Najnowsze artykuły
- ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
- ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński8
- ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać370
- Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Emily Dickinson
Źródło: http://www.emilydickinsonmuseum.org/
35
7,9/10
Urodzona: 10.12.1830Zmarła: 15.05.1886
Amerykańska poetka. Urodziła się 10 grudnia 1830 roku w Amherest (Massachusetts). Nie licząc kilku krótkich wyjazdów w młodości, mieszkała tam przez całe życie, odizolowana od świata, zajmując się rodzicami, domem i ogrodem.
W 1862 roku wysłała kilka wierszy do Atlantic Monthly. Redaktor Th. W. Higginson, zaskoczony ich niezwykłą w owych czasach, nowatorską formą, odmówił druku. Pozostał jednak z autorką w stałym kontakcie. Dopiero po śmierci jej odnalezione wiersze zostały docenione i przyniosły jej zasłużoną sławę. Po stu latach uznano ją za najwybitniejszą oraz najbardziej oryginalną poetkę amerykańską.http://www.emilydickinsonmuseum.org/
W 1862 roku wysłała kilka wierszy do Atlantic Monthly. Redaktor Th. W. Higginson, zaskoczony ich niezwykłą w owych czasach, nowatorską formą, odmówił druku. Pozostał jednak z autorką w stałym kontakcie. Dopiero po śmierci jej odnalezione wiersze zostały docenione i przyniosły jej zasłużoną sławę. Po stu latach uznano ją za najwybitniejszą oraz najbardziej oryginalną poetkę amerykańską.http://www.emilydickinsonmuseum.org/
7,9/10średnia ocena książek autora
873 przeczytało książki autora
1 767 chce przeczytać książki autora
149fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wiersze zebrane. Tom trzeci. O Bogu, wieczności i ptakach
Emily Dickinson
9,2 z 5 ocen
20 czytelników 2 opinie
2021
Wiersze zebrane. Tom drugi. O cierpieniu, kobietach i kwiatach
Emily Dickinson
8,5 z 6 ocen
22 czytelników 3 opinie
2021
Wiersze zebrane. Tom pierwszy. O śmierci, poetach i pszczołach
Emily Dickinson
9,5 z 4 ocen
27 czytelników 2 opinie
2021
Wolna Inicjatywa Artystyczna - WYTRYCH
praca zbiorowa, Emily Dickinson
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2020
Pismo. Magazyn opinii, nr 3 (15) / marzec 2019
Jacek Dehnel, Emily Dickinson
7,1 z 18 ocen
33 czytelników 1 opinia
2019
Emily Dickinson's Poems: As She Preserved Them
Emily Dickinson
7,0 z 3 ocen
11 czytelników 0 opinii
2016
Powiązane treści
Aktualności
99
Aktualności
Anna Sierant
18
Kobiety zdominowały amerykański rynek wydawniczy? W USA większość autorów to pisarki
Publicystyka
Marcin Waincetel
10
Międzynarodowy Dzień Muzyki i muzycy w literaturze
Varia
LubimyCzytać
3
„Żyjemy dla poezji, piękna, miłości”. Dziś Światowy Dzień Poezji
Od 1999 roku 21 marca oznacza nie tylko nadejście kalendarzowej wiosny, ale również Światowy Dzień Poezji. Ustanowione przez UNESCO święto ma „dać nowy impuls, aby docenić poezję...
Publicystyka
Bartek Czartoryski
27
Sława? Nie, dziękuję. Piszący pustelnicy
Popularność bywa naturalną konsekwencją talentu, ale nie każdemu odpowiada rola pupilka tłumu. Niektórzy odrzucili ją świadomie, światu wygrażając zaciśniętą pięścią.
Aktualności
LubimyCzytać
1
Wiersze Louise Glück ukażą się w polskim przekładzie
Specjalizujące się w poezji, esejach i książkach z pogranicza sztuk Wydawnictwo A5 zamierza opublikować trzy tomy poetyckie noblistki Louise Glück. Przekładu na język polski dokona...
Aktualności
LubimyCzytać
10
Czy sztuczna inteligencja będzie pisała powieści?
Firma OpenAI zaprezentowała najnowszy model generatora tekstu. Czy dziennikarze i pisarze powinni czuć się zagrożeni?
Popularne cytaty autora
Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wich...
Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.
32 osoby to lubiąCzekać Godzinę – to długo- Jeśli Miłość ma się tuż przed sobą- Czekać Wieczność całą – to krótko- Jeśli Miłość jest na końcu nagrodą-„
Czekać Godzinę – to długo- Jeśli Miłość ma się tuż przed sobą- Czekać Wieczność całą – to krótko- Jeśli Miłość jest na końcu nagrodą-„
26 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Jest pewien ukos światła. Poezje wybrane Emily Dickinson
6,7
Nie umiem pisać o poezji i ten tomik nie należy do łatwiejszych, ale wszystko mnie w tej książce zachwycało. Dwie wersje polska i angielska (w niektórych wierszach ciekawiej czytało się jedną, w innych drugą),wiersze z różnych okresów twórczości i ciekawy wstęp tłumaczki rzucający światło na niektóre interpretacje. Wiele wierszy czytałam na głos, bo ich melodia jest niezwykła (nawet jeśli nie wszystko rozumiałam:). Cieszę się, że sięgnęłam do tej książki.
