Żółć

Małgorzata Oliwia Sobczak powraca z nową częścią swojej genialnej serii „Kolory zła”. Po „Czerwieni”, „Czerni” i „Bieli” przyszedł czas na „Żółć”. Pełen zwrotów akcji i nieoczywisty kryminał z dobrze nakreśloną warstwą obyczajową i psychologiczną.

W nowej części autorka ponownie zabiera czytelnika do Sopotu aby wespół z prokuratorem Leopoldem Bilskim, wyruszył tropem kolejnego mordercy i motywów popełnienia makabrycznej zbrodni. Wraz z rozwojem brawurowo prowadzonej akcji, odkrywamy coraz mroczniejsze tajemnice bohaterów, targające nimi namiętności, toksyczne relacje, uwikłania i zależności. Autorka serwuje czytelnikowi fabularne twisty, w których obecna jest Anna Górska, prokurator Bilski wraz z policjantami Kitą i Pająkiem. Pełni determinacji, nieustępliwi, za wszelką cenę, próbują dotrzeć do prawdy. Tropy śledcze mnożą się jak grzyby po deszczu. Na jaw wychodzą sekrety związane z denatem i podwójną stroną jego natury. Dręczone przez niego kobiety zaczynają przyznawać się do stosowanej wobec nich przemocy. Granice zła sięgają bardzo głęboko...

Co łączy członków gangu samochodowego, obrót nielegalnymi substancjami i tajemnicze włoski odnalezione na ciele zamordowanego? Jaki był motyw tej makabrycznej zbrodni?

Niesamowicie wciągająca, pełna napięcia i przerażająca lektura. Znakomite portrety psychologiczne postaci. Dający chwilę refleksji wątek obyczajowy. Słowem, obowiązkowa pozycja dla fanów pióra autorki.

Małgorzata Oliwia Sobczak nigdy nie zawodzi. Tym razem również podgrzała emocje do ostateczności. Nie bez powodu uznawana jest za mistrzynię polskiego kryminału. Sprawdza się w tym gatunku znakomicie. Wchodzi w głąb ludzkiej psychiki, łączy tematy tabu i wyciąga na światło dzienne świat zbrodniczych uzależnień i namiętności.

Absolutnie wspaniała, genialna i unikatowa!

Małgorzata Oliwia Sobczak powraca z nową częścią swojej genialnej serii „Kolory zła”. Po „Czerwieni”, „Czerni” i „Bieli” przyszedł czas na „Żółć”. Pełen zwrotów akcji i nieoczywisty kryminał z dobrze nakreśloną warstwą obyczajową i psychologiczną.

W nowej części autorka ponownie zabiera czytelnika do Sopotu aby wespół z prokuratorem Leopoldem Bilskim, wyruszył tropem...

ᴛʏᴛᴜᴌ ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊɪ: 𝗚𝗲𝗻𝗲𝘇𝗮 𝘇ł𝗮

[…] 𝑝𝑟𝑎𝑤𝑑𝑎 𝑜 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑖𝑎𝑐ℎ 𝑧𝑎𝑧𝑤𝑦𝑐𝑧𝑎𝑗 𝑢𝑘𝑟𝑦𝑤𝑎 𝑠𝑖ę 𝑑𝑢ż𝑜 𝑔łę𝑏𝑖𝑒𝑗. 𝑁𝑎 𝑝𝑖𝑒𝑟𝑤𝑠𝑧𝑦 𝑟𝑧𝑢𝑡 𝑜𝑘𝑎 𝑤𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑜 𝑤𝑦𝑔𝑙ą𝑑𝑎 𝑛𝑎 ł𝑎𝑑𝑛𝑒 𝑖 𝑧𝑎𝑑𝑏𝑎𝑛𝑒, 𝑏𝑜 𝑡𝑒 𝑤𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑖e 𝑏𝑟𝑢𝑑𝑛𝑒 𝑜𝑑𝑛óż𝑎 𝑏𝑟𝑜𝑑𝑧ą 𝑝𝑜𝑑 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑟𝑧𝑐ℎ𝑛𝑖ą.

