Upiór w moherze

Już od początku mnie nie zainteresowała, ale dawałam jej kolejne szanse. Poległam przed połową. Nuda, wymuszony humor, nijacy bohaterowie - tak opisałabym tę książkę. Strata czasu.

Już od początku mnie nie zainteresowała, ale dawałam jej kolejne szanse. Poległam przed połową. Nuda, wymuszony humor, nijacy bohaterowie - tak opisałabym tę książkę. Strata czasu.

Gdy przeczytam z dwa, trzy mocne kryminały, czy thrillery potrzebuję wtedy odskoczni. Gdy mam wybrać książkę, która ma mi przywrócić równowagę od razu sprawdzam, czy Iwona Banach @zastroniec napisała coś nowego 🩷

Udało się, napisała 💖

🩷 Upiór w moherze 📖 Iwona Banach

Powiedzieć, że w tej książce dużo się dzieje, to jak nic nie powiedzieć 😂
Trzeba nieźle się napocić, żeby ogarnąć co i jak i przede wszystkim, żeby godnie znieść taką dawkę czarnego humoru (momentami śmiałam się w głos) 😂
Jeśli kiedykolwiek pomyśleliście, że bibliotekarze mają nudną pracę, to po tej książce z pewność pomyślicie o tym raz jeszcze.🤩
Nie będę streszczać, bo nie wiem jaki limit znaków ma IG, napiszę Wam tyle, że bawiłam się cudownie, zaspokoiłam swoją miłość do komedii kryminalnych i czarnego humoru, ubawiłam się zacnie i uwielbiam bohaterów.
Mnie do szczęścia nie trzeba nic więcej 😀
Bardzo, bardzo polecam 🩷🩷🩷🩷

Gdy przeczytam z dwa, trzy mocne kryminały, czy thrillery potrzebuję wtedy odskoczni. Gdy mam wybrać książkę, która ma mi przywrócić równowagę od razu sprawdzam, czy Iwona Banach @zastroniec napisała coś nowego 🩷

Udało się, napisała 💖

🩷 Upiór w moherze 📖 Iwona Banach

Powiedzieć, że w tej książce dużo się dzieje, to jak nic nie powiedzieć 😂
Trzeba nieźle się napocić, żeby...

Konia z rzędem, to poleci mi naprawdę śmieszną książkę. Ta pozycja to któraś z kolei, która powinna mnie rozbawić a niestety nic takiego się nie wydarzyło kropka może to ja mam jakieś dziwne poczucie humoru. Strasznie pokręcona książka, z pozoru lekka ale trzeba naprawdę się skupić żeby zrozumieć o co chodzi.

Konia z rzędem, to poleci mi naprawdę śmieszną książkę. Ta pozycja to któraś z kolei, która powinna mnie rozbawić a niestety nic takiego się nie wydarzyło kropka może to ja mam jakieś dziwne poczucie humoru. Strasznie pokręcona książka, z pozoru lekka ale trzeba naprawdę się skupić żeby zrozumieć o co chodzi.

No to czekamy na ciąg dalszy 🤔
Niezła, styl Autorki tak charakterystyczny, że nawet gdyby się nie podpisała - trudno byłoby nie zgadnąć.

No to czekamy na ciąg dalszy 🤔
Niezła, styl Autorki tak charakterystyczny, że nawet gdyby się nie podpisała - trudno byłoby nie zgadnąć.

„Upiór w moherze” to moje kolejne spotkanie z twórczością Iwony Banach. Tym razem zdecydowałam się sięgnąć po jej książkę ze względu na ciekawy wątek pojawiającego się w realnym świecie bohatera literackiego. Czy ta powieść skradła moje czytelnicze serce?

Pewnej nocy w bibliotece zjawia się bohater jednej z powieści. Szuka pomocy, ponieważ podejrzewa, że autor książki, z której pochodzi, jest w niebezpieczeństwie. Sytuację pogarsza fakt, że jeżeli dojdzie do morderstwa, bohater nie przeżyje upragnionej sceny miłosnej, która dopiero ma być napisana.

W tym samym czasie grupa pisarek i pisarzy wpada na dość niekonwencjonalny pomysł promocji swoich książek. Postanawiają upozorować morderstwo, jednak przypadkiem trafiają na trop prawdziwego zabójcy. Podejrzenia padają na miejscowego Upiora w moherze - postać, która ma już wiele za uszami.

Czy bohaterowi uda się uratować swojego autora? Kto okaże się prawdziwym mordercą?

Z komediami kryminalnymi bywa u mnie różnie. Raz za nimi przepadam, raz czuję ogromny zawód, a zamiast dobrej rozrywki - zażenowanie. W przypadku „Upiora w moherze” mam mieszane uczucia. Momentami dobrze się bawiłam, żeby za chwilę ten cały dobry humor minął. Zwłaszcza przy fragmentach nawiązujących do fizjologii ludzkiego ciała. To jednak nie moja bajka. Niemniej, sam pomysł sprowadzenia bohatera pewnej powieści do realnego świata i jego udział w śledztwie jest moim zdaniem genialny.

