Reportaż bardzo ważny, wstrząsający, dający do myślenia. Opowiada o zwierzętach - głównie szympansach - poddawanych różnym eksperymentom w laboratoriach biomedycznych. I chociaż szympansy, o których pisze Andrew Westoll są już w azylu, gdzie są kochane i zadbane, to jednak traumy z przeszłości nie pozwalają im żyć szczęśliwie, bez lęku. Z reguły są to zwierzęta ze zdiagnozowanym stresem pourazowym. Jednak starają się przystosować i czerpać z życia, które dają im kochający i empatyczni opiekunowie. Mimo to okazuje się, że wolność dla tych poturbowanych fizycznie i psychicznie zwierząt wolność często oznacza życie w klatce - same tak wybierają, bo w klatce czują się bezpieczniej. Wstrząsające są opisy badań przeprowadzanych na zwierzętach. Po raz kolejny ludzkość udowadnia, że człowiek jest najbardziej niebezpiecznym, bestialskim zwierzęciem.

Reportaż bardzo ważny, wstrząsający, dający do myślenia. Opowiada o zwierzętach - głównie szympansach - poddawanych różnym eksperymentom w laboratoriach biomedycznych. I chociaż szympansy, o których pisze Andrew Westoll są już w azylu, gdzie są kochane i zadbane, to jednak traumy z przeszłości nie pozwalają im żyć szczęśliwie, bez lęku. Z reguły są to zwierzęta ze...

„Kiedy pyta się ludzi prowadzących eksperymenty, dlaczego eksperymentują na zwierzętach, odpowiadają: „Ponieważ zwierzęta są takie jak my”. Kiedy pyta się ich, dlaczego na gruncie etyki nie ma nic złego w eksperymentowaniu na zwierzętach, odpowiadają: „Ponieważ zwierzęta nie są takie jak my”. Eksperymenty na zwierzętach opierają się na podstawowej sprzeczności logicznej.
Charles R. Magel

Nie będę pisać wiele o treści „Szympansów z azylu Fauna”, ponieważ, żeby poznać prawdziwy przekaz tej książki trzeba ją samemu przeczytać i poczuć. Jedno jest pewne - to niezwykle poruszający reportaż o szympansach, które dostały nowe życie po tym, jak zostały uratowane z ośrodków badań medycznych.
Ilość cierpienia jakie musiały znosić już od wczesnych lat dzieciństwa jest przerażająca. Eksperymenty wykonywane bez znieczulenia, liczne wiwisekcje, celowe zakażanie nowymi szczepami bakterii i wirusów, testowanie niezliczonych substancji chemicznych… Lista zabiegów, którym każdego roku poddaje się zwierzęta laboratoryjne jest długa. U małp, istot niezwykle świadomych i społecznych takie doświadczania pozostawiają blizny nie tylko na ciele, ale przede wszystkim na psychice, o czym świadczą objawy PTSD u każdego z opisanych szympansów.

Andrew Westoll zamieszkał na terenie azylu, aby lepiej poznać jego podopiecznych. W swojej książce pokazuje, jak ogromnie szympansy są do nas podobne i jak złożone mają charaktery.
Co prawda autor nie użył takiego porównania, ale mi doświadczenia tych człekokształtnych skojarzyły się z obozami koncentracyjnymi. Cierpienie zadawane „w imię nauki” nie powinno mieć miejsca w dzisiejszym świecie, niezależnie od tego jakiego gatunku dotyczy.

„Szympansy z azylu Fauna” to słodko-gorzka opowieść o naszej rzeczywistości, obnażająca niewygodną prawdę o ośrodkach badań naukowych, ale dająca też nadzieję na to, że na świecie jest jeszcze mnóstwo osób, dla których dobrobyt zwierząt jest niezwykle istotny.

Bałam się tej książki. Nie obyło się bez wzruszeń. Cieszę się jednak, że poznałam tę historię. Teraz pora na Was. Czytajcie!