Kryminalna seria autorstwa Małgorzaty Sobczak 𝐾𝑜𝑙𝑜𝑟𝑦 𝑧ł𝑎 głęboko zapada w pamięć. Pierwsza część serii 𝐶𝑧𝑒𝑟𝑤𝑖𝑒ń doczekała się ekranizacji i 29 maja miała swoją premierę na Netflixie. Gdybym wcześniej nie czytała książki, byłabym zachwycona tą produkcją. Niestety filmowcom nie udało się oddać mrocznego klimatu Sopotu z książki i zapewne ze względu na budżet bardzo spłycono fabułę, eliminując ze scenariusza jedną z kluczowych postaci. Dla tych, co nie czytali książki, film może być całkiem przyzwoitym polskim kryminałem i jako ciekawostkę dodam, że w jednej ze scen na moment pojawia się sama autorka. Nie o filmie jednak chciałam opowiedzieć, a o Żół𝑐𝑖 kolejnej części 𝐾𝑜𝑙𝑜𝑟ó𝑤 𝑧ł𝑎. Autorka kazała swoim czytelnikom dość długo na nią czekać, ale wierzcie mi, warto było. To bardzo dobry kryminał, znakomicie napisany z doskonałą fabułą i satysfakcjonującym zakończeniem. Miłość, zazdrość, zraniona duma i chęć zemsty to prosta droga do zbrodni.

W Sopocie w wynajmowanym mieszkaniu zostają odnalezione zwłoki młodego mężczyzny z podciętymi żyłami. Błażej Konarski został zamordowany w okrutny sposób, bo komuś zależało, by do samego końca zachował świadomość i zdawał sobie sprawę z tego, że umiera.

Prokurator Bilski wraz z policjantami Pająkiem i Kitą podejmują dochodzenie. Zaczynają od sprawdzania ludzi, na co dzień znajdujących się w otoczeniu Konarskiego. Wspólnika denata Klaudiusza kobieciarza, uczącego innych, jak uwodzić kobiety, Marcela weterana szkoły uwodzenia, który sądził, że Marcel jest jego bliskim znajomym. Ojca zamordowanego, despoty i tyrana i jego nowej partnerki Marii, która w obecności Maurycego boi się nawet głośniej odetchnąć. Obecnej żony Błażeja, Laury, niewyglądającej na osobę pogrążoną w żałobie, byłej żony Halszki z syndromem pourazowym i matkę Błażeja Dominikę, od dawna przebywającej w psychiatryku. 𝐾𝑎ż𝑑𝑦 𝑚𝑎 𝑠𝑤𝑜𝑗𝑒 𝑠𝑒𝑘𝑟𝑒𝑡𝑦. 𝑀𝑛𝑖𝑒𝑗𝑠𝑧𝑒 𝑖 𝑤𝑖ę𝑘𝑠𝑧𝑒. 𝑁𝑖𝑒𝑘𝑡ó𝑟𝑒 𝑝𝑜𝑐ℎ𝑜𝑤𝑎𝑛𝑒 𝑔łę𝑏𝑜𝑘𝑜, ż𝑒 𝑠𝑎𝑚 𝐵ó𝑔 𝑐𝑧𝑦 𝑖𝑛𝑛𝑦 𝑤𝑠𝑧𝑒𝑐ℎ𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧ą𝑐𝑦 𝑛i𝑒 𝑚𝑎 𝑑𝑜 𝑛𝑖𝑐ℎ 𝑑𝑜𝑠𝑡ę𝑝𝑢.

Powoli toczące się śledztwo ujawnia, że Błażej Konarski nie był praworządnym obywatelem i wielu mogło mu życzyć śmierci. Miły, wspierający i kochający facet to tylko fasada, gdyż miał swoją drugą mroczną naturę. Tak naprawdę nie był miły i przyjacielski, trawiła go żółć. Żółć, 𝑘𝑡ó𝑟ą 𝑤𝑦𝑙𝑒𝑤𝑎ł 𝑛𝑎 𝑡𝑦𝑐ℎ, 𝑘𝑡ó𝑟𝑦𝑐ℎ 𝑘𝑜𝑐ℎ𝑎ł, 𝑏𝑦 𝑜𝑐𝑎𝑙𝑖ć 𝑠𝑎𝑚𝑒𝑔𝑜 𝑠𝑖𝑒𝑏𝑖𝑒. Krzywdził kobiety, które go kochały , stosował wobec nich przemoc psychiczną i stopniowo je niszczył.

