Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„(...) bardzo szanuję wybory, których dokonują ludzie. Nie oceniam, czy są dobre, czy złe. Są ich, a już to stawia granicę, której nie powinno się przekraczać."
Pióro Sylwii Kubik znam i lubię, ponieważ jej powieści dostarczają czytelnikowi sporej dawki wrażeń, a emocje zakradają się do serca przyspieszając jego bicie.Tym razem dzięki BookTourowi zorganizowanemu przez dziewczyny z Czytam dla przyjemności trafiła do mnie powieść „Zakochana zakonnica”. Obawiałam się tej powieści i tego co w sobie skrywa...

„Wiele poświęciłam, żeby robić w życiu to, co uważam za słuszne. Podejmowałam dobre i złe decyzje, ale zawsze szłam za głosem serca. Robiłam to, co ono mi dyktowało, choć rozum i rodzina a mówiły coś zupełnie innego. I teraz też chcę być w zgodzie ze sobą."

Paulina jest najmłodszą z sióstr, która poczuła w swym sercu powołanie.
Jej najbliżsi nie do końca popierają jej wybór jednak dziewczyna idzie za głosem serca.
Czy klasztorne życie konsekrowane jest jej pisane?
Czy tak gdzie powinno być dobro i miłość każdy nosi je w swym sercu?

„Mimo błędów i zawirowań znalazła w swoim życiu miłość, nie gubiąc drogi do Boga."
Sylwia znów to zrobiła, stworzyła opowieść opartą na prawdziwej historii, która trafi od razu do serca czytelnika. Tak jak napisałam na początku obawiałam się tej powieści, wobec tego co aktualnie dzieje się wokół kościoła katolickiego, co dla mnie jako osoby wierzącej jest bardzo ciężkie. Ale prawda jest taka, że kościół tworzymy my wierni, nie tylko księża, czy siostry zakonne. A każdy z nas tworzących tą wspólnotę jest człowiekiem z wszystkimi wadami i zaletami. Ta powieść bardzo mocno uświadamia, że w każdym środowisku może znaleźć się osoba, której egoizm i pycha będzie niszczyć życie drugiego człowieka i tylko przyjazne osoby wokół mogą dać siłę by przetrwać nawet największą burzę. Bohaterowie zróżnicowani z przewagą tych pozytywnych, dialogi świetnie wpisane w opowieść, całość historii świetnie wywarzona. Akcja tej historii płynie nie pozostawiając czasu na nudę i zanim się człowiek obejrzy, powieść dobiega końca… a zakończenie przemilczę, żebyście sami przeczytali ale powiem, że uśmiecham się do niego.

„(...) bardzo szanuję wybory, których dokonują ludzie. Nie oceniam, czy są dobre, czy złe. Są ich, a już to stawia granicę, której nie powinno się przekraczać."
Pióro Sylwii Kubik znam i lubię, ponieważ jej powieści dostarczają czytelnikowi sporej dawki wrażeń, a emocje zakradają się ...

Rozwiń

Zwiń

„My, żyjący z tym sekretem od dawna, przeszliśmy do porządku nad tym, co się stało. Dla nowych, niewtajemniczonych osób te rewelacje z pewnością były szokujące. Ciekawe tylko, jak bardzo.”
Twórczość Karoliny Wójciak poznałam czytając jedną z jej wcześniejszych powieści, spodobała mi się i postanowiłam zagłębić się w kolejny wykreowany przez nią świat.

„(…) Jesteś do mnie bardziej podobna, niż ci się wydaje. Ty też nosisz sekret.”
Milena i Kilian są parą i planują wspólną przyszłość.
Milena obawia się spotkania z przyszłą teściową, jednak wypada ono bardzo dobrze.
Krystyna to znana pisarka, tóra do tej pory pisała romanse jednak teraz z pomocą Mileny chce napisać kryminał.
Co wyjdzie ze współpracy tych dwóch pań?
Jakie tajemnice zostaną odkryte i czy uczucia które zrodzą się podczas ich wspólnej współpracy doprowadzą bohaterów do czegoś pozytywnego?
Kim jest Bogusia i dlaczego nie lubi Mileny, a może to tylko pozory?
Czy historia, którą piszą kobiety jest fikcją czy może jest w niej ziarenko prawdy?

