ogromną brutalnością, szczerze, brutalnie jest, ale nie bez jakiejś przesady, dla kogoś kto jest wielbicielem filmowych horrorów, nie robi to zbytniego wrażenia, czytając brutalne opisy, możliwe ze dalsze jego książki są jeszcze mocniejsze :D
Niedosyt mam po zakończeniu, bo zapowiada ze to jeszcze nie koniec, nic tylko w najbliższym czasie brać się za kolejny tom :)

Miałem dać 7, ale ostatnie 50 stron takiego tempa akcji nabrało, i zwrotów, ze podciągam do 8.
To moje 1 spotkanie z Czornyjem, a często o nim słyszałem, i w końcu postanowiłem sprawdzić czy mi przypadnie do gustu, i o dziwo przypadł.
Bohaterowie strasznie płytcy są, główny bohater tzn. komisarz Deryło, jako jedyny wypada dobrze ze wszystkich bohaterów, reszta to typowi...

Ciągła akcja,, nie przewidywalna i brutalna. Taki styl właśnie lubię

Ciągła akcja,, nie przewidywalna i brutalna. Taki styl właśnie lubię

Pierwsza książka autora przesłuchana w audiobooku za mną i... kurcze to chyba nie jest to. Jasne, książka brutalna i bardzo mroczna (lubię takie),ale niestety nie ma “między nami chemii”. A szkoda, bo bardzoooo chciałam polubić tego autora. Ale dam mu oczywiście kolejną szansę, bo coś czuję, że jeszcze może między nami zaiskrzyć : )

Pierwsza książka autora przesłuchana w audiobooku za mną i... kurcze to chyba nie jest to. Jasne, książka brutalna i bardzo mroczna (lubię takie),ale niestety nie ma “między nami chemii”. A szkoda, bo bardzoooo chciałam polubić tego autora. Ale dam mu oczywiście kolejną szansę, bo coś czuję, że jeszcze może między nami zaiskrzyć : )

Po książkę sięgnęłam, żeby samej przekonać się, czy autor piszący tak dużo w tak krótkim okresie czasu jest w stanie mnie przekonać do siebie. Grzech to książka epatująca sadyzmem i brutalnością względem kobiet, co mnie- jako kobiecie- trochę wytrącało z równowagi. Historia niby trzymająca w napięciu, bo czytelnik śledzi przebieg akcji, mając ciągle nadzieję, że nastąpi happy end i rozwikłanie zagadki, a zostaje z...no właśnie, nie zdradzam zakończenia. Pozycję przeczytałam i zapamiętam ją jako brutalną i krwawą historię, która nie wniosła nic więcej do mojego życia. Głębi nie dostrzegłam, niestety. Po kolejne dzieła autora nie zamierzam sięgać.

Po książkę sięgnęłam, żeby samej przekonać się, czy autor piszący tak dużo w tak krótkim okresie czasu jest w stanie mnie przekonać do siebie. Grzech to książka epatująca sadyzmem i brutalnością względem kobiet, co mnie- jako kobiecie- trochę wytrącało z równowagi. Historia niby trzymająca w napięciu, bo czytelnik śledzi przebieg akcji, mając ciągle nadzieję, że nastąpi...

O autorze książki słyszałam dużo ze względu na kontrowersję, jakie krążyły wokół jego twórczości oraz zdjęcie zamieszczone w Internecie, które swego czasu komentował Jakub Ćwiek. Sama nie mam wyrobionego zdania o autorze, bo poza "Rzeźnikiem", czytanym już jakiś czas temu, brakowało mi ochoty do sięgnięcia po jego kolejne książki.

I w ten sposób postanowiłam nadrobić zaległości, sięgając po "Grzech". Mogę się cieszyć tylko z tego, że przeczytałam ją na Legimi i nie musiałam kupować. Jakkolwiek początek zapowiadał się obiecująco, tym im dalej w las, tym gorzej. Pominę płaskich jak naleśniki bohaterów, którzy zostali zrobieni na jedno kopyto i do nikogo nie można poczuć ani pozytywnych, ani negatywnych uczuć. Są zwyczajnie nijacy, podobnie jak fabuła. Odnoszę wrażenie, że jedynym elementem, na którym skupił się Czornyj jest ukazywanie brutalności i sadystyczności. Z drugiej strony widać, że opłaca się koncentrowanie na tych obszarach, skoro książka jest popularna, mimo wątpliwej swej jakości.
Po resztę tomów raczej nie sięgnę.

O autorze książki słyszałam dużo ze względu na kontrowersję, jakie krążyły wokół jego twórczości oraz zdjęcie zamieszczone w Internecie, które swego czasu komentował Jakub Ćwiek. Sama nie mam wyrobionego zdania o autorze, bo poza "Rzeźnikiem", czytanym już jakiś czas temu, brakowało mi ochoty do sięgnięcia po jego kolejne książki.

I w ten sposób postanowiłam nadrobić...

Bardzo przyjemnie się czytało. Wartka akcja, nie przedłużone wątki i można się zaskoczyć. Stwierdzam po przeczytaniu, że książka sztos. Polecam każdemu, kto lubi dobry kryminał.

Bardzo przyjemnie się czytało. Wartka akcja, nie przedłużone wątki i można się zaskoczyć. Stwierdzam po przeczytaniu, że książka sztos. Polecam każdemu, kto lubi dobry kryminał.

To moje pierwsze spotkaniem z Czornyjem i naprawdę jestem zaskoczona, że tak mi się podobała ta książka. Chyba nie widzę jej istotnych słabych punktów.. czytało się dobrze, pomysł na fabułę naprawdę dobry, poprowadzenie wątków i wykreowanie postaci na zadowalającym poziomie. Może nie było efektu "łał", dlatego daję zasłużoną siódemkę.

Polecam tę pozycję, a sama na pewno sięgnę po jeszcze jakąś książkę Maxa. 😉

To moje pierwsze spotkaniem z Czornyjem i naprawdę jestem zaskoczona, że tak mi się podobała ta książka. Chyba nie widzę jej istotnych słabych punktów.. czytało się dobrze, pomysł na fabułę naprawdę dobry, poprowadzenie wątków i wykreowanie postaci na zadowalającym poziomie. Może nie było efektu "łał", dlatego daję zasłużoną siódemkę.

Polecam tę pozycję, a sama na pewno...