Czy była żona Halszka, całe życie oddychająca przemocą, jest wariatką? Czy Laura miała dość swojego przemocowego męża, który ją ściągał w dół i zdradzał? Czy jego wspólnik byłby zdolny zabić dla pieniędzy? Czy weteran szkoły uwodzenia po tym, jak się dowiedział, że dla Marcela jest nikim, szukał zemsty? 𝐾𝑎ż𝑑𝑦 𝑚𝑜ż𝑒 𝑧𝑛𝑎𝑙𝑒źć 𝑠𝑖ę 𝑤 𝑠𝑦𝑡𝑢𝑎𝑐𝑗𝑖, 𝑤 𝑘𝑡ó𝑟𝑒𝑗 𝑐𝑖𝑒𝑚𝑛𝑎 𝑠𝑡𝑟𝑜𝑛𝑎 𝑑𝑜𝑗𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑑𝑜 𝑔ł𝑜𝑠𝑢.

Wydaje się, że śledztwo stoi w miejscu. Bilski nie potrafi połączyć pourywanych i pozornie niemających nic ze sobą wspólnego nitek. Całość jest bardziej skomplikowana, niż na początku mogłoby się wydawać. Sprawa śmierci Konarskiego zatacza coraz szersze kręgi, kolejne sekrety z jego życia wychodzą na światło dzienne. Same poszlaki, które nie chcą się ułożyć w jedną spójną całość. Wszystkie obrazy związane z tą sprawą wirują przed oczami Bilskiemu, wciąż czuje, że coś mu umyka. Czy Błażej skończyłby inaczej, gdyby nie koszmar, który naznaczył jego dzieciństwo? Dokonywał nieświadomych wyborów prowadzących do cierpienia, zamiast takich, które zapewniłyby mu szczęście i przyjemność.

Żółć to świetna powieść ze wspaniałą zagadką kryminalną i doskonałymi kreacjami psychologicznymi bohaterów. Uwielbiam książki, w których oprócz interesującej zagadki kryminalnej i zawiłego śledztwa, otrzymuję dawkę wiedzy na tematy, z którymi wcześniej nie miałam styczności. Jestem pod wrażeniem reaserchu dokonanego przez autorkę. Sporo tu wiedzy z zakresu psychologii, psychiatrii, patomorfologii, leków, procedur dotyczących rodzin przemocowych i rozważań na temat macierzyństwa. Dowiedziałam się, czym jest przymus powtarzania, aberracja, synestezja i procedura hipnozy.

Czytanie każdej kolejnej książki Małgorzaty Sobczak to prawdziwa uczta literacka. W zalewie tego typu literatury na rynku warto poświęcić czas na czytanie kryminałów autorki. Każda kolejna powieść Małgorzaty Sobczak to gwarancja ciekawie stworzonych postaci, dbałość o język, a także o balans pomiędzy warstwą psychologiczną i obyczajową. Autorka oferuje jakość na najwyższym poziomie, wszystko w jej historiach jest spójne i interesujące, a przy okazji sprawy kryminalnej, zapewnia odpowiednią dawkę wiedzy, która nie męczy i nie przytłacza. Kładzie nacisk na krótkie tytuły, wymowne i symboliczne zarazem. Żółć w tym przypadku to nie tylko kolor, bo jest to barwa aury, która może przybierać różne odcienie w zależności od sytuacji, ale też ma znaczenie dosłowne. Żółć jako gorycz, gorzki posmak tego, co było w przeszłości, mający niebagatelny wpływ na postępowanie bohaterów w teraźniejszości.

Żółć to kryminał, który toczy się swoim spokojnym rytmem, nie ma w nim stosu trupów, czy hektolitrów krwi. Do stworzenia świetnej fabuły wystarczył autorce jeden denat i ciekawie prowadzone śledztwo. Wszyscy byli podejrzani, natomiast zadaniem Bilskiego było odnalezienie prawdziwego sprawcy. Gdy mu się to udaje, następuje satysfakcjonujący finał.

𝑁𝑖𝑒𝑢𝑝𝑜𝑟𝑧ą𝑑𝑘𝑜𝑤𝑎𝑛𝑎 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑠𝑧ł𝑜ść 𝑧𝑎𝑤𝑠𝑧𝑒 𝑔𝑜𝑛𝑖 𝑐𝑧ł𝑜𝑤𝑖𝑒𝑘𝑎. 𝐽𝑒ś𝑙𝑖 𝑐ℎ𝑐𝑒𝑠𝑧 𝑧𝑎𝑐𝑧ąć 𝑛𝑎 𝑛𝑜𝑤𝑜, 𝑡𝑟𝑧𝑒𝑏𝑎 𝑧𝑎𝑐𝑧ąć 𝑜𝑑 𝑐𝑧𝑦𝑠𝑧𝑐𝑧𝑒𝑛𝑖𝑎 𝑝𝑜𝑐𝑧ą𝑡𝑘𝑢.