Wiersze zebrane. Tom pierwszy. O śmierci, poetach i pszczołach Emily Dickinson
9,5
Czasem może się zdarzyć, że do ludzi pragnących aby świat o nich zapomniał, przywiąże się nieśmiertelność. Kiedy pomimo ich usilnych próśb ciągle coś brzęczy, wiecznie szumi albo szemrze, to jak inaczej można odczytać zainteresowanie świata tą osobą jako uwielbienie dla wrażliwości tej, która nad materializm doczesności postawiła wytrwałość w odradzaniu się przyrody. Tę bezustanność cierpkiego ale konsekwentnego przemijania. Permanentny stan zmian, wywołujący strach ludzi nieprzygotowanych na ciągłe odejścia i powroty. Emily Dickinson jest dobrym przykładem twórczyni, o którą wieczność się upomniała i trzyma w swoich dłoniach po dziś dzień. I mam nadzieję, że tak będzie zawsze. W końcu komuś musimy zawdzięczać wizerunek zamkniętej w kwiatowym kielichu pszczoły. W poezji pełnej entomologicznych wtrętów, ktoś powinien być odpowiedzialny za harce pająka. Warto dodać, że amerykańską poetkę przywilej umierania ominął. Pomimo tego, że pisała o nim wiele, to swoją zwykłą śmiertelność przekuła w niezwykłą nieśmiertelność.
To piękny cel, utrzymać spokój duszy a jednocześnie swym dojrzałym postrzeganiem rzeczywistości nie ulec nadwrażliwości. Bo amerykańska poetka widziała nie tylko oczami, ale posiadała również swój wewnętrzny kompas, którego kierunek wyznaczał wskazówki dla niej nie do odrzucenia. Jej Kosmos miał na imię Natura, a jego okruchy wypełniały filozofię życia kobiety piszącej o kwiatach, pszczołach i przemijaniu. To ona potrafiła zawrzeć w swojej twórczości pamięć o pierwszych i ostatnich chwilach życia. Być może miała serce staromodnie niezgrabne ale nadzwyczaj dobre. W zasadzie wszystko w jej twórczości posiada znamię przemijalności. Ból jako towarzysz śmierci, ciemność zmierzająca pod rękę z zapomnieniem, nawet wcześniej wspomniana przeze mnie wieczność, cóż ona znaczy wobec nieprzetłumaczalnej muzyki strun wszechświata.
Rozkochana w przyrodzie, przebywająca w jej roślinnych rezydencjach jak u siebie w domu. Część poezji Emily Dickinson cechuje niezwykła zwiewność czułych odruchów serca. Liściaste lato, wołający ogród, będące głównymi bohaterkami tego tomu pszczoły. To wszystko wydaje się radosne i składające hołd o wiele potężniejszej filozofii. Jednak nigdy nie dowiedziałem się wszystkiego do końca. Emily Dickinson lubuje się w egzystencjalnych tajemnicach, zapewne nieco uchyla ich rąbka, ale zasłoną niewiedzy otulona poezja wydaje się dziewiczo świeża i nieznająca realnych zagrożeń. Bo chyba śmierć nie stanowi w tym wypadku czegoś, czego powinniśmy się obawiać. Poetka ją obłaskawiła jak grzmot w trakcie burzy, niczym silny wiatr podczas wichury, jest czymś koniecznym i dobrym dla przemijania. Otworzyła bramę domysłów i postawiła mnie w niej, podziwiającego jej twórczość czytelnika nad księgą poezji pełnej piękna. Zaludnionej cudownością, sam na sam z wiecznością.
Ciężko mi zdefiniować ten rodzaj uniesienia, żeby nie umniejszyć roli wkładającej w poezję całego swojego serca poetki. Musi być w nim coś nabożnego, koncentrującego się w skupieniu na lasach i polach. Pojedynczy kwiat powinien stać się mikroskopijnym odbiciem całego wszechświata a miłość do przyrody nieporównywalna z żadną inną formą namiętności. Oczywiście cały czar poezji Emily Dickinson opiera się na tym, o czym nie wiem. Może powinienem zawierzyć jej słowom: "Ja tak nawykłam do Losu" i przyjąć, że traf jest ślepy. To być może by było zgodne z jej teorią smakowania wieczności, opierającej się na nieprzewidywalnym. Jedno jest pewne, amerykańska poetka odkryła sens istnienia, lub przynajmniej zbliżyła się do niego na odległość nie większą, niż najbliższe jej domu pole ukochanej koniczyny. Warto się z nią tam udać i żyć kończącym się latem.
Dyskusje związane z autorem
Chcesz zadać pytanie autorowi Emily Dickinson?
Dołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad
Rozpocznij dyskusjęDołącz do grupy "Rozmowy z autorami" i zaproponuj pytania - my zorganizujemy wywiad