Diabelskie nasienie

Specyficzny gatunek. Brutalność, obrzydliwość i ogólna perwersja może odtrącać wielu. Ale, wzorem większości horrorów klasy B i ogólnie weird fiction, gdy zdrapać wierzchni brud - a w tym przypadku oblać szlauchem grubą wartwę kału i spermy - pod spodem czai się jakieś ciekawe zagadnienie. W tym wypadku na warsztat wzięte jest zjawisko fali, kocenia, szerzej - chęć bycia popularnym, wkupienia się w łaski grupy za wszelką cenę. Tyle, że przedstawione w ekstremalny sposób.

Na plus zakończenie i ogólne nawiązanie do Lovecrafta. Zawsze miło, gdy Przedwieczni spozierają ze stronic, a miast szelestu kartek słychać oślizgły bulgot.

Na minus monotematyczność. Można było ciekawie poprowadzić, a tak mamy jedynie tydzień seksu oralnego, ale z innymi postaciami. To było nudne i przeważa na niskiej ocenie.

Specyficzny gatunek. Brutalność, obrzydliwość i ogólna perwersja może odtrącać wielu. Ale, wzorem większości horrorów klasy B i ogólnie weird fiction, gdy zdrapać wierzchni brud - a w tym przypadku oblać szlauchem grubą wartwę kału i spermy - pod spodem czai się jakieś ciekawe zagadnienie. W tym wypadku na warsztat wzięte jest zjawisko fali, kocenia, szerzej - chęć bycia...

Ile człowiek jest w stanie znieść, by dojść do upragnionego celu?

Niezbyt urodziwa Ann White ma zerowe perspektywy na przyszłość. Zostaje jej ostatnia nadzieja na osiągnięcie czegokolwiek - dołączenie do Domu Alfa. Nim zostanie jego członkinią, czeka ją tydzień inicjacji, a w nim prawdziwa seria upokorzeń. Rozpoczyna się prawdziwy test silnej woli, w którym okaże się, jak wiele jest znieść, by osiągnąć cel.

Po Edwardzie Lee wiedziałem czego się mniej więcej spodziewać, choć nie miałem wiele styczności z jego twórczością. Powieść Diabelskie nasienie udowadnia, że nie ma czegoś takiego jak granice dobrego smaku 😱

Sam pomysł jest naprawdę dobry, choć mocno porypany. Autor nie patyczkuje się ze swoimi bohaterami i serwuje im prawdziwe tortury, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Tutaj nie ma litości dla nikogo 😶

Powiem szczerze, że bawiłem się umarkowanie. Czasami męczące było czytanie coraz to nowych wyzwań dziewcząt, które z grubsza polegały na tym samym: dużo seksu, przekraczającego wszelkie granice 🙄

Dodatkowo warsztat autora nie zawsze był w stanie fajnie oddać konkretnej sceny, skupiając się wyłącznie na obrzydliwości, która z niej wynika 🤢

Książka zdecydowanie nie jest dla każdego. Mało kto tak naprawdę może po nią sięgnąć, czerpiąc z tego jakąkolwiek rozrywkę. Kto wie, kim jest Edward Lee, ten wie czego się spodziewać. Reszta niech najlepiej trzyma się z daleka 😅

Ile człowiek jest w stanie znieść, by dojść do upragnionego celu?

Niezbyt urodziwa Ann White ma zerowe perspektywy na przyszłość. Zostaje jej ostatnia nadzieja na osiągnięcie czegokolwiek - dołączenie do Domu Alfa. Nim zostanie jego członkinią, czeka ją tydzień inicjacji, a w nim prawdziwa seria upokorzeń. Rozpoczyna się prawdziwy test silnej woli, w którym okaże się, jak...

Mało rzeczy tak do mnie trafia jak kloaczny humor Edwarda ;)

Mało rzeczy tak do mnie trafia jak kloaczny humor Edwarda ;)

Żeby chociaż to gówno prosto z dupy było dobrze napisane...

Żeby chociaż to gówno prosto z dupy było dobrze napisane...

Dość obrzydliwa, eksploatacyjna horroro-komedyjka. Jest to literatura absolutnie śmieciowa i nie na każdy gust (nie na każdy żołądek?),ale po potraktowaniu jej z należytym dystansem potrafi rozbawić. Dodatkowy plus za fajną okładkę.

Dość obrzydliwa, eksploatacyjna horroro-komedyjka. Jest to literatura absolutnie śmieciowa i nie na każdy gust (nie na każdy żołądek?),ale po potraktowaniu jej z należytym dystansem potrafi rozbawić. Dodatkowy plus za fajną okładkę.

