Teściowa

Chyba nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać kryminału, w którym nie było motywu rozwiązywania zagadki morderstwa. Dlatego właściwie nie czułam, żebym rzeczywiście czytała kryminał, a raczej powieść obyczajową, w której rozdziały z teraźniejszości przeplatały się z przeszłością, co samo w sobie wyjaśniło tajemnicę śmierci tytułowej teściowej.
Jak można się domyślić po tytule, jest tu para głównych bohaterów, a właściwie bohaterek - jest teściowa, więc jest również synowa. Obie poznajemy dość dobrze, ponieważ rozdziały pisane są z ich perspektyw. Można je lubić bardziej lub mniej, ale trzeba przyznać, że łączy je specyficzna relacja. Trochę skomplikowana i z pozoru mało przyjemna, jednak z biegiem czasu kształtuje się między nimi nić wzajemnego zrozumienia. Pozostałe postaci są członkami rodziny. Tworzą one dobre tło, a także dodają kilku podejrzanych - to w końcu kryminał i choć zdarzało mi się o tym zapomnieć, autorka skrupulatnie przypominała 😉
Książka prowadzi czytelnika przez momentami trudną znajomość, ale także przez lepsze czasy wypełnione sielanką rodzinną. Są opisy wspólnych świąt, są też pobytu w szpitalu; są narodziny dzieci, są choroby i śmierć. Jednym słowem: codzienność. Może właśnie z tego powodu czyta się naprawdę dobrze. Samo życie 😉
Zdecydowanie nie jest to typ kryminału, w którym wraz ze śledczym poznajemy szczegóły i prowadzimy sprawę zabójstwa. Tutaj śledczy pojawiają się kilka razy, ale do samej fabuły wnoszą niewiele. Ich obecność jest niezbędna do pokazania toczonego śledztwa, ale sam czytelnik nie ma w nie żadnego wglądu. Nie zmienia to faktu, że "Teściowa" jest dość wciągająca, a samo pytanie "kto zabił?" towarzyszyło mi podczas całej lektury.

Chyba nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać kryminału, w którym nie było motywu rozwiązywania zagadki morderstwa. Dlatego właściwie nie czułam, żebym rzeczywiście czytała kryminał, a raczej powieść obyczajową, w której rozdziały z teraźniejszości przeplatały się z przeszłością, co samo w sobie wyjaśniło tajemnicę śmierci tytułowej teściowej.
Jak można się domyślić po...

Zdecydowanie oceniam pozytywnie tę pozycję. Dobrze się czytało, historia była wciągająca i pomimo banalnego tytułu dość nietuzinkowa. Jestem ciekawa innych pozycji autorki.

Zdecydowanie oceniam pozytywnie tę pozycję. Dobrze się czytało, historia była wciągająca i pomimo banalnego tytułu dość nietuzinkowa. Jestem ciekawa innych pozycji autorki.

Akcja zaczyna się informacją o śmierci tytułowej bohaterki -teściowej Lucy, Diany. Stąd już tylko dochodzenie do prawdy czy było to samobójstwo czy jednak ktoś stoi za tą śmiercią. Odkrywany fakty stopniowo, z perspektywy dwóch osób. Każda retrospekcja rzuca nowe światło na wydarzenia i relacje. Muszę przyznać, że Diana nie przypadła mi do gustu i nawet fakt, że nie żyła niezbyt ja usprawiedliwiał. Jej sztywność i niechęć wobec zarówno synowej jak i córki była odpychająca. Córka widzi ją podobnie, nie potrafi jej zaufać ani jej się zwierzyć. Wszelkie wysiłki Lucy by zbliżyć się do teściowej trafiają w próżnię. Autorka zgrabnie wykreowała rodzinne relacje zwłaszcza w kontekście damskim: teściowa - synowa, matka – córka. Dochodzą jeszcze sprawy spadkowe. W efekcie każdy wydaje się mieć wystarczająco silny motyw, żeby się zemścić.
Zakończenie pozytywnie zaskoczyło.

Akcja zaczyna się informacją o śmierci tytułowej bohaterki -teściowej Lucy, Diany. Stąd już tylko dochodzenie do prawdy czy było to samobójstwo czy jednak ktoś stoi za tą śmiercią. Odkrywany fakty stopniowo, z perspektywy dwóch osób. Każda retrospekcja rzuca nowe światło na wydarzenia i relacje. Muszę przyznać, że Diana nie przypadła mi do gustu i nawet fakt, że nie żyła...

Obowiązkowa lektura dla teściowej i synowej . Polecam.

Obowiązkowa lektura dla teściowej i synowej . Polecam.