ᴛʏᴛᴜᴌ ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊɪ: 𝗚𝗲𝗻𝗲𝘇𝗮 𝘇ł𝗮

[…] 𝑝𝑟𝑎𝑤𝑑𝑎 𝑜 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑖𝑎𝑐ℎ 𝑧𝑎𝑧𝑤𝑦𝑐𝑧𝑎𝑗 𝑢𝑘𝑟𝑦𝑤𝑎 𝑠𝑖ę 𝑑𝑢ż𝑜 𝑔łę𝑏𝑖𝑒𝑗. 𝑁𝑎 𝑝𝑖𝑒𝑟𝑤𝑠𝑧𝑦 𝑟𝑧𝑢𝑡 𝑜𝑘𝑎 𝑤𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑜 𝑤𝑦𝑔𝑙ą𝑑𝑎 𝑛𝑎 ł𝑎𝑑𝑛𝑒 𝑖 𝑧𝑎𝑑𝑏𝑎𝑛𝑒, 𝑏𝑜 𝑡𝑒 𝑤𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑖e 𝑏𝑟𝑢𝑑𝑛𝑒 𝑜𝑑𝑛óż𝑎 𝑏𝑟𝑜𝑑𝑧ą 𝑝𝑜𝑑 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑟𝑧𝑐ℎ𝑛𝑖ą.

Kryminalna seria autorstwa Małgorzaty Sobczak 𝐾𝑜𝑙𝑜𝑟𝑦 𝑧ł𝑎 głęboko zapada w pamięć. Pierwsza część serii 𝐶𝑧𝑒𝑟𝑤𝑖𝑒ń doczekała się ekranizacji i 29 maja miała swoją premierę na...

Jak zwykle u Małgorzaty O. Sobczak próżno szukać sztampy, kalek i powielanych wielokrotnie schematów, a zwsze można liczyć na fajną intrygę kryminalną. Bilski tropi wątki sprawy związane z zabójstwem trójmiejskiego lovelasa i coacha uwodzenia, Błażeja Konarskiego. Krok po kroku dociera do mrocznych sekretów ofiary, a śledztwo pięknie się rozgałęzia. Wchodzimy w świat psychicznej przemocy domowej, fobii społecznych, złodziejskiego fachu i zemsty.

Ogromną zaletą powieści jest świetnie ukazany wątek synestezji. Od lat jestem zafascynowana tym zagadnieniem i spotkałam już kilka powieści, w których zjawisko synestezji było poruszane, ale tutaj kontekst wydaje się przedstawiony najszerzej. Zresztą u autorki zawsze można liczyć na bardzo dogłębne rozpracowanie tematów. Reaserch jest chyba najmocniejszą stroną twórczości pani Małgorzaty.

Niestety mi całość psują długaśne opisy i dialogi bez znaczenia (np. opisy czynności sekcyjnych, opis jazdy samochodem Anny Górskiej, dywagacje Leopolda, czy powinien już zmienić starego saaba na nowe auto lub kiedy Anna przysłuchuje się rozmowie koleżanki na temat dzieci, itp.). Takie wstawki nie uatrakcyjniają fabuły, a są okropnie nużące.

Jak zwykle u Małgorzaty O. Sobczak próżno szukać sztampy, kalek i powielanych wielokrotnie schematów, a zwsze można liczyć na fajną intrygę kryminalną. Bilski tropi wątki sprawy związane z zabójstwem trójmiejskiego lovelasa i coacha uwodzenia, Błażeja Konarskiego. Krok po kroku dociera do mrocznych sekretów ofiary, a śledztwo pięknie się rozgałęzia. Wchodzimy w świat...

Czwarty tom serii "Kolory zła" czytało mi się świetnie. Chociaż nazwanie tego tomu kryminałem jest trochę na wyrost, bo jeden trup to dla mnie za mało, tak cała obyczajowa warstwa bardzo mi się podobała. To trochę dramat, trochę powieść psychologiczna, ale napisana w mrocznym stylu.

