Anna Cieślar

Jest takie miejsce na południu Polski, niedaleko Sanu i granicy z Ukrainą, które kryje w sobie wiele tajemnic i nieopowiedzianych historii. Opuszczone wioski w Bieszczadach, miejsce, które przejęła ponownie natura, gdzie ciężko spotkać człowieka. Gdzie czas zatrzymał się wiele lat temu. To właśnie tam Michał Mosler pseudonim Berdo, bieszczadzki kłusownik przemierza codziennie wiele kilometrów zakładając wnyki na zwierzęta. Michał opiekuje się synem Radkiem, wrażliwym sześciolatkiem. Wśród much krążących pod sufitem, oprawianych skór przez kłusownika, alkoholu, który mniej lub więcej przelewa się w chałupce, toczy się powoli życie. Życie to nie sielanka, a na pewno nie dla chłopca dorastającego wśród głuszy bieszczadzkich lasów, gdzie zwierzęta łapie się we wnyki, gdzie słychać ciągły skowyt wilków, gdzie wilk potrafi zagryźć psa Radek boi się ojca, jego częstej złości, gniewu, złego humoru, agresji. Michał nie potrafi znaleźć kontaktu z synem, nie potrafi się nim opiekować, a w dodatku jest zły, że jego znajomy Millionen Jahren ma lepsze relacje z Radkiem niż on. Radek traktuje Millionen Jahren jak dziadka. Pewnego dnia na skutek wielu okoliczności Michał z Radkiem wyruszają przed siebie, a właściwie uciekają. Ta "podróż" zbliża ich do siebie. Przepiękna okładka przyciąga wzrok, pobudza wyobraźnię. Sama fabuła ciekawa, aczkolwiek czasami miałam wrażenie, że nie do końca realna w naszych czasach. Jednak nie chodzi tu dom końca o przebieg wydarzeń, ale o tą trudną relację ojca z synem. O wychowanie malucha w ciężkich warunkach, bez współczesnych dobrodziejstw, bez zabawek, lodów, telewizji a tym bardziej smartfona. Wychowanie twardą ojcowską ręką, bez przytulania i jakiejkolwiek czułości. I nagle coś potrafi ulec zmianie. Pewne okoliczności potrafią nawet w twardym, zbuntowanym człowieku wzbudzić odrobinę ojcowskich uczuć. Mimo, że powieść momentami wydaje się mało wiarygodna z racji emocji jakie wywołuje warta jest uwagi.