Co do samej fabuły, trochę się gubiłam. Miałam wrażenie, że wątki nie do końca ze sobą współgrają i trudno się w nich połapać. Nie ukrywam, że nieco utrudniało mi to czytanie. Trochę mi szkoda, bo historia przedstawiona w tej powieści zwraca uwagę na ważne problemy współczesności. Niepoprawne relacje rodzinne, pogoń za sławą, wyścig szczurów coraz bardziej widoczny w social mediach, wszechobecny hejt, fake newsy... Znamy to, prawda? A to wszystko przemycone pod postacią humorystycznych tekstów i sytuacji.

“Upiór w moherze” to komedia kryminalna, która być może nie wszystkich rozbawi, ale na pewno będzie dobrą rozrywką.
Ciekawy pomysł, charakterystyczni bohaterowie i literacka intryga z pewnością przypadną do gustu niektórym czytelnikom.

Współpraca recenzencka z wydawnictwem Dragon

„Upiór w moherze” to moje kolejne spotkanie z twórczością Iwony Banach. Tym razem zdecydowałam się sięgnąć po jej książkę ze względu na ciekawy wątek pojawiającego się w realnym świecie bohatera literackiego. Czy ta powieść skradła moje czytelnicze serce?

Pewnej nocy w bibliotece zjawia się bohater jednej z powieści. Szuka pomocy, ponieważ podejrzewa, że autor książki, z...

Kilka książek tej autorki mam na koncie. Ta jednak mnie nie zachwyciła. Mimo, że dzieje się między bibliotekarzami (mój zawód) niestety historyczny.

Kilka książek tej autorki mam na koncie. Ta jednak mnie nie zachwyciła. Mimo, że dzieje się między bibliotekarzami (mój zawód) niestety historyczny.

Książki Iwony Banach to czysta śmiechoterapia, z której uwielbiam korzystać nie zwracając uwagi na ogromne pokłady ironii wplecionej w fabułę. Biorąc do czytania jedną z komedii kryminalnych tej autorki zawsze mam gwarancję dobrego relaksu.
Fabuła tej książki dzieje się w małym miasteczku, w którym z pewnością mieszkańcy nie mogą narzekać na nudę.
Głównymi bohaterami tej historii są trzy autorki książek o różnej tematyce, jeden pisarz, dwoje bibliotekarzy i… bohater książek, który objawia się pod postacią dość ciekawego ducha. Są również dwie dość wiekowe mamuśki, które za swoimi synami wskoczyłyby w ogień (jak to mamuśki).
Wymyślona przez autorkę intryga kryminalna, jak przystało na ten gatunek powieści jest interesująca i nieco krwawa, ale cała reszta jest oczywiście bardzo zabawna.
Autorka tak manipuluje czytelnikiem, że do końca nie wiadomo kto popełnił morderstwo, ponieważ tropy śledztwa prowadzą do różnych osób. Oczywiście finał z pewnością zaskoczy niejednego samozwańczego detektywa jakim staje się sam odbiorca tekstu.
Nieco prześmiewczo i z dużą dawką ironii autorka przedstawia funkcjonowanie w świecie literatury ludzi związanych z pisaniem książek. Ich dążenie do zdobycia popularności oraz życie prywatne, dalekie od tego literackiego.
Jak na małą miejscowość przystało, wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą i to nie tylko co tu i teraz, ale również to co miało miejsce w przeszłości. I jak wiadomo, często również w takich miejscowościach zdarza się, że wśród społeczności znajduje się ktoś, kto lubi nie tyle podburzać innych, co mącić w wiadomościach o tym co dzieje się w danej miejscowości i jakie to może mieć skutki uboczne. Tutaj taką osobą jest tajemniczy Upiór w moherze.
Świetnie i bardzo ironicznie przedstawiona społeczność zamieszkała w miejscu fabuły to nie jedyne zalety tej powieści, moim zdaniem na uwagę zasługują również wątki odnoszące się do nadopiekuńczości niektórych matek, traktujących swoich dorosłych synów jak bezbronne dzieci, muszę przyznać, że te wątki doprowadziły mnie prawie do łez (śmiechu).
Dziękuję autorce za przedstawienie kilku starszych pań nie jako stetryczałych staruszek, ale internetowych wampów, którym nie był obcy ani świat socjal mediów, ani informatorów internetowych.
Sięgnięcie po tę książkę z pewnością będzie dobrą zabawą przyprawioną wulkanami śmiechu i świetnym relaksem.

Książki Iwony Banach to czysta śmiechoterapia, z której uwielbiam korzystać nie zwracając uwagi na ogromne pokłady ironii wplecionej w fabułę. Biorąc do czytania jedną z komedii kryminalnych tej autorki zawsze mam gwarancję dobrego relaksu.
Fabuła tej książki dzieje się w małym miasteczku, w którym z pewnością mieszkańcy nie mogą narzekać na nudę.
Głównymi bohaterami tej...

