Pamięci mordercy

Podczas upalnego lata w Sztokholmie dochodzi do strzelaniny. To nie jedyna tragedia. W pobliżu ośrodka dla uchodźców zostaje znalezione ciało uduszonej kobiety. Wkrótce okazuje się, że to jedna z wielu ofiar zamordowanych w podobny sposób. Podejrzenia padają na znanego autora.
Vera Berg jest reporterką śledczą. Wkrótce po przeprowadzce do Sztokholmu, dogania ją niewygodna przeszłość i kobieta zostaje postawiana w sytuacji patowej. Każda ruch, decyzja, którą podejmie będzie miała konsekwencje i drastycznie wpłynie na jej dalsze życie.

Thomas Wolf to policjant i były żołnierz. Jego niezakończone sprawy komplikują mu sprawy prywatne i wpływają na zawodowe, w które w pewnym momencie wkracza bezceremonialnie Vera żądając uwagi i wspólnych działań.
Wszystkie postaci powieści, dzięki plastycznemu przedstawieniu i ciekawej historii osobistej, są dla czytelnika wyraziste i intrygujące. To na postaciach zbudowana jest cała opowieść. Żaden z bohaterów nie jest kryształowy, za to każdy ma problemy i podejmuje decyzje, które usprawiedliwia i racjonalizuje pomimo, że nie zawsze są w pełni etyczne.

Autorzy świetnie przedstawili problemy, z jakimi muszą się mierzyć organy ścigania w Szwecji. Zwrócili uwagę na słabą komunikację pomiędzy okręgami policji, utrudniające wszelkie przedsięwzięcia i możliwość sprawnego rozwiązywania spraw.
Prawie siedemset stron powieści czyta się szybko, z mniejszym lub większym zaangażowaniem, ale zdecydowanie z przyjemnością i zaciekawieniem. Płynny język, dopracowana fabuła, która systematycznie odkrywa nowe zawiłości relacji międzyludzkich, a także politycznych zawirowań i psychologicznych zagadnień, sprawia, że powieść jest godna uwagi. W pewnym momencie poczułam, że niektóre fragmenty są zbyt długie, a wstawki na temat meczów, mogłyby być ciekawe, ale tylko dla fanów sportu. W powieści zupełnie niepotrzebnie wydłużały treść. Z drugiej strony, dzięki takiemu zabiegowi, czytelnik jeszcze intensywniej odczuwa długie, upalne lato - zaduch, brud, „𝑧𝑎𝑝𝑎𝑐ℎ 𝑔𝑛𝑖𝑗𝑎̨𝑐𝑦𝑐ℎ 𝑠́𝑚𝑖𝑒𝑐𝑖 𝑖 𝑐𝑖𝑒𝑝ł𝑦𝑐ℎ 𝑠𝑝𝑎𝑙𝑖𝑛”, a przede wszystkim klimat nierozwikłanych wcześniej spraw kryminalnych i szokujących bieżących wydarzeń. Akcja toczy się właśnie w takim leniwym klimacie, bez nagłych zwrotów akcji, chociaż z wieloma ciekawymi wątkami, społecznymi problemami, które jednak odciągają od głównego motywu jakim jest poszukiwanie mordercy.

Czytelnika nie powinien jednak zwieść sprawozdawczy styl, bo autorzy przygotowali sporo niespodzianek na kartach powieści. A to, co początkowo wydaje się oczywiste przez większą część książki, wcale takim nie jest. Stopniowo narastają wątpliwości odnośnie rozwiązania sprawy, ale one i tak nie mogą się równać z zaskoczeniem jakie autorzy przyszykowali czytelnikom na koniec.

„Pamięci mordercy” to sprawnie napisana powieść i z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom kryminałów, którzy w powieściach cenią sobie również wątki społeczne i psychologiczne.

📚Moja ocena: 6,5/10
Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca


Link do FB:
https://www.facebook.com/aniasztukaczytania/
Zapraszam:)

Podczas upalnego lata w Sztokholmie dochodzi do strzelaniny. To nie jedyna tragedia. W pobliżu ośrodka dla uchodźców zostaje znalezione ciało uduszonej kobiety. Wkrótce okazuje się, że to jedna z wielu ofiar zamordowanych w podobny sposób. Podejrzenia padają na znanego autora.
Vera Berg jest reporterką śledczą. Wkrótce po przeprowadzce do Sztokholmu, dogania ją niewygodna...

