Mężczyzna kieruje się w życiu zasadami, kobieta tylko uczuciem, jakie ją w danej chwili ogarnia. Nie zapomnij o tym i nie czuj się nigdy bez...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Leopold Sacher-Masoch
2
5,9/10
Urodzony: 27.01.1836Zmarły: 09.03.1895
Leopold Ritter von Sacher-Masoch, pseud. Charlotte Arand i Zoe von Rodenbach (ur. 27 stycznia 1836 we Lwowie, zm. 9 marca 1895 w Lindheim, obecnie dzielnicy Altenstadt, niedaleko Frankfurtu nad Menem w Hesji w Niemczech) - pisarz, nowelista i dramaturg austriacki, epoki romantyzmu. Prekursor modernizmu, porównywany nieraz do Iwana Turgieniewa[1]. Od jego nazwiska pochodzi termin na określenie zaburzenia seksualnego - masochizm.
Sacher-Masoch wsławił się literackim opisem eksperymentu, który zawarł w grudniu 1869 z baronówną Fanny von Pistor, na mocy którego przez sześć miesięcy miał być jej niewolnikiem. Wydana rok później książka o charakterze na pół autobiograficznym, opisująca ten eksperyment, Wenus w futrze, okazała się z miejsca światowym przebojem.
Był najstarszym synem dyrektora policji we Lwowie (ówczesnej stolicy Galicji, która od pierwszego rozbioru Polski w 1772 była częścią Cesarstwa Austro-Węgierskiego) i wujem Artura Wolfganga von Sacher-Masoch. Klimat galicyjskiego środowiska ze specyficznym, dużym udziałem żydowskiej społeczności ukształtował na trwałe jego poczucie estetyki.
W 1848 przeniósł się do Pragi. Studiował prawo, matematykę i historię w Pradze i w Grazu (Austria),gdzie nauczył się używać języka niemieckiego. Od 1860 był profesorem historii na Uniwersytecie Lwowskim, potem utrzymywał się jedynie z pracy pisarskiej. W 1873 zawarł małżeństwo z Aurorą A. von Rümlein, która pod pseudonimem Wanda von Dunajew również pisała. Oprócz działalności literackiej był także społecznikiem z reformatorskimi ambicjami i zainicjował krótko przed śmiercią Towarzystwo Kształcenia Ludowego Górnej Hesji (Oberhessisches Verein für Volksbildung).
W swych utworach wielokrotnie odwoływał się do perwersyjnych aspektów erotyki, poruszał kwestię seksualności kobiet. Treści te trafiały w potrzeby czytelników epoki Zygmunta Freuda, pasowały do ówczesnego ducha czasu i szybko zyskiwały rozgłos. Znaleźć je można w powieści „Rozwiedziona kobieta” (2 tomy, 1870),opowiadaniu „Wenus w futrze” (1890) i nowelach z serii „Historie z rosyjskiego dworu” (1873/1874): „Judith i pasza”, „Niewolnik Tatarów”, „Czarna caryca”, „Pojedynek dam”, „Zdobywczyni dusz”, „Kto umknie Katarzynie?”, „Wąż w raju”, „Człowiek bez przesądów”.
źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Leopold_von_Sacher-Masoch
Sacher-Masoch wsławił się literackim opisem eksperymentu, który zawarł w grudniu 1869 z baronówną Fanny von Pistor, na mocy którego przez sześć miesięcy miał być jej niewolnikiem. Wydana rok później książka o charakterze na pół autobiograficznym, opisująca ten eksperyment, Wenus w futrze, okazała się z miejsca światowym przebojem.
Był najstarszym synem dyrektora policji we Lwowie (ówczesnej stolicy Galicji, która od pierwszego rozbioru Polski w 1772 była częścią Cesarstwa Austro-Węgierskiego) i wujem Artura Wolfganga von Sacher-Masoch. Klimat galicyjskiego środowiska ze specyficznym, dużym udziałem żydowskiej społeczności ukształtował na trwałe jego poczucie estetyki.
W 1848 przeniósł się do Pragi. Studiował prawo, matematykę i historię w Pradze i w Grazu (Austria),gdzie nauczył się używać języka niemieckiego. Od 1860 był profesorem historii na Uniwersytecie Lwowskim, potem utrzymywał się jedynie z pracy pisarskiej. W 1873 zawarł małżeństwo z Aurorą A. von Rümlein, która pod pseudonimem Wanda von Dunajew również pisała. Oprócz działalności literackiej był także społecznikiem z reformatorskimi ambicjami i zainicjował krótko przed śmiercią Towarzystwo Kształcenia Ludowego Górnej Hesji (Oberhessisches Verein für Volksbildung).
W swych utworach wielokrotnie odwoływał się do perwersyjnych aspektów erotyki, poruszał kwestię seksualności kobiet. Treści te trafiały w potrzeby czytelników epoki Zygmunta Freuda, pasowały do ówczesnego ducha czasu i szybko zyskiwały rozgłos. Znaleźć je można w powieści „Rozwiedziona kobieta” (2 tomy, 1870),opowiadaniu „Wenus w futrze” (1890) i nowelach z serii „Historie z rosyjskiego dworu” (1873/1874): „Judith i pasza”, „Niewolnik Tatarów”, „Czarna caryca”, „Pojedynek dam”, „Zdobywczyni dusz”, „Kto umknie Katarzynie?”, „Wąż w raju”, „Człowiek bez przesądów”.
źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Leopold_von_Sacher-Masoch
5,9/10średnia ocena książek autora
708 przeczytało książki autora
585 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Charakter kobiecy polega na zupełnym braku... charakteru. Najcnotliwsza kobieta może zniżyć się w jednej chwili do poziomu bagna, najpodlejs...