Znacie twórczość Pani Iwony?
Ja znam od dawna i bardzo lubię.
Co cechuje jej książki? Genialne, odjechane poczucie humoru, nieszablonowość, nie przewidywane zwroty akcji. Jak nikt inny potrafi obserwować i wyłapywać absurdy. Uwielbiam jej trafne puenty obecnego życia, i to jak punktuje idiotyzmy, na jakie wciąż trafiamy, między innymi w wirtualnym świecie (obsesja zdobywania lajków i popularności w social mediach wciąż ma się świetnie).
Zazwyczaj daję wam zarys historii, ale jeśli chodzi o książki Pani Iwony, to nie ma takiej możliwości, bez zdradzania fabuły.
Co znajdziecie w tej książce?
• Czarny humor
• Grupę pisarek i pisarzy spragnionych promocji
• Zagmatwaną zagadkę kryminalną
• Tajemniczego upiora w moherze
• Przemiłą bibliotekarkę
• Dynamiczną akcję
• Zabawne dialogi
• Bohaterów których rożni więcej niż łączy
„Ludziom się wydaje, że pisanie książek to miłe, domowe, nawet „herbatkowe” zajęcie, a to jest walka gorsza niż potyczki z dzikimi dinozaurami”.
To jest książka idealna na zastój czytelniczy i na poprawę nastroju. Jeśli lubicie nietuzinkowe komedie kryminalne, musicie to przeczytać. Polecam!

Znacie twórczość Pani Iwony?
Ja znam od dawna i bardzo lubię.
Co cechuje jej książki? Genialne, odjechane poczucie humoru, nieszablonowość, nie przewidywane zwroty akcji. Jak nikt inny potrafi obserwować i wyłapywać absurdy. Uwielbiam jej trafne puenty obecnego życia, i to jak punktuje idiotyzmy, na jakie wciąż trafiamy, między innymi w wirtualnym świecie (obsesja...

📚Recenzja: 35/2024 //160
📚Autor: Iwona Banach
📚Tytuł: „Upiór w moherze”
📚Ocena: 6/10
📚Wydawnictwo: Wydawnictwo Dragon

Pewnego wieczoru, w tęczowskiej bibliotece objawia się widmo postaci literackiej, wyjętej z serii kryminałów lokalnego poczytnego pisarza.
Ma pewne objawy, którymi dzieli się z pracującymi tam bibliotekarzami.
Przypuszcza, iż autorowi jego książek grozi niebezpieczeństwo, a on sam chciałby go chronić, gdyż w nowej książce czeka go upragniona scena miłosna.
W tym samym czasie grupka pisarzy z Tęczowa wpada na dość kontrowersyjny sposób promocji ich książek.
Mają udać morderstwo jednego z nich. W czasie przygotowań do sfingowanej „zbrodni”, nieoczekiwanie wpadają na ślad prawdziwego przestępcy.
Lokalna legenda głosi, że zbrodniarzem jest postać nazywana przez mieszkańców upiorem w moherze, który już niejedno ma za uszami.
Cieszę się, że przeczytałam tę książkę, ponieważ po raz kolejny uświadomiło mi to, że komedie kryminalne to nie moja bajka.
Problem z tym gatunkiem jest taki, że albo się go czuje, albo nie. Albo poczucie humoru przekonuje, albo totalnie „rozjeżdża się” z naszym.
Tytuł „Upiór w moherze” jest skonstruowana na zasadzie zlepku chaotycznych, nierzadko okraszonych zbędnymi przekleństwami, anegdot.
Czasem ciężko jest się połapać i logicznie połączyć wątki.
Tak jak osobno, te myśli potrafią wywołać uśmiech na twarzy i rozbawić (również dosadnie podsumować ówczesną rzeczywistość),tak ujmując tę książkę holistycznie, „Upiór” zupełnie do mnie nie przemawia.
Myślę jednak, że książka spodoba się miłośnikom komedii z kryminalną intrygą w tle.
Polecam owym koneserom lub dla dostarczenia sobie rozrywki i zupełnej relaksacji szarych komórek.
#dozaczytania
Molly📖.

📚Recenzja: 35/2024 //160
📚Autor: Iwona Banach
📚Tytuł: „Upiór w moherze”
📚Ocena: 6/10
📚Wydawnictwo: Wydawnictwo Dragon

Pewnego wieczoru, w tęczowskiej bibliotece objawia się widmo postaci literackiej, wyjętej z serii kryminałów lokalnego poczytnego pisarza.
Ma pewne objawy, którymi dzieli się z pracującymi tam bibliotekarzami.
Przypuszcza, iż autorowi jego książek grozi...

Przeczytałam książkę zachęcona recenzjami. Jak dla mnie ciut chaotyczna. Momentami nie mogłam się połapać o co chodzi Autorce;) Jednak uśmiech pojawił się czasem na moich ustach :)

Przeczytałam książkę zachęcona recenzjami. Jak dla mnie ciut chaotyczna. Momentami nie mogłam się połapać o co chodzi Autorce;) Jednak uśmiech pojawił się czasem na moich ustach :)