Sandra Cicha

Codziennie jesteśmy świadkami upadku wielu ludzi, a nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Sandra Cicha w swojej książce poruszyła kilka bardzo ważnych tematów. Na pierwszym planie dostrzegamy zaginięcie dwóch młodych dziewcząt, jednak dlatego, iż nie są to ich pierwsze wybryki, policja nie traktuje tego zgłoszenia priorytetowo. Natomiast mieszkańcy łączą tę sprawę z nowo powstałym „ośrodkiem dla bestii”, w którym osadzeni są najgorsi przestępcy bez szans na resocjalizację. Tę zagadkę spróbują rozwiązać Robert Grubicki – policjant z Chojnic oraz kuratorka sądowa Małgorzata Drobińska. Czy uda im się dotrzeć do prawdy pomimo odkrycia brudnych sekretów i obsesji, które skomplikują śledztwo? Ciekawym pomysłem jest wplecenie w wątek codziennej pracy kuratora. Nie wiem, czy dokładnie tak wygląda ta praca, ale dla mnie było to bardzo interesujące. Najsłabiej według mnie zostały dopracowane i ukazane wątki internetowe. Faktem jest, że komunikatory internetowe to jedne z najpopularniejszych form kontaktu, a anonimowe czaty dają jeszcze więcej możliwości na stworzenie samego siebie takim, jakim chce się być. Należy jednak pamiętać, że osoba będąca po drugiej stronie, może zrobić to samo. Zgadzam się absolutnie z autorką, że współcześnie dzieci i młodzież mają o wiele więcej pokus, a życie w ciągłym biegu na pewno nie pomaga w okiełznaniu ich. Nigdy nie wiemy z jakim zagrożeniem i kiedy mogą się spotkać. Wracając do samej książki, to czytało się ją bardzo dobrze. Jest wciągająca, i mimo że nie wszystko kleiło mi się do siebie w trakcie lektury, to śmiało mogę ją polecić, choćby ze względu na poruszane tematy. Jednak czuję, że nie jest to książka, którą zapamiętam na lata. Mimo wszystko polecam wyrobić sobie własne zdanie, sięgając po tę powieść.