„Pamiętaj, że tylko tajemnicą da się szantażować. Czymś, co wypłynęło już na wierzch…”
Karolina Wójciak umie mnie zaciekawić i wciągnąć w swój świat, choć z reguły jestem osadzona w książkach obyczajowych lub historycznych a thriller to dla mnie odskocznia. Odskocznia, która bardzo mi się podobała, choć były momenty troszkę naciągane i mam tu na myśli życie Krystyny, które wiodła po poznaniu męża. No i czy każda teściowa prześwietla przeszłość drugiej połówki swojego dziecka? Podobało mi się, że pomimo iż powieść prowadzona jest w czasie teraźniejszym posiada wstawki z przeszłości opowiedziane przez Bogusię i Krystynę. Akcja płynie,napięcie wzrasta, gra pozorów się rozwija, czy sekrety zostaną ujawnione? Zakończenie zaskakujące i choć mało realne podobało mi się. Polecam :)

„My, żyjący z tym sekretem od dawna, przeszliśmy do porządku nad tym, co się stało. Dla nowych, niewtajemniczonych osób te rewelacje z pewnością były szokujące. Ciekawe tylko, jak bardzo.”
Twórczość Karoliny Wójciak poznałam czytając jedną z jej wcześniejszych powieści, spodobała mi się i ...

Rozwiń

Zwiń


„Nigdy nie wiesz, co przyniesie jutro (...)”
Dzięki Kasi i zorganizowanemu przez nią BookTourowi miałam okazję poznać twórczość pani Haliny Kowalczuk. Wiem, że choć to nasze pierwsze spotkanie na pewno nie jest ono ostatnim. „Dom w Krokusowej Dolinie” zaczarował mnie i przeniósł w moje ukochane Tatrzańskie klimaty…

„A jednak pewien niepokój nadal jej towarzyszył. Czuła, że coś jest nie tak, że coś złego nastąpi. Wzdrygnęła się.”
Anna Jegiel to młoda kobieta, która po śmierci ciotki, stara się wreszcie żyć pełną piersią.
Choć lęk, który despotyczna ciotka zasiała w jej sercu nadal tam tkwi, los postanawia, że czas odmienić jej życie.
Awans w pracy i przeprowadzka do Zakopanego ma być pierwszym krokiem ku nowej lepszej przyszłości.
Krzysztof Ochman był pierwszą i jedyną miłością Anny, ona nadal nosi go w sercu, on ułożył sobie życie z inną.
Czy ich przypadkowe spotkanie, rzeczywiście jest takie przypadkowe?
Czy pojawienie się żony Krzysztofa w Krokusowej Dolinie, będzie zwiastunem dobrych a może złych wiadomości?
Kim jest tajemnicza Weronika i dlaczego chce chronić Annę?
Czy motanka, którą Anna otrzymała będzie jej talizmanem?
Jaki wpływ na życie Anny będą miały wydarzenia sprzed lat i cza historia doczeka się szczęśliwego zakończenia?

„Motanka to przyjaciółka, musiała być bezstronna, dlatego nie mogła widzieć, mówić czy czuć.”
Realizm przeplatający się z wierzeniami, wiara i niedowierzanie, miłość i nienawiść to wszystko znaleźć można w powieści „Dom w Krokusowej Dolinie” Haliny Kowalczuk. To historia, która początkowo mnie lekko nudziły by niepostrzeżenie wciągnąć w swój świat i zaczarować. Piękne widoki tatrzańskich dolinek wplecione w historię młodej kobiety, która dopiero zaczyna żyć pełną piersią. Jeśli lubisz w powieści wątki paranormalne to ta powieść jest idealna dla ciebie. Z chęcią poznam inne powieści autorki, ponieważ taki typ powieści bardzo lubię.


„Nigdy nie wiesz, co przyniesie jutro (...)”
Dzięki Kasi i zorganizowanemu przez nią BookTourowi miałam okazję poznać twórczość pani Haliny Kowalczuk. Wiem, że choć to nasze pierwsze spotkanie na pewno nie jest ono ostatnim. „Dom w Krokusowej Dolinie” zaczarował mnie i przeniósł w moje uk...

Rozwiń

Zwiń

„Gdy kogoś zabraknie, ślady stóp z przeszłości stają się bardzo cennym drogowskazem i ostoją. Niekiedy są wszystkim, co pozostaje."
Sylwia Winnik znana jest z tego, że potrafi w piękny sposób przekazać nam opowieść o historycznych wydarzeniach czy osobach. Tym razem przenosimy się w czasie do roku 1882 by poznać Mariannę Orańską.

