Wszyscyśmy jak te dziady wędrowne. Ta ziemia należy do wszystkich - do tych, co byli przed nami i co po nas przyjdą. My tutaj mamy na niej n...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Walentin Rasputin
Źródło: http://ru.wikipedia.org/wiki/Распутин,_Валентин_Григорьевич
Znany jako: Валентин Распутин, Valentin...Znany jako: Валентин Распутин, Valentin Rasputin
4
6,8/10
Urodzony: 15.03.1937Zmarły: 14.03.2015
Radziecki (rosyjski) pisarz.
Urodził się na Syberii.
Wychował się w małej syberyjskiej wiosce Atałanka, co miało późniejszy wpływ na jego twórczość przepełnioną tematyką wiejską.
Absolwent Uniwersytetu Irkuckiego (Иркутский государственный университет).
Jego pierwsza książka ukazała się drukiem w 1961 r.
Walentin Rasputin był czołowym radzieckim twórcą prozy wiejskiej.
Uhonorowany Orderem Lenina (1984). W 2000 r. otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Sołżenicyna (Премия Александра Солженицына).
Wybrane dzieła pisarza: "Последний срок" (1970, polskie wydanie: "W ostatnią godzinę", Czytelnik, 1974),"Уроки французского" (1973),"Живи и помни" (1974, polskie wydanie: "Żyj i pamiętaj", Czytelnik, 1977),"Прощание с Матёрой" (1976, pierwsze polskie wydanie: "Pożegnanie z Matiorą", PIW, 1979).
Żona: Swietłana Mołczanowa-Sibirska (do 01.05.2012, jej śmierć),2 dzieci: córka Marija (ur. 08.05.1971) i syn Siergiej (ur. 1961).
Urodził się na Syberii.
Wychował się w małej syberyjskiej wiosce Atałanka, co miało późniejszy wpływ na jego twórczość przepełnioną tematyką wiejską.
Absolwent Uniwersytetu Irkuckiego (Иркутский государственный университет).
Jego pierwsza książka ukazała się drukiem w 1961 r.
Walentin Rasputin był czołowym radzieckim twórcą prozy wiejskiej.
Uhonorowany Orderem Lenina (1984). W 2000 r. otrzymał Nagrodę im. Aleksandra Sołżenicyna (Премия Александра Солженицына).
Wybrane dzieła pisarza: "Последний срок" (1970, polskie wydanie: "W ostatnią godzinę", Czytelnik, 1974),"Уроки французского" (1973),"Живи и помни" (1974, polskie wydanie: "Żyj i pamiętaj", Czytelnik, 1977),"Прощание с Матёрой" (1976, pierwsze polskie wydanie: "Pożegnanie z Matiorą", PIW, 1979).
Żona: Swietłana Mołczanowa-Sibirska (do 01.05.2012, jej śmierć),2 dzieci: córka Marija (ur. 08.05.1971) i syn Siergiej (ur. 1961).
6,8/10średnia ocena książek autora
135 przeczytało książki autora
76 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Dogoniliście czy nie dogonili, a te maszyny już stworzyły następne, już bez was same je robią. Albo z siebie rodzą żelazo z żelaza. Te nowe ...
Dogoniliście czy nie dogonili, a te maszyny już stworzyły następne, już bez was same je robią. Albo z siebie rodzą żelazo z żelaza. Te nowe są jeszcze zawziętsze. A wy jeszcze zajadlej musicie gnać, żeby nie zostać z tyłu.
2 osoby to lubiąOd niepamiętnych czasów trwało przekonanie, że właśnie ten "królewski modrzeń" przytwierdza wyspę do dna rzeki, do jednej wspólnej ziemi, i ...
Od niepamiętnych czasów trwało przekonanie, że właśnie ten "królewski modrzeń" przytwierdza wyspę do dna rzeki, do jednej wspólnej ziemi, i póki on stać będzie, póty stać będzie i Matiora.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Literatura na świecie nr 11/1979 (103) Wojciech Giełżyński
8,0
W czasach, gdy książki literatury obcej były trudniej dostępne, gdyż nie istniał internet, a i językami człowiek w liceum posługiwał się średnio, miesięcznik "Literatura na świecie" był pismem pod wieloma względami niezastąpionym. Zaczęło się ukazywać na początku lat 70. ubiegłego wieku, będąc jednym z przejawów ówczesnego otwarcia na świat. Pokazywało świat literatury bardziej rozległy niż lektury szkolne (nawet w klasie humanistycznej),skłaniało do samodzielnych poszukiwań, do bardziej uważnego studiowania twórczości tego czy innego autora. Do dzisiaj jeszcze przechowują w bibliotece numery z lat 70., 80. Niekiedy nawet sięgam po odrębne teksty, chociaż - dzisiaj to widzę - jakość tłumaczenia i dobór autorów były bardzo różne. Nie wydaje mi się zresztą, aby jakość tłumaczeń czy zestaw autorów bardzo się polepszyły w ostatnich latach.
Pożegnanie z Matiorą Walentin Rasputin
6,5
Dalekie miejsca, bezkresne przestrzenie.
Wspaniałe opisy wielkich przestrzeni, szerokich rzek, lasów, miejsc tak naturalnych, że wręcz uświęconych. Próżno takich szukać w naszej rzeczywistości.
Warto przeczytać, żeby odpłynąć myślami gdzieś do innego świata, żeby przypomnieć sobie, że nic nie trwa wiecznie i rzeczywistość w której istniejemy - przeminie.