Najnowsze artykuły
- ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
- ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński9
- ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać390
- Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Stephen Mitchell
5
7,3/10
Urodzony: 23.07.1946Zmarły: 21.12.2000
Profesor psychologii, klinicysta i popularny teoretyk psychoanalizy. Zabiera nas w podróż w czasie od Platona po Freuda. Psychologię przeplata filozofią i historią.
7,3/10średnia ocena książek autora
208 przeczytało książki autora
1 387 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Radość każdego dnia. Jak osiągnąć wewnętrzną harmonię.
Katie Byron, Stephen Mitchell
8,2 z 6 ocen
68 czytelników 3 opinie
2022
Freud i inni: Historia współczesnej myśli psychoanalitycznej
Stephen Mitchell, Margaret Black
7,4 z 12 ocen
89 czytelników 2 opinie
2017
Radość każdego dnia. Jak osiągnąć wewnętrzną harmonię.
Katie Byron, Stephen Mitchell
7,2 z 75 ocen
417 czytelników 17 opinii
2011
Czy miłość trwa wiecznie? Dzieje namiętności na przestrzeni wieków
Stephen Mitchell
6,3 z 11 ocen
310 czytelników 0 opinii
2010
Kochaj, co masz! Cztery pytania, które zmienią twoje życie
Katie Byron, Stephen Mitchell
7,4 z 65 ocen
732 czytelników 12 opinii
2010
Najnowsze opinie o książkach autora
Radość każdego dnia. Jak osiągnąć wewnętrzną harmonię. Katie Byron
7,2
"Veritas est adaequatio rei" (prawda to zgodność z rzeczywistością) - tak przez setki lat brzmiała filozoficzna definicja prawdy. Przynajmnniej intelektualna jej wykładnia gdyż wtedy jeszcze mało który z filozofów zajmował się człowiekiem jako takim i rzeczywistością ludzką, która okazuje się inna niż ta intelektualna. "Nie ma faktów, są tylko interpretacje. Ile oczu, tyle prawd - w konsekwencji nie ma żadnej prawdy." Pisał humanista F. Nietzsche o kondycji ludzkiej, gdyż prawda obiektywna, ontologiczna nie zajmowała go. Wiadomo, że optymistom żyje się łatwiej niż pesymistom - a przecież żyją w tej samej rzeczywistości. Co więc ich różni? Właśnie ich osobista Prawda, osobiste interpretacje faktów, osobiste narracje. Rodzą się one z przeszłości, indywidualnych historii życia. Przywiązujemy się do nich aż stają się nieświadome. Wówczas faktów już nie dostrzegamy a jedynie operujemy na intepretacjach tychże. Porzucanie przywiązań to nauka wolności, której nikt z zewnątrz nam zapewnić nie może. Czy ludzie pragną wolności? Porzucanie tożsamości budzi lęk. Tożsamość to wiara w pewne myśli, które są interpretacjami tworzącymi opowieści, narracje. Tymczasem myśli dokładnie odwrotne są równie prawdziwe, często nawet prawdziwsze a już na pewno życzliwsze.
Katie Byron nazwała swoją metodę po prostu "Pracą". "Praca" ta polega m.in. na odwracaniu myśli. Z początku jej filozofia wydaje się skrajnie naiwna. Później okazuje się, że kryje się za nią głęboka mądrość, w tej konkretnej książce zgodna z zasadami Taoizmu. Warto zaznaczyć, że sam proces odwracania myśli uświadamia nasze projekcje, kiedy odwrócone bądź jeszcze nie stosujemy do samych siebie. Autorka pisze, że "Praca" jest medytacją. Może nie taką prawdziwą lecz bardziej przypomina tzw. "Vipassanę" czyli obserwację samego siebie, swoich myśli i stanów uczuciowo - emocjonalnych w każdej chwili i sytuacji, bez specjalnych zabiegów czy warunków, pozycji, etc. Uczy kwestionowania wiary we własne myśli, a to od nich wszystko się zaczyna. Można powiedzieć, że świat nie istnieje, jest jedynie wytworem naszych myśli.
Widzimy to, czego nieświadomie oczekujemy i taki jest nasz świat, nasza rzeczywistość.
Początkowe stwierdzenie dotyczące prawdy możnaby przerobić na praktyczniejsze: "Szczęście to zgodność z rzeczywistością."
A "Praca" to freudowskie "wychowanie do rzeczywistości".
Radość każdego dnia. Jak osiągnąć wewnętrzną harmonię. Katie Byron
7,2
Głęboka mądrość, czasem przekazana bardzo przystępnie, czasem wręcz przeciwnie, jednak zdecydowanie jest to jedna z tych pozycji książkowych która może zmienić postrzeganie życia, o ile podejdzie się do niej z prawdziwie otwartym umysłem. Już dawno nie zapisałam sobie tyle cytatów z jednej książki, na każdym kroku podczas lektury można było natknąć się na perełki, dzięki którym problemy przestają być problemami. Nie była to lektura szybka, ale na pewno piękna. Filozofia, sztuka zadawania właściwych pytań na mistrzowskim poziomie.