Moja ocena: 9/10 ⭐️

Po więcej recenzji zapraszam na mój profil na Instagramie: http://instagram.com/literatura_osobliwej

„Kiedy pyta się ludzi prowadzących eksperymenty, dlaczego eksperymentują na zwierzętach, odpowiadają: „Ponieważ zwierzęta są takie jak my”. Kiedy pyta się ich, dlaczego na gruncie etyki nie ma nic złego w eksperymentowaniu na zwierzętach, odpowiadają: „Ponieważ zwierzęta nie są takie jak my”. Eksperymenty na zwierzętach opierają się na podstawowej sprzeczności logicznej....

Największym przekleństwem szympansów jest to, że są tak podobne do nas. Dzielimy 99.4% DNA, tylko z tego duetu, to człowiek jest najgroźniejszym zwierzęciem świata.
Książka Andrew Westolla opowiada historię kanadyjskiego azylu Fauna dla zwierząt, a przede wszystkim szympansów uratowanych z laboratoriów. Westoll spędził rok, pracując w azylu, żeby móc napisać tę książkę w takiej formie.
Interesuję się prymatologią od przeszło 20 lat i temat warunków i życia małp w laboratoriach znam (więcej o makakach, aniżeli szympansach). I nawet wiedza, którą posiadam, nic nie zmieniła. Po prostu nie sądziłem, że ta książka może wywołać u mnie takie emocje i czyste wrukwienie. Ludzie, co tylko potwierdza obecna sytuacja i to co się dzieję, to gatunek, który nie zasługuję na to, żeby istnieć. Nie uczymy się na błędach i dalej uważamy się za panów świata. A historia spokojnie zatacza kolejne koło.
I tak, od zawsze miałem takie poglądy, że jeśli przez jakieś "odkrycie medyczne" ma cierpieć żywe stworzenie, to tak być nie powinno. Kropka. Gdyż nigdy nic nie powinno być kosztem czyjegoś zdrowia i życia. Nieważne jak wydaje się nam to życie nieistotne. Bo kim jesteśmy, żeby o tym decydować? O czym piszę? Pozwolę sobie zacytować fragment:
"Z niekompletnej dokumentacji medycznej wynika, że Tom przez ponad trzydzieści lat przeszedł co najmniej sześćdziesiąt trzy biopsje wątroby, szpiku i węzłów chłonnych, został zarażony wirusem HIV i wirusem zapalenia wątroby, a przytomności pozbawiono go trzysta sześćdziesiąt dziewięć razy.
Niewiele lepiej wyglądają karty medyczne Regisa, cukrzyka, który nie chce przyjmować insuliny, Sue Ellen, której w młodości młotkiem wybito zęby, cierpiącej na klaustrofobię Pepper i Chance, która pierwsze pięć lat życia spędziła w kompletnej izolacji. Łączy je to, że wszystkie mają poważne zaburzenia psychiczne. I to, że wszystkie znalazły schronienie na farmie Glorii Grow."

Nic więcej nie dodam, każdy powinien tę książkę przeczytać.

Największym przekleństwem szympansów jest to, że są tak podobne do nas. Dzielimy 99.4% DNA, tylko z tego duetu, to człowiek jest najgroźniejszym zwierzęciem świata.
Książka Andrew Westolla opowiada historię kanadyjskiego azylu Fauna dla zwierząt, a przede wszystkim szympansów uratowanych z laboratoriów. Westoll spędził rok, pracując w azylu, żeby móc napisać tę książkę w...

To co robimy naszym najbliższym krewnym, to zwykłe świństwo.
Dobrze że są na świecie ludzie którzy poświęcają swe życie ratowaniu naczelnych i innych zwierząt.
Książka zarówno straszna jak i piękna, o podłości i sadyzmie ludzi, ale też o ich poświęceniu idei ratowania zwierząt.

Koniecznie przeczytajcie!

To co robimy naszym najbliższym krewnym, to zwykłe świństwo.
Dobrze że są na świecie ludzie którzy poświęcają swe życie ratowaniu naczelnych i innych zwierząt.
Książka zarówno straszna jak i piękna, o podłości i sadyzmie ludzi, ale też o ich poświęceniu idei ratowania zwierząt.

Koniecznie przeczytajcie!

