Nie podobała mi się ta książka WCALE!!!

Nie podobała mi się ta książka WCALE!!!

Książka dość słabo oceniona, nie do końca rozumiem dlaczego aż tak słabo... Z pewnością nie jest to jakieś wybitne dzieło, ale myślę, że każdy zdawał sobie sprawę z tego po jaką książkę sięga. Autorka przygląda się różnym postaciom i zjawiskom występującym w polskim szołbiznesie. Jest to jej subiektywna ocena, nie ma tutaj przytaczanych i kopiowanych biografii, tylko niezależny osąd autorki, w wielu przypadkach bardzo trafny, jednak jak na możliwości autorki całość bardzo powściągliwa.

Książka dość słabo oceniona, nie do końca rozumiem dlaczego aż tak słabo... Z pewnością nie jest to jakieś wybitne dzieło, ale myślę, że każdy zdawał sobie sprawę z tego po jaką książkę sięga. Autorka przygląda się różnym postaciom i zjawiskom występującym w polskim szołbiznesie. Jest to jej subiektywna ocena, nie ma tutaj przytaczanych i kopiowanych biografii, tylko...

Można przeczytać ale szału nie ma

Można przeczytać ale szału nie ma

Nie do końca rozumiem po co ta książka powstała. Od któregoś momentu ją kartkowałam, bo w sumie po co mi ta wiedza?

Nie do końca rozumiem po co ta książka powstała. Od któregoś momentu ją kartkowałam, bo w sumie po co mi ta wiedza?

Taki pudelek w wersji offline

Taki pudelek w wersji offline

W przypadku intelektu formatu Korwin-Piotrowskiej, to raczej kulturowy ANALFABET polskiego szołbiznesu.

W przypadku intelektu formatu Korwin-Piotrowskiej, to raczej kulturowy ANALFABET polskiego szołbiznesu.

Pierwsza książka Karoliny Korwin Piotrowskiej powstała dlatego, jak sama autorka przyznała w wywiadach, by sprawdzić czy w ogóle umie pisać. Nie jest to żadna bomba, co sugeruje nam tytuł. Ale wiadomo, że miał on przyciągnąć uwagę i spełnił swoje zadanie.
Jest to zdecydowanie najsłabsza pozycja spośród książek Pani Karoliny i można ją przeczytać, jeśli lubi się jej cięty język i z chęcią oglądało się program "Magiel Towarzyski". Poza kilkoma dosyć trafnymi spostrzeżeniami, które zawiera, jest to pozycja raczej na jeden raz. Jeśli kogoś interesuje showbiznes, sława i szeroko pojęta kultura, to zdecydowanie lepiej sięgnąć po "Ćwiartkę raz" albo "Sławę".

Pierwsza książka Karoliny Korwin Piotrowskiej powstała dlatego, jak sama autorka przyznała w wywiadach, by sprawdzić czy w ogóle umie pisać. Nie jest to żadna bomba, co sugeruje nam tytuł. Ale wiadomo, że miał on przyciągnąć uwagę i spełnił swoje zadanie.
Jest to zdecydowanie najsłabsza pozycja spośród książek Pani Karoliny i można ją przeczytać, jeśli lubi się jej cięty...

💣„Bomba” to książka autorstwa jednej z moich ulubionych dziennikarek, do tego jej pierwsza. W formie alfabetu punktuje z nazwisk polski szołbiznes. Wpierw nie byłam pewna, czy to jest dobry pomysł, subiektywnie wyrażać swoje zdanie na temat znanych osób. Trzeba mieć do tego odwagę. Zastanawiałam się też - po co? Po co pisać książkę, która na celu ma obśmiać ten nasz polski rynek?
💣W trakcie czytania okazało się jednak, że sporo nazwisk reprezentuje osoby naprawdę dobre i poważane. Umożliwiło mi to w końcu przypisanie twarzy do nazwisk, a niestety mam z tym spory problem. Autorka sprzedała mi też kilka propozycji filmowych, dobrych propozycji filmowych.
💣Wymieniła jednak też wiele osób, na których nie pozostawiła suchej nitki. Niestety, zgadzałam się z nią. Od razu zaczęłam się więc zastanawiać, czy to dobrze - ale dobrze. Wypunktowała po prostu to, że w Polsce liczy się klikalność, nie trzeba mieć ani talentu, ani zbytniej bystrości, by porwać tłum - to świadczy tylko o nas. Prawdziwe gwiazdy nie robią szumu dookoła siebie, nie sprzedają zdjęć ze swoich ślubów, zdjęć swoich dzieci. Nie zapraszają do swoich domów. Pani Karolina jest radarem tandety.
💣Fajnie się czyta tę pozycję z perspektywy lat - w końcu powstała ponad dekadę temu - widząc, gdzie zaszły niektóre gwiazdy czy gwiazdeczki.
💣Jedynym minusem w mojej opinii jest to, że jedni influ są wyszydzani za ingerencje plastyczne w swoje ciało, a inni są za to chwaleni jako posiadający odwagę do przyznania się.

💣„Bomba” to książka autorstwa jednej z moich ulubionych dziennikarek, do tego jej pierwsza. W formie alfabetu punktuje z nazwisk polski szołbiznes. Wpierw nie byłam pewna, czy to jest dobry pomysł, subiektywnie wyrażać swoje zdanie na temat znanych osób. Trzeba mieć do tego odwagę. Zastanawiałam się też - po co? Po co pisać książkę, która na celu ma obśmiać ten nasz polski...

Nie rozumiem takiej formy.

Nie rozumiem takiej formy.

Nie za dobra książka.

Nie za dobra książka.