Dożywocie

Książka bardzo sympatyczna i lekka. Akcja toczy się powoli, fabuła nie jest wprawdzie mega wciągająca, jednak bohaterowie zostali napisani w taki sposób, że mimo wszystko chce się to czytać - nie po to, by śledzić ich niesamowite przygody, ale dla samego ich "towarzystwa".

Książka bardzo sympatyczna i lekka. Akcja toczy się powoli, fabuła nie jest wprawdzie mega wciągająca, jednak bohaterowie zostali napisani w taki sposób, że mimo wszystko chce się to czytać - nie po to, by śledzić ich niesamowite przygody, ale dla samego ich "towarzystwa".

Piękne osiem gwiazdek za samą książkę, ale ta jedna, dodatkowa, to za wersję audio, która jest jak miód na moje serce, czy nowe garnki dla Krakersa (a jego poznacie dzięki lekturze „Dożywocia”)!

Cudnie było usypiać z opowieścią o Lichotce, ale też zaczynać z nią dzień. Jak już ktoś celnie zauważył – nie ma tu większej intrygi, zagadki, którą trzeba będzie rozwikłać. Ot co – historia pisarza Konrada, który dziedziczy nie tylko dom, ale też anioła w bamboszach. Alleluja!

To ten typ humoru, który bardzo mi odpowiada – nazwanie pupila Zmorą, czy występujące tutaj anielskie stworzenie z uczuleniem na pierze – dokładnie tym, które nosi na skrzydełkach. Co ja poradzę, że przy takich lekturach rozpływam się jak masełko zostawione na parapecie.

Dożywocie z taką historią może być naprawdę piękne, a fakt jest taki, że ta opowieść zostaje w głowie. Dla głodnych wrażeń i powrotu Licha, Zmory, Krakersa i Utopców (czterech – jeżeli mnie pamięć nie myli),to jest jeszcze kontynuacja. Ja właśnie zaczęłam przygodę z „Siłą niższą”...

Piękne osiem gwiazdek za samą książkę, ale ta jedna, dodatkowa, to za wersję audio, która jest jak miód na moje serce, czy nowe garnki dla Krakersa (a jego poznacie dzięki lekturze „Dożywocia”)!

Cudnie było usypiać z opowieścią o Lichotce, ale też zaczynać z nią dzień. Jak już ktoś celnie zauważył – nie ma tu większej intrygi, zagadki, którą trzeba będzie rozwikłać. Ot co...

Tą książkę to tylko audio, ależ ja się uśmiałam 😄

Tą książkę to tylko audio, ależ ja się uśmiałam 😄

Lekka, przyjemna i zabawna.

Lekka, przyjemna i zabawna.

Ocena tej książki tutaj jest mocno przesadzona. Jest dobrze napisana, z humorem, logicznie akcja toczy się - choć raczej spokojnie. I to wszystko, kompletnie brakuje tu intrygi. Jest po prostu nudno. Kilka postaci fantastycznych i opis ich życia nie wystarcza, by nazywać to fantastyką. Jest to książka obyczajowa z fantastycznymi postaciami, w której nic się nie dzieje… a szkoda, bo zaczęło mi się to podobać.

Ocena tej książki tutaj jest mocno przesadzona. Jest dobrze napisana, z humorem, logicznie akcja toczy się - choć raczej spokojnie. I to wszystko, kompletnie brakuje tu intrygi. Jest po prostu nudno. Kilka postaci fantastycznych i opis ich życia nie wystarcza, by nazywać to fantastyką. Jest to książka obyczajowa z fantastycznymi postaciami, w której nic się nie dzieje… a...

Świetnie napisana, lekka z humorem historia o dożywotnim spadku, różnych bytach i różowych królikach :)

Świetnie napisana, lekka z humorem historia o dożywotnim spadku, różnych bytach i różowych królikach :)

Cudna historia! Ja też chcę zamieszkać w Lichotce🙂

Cudna historia! Ja też chcę zamieszkać w Lichotce🙂

Nietypowa, ale świetnie napisana. Zarówno wzruszająca jak i zabawna. Uwielbiam humor autorki, polecam każdemu<3

Nietypowa, ale świetnie napisana. Zarówno wzruszająca jak i zabawna. Uwielbiam humor autorki, polecam każdemu<3

Ja pierniczę No niespodziewalam się że tak się wciągnę, usmialam się do łez, a Anioł Licho skradl moje serce 😍😇

Ja pierniczę No niespodziewalam się że tak się wciągnę, usmialam się do łez, a Anioł Licho skradl moje serce 😍😇

Bardzo mój typ humoru i styl pisania, choć momentami miałam wrażenie, że autorka kocha imiesłowy równie mocno, jak lubi na nie narzekać ustami swoich bohaterów. Zabrakło trochę do miłości absolutnej - opowiadania wydawały mi się odrobinę zbyt długie, zabrakło w nich mimo wszystko jakiejś większej fabuły. Wszystko ratują jednak bohaterowie, którzy totalnie podbili moje serce. Licho, Szczęsny i reszta ekipy są fantastyczni. Z przyjemnością też poślubiłabym Konrada Romańczuka, żeby razem z nim opiekować się Lichotką.

Czuję, że moja przygoda z panią Kisiel dopiero się zaczyna - na pewno nie będzie to jednorazowy wyskok.

Bardzo mój typ humoru i styl pisania, choć momentami miałam wrażenie, że autorka kocha imiesłowy równie mocno, jak lubi na nie narzekać ustami swoich bohaterów. Zabrakło trochę do miłości absolutnej - opowiadania wydawały mi się odrobinę zbyt długie, zabrakło w nich mimo wszystko jakiejś większej fabuły. Wszystko ratują jednak bohaterowie, którzy totalnie podbili moje...