The Family Next Door

Jestem w 76%. To dobrze napisana książka, porusza wiele ważnych tematów na raz, trochę tego za dużo i wolałabym żeby dominował jeden wątek - ok dominuje ale pozostałe są zbyt ciekawe i czuję niedosyt związany z brakiem rozwinięcia. 335 stron - myślę, że 200 dodatkowych dałoby lepszy efekt.
Czytam książkę w języku szwedzkim, myślę, że czytając w języku który znam nie miałabym takiego problemu ale postacie są do siebie za bardzo podobne. Warto rozpisać je sobie i przeczytać książkę dwa razy. Jest dużo kwestii ważnych, wartych omówienia np. na spotkaniu czytelniczym. Co tam właściwie jest: depresja poporodowa, zarówno kobiety jak i mężczyzny, zdrada lub zazdrość małżeńska również z perspektywy obu płci. Za dużo, zbyt podobne i wszyscy się mieszają.

Postacie bez zdradzania szczegółów - niestety każda z nich pełni jakąś ważną rolę więc nie liczcie na to, że można kogoś zignorować, punkty widzenia, narracja pochodzi jedynie od kobiet.

Essie - chyba główna bohaterka, ma męża Bena oraz dwie córki: Mia, która miała epizod w parku w pierwszym rozdziale oraz Polly - noworodek. Barbara jest mamą Essie i pomaga w wychowaniu wnuczek.
Ange - chyba zajmuje się sprzedażą/wynajmem nieruchomości, jej mąż Lucas jest fotografem, mają 2 synów Willego oraz Olliego.
Fran - jest prawniczką, jej mąż Nigel nie wiem kim jest ale wydaje się być fajnym facetem, mają córkę Avę oraz Rosie.
Isabella - nowa 40 letnia sąsiadka, mieszka sama w domu, który wynajęła jej Ange, ma brązowe włosy, fryzura typu bob.
Pozostałe postacie, których istnienie jest drugoplanowe, nie opiszę ich ponieważ zdradziłabym fabułę:
Mike
Erin
Jules - to imię męskie, ma motocykl oraz skórzaną kurtkę
Warto przeczytać, książka się nie wlecze, jest ciekawa i dopiero ok 70% zaczynamy rozumieć główny wątek, do tego czasu jest ok 3-4 wątków pobocznych z których każdy jest istotny i wciągający. Przeskoki między narracją każdej z kobiet są jednocześnie irytujące - kończą się w istotnym momencie jak i "wyzwalające" bo w końcu dowiadujemy się tego czego brakowało wcześniej więc można śmiało uznać, że książka to typowy "page turner". Brak wyskakujących trupów, latania z nożami czy przemocy fizycznej, brak intymnych opisów.
Polecam, szybko zapomnę ale chętnie wrócę i skorzystam z mojej recenzji żeby się za drugim razem nie pogubić.

Jestem w 76%. To dobrze napisana książka, porusza wiele ważnych tematów na raz, trochę tego za dużo i wolałabym żeby dominował jeden wątek - ok dominuje ale pozostałe są zbyt ciekawe i czuję niedosyt związany z brakiem rozwinięcia. 335 stron - myślę, że 200 dodatkowych dałoby lepszy efekt.
Czytam książkę w języku szwedzkim, myślę, że czytając w języku który znam nie...