To było jakieś chore. Nie straszne, nie pełne niepokoju, ale zwyczajnie obrzydliwe i chore.
Ogólnie pozytywnie oceniam sam pomysł na fabułę; elitarny dom w żeńskim akademiku- jeśli kandydatka się do niego dostanie, skończenie szkoły ma jak w banku. Jednak przetrwanie prób, tak zwanych otrzęsin, nie jest tam łatwą sprawą.
No i właśnie. Otrzęsiny. To zlepek ohydnych, poniżających i upadlających aktów seksualnych, od zbiorowego fellatio po zoofilię, i to tylko wierzchołek góry. Brzmi źle, a jeszcze gorsze jest to, że te wynaturzenia zostały przedstawione w taki sposób, że nie wstrząsają, nie wywołują współczucia wobec bohaterek, wywołują tylko niesmak i chęć przebrnięcia przez ten wątek jak najszybciej. Może byłoby inaczej, gdyby bohaterki były inne, a zostały przedstawione tak, że nie wzbudzają ani odrobiny sympatii, a opisy samych scen są suche, dialogi drętwe, zachowanie bohaterek wręcz głupie.

Książkę w pewnym stopniu ratuje zakończenie. Przynajmniej wiadomo dlaczego otrzęsiny muszą być aż tak makabryczne. Plusem jest też nawiązanie do mitologii przedwiecznych i Necronomiconu, który miałam okazję czytać. Czy warto przeczytać? Raczej nie.

To było jakieś chore. Nie straszne, nie pełne niepokoju, ale zwyczajnie obrzydliwe i chore.
Ogólnie pozytywnie oceniam sam pomysł na fabułę; elitarny dom w żeńskim akademiku- jeśli kandydatka się do niego dostanie, skończenie szkoły ma jak w banku. Jednak przetrwanie prób, tak zwanych otrzęsin, nie jest tam łatwą sprawą.
No i właśnie. Otrzęsiny. To zlepek ohydnych,...

Czuję się zawiedziona i bynajmniej nie chodzi o sam fakt, że "Diabelskie nasienie" jest horrorem ekstremalnym, a do niedawna nawet nie wiedziałam, że taki gatunek istnieje. Całe obrzydlistwo, które w książce zostało zawarte, nie wywarło na mnie żadnego wrażenia i to w tym tkwi problem. Miałam być zaszokowana, obrażona i oburzona, a byłam... szczerze znudzona. Ciężko przejmować się czyimś losem, kiedy gołym okiem widać, jak nijakie i papierowe są to postaci, prawda?

Przez cały czas miałam wrażenie, że autor idzie po najmniejszej linii oporu, powtarza te same sceny, mając gdzieś intelekt czytelnika. Atmosfera była sztuczna, drętwa, kompletnie nie czułam grozy ani tym bardziej humoru, o którym piszą niektórzy czytelnicy. Czego by Lee tutaj nie wymyślił, to były tylko słowa na papierze i nic więcej.

Trzy dziewczyny starają się dostać do bractwa Domu Alfa, ale aby do tego doszło, muszą najpierw przejść przez upokarzający Tydzień Inicjacji. Ta historia miała potencjał, by być okrutnie dobrą, taką że aż biorą cię mdłości i odwracasz wzrok. Niestety zmarnowano go. Piszę te słowa jeszcze trochę dochodząc do siebie po drzemce, w którą wpadłam pomiędzy jednym opisem tortur a drugim, niech to będzie najlepszą opinią na temat tej książki.

PS: Nie skreślam autora, mam nadzieję, że kiedy wpadnie mi w ręce jego inna powieść, będzie lepiej!

Czuję się zawiedziona i bynajmniej nie chodzi o sam fakt, że "Diabelskie nasienie" jest horrorem ekstremalnym, a do niedawna nawet nie wiedziałam, że taki gatunek istnieje. Całe obrzydlistwo, które w książce zostało zawarte, nie wywarło na mnie żadnego wrażenia i to w tym tkwi problem. Miałam być zaszokowana, obrażona i oburzona, a byłam... szczerze znudzona. Ciężko...

Ekstremalna, tylko dla wielbicieli gatunku.

Ekstremalna, tylko dla wielbicieli gatunku.

Kolejna książka Pana Lee za mną. Hm chyba nie wiem co napisać. Wiedziałam czego się spodziewać, jednak chyba czasami co za duzo to niezdrowo . Nie było źle, ponieważ ten autor jest znany z ekstremalnych książek i tu to dostałam, jednak tym razem trochę brakowało mi samej fabuły. Pozycja dla miłośników gatunku.

Kolejna książka Pana Lee za mną. Hm chyba nie wiem co napisać. Wiedziałam czego się spodziewać, jednak chyba czasami co za duzo to niezdrowo . Nie było źle, ponieważ ten autor jest znany z ekstremalnych książek i tu to dostałam, jednak tym razem trochę brakowało mi samej fabuły. Pozycja dla miłośników gatunku.