„Pamięci mordercy”

Kryminał napisany przez duet szwedzkich autorów. Opowiada również o duecie bez których sprawa kryminalna nie zostałaby zakończona sukcesem. Śledzimy wydarzenia z perspektywy dziennikarki i śledczego. Historia toczy się w Szwecji jednak mamy fragmenty powrotu jednego z bohaterów do czasów wojny w Bośni i Hercegowinie.

Samo śledztwo jest pełne rozmaitych tropów. Na kolejnych stronach lektury odkrywamy nowe osoby zamieszane w sprawę, nowe układy, połączenia między nimi. Oprócz głównych wydarzeń mamy wątki poboczne, problemy prywatne, dawne wydarzenia z życia, traumy z dzieciństwa, głównych bohaterów. Jest obecny wątek romantyczny jednak nie przebija się on bardzo znacząco w całej historii.

Główną problematyką utworu jest kwestia imigrantów i temat rasizmu. Trudno nie zgodzić się z tym, że są to problemy nader aktualne. Inne tematy także poruszane w książce to m.in gangi, nazizm, wykorzystywanie seksualne, przedmiotowe traktowanie kobiet, zdrady, przemoc domowa, narkotyki, zespół stresu pourazowego, wychowywanie dzieci, małżeństwo.

Książka nie należy do najcieńszych. Niemniej nie przytłacza. Nie brakuje w niej zwrotów akcji, budowania napięcia. Niektóre wątki są mniej, inne bardziej ciekawe ale myślę, że każdy fan kryminałów znajdzie w tej historii coś dla siebie. Osobiście nie domyśliłam się zakończenia.

„Wojna na zawsze pozostaje w tobie. Nigdy się nie skończy, będzie cię drążyć, nawet jeśli tobie wydaje się już, że od niej uciekłeś.”

„Przemoc była najczęściej bezsensowna, ale nie oznaczało to, że nie kierowała się swoistą logiką.”

„Pamięci mordercy”

Kryminał napisany przez duet szwedzkich autorów. Opowiada również o duecie bez których sprawa kryminalna nie zostałaby zakończona sukcesem. Śledzimy wydarzenia z perspektywy dziennikarki i śledczego. Historia toczy się w Szwecji jednak mamy fragmenty powrotu jednego z bohaterów do czasów wojny w Bośni i Hercegowinie.

Samo śledztwo jest pełne rozmaitych...

Kolejny raz utwierdzam się w przekonaniu, że skandynawowie piszą najlepsze książki. Szczególnie Szwedzi.
Za mną bardzo dobry i wciągający kryminał o niebanalnym zakończeniu.
Polecam.

Kolejny raz utwierdzam się w przekonaniu, że skandynawowie piszą najlepsze książki. Szczególnie Szwedzi.
Za mną bardzo dobry i wciągający kryminał o niebanalnym zakończeniu.
Polecam.

,,Nie miał siły dodawać kolejnego zdjęcia do albumu, który nosił w głowie. Nie chciał zobaczyć twarzy jeszcze jednej martwej osoby."

