Flaw(less). Opowiedz mi naszą historię

Nie wiele jest książek, które mnie złamały, ale "Flaw(less) Opowiedz mi naszą historię" mi to zrobiła.

Nie zrozumcie mnie źle, ale ja mimo wielu upadków patrzę na życie trochę przez różowe okulary. Żyje przekonaniem, że każdy zasługuje na szczęście sądzę, że los chociaż w większości niesprawiedliwy zsyła tylko to co jesteśmy w stanie przekuć na swoją korzyść i zamienić w siłę i motywację. Dlatego tak bardzo zawsze bawi mnie mem: I będę szczęśliwa, chodźbym miała sobie to szczęście namalować".

Jose i Chase zostali bardzo niesprawiedliwie potraktowani przez los, ale trochę tego szczęścia zdołali sobie wymalować mimo przeciwności, dlatego tak bardzo emocjonalnie podeszłam do tej historii. Bo oni chcieli, a w końcu chcieć to móc, prawda?

Kocham tą książkę za jej postacie, bo chodź taką grupę znajomych można znaleźć w wielu książkach, to tak dzielnych mimo słabości już nie ❤️

Kocham ją za to, że chodź na ogół nie potrafię się wczuć w pozycje pisane z punktu widzenia narratora, to ta wyciągnęła ze mnie kalejdoskop emocji ❤️

Kocham ją za Archera, bo każdy w swoim życiu potrzebuje mieć swojego Archera ❤️

A na koniec kocham ją za przekaz. Świadomie, bądź nieświadomie zastosowany przez Martę Łabęcką, który pokazuje jak bardzo jesteśmy w stanie sami siebie krzywdzić. Jak bardzo mogą nas zaboleć nasze własne myśli czy wnioski, które wyciągamy ze swojego punktu widzenia, a które mogą nie mieć nic wspólnego z rzeczywistością, bo prawda powszechnie znana jest taka, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia ❤️

Nie wiele jest książek, które mnie złamały, ale "Flaw(less) Opowiedz mi naszą historię" mi to zrobiła.

Nie zrozumcie mnie źle, ale ja mimo wielu upadków patrzę na życie trochę przez różowe okulary. Żyje przekonaniem, że każdy zasługuje na szczęście sądzę, że los chociaż w większości niesprawiedliwy zsyła tylko to co jesteśmy w stanie przekuć na swoją korzyść i zamienić w...

Nie wiem czy mogę zaliczyć to do przeczytanych, bo pokonałam ją jako audiobook, ale uznajmy, że tak. Czy ta książka była wciągająca? — jest to pierwsze pytanie, które zadaję sobie przed wystawieniem oceny. Otóż... Nie wiem. Była dość nudna, ale jednocześnie coś sprawiało, że jednak nie kończyłam jej w połowie, tylko szłam z nią dalej. Aż do końca. Na pewno nie powiedziałabym, że mnie wzruszyła. Chociaż przyznam, że ta historia z Charliem mnie poruszyła. Ta książka miała dość dużo skaz, przynajmniej takie doniosłam wrażenie. A w szczególności doczepię się do przyjaciół Josephine, którzy, w mojej opinii, zostali spłaszczeni i pozbawieni na pewną skalę charakteru. Weźmy pod lupę takiego Archera, jego cechą jest w większości imprezowanie, picie i pomaganie głównej bohaterce. W sumie akurat to ratuję tę postać, relacja z główną bohaterką, bo ona jest pięknie przedstawiona. Możemy też przyjrzeć się Valerie, która, odnoszę takie wrażenie, jest tylko po to, aby jakoś połączyć chłopaków i Josie. W dodatku jest po prostu głupia. Ethan — jego to dopiero skrzywdzili. Dowiadujemy się o nim dwóch rzeczy: chodzi z Valerie i kiedyś grał w hokeja. A szkoda, bo to mogła być naprawdę interesująca postać i najlepsze, co możnaby teraz zrobić, to opowiedzieć tę historię jeszcze raz, z jego perspektywy. Myślę, że to byłoby naprawdę ciekawe. Potrzebuję jeszcze ponarzekać na ten motyw wyjazdu Josie, ja rozumiem pobudki i wszystko, ale dalej — zwyczajne mnie to denerwowało. Na co jeszcze mogę ponarzekać? A! Na to jak autorka cały czas używa słów typu ''brunetka'', ''blondyn''. Nigdy nie czytałam książki, w której powtarzałyby się tyle razy te same słowa. W dodatku, to właściwie jest bardziej pytanie niż cokolwiek innego, ale czy w międzyczasie Chase kupił samochód? Bo na początku było powiedziane, że owego nie ma, a potem, że rozpoznali jego samochód przy barze i tak go znaleźli. Może coś pominęłam po prostu? Na sam koniec dorzucę tylko, że pomysł z tą gwiazdą był według mnie po prostu durny.
PS. Śpijcie więcej niż Jos! ~ Eve

Nie wiem czy mogę zaliczyć to do przeczytanych, bo pokonałam ją jako audiobook, ale uznajmy, że tak. Czy ta książka była wciągająca? — jest to pierwsze pytanie, które zadaję sobie przed wystawieniem oceny. Otóż... Nie wiem. Była dość nudna, ale jednocześnie coś sprawiało, że jednak nie kończyłam jej w połowie, tylko szłam z nią dalej. Aż do końca. Na pewno nie...