„Świat przywiązywał wagę do pozorów. Nikogo nie obchodziło, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami komnat, najważniejsze, że na zewnątrz wszystko wyglądało tak, jak powinno.”
Marianna Orańska kobieta o pięknej duszy i wielkim sercu, która nie dawała się zamknąć w dworskie zasady i wytyczne.
Kochała męża Albrechta i przez wiele lat wybaczała mu zdrady, jednak życie w takim małżeństwie okazało się w pewnym momencie za trudne.
Gdzie się nie pojawiła tam zjednywała sobie ludzi, potęgując niechęć dworu królewskiego .
Kierowała się w życiu sercem i intuicją, nie bała się zawalczyć o swoje szczęście jednak za wolność zapłaciła wysoką cenę.

„Życie jest pełne burz i bólu.”
Sylwia Winnik stworzyła piękną powieść obyczajowo-historyczną. Dobrze oddała klimat tamtych czasów, przenosząc czytelnika na dziewiętnastowieczny dwór królewski. „Dobra Pani" to opowieść o kobiecie, która walczy o miłość, o szczęście, o innych ludzi wbrew temu co myślą bądź mówią o niej inni. Nie boi się zaryzykować wszystkiego kiedy jej serce zaczyna mocniej bić, wrażliwa na krzywdę innych, zawsze gotowa nieść pomoc, dążyć do celu wbrew ogólnemu przeświadczeniu, że kobiety miały tylko „być”przy boku mężczyzny. Wciągająca, interesująca i ciepła powieść, która pokazuje, że „człowiekiem” można być zawsze bez względu na status materialny, czy pochodzenie.
Polecam.

„Gdy kogoś zabraknie, ślady stóp z przeszłości stają się bardzo cennym drogowskazem i ostoją. Niekiedy są wszystkim, co pozostaje."
Sylwia Winnik znana jest z tego, że potrafi w piękny sposób przekazać nam opowieść o historycznych wydarzeniach czy osobach. Tym razem przenosimy się w c...

Rozwiń

Zwiń

„– Wiesz… moje dziecko. Życie nie zawsze układa się tak, jak byśmy tego chcieli. W przeciwnym razie nie siedziałbym tutaj z tobą, tylko w domu z ogrodem, żoną i gromadką dzieci. Ale pomimo tego, że jestem tu, gdzie jestem, nie mam do nikogo żalu. Oddycham, codziennie poznaję nowe miejsca. Doceniam to, co przynosi mi los. Jestem wdzięczny za życie.”
„Zawsze chodziło o Ciebie” to debiut literacki Dominiki Aniszewskiej. Od zawsze się mówi, że przyjaźń damsko-męska nie istnieje, że wcześniej czy później zaangażowanie jednej ze stron się zmieni, pogłębi, że z czasem przerodzi się w pożądanie, a nawet uczucie.

„Bo jak można kogoś winić za miłość? A ona naprawdę go kochała. Szczerze.”
Weronika i Oskar są parą przyjaciół.
On zmienia kobiety jak rękawiczki, ona stawia go na nogi i jest na każde jego zawołanie.
Czy plan odzyskania byłej dziewczyny i wciągnięcie w tę intrygę Weroniki wypali?
A co w sytuacji kiedy serce ma swoje plany?
Czy ta mistyfikacja jest faktycznie mistyfikacją?
Ile może znieść kobieta w imię miłości?
Ile osób można zranić w imię tej prawdziwej miłości?

„Los się do niej uśmiecha i daje jej kolejną szansę. Szansę na miłość. Dlaczego miałaby z niej nie skorzystać?”
Dominika Aniszewska zadebiutowała bardzo lekką i niewymagającą opowieścią o przyjaźni damsko-męskiej, która będzie idealna na jeden z wiosennych wieczorów. Pomimo, że książkę czytało mi się w miarę płynnie to były momenty, że przez nie do końca jeszcze wypracowany styl pisania autorki historia męczyła mnie. Bohaterowie mają swoje wady i zalety, niestety kompletnie nie złapałam z nimi więzi emocjonalnej. Bardzo dziękuję za zaufanie i możliwość przeczytania.