Całą historię można spróbować przeczytać na raz, gdyż choć tych stron jest wiele, to jednak rozdziały są krótkie, a co najważniejsze, wciąga bardziej niż ruchome piaski. To chyba jedna z pozycji w której była naprawdę ogromna ilość martwych ciał. Jedne opisane dokładnie, aż nasze ciało się spinało i prosiło, by oszczędzić nam opisów choć małych dzieci, a o innych było napisane pobieżnie. Zwrócono tutaj uwagę na to, że jeśli nie byłeś kimś ważnym, jeśli ludzie cię nie znali, to nie zasługiwałeś na godny pochówek oraz nawet na jakąkolwiek wzmiankę, że w ogóle ktoś zaginął. Osoba ta zaczynała być jedynie wspomnieniem kolejnego ciała, które trzeba było zakopać. Również człowiek miał tutaj prawo być tylko człowiekiem i nie ważne, że słowo policja było wygrawerowane w odznace. Trudno jest patrzeć na trupy w sposób, by nie zapisały się w naszej pamięci. Policjant też człowiek i choć wielokrotnie musiał zakładać maskę, to jednak wewnątrz siebie nieraz krzyczał z bólu i rozpaczy. Oczywiście poznamy to co siedzi wewnątrz niego. Pomimo tego, że jest to kryminał, to jednak poruszone zostają wątki ich życia prywatnego, ich problemy psychiczne oraz pożycie w małżeństwie. I na tym sprawa się nie kończy, gdyż drugim wątkiem tej książki jest dziennikarka, która pragnie spełnić swoje marzenie, jednak przeszłość i teraźniejszość jednocześnie jej na to nie pozwalają. Autorzy poruszyli tutaj dość trudny temat, gdyż ona sama została kiedyś jako dziecko opuszczona przez najbliższych i teraz wdając się w związek na swoje barki przyjęła opiekę nad dzieckiem swojego partnera, który jest najgorszym wydaniem ojca. Stoi teraz przed trudnym dylematem, bo nie wie co ma z dzieckiem zrobić i jednocześnie nie chce go opuścić tak jak ją to spotkało. W pewnym momencie drogi tych dwojga zaczynają się łączyć poprzez wspólny cel, niezwykle niebezpieczny.
Jeśli w jakikolwiek sposób wahacie się przed sięgnięciem po tą książkę, to spokojnie mogę was zapewnić, że przeżyjecie wspaniałą i mroczną przygodę o której nie zapomnicie do końca życia!

,,Nie miał siły dodawać kolejnego zdjęcia do albumu, który nosił w głowie. Nie chciał zobaczyć twarzy jeszcze jednej martwej osoby."

Całą historię można spróbować przeczytać na raz, gdyż choć tych stron jest wiele, to jednak rozdziały są krótkie, a co najważniejsze, wciąga bardziej niż ruchome piaski. To chyba jedna z pozycji w której była naprawdę ogromna ilość martwych...

#czytam_se
⠀
"– Serio masz za­miar wyjść z wał­kami na gło­wie?
– A jakże. Prze­cież się nie będę stro­iła dla tych pata­ła­chów w ryb­nym. O nie, nie. Wie­czo­rem idę na bry­dża. Naj­waż­niej­sze to mieć prio­ry­tety. A poza tym to dzię­ki temu nikt mi się nie oświad­cza.
– A, to rozu­miem."
⠀
Kocham takie podejście w Szwecji. Nie ważne czy pójdziesz w wałkach na zakupy, czy w pidżamie odprowadzisz dziecko do szkoły. To jest tu całkowicie NORMALNE! Nikt nie będzie patrzył jak na kogoś z innej planety. A może u Ciebie jest podobnie? Daj znać!
⠀
Nowo poznany duet, który będę miała na uwadze, bo jest można koło nich przejść obojętnie. Serio!
"Pamięci mordercy" to lektura w której od samego początku dzieje się wiele. Trzeba być uważnym i śledzić każdy ruch bohaterów, ale w tym przypadku nie przeszkadzało mi to ani na chwilę.
⠀
Głównymi bohaterami jest Vera Berg i Tomas Wolf. Ona jest dziennikarką. Ucieka przed swoim chłopakiem i przeszłością, która nie należy do takich, którą można się chwalić. On to funkcjonariusz policji, który niedawno wrócił z misji pokojowej, a w którego przeszłości też można spotkać kilka plam. Ich celem jest znalezienie mordercy, który zabija kobiety i jak na razie nie jest uchwytny. Są pewne tropy, które Vera szybko sprawdza i ujawnia prawdę. Są pewne domysły, które nie tak łatwo sprawdzić i opowiedzieć wszystkim, którzy wyjaśnień oczekują. W końcu osoby znajdują wspólny mianownik, ale muszą jeszcze dojść do porozumienia ze sobą, co wcale łatwe nie jest, kiedy padają podejrzenia.
⠀
Generalnie podczas akcji wiele się wyjaśnia i czytelnik ma satysfakcję lub też nie, że dochodzi do wspólnych wniosków.
Pozostaje obrać jeden cel i znaleźć tego, który faktycznie jest winny. Tylko czy wszystkie drogi prowadzą do jednego celu? Tego nie zdradzę. Ale zaufajcie mi i sięgnijcie po tę książkę.