Charakter kobiecy polega na zupełnym braku... charakteru. Najcnotliwsza kobieta może zniżyć się w jednej chwili do poziomu bagna, najpodlejsza — wznieść się nagle do wyżyn najszlachetniejszych zadań i czynów, ku zdziwieniu tych wszystkich, którzy nią gardzili.
6 osób to lubiMy, kobiety, jesteśmy wierne tak długo, jak długo kochamy. Wy, mężczyźni, wymagacie jednak, by kobieta była wierną nawet wówczas, gdy nie ko...
My, kobiety, jesteśmy wierne tak długo, jak długo kochamy. Wy, mężczyźni, wymagacie jednak, by kobieta była wierną nawet wówczas, gdy nie kocha, i aby wam się oddawała bez własnego zadowolenia.
5 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Wenus w futrze Leopold Sacher-Masoch
5,8
To nie będzie nowość wydawnicza, gdyż książka została napisana w… 1870 roku przez Leopolda von Sacher – Masocha. Coś mówi Wam nazwisko autora? Nie? A pojęcie masochizm znacie? Z pewnością tak, zatem warto wiedzieć, iż ów termin wywodzi się od nazwiska pisarza.
Właściwie to sama się zaskoczyłam, gdy zobaczyłam książkę w swojej prywatnej bibliotece. Razem z mężem uwielbiamy odwiedzać kiermasze książek tudzież księgarnie z tanią książką, bo zawsze uda nam się wyłuskać literacką perełkę. Minusem jest ilość przywożonych zdobyczy i uginające się półki od regału oraz to, że czasem zapomina się o łupach, które cierpliwie czekają na ponownie odkrycie.
Femme fatale
Książka jest poniekąd zapisem wątku autobiograficznego z życia autora, który ubrał w losy bohaterów Seweryna i Wandy. Otóż Seweryn przebywając w jednym z uzdrowisk zakochuje się bez pamięci w Wandzie, kobiecie pięknej niczym mityczna Wenus. Wanda, będąc młodą wdówką, jest świadoma wrażenia, jakie czyni na mężczyznach. Potrafi uwodzić, kokietować i zdobywać. Panowie kładą się do jej stóp, licząc chociaż na odrobinę atencji. Bycie adorowaną przynosi jej niemałą satysfakcję.
„Każda z nas posiada instynktowną skłonność do tego, aby korzystać ze swych wdzięków i swej piękności. Zresztą oddanie się bez miłości, bez zadowolenia własnego, ma także pewien urok, daje pewne zadowolenie, że się jest zimną, nieubłaganą i że mężczyzna odczuwa to i… cierpi.”
Seweryn oczarowany jej nieopisaną wyniosłością oraz pewnością siebie, ofiarowuje jej swoje serce. Pragnie uczynić z niej swoją żonę, lecz gdyby Wanda nie chciała przyjąć jego oświadczyn, miał dla niej zgoła inną propozycję:
„Błagam panią na wszystkie świętości, aby zechciała pani być moją ukochaną, kochającą i wierną żoną. Jeżeli pani nie może się na to zdobyć – wówczas niech pani przemieni się w mój wymarzony ideał, w boginię straszną i srogą, bez żadnej litości, bez żadnych względów.”
Jesteś mym niewolnikiem
Wanda początkowo niechętnie przystaję na ów osobliwą ofertę, ale bardzo szybko przekonuje się, iż uczynienie z Seweryna swego niewolnika może być fascynującą przygodą. Bawi się nim, zmieniając swe nastroje niczym aktor kierujący w teatrze marionetką. Nakazuje Sewerynowi odzywać się per jaśnie pani, a jemu jako słudze nadała imię Grzegorz. Grzegorz musiał być na każde zawołanie, o wszelkiej porze dnia i nocy. Im bardziej Wanda go upodlała, tym mocniej on ją kochał. Chociaż buntował się, smaganie batem i sprowadzenie jego osoby wręcz do bydlęcej roli, podniecało go i zatrzymywało przy swojej pani. Aż do pewnego wieczora, kiedy…
„Wenus w futrze” wywołuje skrajne emocje. Jedni upatrują w tej krótkiej powieści znakomite studium skomplikowanych erotycznych relacji, inni zarzucają jej miałkość i płytkość, jak i… nudę. Mnie książka nie nudziła, bowiem z przyjemnością wróciłam do literatury klasycznej. Barwność i bogactwo ówczesnego języka jest nader miłą odmianą, jakże kontrastującą ze współczesnym stylem pisania. Zaś, co do bohaterów, to owszem – ciągła zmienność uczuć pani Wandy oraz emocjonalna uległość i przewidywalność Seweryna, momentami były irytujące, ale całość uważam za interesującą. W sam raz na ciepły, letni wieczór przy lampce wina.
Wenus w futrze Leopold Sacher-Masoch
5,8
Ciężko mi ocenić tę książkę... Językowo przypomina szkolne lektury. Zresztą nic dziwnego - na codzień nie czytam książek wydanych ponad 100 lat temu.
Fabularnie troszkę naiwne, chociaż bardziej chyba przez dialogi niż samą fabułę.
A sama fabuła prościutka niczym szpicruta - dałoby się ją streścić w paru zdaniach.
Dobrze natomiast czytało mi się te filozoficzne rozważania wplecione tu i ówdzie. Wprawdzie dziś wiemy, że to nie do końca jest tak, jak autor opisuje, ale jest w tym jakiś urok.
Podsumowując - arcydzieło to nie jest, ale przeczytać warto. Raz, że króciutkie, dwa że łatwo dostępne. Do tego stanowi niezłą przeciwwagę do tego, jak się omawia tę epokę na lekcjach języka polskiego.