Wszystkie gwiazdy nieba, lecz nie za walory literackie, a za treść!

Bardzo ważna książka na drodze do zrozumienia i pojednania ze zwierzętami.
Myślę że jako gatunek zwykliśmy uważać się za istoty świadome, inteligentne, czułe i wrażliwe...

I oczywiście są wśród nas takie jednostki, jednak w swej masie nasza świadomość to świadomość spadającej skały, niszczymy wszystko co staje na naszej drodze.
Inteligencję swą wykorzystujemy najczęściej w celu osiągania doraźnych celów i kumulacji zysków, a "po nas choćby potop".

Doświadczyliśmy w swej historii wiele zła, wojen, holokaustu, eksterminacji na masową skalę, czystek etnicznych i czego nas to nauczyło?
Ktoś kiedyś powiedział że dla ziemi człowiek jest jak wirus, bezmyślnie niszczący swego jedynego nosiciela.

Niestety nasz stosunek do naczelnych, ponoć naszych najbliższych krewnych jest dla nich równie zabójczy jak dla całej reszty stworzenia :(
Tym bardziej cieszy, że książki takie jak ta, stopniowo przebijają się do mainstreamu.

Andrew Westoll, szczęśliwie okazał się jednym z tych nielicznych przedstawicieli naszego gatunku wystarczająco wrażliwych, by opowiedzieć nam tę smutną i jednocześnie haniebną dla nas historię.
Przedstawił nam bite, poniżane, rażone prądem, poddawane wiwisekcji i okrutnym, niejednokrotnie nic nie wnoszącym eksperymentom szympansy. Szympansy, które dzięki poświęceniu Glorii i Richarda znalazły swój spokojny dom w tytułowym azylu Fauna.

Wszystkie gwiazdy nieba, lecz nie za walory literackie, a za treść...

Serdecznie polecam!
To bardzo ważna książka, nie tyle dla zwierząt, co dla nas ludzi. Dla zrozumienia i uchwycenia istoty naszego człowieczeństwa.

Wszystkie gwiazdy nieba, lecz nie za walory literackie, a za treść!

Bardzo ważna książka na drodze do zrozumienia i pojednania ze zwierzętami.
Myślę że jako gatunek zwykliśmy uważać się za istoty świadome, inteligentne, czułe i wrażliwe...

I oczywiście są wśród nas takie jednostki, jednak w swej masie nasza świadomość to świadomość spadającej skały, niszczymy wszystko co...

[...]
Szympansy z azylu Fauna to zapis rocznej pracy zoologa i dziennikarza Andrew Westolla, w kanadyjskim schronisku dla szympansów prowadzonym przez Glorię Grow. Westoll opisuje kulisy powstania tego azylu dla zwierząt, w tym wymęczonych wieloletnimi badaniami naczelnych. To również dokładny opis funkcjonowania przemysłu biomedycznego, w którym prowadzi się eksperymenty na zwierzętach. Mimo wielu uregulowań prawnych, to co dzieje się w tych ośrodkach dalekie jest od pojęcia humanitarnego traktowania zwierząt. W Stanach Zjednoczonych wciąż funkcjonują laboratoria, w których dokonuje się badań na setkach naczelnych. Wiele z nich oczywiście nie przeżywa tych badań. Te które się już “nie nadają” ale wciąż żyją, poddawane są eutanazji lub przekazywane do takich ośrodków jak azyl Fauna. Zestresowane, w depresji, chore, wycieńczone, agresywne, apatyczne. Ostatnie lata swojego życia spędzają w towarzystwie innych małp, wiele z nich po raz pierwszy ma szansę wyjść na świat zewnętrzny z klatek laboratoryjnych.
[...]
całość:
http://www.speculatio.pl/szympansy-z-azylu-fauna/

[...]
Szympansy z azylu Fauna to zapis rocznej pracy zoologa i dziennikarza Andrew Westolla, w kanadyjskim schronisku dla szympansów prowadzonym przez Glorię Grow. Westoll opisuje kulisy powstania tego azylu dla zwierząt, w tym wymęczonych wieloletnimi badaniami naczelnych. To również dokładny opis funkcjonowania przemysłu biomedycznego, w którym prowadzi się eksperymenty...

Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Do niedawna nie miałam pojęcia o istnieniu tego reportażu, a zwierzęta laboratoryjne kojarzyły mi się wyłącznie ze szczurami rasy Wistar. Nie wiedziałam, że przez dziesięciolecia prowadzono brutalne, wysoce inwazyjne badania na szympansach. W sumie nie powinno to mnie dziwić, na kim testować lekarstwa jak nie na bliskich krewniakach, czyż nie? Zapominając jednocześnie, że to pokrewieństwo oznacza również zdolność odczuwania na takim samym poziomie jaki znamy sami.

Tytułowy azyl Fauna to miejsce, do którego trafiły emerytowane szympansy z jednego z amerykańskich laboratoriów badawczych. Zwierzęta, którym zniszczono życie od pierwszych dni, systematycznie zadawano ból i stosowano najróżniejszego rodzaju przemoc. Wyobraźcie sobie, oprócz bycia zamkniętymi w klatce, samotnie, bez możliwości nawiązania społecznych kontaktów ze swoją matką, braćmi, jakimkolwiek innym przedstawicielem swojego gatunku, życie składające się z serii zabiegów medycznych, zastrzyków, punkcji, operacji, intubacji i tak przez kilkadziesiąt lat. Takie szympansy trafiły do azylu, gdzie pozwolono im żyć w spokoju, zadbano o więzi, o komfort i wreszcie dano choć namiastkę wolności.
Reportaż napisany jest bez ckliwości, to nie jest słodka opowiastka o milutkich małpkach, które skaczą po drzewach i pałaszują banany. Autor cały czas przypomina, że pracownicy azylu mają do czynienia ze zwierzętami potencjalnie niebezpiecznymi, zaburzonymi, których zachowanie mimo wszelkich starań może być nieprzewidywalne i groźne. Jestem pełna podziwu dla ogromnych pokładów cierpliwości, dla umiejętności obserwacji i zrozumienia szympansich podopiecznych okazywanych przez pracowników azylu Fauna.
Jest też w książce wiele historii, które pokazują jak złożone jest życie wewnętrzne tych zwierząt, jak budują wzajemne relacje, jak sobie radzą ze stresem, ja się komunikują. Niektóre z nich ściskały mnie za gardło, i to mocno.
Gorąco polecam przeczytanie "Szympansów z azylu Fauna" - to gorzka lektura, stawiająca nasz gatunek w złym świetle, i jednocześnie dająca nadzieję, że świat się zmienia i nasza empatia nie ogranicza się tylko do członków homo sapiens.

Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Do niedawna nie miałam pojęcia o istnieniu tego reportażu, a zwierzęta laboratoryjne kojarzyły mi się wyłącznie ze szczurami rasy Wistar. Nie wiedziałam, że przez dziesięciolecia prowadzono brutalne, wysoce inwazyjne badania na szympansach. W sumie nie powinno to mnie dziwić, na kim testować lekarstwa jak nie na bliskich...

"[z szympansami] (...) współdzielimy około 99,4 procent funkcjonalnego DNA. (...) W razie konieczności, jeśli grupa krwi okaże się odpowiednia, można ją bezpiecznie przetoczyć człowiekowi." [s.208] To odkrycie stało się przekleństwem tych naczelnych, bowiem człowiek z zapałem zabrał się za eksperymentowanie. Inwazyjnymi badaniami nad szympansami chciał sobie pomóc z HIV, zapaleniem wątroby, lub by wysłać się w kosmos.

Dla ludzi efektem tych praktyk są dość średnie wyniki, biorąc pod uwagę potencjalne korzyści jak i monstrualne koszty utrzymania "przedmiotów badań". Szympansy w odpowiedzi na takie działania żegnają się z życiem (to lepsze rozwiązanie) lub cierpią ból w imię... (spróbujmy wybrać dowolną instytucję farmaceutyczną - mamy spore szanse trafić),nie tylko ból fizyczny. Zmagają się z nerwicami, zaburzeniami psychicznymi i depresją.