#czytam_se
⠀
"– Serio masz za­miar wyjść z wał­kami na gło­wie?
– A jakże. Prze­cież się nie będę stro­iła dla tych pata­ła­chów w ryb­nym. O nie, nie. Wie­czo­rem idę na bry­dża. Naj­waż­niej­sze to mieć prio­ry­tety. A poza tym to dzię­ki temu nikt mi się nie oświad­cza.
– A, to rozu­miem."
⠀
Kocham takie podejście w Szwecji. Nie ważne czy pójdziesz w wałkach na zakupy,...

Dość ciekawy i wciągający kryminał z typowym skandynawskim klimatem .Dwóch głównych bohaterów po przejściach -policjant i młoda dziennikarka ,obydwoje z problemami rodzinnymi szukają zabójcę młodych kobiet.
On angażuje się ze względu na podejrzanie ,które padło na jego brata,ona chce mieć dobrą sensację na pierwszą stronę.Zaczynają wyścig z czasem.
Książkę ,mimo swojej odstraszającej objętości czyta się bardzo płynnie .Jest wartka akcja, ciekawa fabuła i co róż ,to nowe tropy,a dzięki dobrze wykreowanym bohaterom zagłębiamy się w ich życie prywatne i kibicujemy im z całego serca.

Dość ciekawy i wciągający kryminał z typowym skandynawskim klimatem .Dwóch głównych bohaterów po przejściach -policjant i młoda dziennikarka ,obydwoje z problemami rodzinnymi szukają zabójcę młodych kobiet.
On angażuje się ze względu na podejrzanie ,które padło na jego brata,ona chce mieć dobrą sensację na pierwszą stronę.Zaczynają wyścig z czasem.
Książkę ,mimo swojej...

Falun lata 90-te. W czerwcu dochodzi do masowej szczelaniny podczas której znaleziono uduszona kobietę. Nic by nie było w tym dziwnego gdyby nie to, że to nie jedyna ofiara zabita w ten sposób. Śledztwem zajmuje się Tomas Wolf były neonazista, który niedawno wrócił z misji pokojowej w Bośni oraz Vera Berg, która ucieka przed patologicznym chłopakiem.

OMG jakie to było dobre. Tak, pisałam już że nie przepadam za kryminałami z północy, jak również nie przepadam za książkami gdzie akcja dzieje się dawniej, ale ten to dla mnie petarda. Dwa dni, prawie 700 stron to musi coś znaczyć.
Jakie są cechy dobrego kryminału? 🧐
1. Przęstepstwo -jest i to nie jedno
2. Morderstwo- trupów nie brakuje tu
3. Śledztwo- nawet prowadzone przez dwie osoby
4. Trzymanie w napięciu- no raczej 🙄
5. Zakończenie- takiego bym się nie spodziewała.
Ok, może jest tu trochę opisów i akcja nie dzieje się śpiesznie, ale dalej jest to bardzo wciągająca książka.
Postać Tomasa jest typowa dla śledczego ( szkoda, że nie zajdą się pączkami),ale ma swoją tajemnicę, która bardzo dobrze ukrywa.
Vera to typowa dziennikarka, jak dla mnie trochę naiwna, ale czego nie robi zakochana kobieta. Chyba bym inaczej postąpiła w niektórych przypadkach.
W książkę poruszane jest wiele ważnych tematów: patologiczny ojciec, gwałt, neonaziści, imigranci ale wszystko łączy się w świetna całość.

Falun lata 90-te. W czerwcu dochodzi do masowej szczelaniny podczas której znaleziono uduszona kobietę. Nic by nie było w tym dziwnego gdyby nie to, że to nie jedyna ofiara zabita w ten sposób. Śledztwem zajmuje się Tomas Wolf były neonazista, który niedawno wrócił z misji pokojowej w Bośni oraz Vera Berg, która ucieka przed patologicznym chłopakiem.

OMG jakie to było...