Książka wciągająca i wzruszjąca a końcówka rozdarła moje serce na pół i totalnie się popłakałam

Książka wciągająca i wzruszjąca a końcówka rozdarła moje serce na pół i totalnie się popłakałam

Super książka, czytałam ją w idealnym dla mnie okresie życie, przez to mam ogromny do niej sentyment i wracam do niej zawsze z chęcia, "właściwą osoba, zły czas" ten motyw idealnie opisuje romans zawarty w tej książce, dodatkowo książka opisuje również trudne relacje z rodzicami, uwielbiam sposób pisania Marty jest on dla mnie zawsze przyjemny, szybko i lekko mi się czytało tą książkę, wciągnęła mnie od pierwszych stron, jedyny minus to czcionka książki która jest niewielka, ale pomimo tego uważam że warto przeczytać :)

Super książka, czytałam ją w idealnym dla mnie okresie życie, przez to mam ogromny do niej sentyment i wracam do niej zawsze z chęcia, "właściwą osoba, zły czas" ten motyw idealnie opisuje romans zawarty w tej książce, dodatkowo książka opisuje również trudne relacje z rodzicami, uwielbiam sposób pisania Marty jest on dla mnie zawsze przyjemny, szybko i lekko mi się czytało...

Opinia na temat całej trylogi:
Flaw(less) to moja jedna z pierwszych książek które tak pokochałam. Wciągnęłam się w świat dzieciaków z Moreton i związałam się z bohaterami od pierwszych stron. Historia Chase'a i Jose była p r z e p i ę k n a. Przy niej śmiałam się, płakałam i wzruszałam. Niestety nie każdy z bohaterów otrzymał swoje szczęśliwe zakończenie, ale Chase i Jose dostali takie, najpiękniejsze, na jakie zasługiwali. Bardzo mocno polecam, czytajcie, jest to tak komfortowa trylogia, że o matko.

Opinia na temat całej trylogi:
Flaw(less) to moja jedna z pierwszych książek które tak pokochałam. Wciągnęłam się w świat dzieciaków z Moreton i związałam się z bohaterami od pierwszych stron. Historia Chase'a i Jose była p r z e p i ę k n a. Przy niej śmiałam się, płakałam i wzruszałam. Niestety nie każdy z bohaterów otrzymał swoje szczęśliwe zakończenie, ale Chase i Jose...

Myślałam, że najnudniejsze co w życiu przeczytam to "Nad Niemnem". Myliłam się. Flawless jest jeszcze nudniejsze. Ogólnie to szmira, na którą nie warto tracić czasu. Lepiej czytać prawdziwe książki.

Myślałam, że najnudniejsze co w życiu przeczytam to "Nad Niemnem". Myliłam się. Flawless jest jeszcze nudniejsze. Ogólnie to szmira, na którą nie warto tracić czasu. Lepiej czytać prawdziwe książki.

Uwielbiam trylogię Flaw,,Less"jest przecudowna.
Polecam ją bardzo !

Uwielbiam trylogię Flaw,,Less"jest przecudowna.
Polecam ją bardzo !

Książka ta skradła moje serce. Jest przepiękna.

Książka ta skradła moje serce. Jest przepiękna.

Zaczynałam te książkę z myślą, że jak Josie nie wyjedzie, tak jak planowała to przez całe swoje życie, to będę zawiedziona, ale z czasem czytania złapałam się na tym, że wymyślam coraz to nowsze sposoby by ta dwójka mogła być razem i mam nadzieję, że jednak zakończenie mnie jakoś zaskoczy. Same ostatnie strony mi się strasznie ciągnęły, może przez to, że pękało mi serce, a może przez to, że jak dla mnie za dużo było tych opisów bólu, przez które chciałam jak najszybciej przebrnąć. Miałam też wrażenie, że po egzaminach stali się innymi osobami, nagle zaczęli się całować na każdym kroku, nie przekomarzali się tak jak wcześniej I nagle stali się zwykłą uroczą parką jakich wiele na wattpadzie, ale załóżmy że to dlatego że chcieli się sobą nacieszyć na resztę życia i ich towarzystwo ich odmieniło.

Zaczynałam te książkę z myślą, że jak Josie nie wyjedzie, tak jak planowała to przez całe swoje życie, to będę zawiedziona, ale z czasem czytania złapałam się na tym, że wymyślam coraz to nowsze sposoby by ta dwójka mogła być razem i mam nadzieję, że jednak zakończenie mnie jakoś zaskoczy. Same ostatnie strony mi się strasznie ciągnęły, może przez to, że pękało mi serce, a...

Zaczęłam czytać tę książkę i odłożyłam ją po około 70 stronach. Proszę o nie powtarzanie mojego błędu!! Ze względu na popularność książki, nie mogłam zaakceptować faktu, że jej nie dokończyłam (na początku była najzwyczajniej nudna),więc sięgnęłam po nią po raz drugi. Przeczytałam w jeden dzień. Wciągnęłam się strasznie, początek jest nudnawy po to, aby czytelnik mógł lepiej wgryźć się w tę historię. Emocje jakich doświadczyłam są nie do opisania, z wyczekiwaniem czekam aż przyjdzie mi następny tom. Popularność książki w 100% zasłużona, idealna pozycja dla 13/14 latków. Książka ta jest naprawdę poruszającą młodzieżówką, polecam gorąco, w moim sercu pozostanie na długo, dlatego zasługuje na ocenę 10/10.

Zaczęłam czytać tę książkę i odłożyłam ją po około 70 stronach. Proszę o nie powtarzanie mojego błędu!! Ze względu na popularność książki, nie mogłam zaakceptować faktu, że jej nie dokończyłam (na początku była najzwyczajniej nudna),więc sięgnęłam po nią po raz drugi. Przeczytałam w jeden dzień. Wciągnęłam się strasznie, początek jest nudnawy po to, aby czytelnik mógł...