Magdalena Anna Sakowska

Przegląd tegorocznych nominacji do Zajdla zaczynałem z dwoma doskonałym tekstami, czyli "Empuzjonem" Olgi Tokarczuk i "Aglą" Radka Raka.Przyszła kolej na zapoznanie się z kolejnymi nominowanymi.Oczywiście, po spotkaniu z takimi tuzami literackimi, mniej doświadczeni pisarze, czy też pisarze produkujący komercję, siłą rzeczy będą musieli wypaść blado, ale na poziom "Fugi" pani Sakowskiej nie byłem gotowy. "Fuga" bowiem to odgrzewany sprzed kilku dobrych lat kotlet, będący wariacją na temat "Igrzysk Śmierci" i wpasowujący się w nurt dystopii liżącej lekko problemy egzystencjalne. Podtytuł "powieść polifoniczna" znaczy nie mniej, nie więcej, jak kilka punktów widzenia różnych postaci - stary zabieg, stare rozwiązania narracyjne, ale owinięte w złoty papierek, żeby przykryć przykry smak nie-pierwszej świeżości potrawy, jaką się nam serwuje. Bo w "Fudze" wszystko już było. Książka ta jest zlepkiem popularnych fabuł z blockbusterowych filmów, ale sili się na bycie czymś więcej niż odtwórczą karuzelą żywcem wyjętą z ogólnodostępnych dzieł kultury popularnej ostatnich lat. Jeśli byłby to instagramowy kandydat w plebiscycie na najpopularniejszą książkę wśród dorosłych kobiet czytających young adult, to bym to zrozumiał, ale nominacja do Nagrody Zajdla to jakaś koszmarna pomyłka.