„– Wiesz… moje dziecko. Życie nie zawsze układa się tak, jak byśmy tego chcieli. W przeciwnym razie nie siedziałbym tutaj z tobą, tylko w domu z ogrodem, żoną i gromadką dzieci. Ale pomimo tego, że jestem tu, gdzie jestem, nie mam do nikogo żalu. Oddycham, codziennie poznaję nowe miejsca. ...

Rozwiń

Zwiń

„Jedyną moją winą w tym wszystkim jest to, że kiedyś mu zaufałam. I takie głupie, ślepe, kochające serce złożyłam w jego podłe ręce.”
Katarzyna Michalak od zawsze zajmuje specjalne miejsce w mym czytelniczym serduszku, dlatego z wielka radością sięgnęłam po jej najnowszą powieść. Co czekało mnie w tajemniczej Damascence, czyli domku nad potokiem?

„Nie ma nic piękniejszego niż praca, która jest pasją, i pasja, która daje godziwy zarobek.”
Jagoda Ciszek dla przyjaciół Jania traci wszystko, a ukochany mąż okazuje się zdrajcom, który przyczynił się do jej obecnej sytuacji dziewczyny.
Jaśmin Gajda dla przyjaciół Janek miał dobrze prosperującą klinikę weterynaryjną i dom, który traci jednego dnia.
Czy tych dwoje rozbitków życiowych ma szansę na zbudowanie życia od nowa?
Dlaczego Szymon Blaum mąż Jani nie zadbał o interesy żony gdy ta uległa wypadkowi?
Róża Ciszewska oddała swój dom Jani kim kobieta jest dla tej młodej dziewczyny i jakie sekrety skrywa?
Dlaczego rodzice Jani tak negatywnie wyrażają się o kobiecie?
Piotr Kolęda chce przejść na emeryturę, czy Janek Gajda będzie dobrym następcom w przejęciu weterynaryjnej praktyki?
Czy chłopak odnajdzie się z dala od wielkomiejskiego zgiełku?
Jakie tajemnice są skryte w kuferku na kluczyk?
Czy prawda ujrzy światło dzienne?

„Dziś wszystko zostało wyjaśnione. Musi też zostać wybaczone.”
Katarzyna Michalak stworzyła opowieść pełną emocji, zawiłych ścieżek i zagadek odkrywanych wraz z rozwijającą się akcją. Bohaterowie świetnie wpasowani w wydarzenia i całą opowieść, a zakończenie pozostawia uchyloną furtkę i mam nadzieję, że jest ona zapowiedzią kolejnej części.


„Jedyną moją winą w tym wszystkim jest to, że kiedyś mu zaufałam. I takie głupie, ślepe, kochające serce złożyłam w jego podłe ręce.”
Katarzyna Michalak od zawsze zajmuje specjalne miejsce w mym czytelniczym serduszku, dlatego z wielka radością sięgnęłam po jej najnowszą powieść. Co czekał...

Rozwiń

Zwiń

„(...) życie potrafi być jak księga, a my jesteśmy autorami naszych własnych historii."
Magdalena Krauze i jej najnowsza powieść to takie must have na mojej liście czytelniczej. Jaką historię teraz otrzymamy od autorki? Czy będzie to emocjonalny rollercoaster, a może ciepła obyczajówka?

„Życie to ciągłe dokonywanie wyborów. Jedne są dla nas dobre, a drugie ciągną za sobą tęsknotę, niedopowiedzenia i ciężko się po nich pozbierać. Po niektórych wyborach pozostaje ogromna rysa i nie da się jej zszyć ani naprawić."
Liwię wychowywała babcia Anielka i ciocia Marysia.
Dziewczyna studiuje i pracuje na stacji benzynowej.
Mateusz przejmuje interesy dziadka, kiedy ten zaczyna podupadać na zdrowiu.
Jego pierwsze spotkanie z Livią nie należy do prostych i przyjemnych, jednak mimo początkowym przeciwności tych dwoje przyciąga do siebie jakaś niewidzialna nić.
Czy Livię i Matiego połączy uczucie?
Kim jest Ewa i jaką rolę odgrywa w życiu Mateusza?
Kim jest tajemniczy Jan i czy babcia Anielka nadal nosi go w swoim sercu?
Dlaczego Liwię wychowywała babcia?
Czy miłość ma szansę zatryumfować?

