Jolanta Symonowicz

Najbardziej w pamięci z tej książeczki mi osobiście zapadła silna determinacja dziewczynki w dążeniu do warzonego celu. Myślę, że to wspaniała książka, aby dzieci zobaczyły, że czasami droga do spełnienia marzeń wymaga dużo pracy. Dodatkowo książka jest pisana jako pamiętnik, co daje wrażenie szybkiego czytania, a opowiadanie pisane w pierwszej osobie daje odczucie jakbyśmy to my sami byli mała Hanią. W książce znajduje się kilka ilustracji, które są przepięknie wykonane. Hania wreszcie doczekała się zapisania do szkoły tańca. Zawsze marzyła o tym, aby zostać baletnicą. Kiedy nadszedł pierwszy dzień zajęć, szkoła dłużyła jej się okropnie. Kiedy wreszcie doczekała się swojej wymarzonej pierwszej lekcji baletu, okazało się, że wszystko jest nie tak jak miało być. Kiedy już wreszcie poznała cła szkole, nastąpił czas na pierwszy ukłon. Na kolejnych zajęciach nie wszystkie ćwiczenia przypadły jej do gustu, a okazało się że gimnastyka to podstawa do trudnych figur. Dodatkowo w niczym nie pomagały koleżanki z zajęć, które wcale nie ukrywały niechęci do Hani. Dziewczynka postanowiła wytrwać na balecie chociaż do gwiazdki. Czy uda jej się nauczyć figur, które bez przeszkód wykonują koleżanki? I czy wreszcie znajdzie wymarzona przyjemność w balecie?