Przyznaje, że bardzo dobra pozycja na wieczór. Książka opowiada o rodzinie, trudnych relacjach , różnych charakterach i świecie w którym żyjemy i przeżywamy podobne problemy. Dobry obyczaj i kryminał w jednym. Ciekawa sprawa choć na początku podejżewałam że "zabił" ktoś inny lub, że nic nie jest takie na jakie wygląda.
Doskonała pozycja na wieczór, plaże, chwilę z książką dla relaksu.

Przyznaje, że bardzo dobra pozycja na wieczór. Książka opowiada o rodzinie, trudnych relacjach , różnych charakterach i świecie w którym żyjemy i przeżywamy podobne problemy. Dobry obyczaj i kryminał w jednym. Ciekawa sprawa choć na początku podejżewałam że "zabił" ktoś inny lub, że nic nie jest takie na jakie wygląda.
Doskonała pozycja na wieczór, plaże, chwilę z książką...

Kolejna pozycja autorki, którą przeczytałam i która bardzo mi się podobała, zwłaszcza nakreślenie obsesji córki- Nettie oraz postać jej matki Diany, której z początku ogromnie nie lubiłam, później zaś poznając sposób w jaki myśli i jak wartościuje rzeczy zaskarbiła sobie moją sympatię. Urzekła mnie też miłość, jaką dażyła męża i zmiana zachowania w stosunku do swojej synowej. Mimo, że już na wstępie domyśliłam się kto i czemu, historia mi się podobała. Sally Hepworth ma przyjemny styl pisania, przez jej książki się płynie.

Kolejna pozycja autorki, którą przeczytałam i która bardzo mi się podobała, zwłaszcza nakreślenie obsesji córki- Nettie oraz postać jej matki Diany, której z początku ogromnie nie lubiłam, później zaś poznając sposób w jaki myśli i jak wartościuje rzeczy zaskarbiła sobie moją sympatię. Urzekła mnie też miłość, jaką dażyła męża i zmiana zachowania w stosunku do swojej...

Bardzo dobra książka. Spodziewałam się komedii. Dobrze się czyta, ciekawa i nietuzinkowa. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

Bardzo dobra książka. Spodziewałam się komedii. Dobrze się czyta, ciekawa i nietuzinkowa. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.

Ha, to jedna z tych powieści, o których nie można napisać za dużo, bo się zdradzi zakończenie. Ale mogę napisać tyle - synowa, która bardzo chce stworzyć poprawne, a nawet ciepłe relacje z teściową, ale wpada na ścianę niechęci, innych pomysłów na życie oraz tradycyjnych rad, ocen i krytyki. Syn też postrzega ojca jako ciepłego i wyrozumiałego, a matkę jako tą wymagającą i zainteresowaną bardziej innymi, obcymi niż nim. Córka widzi ją podobnie, a na dodatek ma własne problemy w małżeństwie. I nagle teściowa popełnia samobójstwo i okazuje się, że miała raka, ale czy na pewno... Czy na pewno rak... Czy na pewno samobójstwo, w końcu synowa wydaje się mieć wystarczająco silny motyw, żeby się zemścić. Dzieci też nie do końca mamusię kochały, ale... tych "ale" jest w powieści mnóstwo i w pewnym momencie nic nie jest takie, jak się wydawało.
Zaczynałam tą książkę bez oczekiwań, że to będzie świetna lektura, raczej liczyłam się, że powieść będzie pełna stereotypów i takich typowych sucharów z opowieści o teściowych i synowych, ale się bardzo, bardzo pozytywnie zaskoczyłam.

Ha, to jedna z tych powieści, o których nie można napisać za dużo, bo się zdradzi zakończenie. Ale mogę napisać tyle - synowa, która bardzo chce stworzyć poprawne, a nawet ciepłe relacje z teściową, ale wpada na ścianę niechęci, innych pomysłów na życie oraz tradycyjnych rad, ocen i krytyki. Syn też postrzega ojca jako ciepłego i wyrozumiałego, a matkę jako tą wymagającą i...

Spodziewałam się czegoś innego, ale ostatecznie bardzo dobrze mi się czytało tę książkę. Początek trochę nużył, ale im bardziej poznajemy rodzinkę tym robi się ciekawiej, chociaż to nie thriller ani kryminał a raczej książka obyczajowa o tym, że każdy ma sekreciki i o tym, co w życiu ważne.

Spodziewałam się czegoś innego, ale ostatecznie bardzo dobrze mi się czytało tę książkę. Początek trochę nużył, ale im bardziej poznajemy rodzinkę tym robi się ciekawiej, chociaż to nie thriller ani kryminał a raczej książka obyczajowa o tym, że każdy ma sekreciki i o tym, co w życiu ważne.

Trochę go wszystko nie realne ale tak to jest gdy marzenia zmieniają się w chore obsesje

Trochę go wszystko nie realne ale tak to jest gdy marzenia zmieniają się w chore obsesje