„Miłość to piękne uczucie i niezależnie od tego, czy jesteśmy młodzi, czy świętujemy złote lata życia, jest jak klej, który łączy serca i dusze ludzi."
Magdalena Krauze jak zawsze nie zawiodła, a czytelnik otrzymuje piękną i bardzo przyjemną opowieść. Bohaterowie w większości bardzo pozytywni i świetnie wykreowani, tak, że idealnie się wpisują się w całą opowieść. Moje serce od samego początku skradła babcia Aniela, której historia jest świetnym drogowskazem, komu należy ufać. Pióro autorki jest dopracowane, przez co książkę czyta się ekspresowo. Jest tu świetny balans pomiędzy dialogami i opisami dzięki czemu książka nie nudzi.

„(...) życie potrafi być jak księga, a my jesteśmy autorami naszych własnych historii."
Magdalena Krauze i jej najnowsza powieść to takie must have na mojej liście czytelniczej. Jaką historię teraz otrzymamy od autorki? Czy będzie to emocjonalny rollercoaster, a może ciepła obyczajówk...

Rozwiń

Zwiń

„Co ona takiego w sobie miała, że choć nie była już pierwszej młodości, potrafiła rozkochiwać do bólu, nie robiąc absolutnie nic, nie ośmielając, nie kokietując?”
Tom czwarty i ostatni za mną. Przywiązałam się do mieszkańców Krynicy, polubiłam bohaterów występujących na kartach tej sagi i na pewno w sercu jest lekki żal, że ta wspólna droga właśnie dobiegła końca.

„Po chwili przyszła refleksja, że od wielu lat jej czynami powoduje zazdrość o cudze szczęście.”
Aurelia i Filip prowadzą spokojne życie, ich dzieci rozwijają swoje zainteresowania i nie sprawiają problemów.
Stanisław ożenił się z Konstancją i ich małżeńskie życie wydaje się być szczęśliwe, jednak pozory mogą mylić.
Czy można jednocześnie kochać i odczuwać dyskomfort i niechęć kiedy ukochana osoba się do ciebie zbliża?
Czy takie małżeństwo ma szansę na szczęśliwe życie, czy będzie tylko grą pozorów?
Teosia długo nie mogła się pogodzić ze śmiercią Augusta, poświęca się więc pracy nie zważając na panującą zarazę, która zbiera coraz większy owoc.
Gdy na jej drodze znów pojawi się Nikodem Strzelecki dziewczyna nie będzie zadowolona.
Czy chłopak znajdzie drogę do jej serca?
Dwoje ludzi, którzy niosą na swych barkach przewinienia rodziców, czy zrozumieją, że dzieci nie mogą odpowiadać za coś czego dopuścili się ich bliscy?
Matylda odnalazła szczęście u boku Witalisa i choć wiodą życie skromne jest ono pełne miłości.
Czy prawda o tym jak potraktowali ją Strzeleccy zmieni coś w życiu małżonków?
Zuzanna i Seweryn Strzeleccy żyją we Lwowie nie martwiąc się o przyszłość, wszak przekręty majątkowe, których dopuścił się Seweryn przy aprobacie żony zostały starannie ukryte.
Co się więc wydarzy kiedy w ich domu zjawi się prawnik wynajęty przez Matyldę?
Czy prawda ujrzy światło dzienne?
Czy Matylda odzyska zagrabiony majątek?
Czy Zuzanna i Seweryn zapłacą za swą nikczemność?
Wojna, zaraza, powódź, los doświadcza naszych bohaterów kto przypłaci za to najwyższą cenę, a kto wyciągnie wnioski z wydarzeń jakie miały miejsce na przestrzeni lat i zmieni swe zachowanie?
Nikifor łemkowski artysta, sierota ,który całe życie poświęca się malowaniu.
Czy ktoś doceni te prymitywne obrazki?
Czy jego marzenie o uczeniu się w akademii spełni się?
Czy będzie on sławnym malarzem?