"Pamięci mordercy" to książka napisana przez duet. Pascal Engman i Johannes Selåker wykonali kawał dobrej roboty na prawie siedmiuset stronach.
Tomas Wolf komisarz policji i Vera Berg dziennikarka połączą siły by odkryć kto stoi za morderstwami kobiet w Szwecji. Wszystkie ślady prowadzą do znanego aktora. A główni bohaterowie oprócz poszukiwania sprawcy mierzą się z konsekwencjami działań podjętych w przeszłości.
W tej książce naprawdę wiele się dzieje. Uwielbiam takie wielowątkowe kryminały, gdyż nigdy nie wiadomo co się z czym połączy i jakie da rozwiązanie. Tu wszystko ze sobą świetnie współgrało. Autorzy stworzyli także fantastyczny klimat, który oddał upalne szwedzkie lato 1994. A dzięki swym zawodom ukazali z detalami realia i różnice wśród kobiet i mężczyzn na rynku pracy.
Niewątpliwą zaletą tej książki jest właśnie czas, w którym osadzono akcję. Czas bez smartfonów. Książka skupia się na śledztwie policyjnym i dziennikarskim, na mozolnej pracy. Kolejnym plusem jest świetnie przedstawione tło społeczne, wydarzenia polityczne, wątki nazistowskie i podejście do imigrantów.
Akcja, jak to w szwedzkich kryminałach, nie pędzi na złamanie karku, jednak powieść trudno odłożyć ze względu na mnogość zdarzeń. Fani literatury z tego zakątka Europy będą na pewno zadowoleni. Ja byłam i liczę na kontynuację!
Zapachniało mi trochę Millennium, więc jeśli trylogia Larssona Was porwała to koniecznie sięgnijcie po "Pamięci mordercy".
Współpraca reklamowa

"Pamięci mordercy" to książka napisana przez duet. Pascal Engman i Johannes Selåker wykonali kawał dobrej roboty na prawie siedmiuset stronach.
Tomas Wolf komisarz policji i Vera Berg dziennikarka połączą siły by odkryć kto stoi za morderstwami kobiet w Szwecji. Wszystkie ślady prowadzą do znanego aktora. A główni bohaterowie oprócz poszukiwania sprawcy mierzą się z...

Powieść powinna przypaść do gustu miłośnikom skandynawskiego kryminału, pozostałym już niekoniecznie.
Właśnie wątek kryminalny wypada tu najsłabiej. Jest banalny, na siłę komplikowany, a sprawcę morderstw można było bez trudu wskazać ko kilkudziesięciu stronach.
Fabuła w gruncie rzeczy to opis Szwecji w dość szczególnym 1994 r. Składają się na to głębokie zmiany polityczne, gwałtowny napływ uchodźców uciekających przed wojną na Bałkanach i rodzący się na tym tle szwedzki nacjonalizm, wreszcie historyczne dla Szwedów, jednoczące w tej sprawie wszystkich mistrzostwa świata w piłce nożnej.
Czyta się dobrze, ale niczego nie urywa. Liczyłem na więcej.

Powieść powinna przypaść do gustu miłośnikom skandynawskiego kryminału, pozostałym już niekoniecznie.
Właśnie wątek kryminalny wypada tu najsłabiej. Jest banalny, na siłę komplikowany, a sprawcę morderstw można było bez trudu wskazać ko kilkudziesięciu stronach.
Fabuła w gruncie rzeczy to opis Szwecji w dość szczególnym 1994 r. Składają się na to głębokie zmiany...

Literatura skandynawska jest wyjątkowa, zarówno w świecie kryminału, thrillera czy literaturze pięknej. Na pewno, moim zdaniem, jest to kwestia "przyznawania się do winy", ukazywania oblicza Skandynawii bez upiększania historii, dlatego to takie prawdziwe. Zawsze jet mroczno, czasami okrutnie ale zwykle bardzo realistycznie i bez zakłamania. Tak też było i w tym przypadku. Poruszane są trudne tematy, każdy jest jakoś uwikłany, często w sytuacji bez wyjścia. Świetne postaci, mocne, złe, czasami dobre. Polecam mocno.

Literatura skandynawska jest wyjątkowa, zarówno w świecie kryminału, thrillera czy literaturze pięknej. Na pewno, moim zdaniem, jest to kwestia "przyznawania się do winy", ukazywania oblicza Skandynawii bez upiększania historii, dlatego to takie prawdziwe. Zawsze jet mroczno, czasami okrutnie ale zwykle bardzo realistycznie i bez zakłamania. Tak też było i w tym przypadku....