Kaznodzieja

Kolejny tom tej autorki, znów bardzo mi się podobało. Czyta się jednym tchem, z zaciekawieniem. Biorę się zaraz na kolejną cześć.

Kolejny tom tej autorki, znów bardzo mi się podobało. Czyta się jednym tchem, z zaciekawieniem. Biorę się zaraz na kolejną cześć.

W Wąwozie Królewskim zostają znalezione zwłoki młodej kobiety oraz...dwa szkielety. Niebawem znika kolejna dziewczyna, a Patrik i jego ekipa walczą z czasem aby znaleźć ją żywą...czy jednak im się uda i co łączy te wszystkie sprawy ??

Kolejna część serii kryminalnej,która bardzo się mi podobała. Znalezione zwłoki, grzebanie w przeszłości, szukanie mordercy, walka z czasem, zawiłe tropy, ślepe zaułki, a w tle zwyczajne życie Eriki i Patrika. Myślę,że fani szwedzkich kryminałów zgodzą się ze mną iż to bardzo dobra pozycja czytelnicza.

Nie zawsze warto wmawiać dziecku, że jest wyjątkowe,że ma dar. Zwłaszcza jeżeli to nieprawda, różnie jego psychika może to przetrawić, zasiane ziarno wzejdzie tylko jak będzie wyglądał owoc zależy głównie od jego podłoża.

Jedyny minus w tym przypadku to tytuł...mówiący wszystko.

W Wąwozie Królewskim zostają znalezione zwłoki młodej kobiety oraz...dwa szkielety. Niebawem znika kolejna dziewczyna, a Patrik i jego ekipa walczą z czasem aby znaleźć ją żywą...czy jednak im się uda i co łączy te wszystkie sprawy ??

Kolejna część serii kryminalnej,która bardzo się mi podobała. Znalezione zwłoki, grzebanie w przeszłości, szukanie mordercy, walka z...

Pierwsza myśl jaka nasuwa mi się po przeczytaniu tej książki, to taka, że Patrik i Erika to naprawdę fajni ludzie. Tacy ludzccy, po prostu.
Historia śledztwa za to, dość pogmatwana. Mnóstwo poszlak, domysłów, wywijasów.
Byłam pod wrażeniem Patrika, który mimo strachu, zaufał swojej intuicji.
Nie pozostaje mi nic innego, niż polecić Wam tę oto historię, a ja z uśmiechem na twarzy, zabieram się za czytanie kolejnego tomu tej serii.
Daję 8/10.

Pierwsza myśl jaka nasuwa mi się po przeczytaniu tej książki, to taka, że Patrik i Erika to naprawdę fajni ludzie. Tacy ludzccy, po prostu.
Historia śledztwa za to, dość pogmatwana. Mnóstwo poszlak, domysłów, wywijasów.
Byłam pod wrażeniem Patrika, który mimo strachu, zaufał swojej intuicji.
Nie pozostaje mi nic innego, niż polecić Wam tę oto historię, a ja z uśmiechem na...

Lekki kryminał. Bardzo przyjemnie mi się czytało. Bohaterowie zwyczajni, empatyczni i robiący błędy. Coś w sam raz, dla czytelników nieprzepadających za dużym rozlewem krwi

Lekki kryminał. Bardzo przyjemnie mi się czytało. Bohaterowie zwyczajni, empatyczni i robiący błędy. Coś w sam raz, dla czytelników nieprzepadających za dużym rozlewem krwi

Mocne 8* za to jak książka wciąga,za plot twist I za dających się lubić bohaterów (nie wlicza się w to w żadnym wypadku postać Anny😆)

Mocne 8* za to jak książka wciąga,za plot twist I za dających się lubić bohaterów (nie wlicza się w to w żadnym wypadku postać Anny😆)

„Kaznodzieja" to druga część sagi autorstwa Camilli Läckberg i według mnie jest jeszcze lepsza od pierwszej. Autorka miała świetny pomysł na fabułę, która mnie wciągła od pierwszych stron i trzymała w napięciu do samego końca.

Läckberg mistrzowsko buduje napięcie, stopniowo ujawniając szczegóły zbrodni i przedstawiając podejrzanych.

Autorka świetnie kreśli postaci. Każda z nich ma swoje tajemnice i problemy, co sprawia, że są one bardzo realistyczne i wiarygodne. Wątki osobiste bohaterów przeplatają się z wątkiem kryminalnym, tworząc wciągającą i wielowątkową opowieść.