Tajemnicze zabójstwo, w którym nic się nie zgadza. Są podejrzani, jednak to tylko poszlaki, szemrane interesy, szkoła uwodzenia, duże pieniądze. A czytelnik w tym wszystkim łączy nitki, które powoli, bardzo powoli tworzą obraz całość. Wyjaśnienie mnie zaskoczyło, chociaż było spójne, przemyślane i na sam koniec miałam takie - to takie logiczne. Nie jestem w stanie porównać z poprzednimi częściami, bo nie pamiętam, którą czytałam, ale na pewno mi się podobała.

Dla fanów autorki pozycja obowiązkowa, dla całej reszty również, bo chociaż jest to kolejny tom, można spokojnie czytać bez znajomości poprzednich (jedynie część obyczajowa może być trochę niezrozumiała). Polecam.

Czwarty tom serii "Kolory zła" czytało mi się świetnie. Chociaż nazwanie tego tomu kryminałem jest trochę na wyrost, bo jeden trup to dla mnie za mało, tak cała obyczajowa warstwa bardzo mi się podobała. To trochę dramat, trochę powieść psychologiczna, ale napisana w mrocznym stylu.

Tajemnicze zabójstwo, w którym nic się nie zgadza. Są podejrzani, jednak to tylko poszlaki,...

Czy Błażej Konarski mógł popełnić samobójstwo? Miał piękną żonę, instatrenerkę, nietuzinkową pracę, pieniądze. Prokuratury Bilski i jego policyjni ziomkowie, muszą sprawdzić, co kryje się za tajemniczą i okrutną śmiercią Błażeja. Im dalej w las, tym więcej tropów i podejrzanych. A jednak brakuje tego jednego elementu, łączącego w całość.
.
Małgorzata Oliwia Sobczak znów nie zawiodła. Dołożyła do pieca, podgrzała temperaturę, pociągnęła czytelnika przez meandry ludzkich zachowań. Kolejna świetna książka pióra Autorki, która intryguje wątkiem kryminalnym, zaciekawia wątkiem psychologicznym, zmusza do refleksji wątkiem obyczajowym.
"Żółć " podobnie jak poprzednie kolory, charakteryzuje się świetnie skrojoną fabułą. Wciąga od pierwszych stron, nieustannie zaskakuje, trzyma w napięci. Nie byłoby dobrej książki, bez bohaterów przyciągających uwagę. Nie zabraknie ich i tym razem. Mamy tu całą galerię osobowości. Ta historia zapada w pamięć, bo porusza nie tylko istotne tematy, np. przemoc psychiczna, ale także takie, które intrygują (zdolności widzenia aury - dar synestezji).
A zakończenie? Takie, jakiego oczekiwałam.
Dynamicznie i zaskakująco.
.
Czytajcie serię Kolory Zła. Rewelacja.

Czy Błażej Konarski mógł popełnić samobójstwo? Miał piękną żonę, instatrenerkę, nietuzinkową pracę, pieniądze. Prokuratury Bilski i jego policyjni ziomkowie, muszą sprawdzić, co kryje się za tajemniczą i okrutną śmiercią Błażeja. Im dalej w las, tym więcej tropów i podejrzanych. A jednak brakuje tego jednego elementu, łączącego w całość.
.
Małgorzata Oliwia Sobczak znów nie...

Po raz kolejny potwierdza się, że Małgorzata Oliwia Sobczak to jedna z najlepszych polskich autorek kryminałów. Polecam!

Po raz kolejny potwierdza się, że Małgorzata Oliwia Sobczak to jedna z najlepszych polskich autorek kryminałów. Polecam!

Kiedy okazało się, że trzeci tom z cyklu "Kolory Zła", czyli "Biel", miał być ostatnim, było mi szkoda, bo bardzo polubiłam się z Leopoldem, a tamta część była bardzo udana. Dlatego ucieszyłam się na wieść, że zostanie wydana "Żółć", a po pierwszych pochlebnych opiniach, że to być może najlepszy tom tej serii miałam spore oczekiwania. Nie mogę powiedzieć, że jakoś bardzo się zawiodłam, bo czytało się w porządku, ale czegoś tu zabrakło, co miały w sobie poprzednie części. I Bilski jakiś taki początkowo rozmyty, i Górska jakaś taka nieswoja, a sceny z jej udziałem pod koniec książki już w ogóle od czapy. Historia kryminalna zawikłana i z interesującym zwrotem akcji na końcu, ale jednak jakoś zabrakło mi większych emocji.