„Po blisko dwudziestu latach rozłąki rodzina znowu była razem.”
Piękna i barwna historia rodzin zamieszkujących Krynicę i pobliski Powroźnik, których życie zmienia się wraz ze zmieniającą się historią. Widzimy tu przemianę jaka zachodzi w społeczeństwie w kwestiach dotyczących nie tylko spojrzenia na życie i rozwój ich społeczności ale też i w kwestiach dotyczących kobiet, ich strojów, nauki, czy małżeństwa. W opowieść o losach rodzin wplecione są wydarzenia historyczne, pojawiają się również dobrze znani nam malarze, poeci czy artyści.
Edyta Świętek maluje nam obraz tamtych czasów i otaczającej przyrody. Ostatni tom domyka wątki z poprzednich części, które pozostały otwarte i łączy je w jedną spójną całość. Autorka stworzyła sagę, która w czytelniku wywoła emocje, poruszy niejedną strunę w duszy, sprawi, że nie raz się uśmiechniemy czy poczujemy irytację. Bohaterowie życiowi, walczący ze swoimi przywarami, słabościami i otaczającym światem. Czy będzie mi ich brakować? Tak, bo chętnie bym sama odwiedziła dom Pod Lipami, wypiła kawę z wyjątkowymi przyjaciółkami, pełną dobra i ciepła Aurelią, czasem nieżyciową Matyldą, zatańczyła charlestona z Wisławą czy pogalopowała konno w towarzystwie nieokiełznanej Teosi. Dziękuję autorce za ten niezapomniany i pełen emocji czas i z czystym sercem polecam tę krynicką przygodę.

„Co ona takiego w sobie miała, że choć nie była już pierwszej młodości, potrafiła rozkochiwać do bólu, nie robiąc absolutnie nic, nie ośmielając, nie kokietując?”
Tom czwarty i ostatni za mną. Przywiązałam się do mieszkańców Krynicy, polubiłam bohaterów występujących na kartach tej sagi i ...

Rozwiń

Zwiń

„Często odnoszę wrażenie, że całe moje życie kręci się wokół Harry'ego. W najważniejszych momentach zawsze jest gdzieś obok.”
Tydzień po premierze to idealny czas na opowiedzenie Wam o kolejnej części przygód niesfornego psiaka, rasy Husky syberyjski. Jak wiadomo z opisu rasa ta cechuje się dużą indywidualnością naszych czworonożnych przyjaciół i bardzo dużą aktywnością. Maleńki szczeniak, którego otrzymał Leon powoli rośnie jednak jego życie nie jest idylliczne a wręcz naszpikowane przygodami, wyprawami nie zawsze za zgodą właścicieli, mniejszymi bądź większymi przyjaźniami.

„Wystarczyła chwila nieuwagi, by Harrki wykąpał się w wodzie, próbując złapać jedną z kaczek.”
Harry powoli dorasta ale jego indywidualny charakter i ciekawość świata sprawiają, że niesforny szczeniak ma wciąż nowe przygody.
Kocha wolność więc nie zawsze pozwala grzecznie prowadzić się na smyczy, woła go natura stąd liczne ucieczki.
Pomimo licznych psot Harrki wyrasta na bardzo inteligentnego czworonoga, który bez problemów odnajduje drogę powrotną do domu.
Jak się okazuje nie każdy czworonóg to przyjaciel, a długie wędrówki czy biegi to to co pies kocha najbardziej.
Jest ciekawy świata i nie boi się go poznawać.
Pomimo, że początki były trudne pies pokochał swoją nową rodzinę.

„Lubimy nieraz usiąść i obejrzeć stare zdjęcia czy filmy. Odtwarzamy miłe wspomnienia i przeżywamy je raz jeszcze.”
Przyjemna i z pięknymi ilustracjami książeczka dla dzieci to niezwykła przygoda w jaką wyruszymy poznając losy tej rodziny. Autorka nie tylko przybliża nam cechy rasy Husky syberyjski ale opisuje liczne radosne ale i ciężkie chwile jakie może napotkać na swej drodze właściciel posiadający w domu tę rasę. Z czystą przyjemnością powróciłam do historii chłopca i jego psa. Polecam i dziękuję autorce za zaufanie i możliwość objęcia patronatem tej pozycji książkowej.

„Często odnoszę wrażenie, że całe moje życie kręci się wokół Harry'ego. W najważniejszych momentach zawsze jest gdzieś obok.”
Tydzień po premierze to idealny czas na opowiedzenie Wam o kolejnej części przygód niesfornego psiaka, rasy Husky syberyjski. Jak wiadomo z opisu rasa ta cechuje si...

Rozwiń

Zwiń