"Kaznodzieja" to powieść, od której trudno się oderwać. Akcja jest wartka, a kolejne rozdziały czyta się z zapartym tchem. Läckberg umiejętnie łączy elementy thrillera i powieści obyczajowej, tworząc historię, która na długo pozostaje w pamięci czytelnika.

Polecam "Kaznodzieję" wszystkim miłośnikom kryminałów i powieści sensacyjnych. To świetnie napisana i trzymająca w napięciu książka, która dostarczy wiele godzin rozrywki.

„Kaznodzieja" to druga część sagi autorstwa Camilli Läckberg i według mnie jest jeszcze lepsza od pierwszej. Autorka miała świetny pomysł na fabułę, która mnie wciągła od pierwszych stron i trzymała w napięciu do samego końca.

Läckberg mistrzowsko buduje napięcie, stopniowo ujawniając szczegóły zbrodni i przedstawiając podejrzanych.

Autorka świetnie kreśli postaci. Każda...

Ta część zdecydowanie bardziej mi się spodobała niż pierwsza. Początek szedł dosyć wolno, jednak potem historia w miarę się rozkręciłam, a ja się w nią wkręciłam. Nie jest to żadna wybitna literatura, jednak bardzo przyjemnie się ją słuchało/czytało. Mam nadzieję, że następne części utrzymają poziom.

Ta część zdecydowanie bardziej mi się spodobała niż pierwsza. Początek szedł dosyć wolno, jednak potem historia w miarę się rozkręciłam, a ja się w nią wkręciłam. Nie jest to żadna wybitna literatura, jednak bardzo przyjemnie się ją słuchało/czytało. Mam nadzieję, że następne części utrzymają poziom.

Przyznam, że bardziej podoba mi się poprzednia część. Wydaję mi się, że autorka trochę za szybko przeskoczyła etap flirtowania w związku głównej bohaterki. Jeżeli chodzi o główną fabułę to jest to dobrze poprowadzona fabuła choć czasem lekko zagmatwana. Podoba mi się, że autorka powoli zapoznaję nas z drugoplanowymi postaciami, dodając w każdej części coś nowego. Dotąd w powieściach gdzieś zawsze przewijał się wątek religijny, a dzięki niemu można obserwować nieco absurdalne sytuacje, które ktoś argumentuje wiarą. Do samego końca nie potrafiłam ostatecznie wskazań kto jest winny.

Przyznam, że bardziej podoba mi się poprzednia część. Wydaję mi się, że autorka trochę za szybko przeskoczyła etap flirtowania w związku głównej bohaterki. Jeżeli chodzi o główną fabułę to jest to dobrze poprowadzona fabuła choć czasem lekko zagmatwana. Podoba mi się, że autorka powoli zapoznaję nas z drugoplanowymi postaciami, dodając w każdej części coś nowego. Dotąd w...

Dobra kontynuacja ciekawej skandynawskiej sagi kryminalnej.

Dobra kontynuacja ciekawej skandynawskiej sagi kryminalnej.

W mojej ocenie lepsza niż cześć pierwsza. Sama sprawa jest mega ciekawa, bardzo lubię takie zagadki z przeszłości.
Niestety styl autorki mocno mi przeszkadza. Mnóstwo bohaterów, którzy nic nie wnoszą do sprawy, obyczajowe wątki niczym zapchajdziura. Ericka i jej ciążowe rozkminy oraz durna siostra, której znieść nie idzie i nowy fagas w garniaku. I po co to?
A no i te wszystkie podobne do siebie imiona. Momentami ciężko się połapać, o kim mowa.
Zdecydowanie nie zostanę fanką autorki i póki co nie sięgnę po kontynuację. Może kiedyś., choć widząc ilość części, raczej wątpię.

W mojej ocenie lepsza niż cześć pierwsza. Sama sprawa jest mega ciekawa, bardzo lubię takie zagadki z przeszłości.
Niestety styl autorki mocno mi przeszkadza. Mnóstwo bohaterów, którzy nic nie wnoszą do sprawy, obyczajowe wątki niczym zapchajdziura. Ericka i jej ciążowe rozkminy oraz durna siostra, której znieść nie idzie i nowy fagas w garniaku. I po co to?
A no i te...