Alfonso Signorini

Pierwszy raz spotkałam się z biografią, która skonstruowana została w formie powieści, beletrystyki. Efekt? Czytelnik nie czuje, że czyta biografię, czyli książkę jednak z gatunku mniej, lub bardziej naukową, lecz cały czas odnosi wrażenie, że pochłania wymyśloną, fabularną powieść. Niesamowite! Bardzo podobał mi się ten zabieg, gdyż książka wchłonęła mnie niczym najbardziej pikantna historyjka.. Bo co tu dużo mówić, życie Marilyn Monroe to istny scenariusz filmowy. Książka cały czas trzymała mnie w mocnym napięciu. Dawno nie doznałam tylu emocji dzięki lekturze. Czytając tę opowieść, miałam ochotę krzyczeć: "Pomóżcie tej dziewczynie!", "Normo, nie szukaj szczęścia w sławie lub w przygodnych romansach!"...Choć znałam zakończenie, cały czas miałam nadzieję, że jednak ta historia skończy się inaczej...Niestety...Choć z drugiej strony wiem, że gdyby nie właśnie takie zakończenie, pewnie jej legenda nie byłaby tak silna, jak jest obecnie. Myślę, że historię Marylin można potraktować jako przestrogę - co się może stać z człowiekiem, który nie przepracuje swoich traum dzieciństwa, który swoją niską samoocenę będzie próbował podnieść poprzez zachwyt w oczach innych, zupełnie obcych ludzi, a wszelkie krzywdy starał się wynagrodzić pieniędzmi, uciekając przy tym od wszelkich problemów w nałogi... Wracając do strony warsztatowej książki - zabrakło mi tu dat. Człowiek czyta tę historię, ale nie wie w jakim momencie się znajduje. Dla mnie to bardzo ważne, muszę mieć punkt odniesienia, wszystko poukładane. Ale to już tam taka moja fanaberia :)