Źródło: By National Book League (Great Britain) - Frontispiece of Book News, volume 20, number 229, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4453939
Brytyjska pisarka i muzyk o lewicowych poglądach. Jej ojcem był sławny matematyk brytyjski George Boole, a mężem – Polak Michał Wojnicz, znany jako odkrywca i badacz słynnego manuskryptu.
Na uniwersytecie berlińskim studiowała slawistykę, specjalizując się w filologii rosyjskiej. Podczas pobytu w Petersburgu zetknęła się z kręgami zrewolucjonizowanej inteligencji rosyjskiej, interesując się zwłaszcza działalnością "Narodnej Woli". Kontynuację tego stanowiły bliższe kontakty z emigrantami politycznymi różnych narodowości po powrocie do Londynu. W emigracyjnym środowisku polskim poznała przyszłego męża, zapoznając się dzięki niemu także z historią walk wolnościowych narodu polskiego, co literackie odbicie znalazło później w powieści Oliwia Latham (1904).
Największy rozgłos przyniosła jej jednak powieść Szerszeń (The Gadfly),wydana w czerwcu roku 1897 w Stanach Zjednoczonych i we wrześniu tego samego roku w Anglii),opowiadająca o walce rewolucyjnej poprzedzającej zjednoczenie XIX-wiecznych Włoch. Pierwsze polskie jej tłumaczenie (w przekładzie Marii Feldmanowej) ukazało się w 1911 roku.
Antyklerykalno-rewolucyjna powieść była niezwykle popularna w Związku Radzieckim w czasach stalinowskich i jako odpowiednia ideologicznie została przetłumaczona na wiele języków bloku krajów satelickich, w tym również w Chińskiej Republice Ludowej. Do śmierci Ethel Voynich sprzedano w ZSRR 2,5 mln egzemplarzy tej książki.
W 1955 radziecki reżyser Aleksandr Fajntsimmer nakręcił według powieści film fabularny pod tym samym tytułem (ros. Овод),do którego muzykę skomponował Dmitrij Szostakowicz. W 1980 na kanwie powieści ponownie nakręcono film w reżyserii Nikołaja Maszczenki (w którym Andriej Charitonow otrzymał nagrodę „Złota Nimfa Monte Carlo” w roku 1981 za rolę Artura).
Zdaje się, że życie jest niemal wszędzie jednakowe: brzydkie, cuchnące, pełne robactwa, wstrętnych tajemnic i ciemnych zaułków. Niemniej życ...
Zdaje się, że życie jest niemal wszędzie jednakowe: brzydkie, cuchnące, pełne robactwa, wstrętnych tajemnic i ciemnych zaułków. Niemniej życie jest życiem i trzeba się z nim pogodzić jakiekolwiek by ono było.
Oryginalny tytuł to Gadfly (giez) - po angielsku nazywa się tak osobę, której idee są niewygodne dla dużej części społeczeństwa (prototypem jest Sokrates).
Początek rewelacyjny, a końcówka wydumana i "hollywoodzka", czyli łzawa i zbudowana na zbiegach okoliczności.
Bohaterowie po 13 latach nie poznają przez wiele miesięcy w Szerszeniu najbliższego sobie człowieka. Nie wydaje mi się to realne nawet przy calym morzu wypierania (są przekonani, że on nie żyje). Pomyślcie - spotykacie po latach kogoś z rodziny. Myślicie, że zmarł. Szalenie się zmienił i możecie go nie poznać na pierwszy rzut oka, ale szybko poznacie go choćby po głosie, gestach etc. Doznacie szoku, ale poznacie. Rozpoznawanie ludzi jest mocno wyryte w mózgu.
Ta książka rozwaliła mnie emocjonalnie, łzy mi płynęły prosto z duszy na poduszkę. Dziewiętnastoletni student teologii Artur odkrywa kto jest jego ojcem, i że był oszukiwany przez całe życie. Nie godzi się z tym, a dalej jego historia jest dramatyczna.
Powieść nie jest łatwa, trudne jest tło akcji: lata trzydzieste i czterdzieste XIX wieku, kiedy to rewolucjoniści włoscy walczyli o wyzwolenie spod okupacji austriackiej a władze kościelne nadużywały swojego stanowiska.
Ktoś wspomniał o tej pozycji, którą czytałam będąc w wieku szkolnym i pamiętam, że bardzo mi się podobała. Powróciłam do niej. Dziś nadal jest wstrząsająca, wzruszająca, wyjątkowa. Polecam, również po to aby ocalić ją od zapomnienia!