Kiedy okazało się, że trzeci tom z cyklu "Kolory Zła", czyli "Biel", miał być ostatnim, było mi szkoda, bo bardzo polubiłam się z Leopoldem, a tamta część była bardzo udana. Dlatego ucieszyłam się na wieść, że zostanie wydana "Żółć", a po pierwszych pochlebnych opiniach, że to być może najlepszy tom tej serii miałam spore oczekiwania. Nie mogę powiedzieć, że jakoś bardzo...

Zanurzanie się w tej historii było jak smakowanie dobrego wina. Okładka, niczym etykieta na butelce wina, zwróciła moją uwagę i zaciekawiła. Zajrzałem. Prolog lekko musnął moje podniebienie. Im dalej wchodziłem w tę opowieść, tym wyraźniej i głębiej odczuwałem jej ciężar i smak. W moim umyśle przyjemnie zaczęło szumieć od napięcia, ciało przepełniał barwny wachlarz emocji, a serce chwytał nieprzenikniony mrok. Przestałem widzieć. Przestałem myśleć. Cały świat dookoła poszarzał i nagle znikł. Byłem tylko ja i ona – książka, w której zamknięty został ból i szaleństwo.

"Żółć", czwarta część serii Kolory zła to kolejna książka spod pióra Małgorzaty Oliwii Sobczak . Jak to bywa z książkami autorki za każdym razem, gdy zanurzam się w nich poziom adrenaliny w moim organizmie wzrasta do maksimum. Emocje sięgają zenitu rozrywając moje serce na drobne kawałki.

Cytując Błażeja, jednego z bohaterów: "Co tu się dzieje? Co tu, kurwa, się dzieje?" mogłoby to wystarczyć za całą recenzję.

Kolejny raz spotkałem się z ulubionymi bohaterami – prokuratorem Leopoldem Bilskim wraz z policjantami Pająkiem i Kitą oraz prokurator Anną Górską, z którymi przemierzałem karty tej opowieści poszukując rozwiązania kryminalnej zagadki.

I jak to bywa u Sobczak zanurzyłem się w mrocznych odmętach ludzkiego umysłu. Wpadłem w głębinę ciemnej strony człowieczeństwa – głębinę zalaną żółcią.

"Krzywdzenie kogoś, kogo kochasz, jest najwyższym wyrazem okrucieństwa", które doświadczyłem w tej opowieści. W kryminalną historię autorka po raz kolejny wplotła ogrom ważnych społecznie spraw, z którymi na co dzień, świadomie lub nie, mamy do czynienia. Ogrom fobii, przemocy fizycznej i psychicznej, stres tłumaczenia się, lęki – to tylko część trudności z jakimi muszą sobie radzić bohaterki i bohaterowie "Żółci".

"Uciekać, uciekać, uciekać, alarmował ją cały organizm". Ileż razy odczuwałem podobnie szukając sposobu rozwiązania trudnych sytuacji w jakich się znajdowałem. Nie każda i każdy potrafi "wywlec wszystkie swoje cienie na wierzch".

Książka autorki jest dla mnie jak maszyna do popcornu. Z każdą przeczytaną stroną w moim umyśle wybuchały, jak z kukurydzy popcorn, emocje, a każda z nich z inną mocą, w innym kształcie i wielkości. Doświadczałem emocji, bólu i strachu, jakich adresatami byli bohaterki i bohaterowie "Żółci". Upadałem pod ciężarem doświadczanej przemocy, szczególnie psychicznej, – która podkopywała moją samoocenę.

Jeżeli chodzi o bohaterki i bohaterów moją uwagę zwróciła jedna z nich – Halszka. Osoba, która mierząc się ze swoją fobią społeczną jako autoterapię stosuje sztukę – rzeźbi. "Gdy tworzyła, przestawała myśleć, a co najważniejsze, przestawała widzieć. Miliony bodźców, które nacodzień w nią uderzały, po prostu znikały. Cały świat szarzał, cichu. Była tylko ona. I rzeźba, w której zamykała cały swój ból. Całe swoje szaleństwo ". A do tego była synestetką, tak jakby, gdyż w synestezji chodzi o odczuwanie między zmysłowe, a ona widzi... aury - widzisz światło wokół ludzi, przede wszystkim wokół ich głów, a kolor światła ma znaczenie. Umieszczenie postaci z tego rodzaju umiejętnościami to znak rozpoznawczy Sobczak. Lubię to u niej. Za każdym razem jej książki uczą mnie czegoś nowego.