Nie o tym jest ta książka.

"Ważne, żeby się o kogoś troszczyć, żeby się czymś przejmować (...) Czymś poza sobą." [s.294] Westoll spędził rok w Azylu Fauna będącym jednym z "ośrodków emerytalnych" dla szympansów, które udało się zaadoptować z amerykańskich laboratoriów i napisał o tym książkę. Podczas swojego pobytu opiekował się trzynastoma szympansami, które z większym lub mniejszym powodzeniem wychodziły na prostą. Napisał książkę poprawną, choć czasami wydaje się, że mógł z tematu "wycisnąć" więcej. Można to usprawiedliwić, bo w miarę upływu czasu dla Westolla jego pobyt w Faunie nie był już tylko tematem na książkę, a stawał się bogatym życiowym doświadczeniem.

Watro przeczytać o tym doświadczeniu mimo tego, że zdjęcie z okładki jest wyjęte jak z reklamy szamponu. Do tego czcionka mówiąca nam, kto jest autorem przywołuje na myśl pozycje taniej literatury kobiecej z kiosku. Wygląda więc to tak, jakbyśmy dostali od babci, coś fajnego do czytania, oprawione w kredową okładkę Kraju Rad.

Po przeczytaniu zaczyna coś człowieka toczyć. To potrzeba poukładania sobie treści...Nie jest to łatwe ale spróbuję.

Wiadomo nasz cywilizacyjny skok zawsze odbywa się kosztem innych. Nasze uprzemysłowienie, długość życia, brak zmarszczek lub większe cycki ma zgubny wpływ na na zwierzęta lub szerzej na środowisko. Może prócz sztuki nasz rozwój wiąże się z zabieraniem. I tu uwaga. Jest to postawa jak najbardziej ekologiczna. Są nurty myślenia o ekologii (tzw. ekologia głęboka),które prowadzą przez tezę, iż skoro jesteśmy "ewolucyjnym owocem" ziemi, każde nasze działanie w jej środowisko jest jakby "wliczone w cenę". Tym samym nawet rozlana plama ropy na oceanie jest działaniem ekologicznym. Dzieje się tak dlatego, że ekologia to nauka o stosunkach człowiek - środowisko, jakie by one nie były. Epatowanie we współczesnych mediach, polityce i ekonomi słówkiem "ekologiczny" jest nad wyraz głupie i robi z nas baranów. Ekologia to nie to samo co ochrona środowiska. Z drugiej strony człowiek obdarzony takimi cechami jak empatia i odpowiedzialność szuka złotego środka pomiędzy żyć, a nie szkodzić.

U każdego ten złoty środek będzie gdzie indziej. Tym środkiem może być choćby przeczytanie książki Andrewa Westolla, by zdobyć większą wiedzę w zakresie eksperymentów medycznych na szympansach. Może nim być karmnik na balkonie w okresie zimowym, lub rezygnacja z np z produktów Gillette albo Loreal. Najważniejsze to jego odnalezienie. Inaczej wyjdziemy na kompletnych egoistów.

Kopernik wstrzymał słońce ruszył ziemię. My ruszmy swoje "ego" z mieć na być.

"[z szympansami] (...) współdzielimy około 99,4 procent funkcjonalnego DNA. (...) W razie konieczności, jeśli grupa krwi okaże się odpowiednia, można ją bezpiecznie przetoczyć człowiekowi." [s.208] To odkrycie stało się przekleństwem tych naczelnych, bowiem człowiek z zapałem zabrał się za eksperymentowanie. Inwazyjnymi badaniami nad szympansami chciał sobie pomóc z HIV,...

Fajnie spędzony czas. Polecam

Fajnie spędzony czas. Polecam

Ogromnie ważna, dobrostanowa publikacja. Emocjonalna i dająca do myślenia, lektura obowiązkowa nie tylko w kręgach miłośników zwierząt.

Ogromnie ważna, dobrostanowa publikacja. Emocjonalna i dająca do myślenia, lektura obowiązkowa nie tylko w kręgach miłośników zwierząt.