Autorka rozciągnęła przede mną ogromną ilość żółtych niteczek, pourywanych, pozornie nic nieznaczących. Nic bardziej mylnego. Każda z nich była odzwierciedleniem trudnym doświadczeń, a związane w jedną całość dawały obraz wskazujący możliwe rozwiązanie.

Po lekturze "Ja po prostu chciałem zapomnieć. Chciałem, żeby to wszystko nigdy się nie zdarzyło". Pragnąłem zanurzyć się w ciemności, marząc, by wyciszyła ona zewnętrzny świat.
Zdecydowanie polecam! Czytaj!

Zanurzanie się w tej historii było jak smakowanie dobrego wina. Okładka, niczym etykieta na butelce wina, zwróciła moją uwagę i zaciekawiła. Zajrzałem. Prolog lekko musnął moje podniebienie. Im dalej wchodziłem w tę opowieść, tym wyraźniej i głębiej odczuwałem jej ciężar i smak. W moim umyśle przyjemnie zaczęło szumieć od napięcia, ciało przepełniał barwny wachlarz emocji,...

Najnowsza książka z serii ‘Kolory zła’ Małgorzaty Oliwii Sobczak, to już gwarancja dobrego kryminału.
W Sopocie w jednym z mieszkań zostaje odnaleziony mężczyzna z podciętymi żyłami. Na ratunek niestety jest już za późno, a sprawa nie wygląda na łatwą. Prokurator Leopold Bilski oraz policjanci Pająk i Kita, są przekonani, że doszło do okrutnej zbrodni. Mało tego, przeszłość denata powoduje, że krąg sprawców może być większy niż się spodziewano.
Małgorzata Oliwia Sobczak po raz kolejny daje nam porcję niekonwencjonalnych poszlak, całą gamę nietuzinkowych bohaterów, a spina to osobliwym prokuratorem Bilskim. I znów bawi się z nami, rzucając kąskami poszlak, za którymi podążamy z każdą stroną. Zabawa jest o tyle dobra, że wpadamy w ślepą ulicę, a rozwiązanie jest po zupełnie innej stronie.

Najnowsza książka z serii ‘Kolory zła’ Małgorzaty Oliwii Sobczak, to już gwarancja dobrego kryminału.
W Sopocie w jednym z mieszkań zostaje odnaleziony mężczyzna z podciętymi żyłami. Na ratunek niestety jest już za późno, a sprawa nie wygląda na łatwą. Prokurator Leopold Bilski oraz policjanci Pająk i Kita, są przekonani, że doszło do okrutnej zbrodni. Mało tego,...

Błażej Konarski – prowadzący szkołę uwodzenia, zostaje znaleziony martwy w wynajętym mieszkaniu w Sopocie. Szybko okazuje się, że to morderstwo…

Kogo „zalała żółć” w takim stężeniu, że posunął się do zabójstwa? Śledztwo prowadzi, znany z wcześniejszych części serii „Kolorów zła”, prokurator Leopold Bilski. Robi to z zaangażowaniem, sumiennością, bacznie sprawdzając każdą możliwość. Jego intuicja i naturalny instynkt sprawiają, że śledztwo wpada we właściwe tory, a szacunek do tej postaci tylko się zwiększa… Myślę, że zakończenie wielu zadziwi – po prostu niektórzy, jak w życiu, okażą się świetnymi aktorami, kreującymi się na zupełnie inne osobowości niż są autentycznie…

Powieści wysłuchałam. Naprawdę polecam! Marcin Popczyński okazał się świetnym lektorem – wspaniale interpretującym tekst, modulującym głos, wcielającym się w bohaterów…

Błażej Konarski – prowadzący szkołę uwodzenia, zostaje znaleziony martwy w wynajętym mieszkaniu w Sopocie. Szybko okazuje się, że to morderstwo…

Kogo „zalała żółć” w takim stężeniu, że posunął się do zabójstwa? Śledztwo prowadzi, znany z wcześniejszych części serii „Kolorów zła”, prokurator Leopold Bilski. Robi to z zaangażowaniem, sumiennością, bacznie sprawdzając każdą...