Taki sobie zbiór oneshotów jednego autora.

Taki sobie zbiór oneshotów jednego autora.

ON, ON I CO DALEJ?

Oto manga sportowa bez sportu i komedia romantyczna bez komedii. To także szkolne życie, ale niemal bez szkoły. I historia o przyjaźni, która przyjaźnią wcale nie jest. Taki właśnie jest „Ty i ja etc.” – komiks inny, niż się spodziewałem po opisie, a jednak mający swoje dobre strony.

Iku i Keita to przyjaciele od dziecka, którzy wszystko zawsze robili razem. Nie ważne co to było, ważne że wspólnie. Dlatego do szkolnego klubu baseballowego także zapisali się razem i wszystko byłoby dobrze, gdyby nie wypadek. Pewnego dnia Iku omal nie wpada pod samochód, Keita wypycha go wprost spod kół, jednak sam zostaje poważnie ranny. Powrót do zdrowia i rehabilitacja nie oznaczają jednak odzyskania pełni sprawności – nastoletni chłopak dowiaduje się, że już więcej nie zagra w baseball. Keita w imię solidarności także przestaje uprawiać sport, ale od tej chwili ich wspólne relacje zaczynają się psuć. Po skończeniu gimnazjum i zaczęciu nauki w liceum obaj są od siebie oddaleni, ale kiedy Keita zrywa z dziewczyną, zaczyna starania by ich wzajemne stosunki ociepliły się. A nawet rozwinęły w coś więcej niż przyjaźń…

Sięgając po ten tytuł spodziewałem się zupełnie innej mangi. Obyczajowej historii o przyjaźni w czasach szkolnych, a nie opowieści typu boy love. Gdybym wiedział nie sięgnąłbym po nią, to absolutnie nie moje tematy, zmylił mnie jednak opis na okładce. Cóż, zdarza się. Przeczytałem. Jak wrażenia?

Abstrahując od tego, że „Ty i ja, etc.” to zupełnie nie moja bajka, sama historia jest prosta i tak nastawiona na wzruszenie czytelnika, że aż łzawa. Bohaterowie płaczą, a uczucia wyznają sobie w sposób tak egzaltowany, jak tylko pozwoliło na to nie popadnięcie w śmieszność. Czy to źle? Każdy lubi coś innego, dla mnie byłoby to całkiem udane, gdyby autorka zdecydowała się na przełamanie patetyzmu typowo mangowym humorem. Ten co prawda się pojawia, ale nie w takich scenach, więc jego działanie jest zupełnie inne. Nie mniej jednak sama obyczajowa historia, kiedy trzyma jeden, poważny ton wypada naprawdę nieźle. Trudne relacje i życiowe problemy w końcu zawsze sprawdzają się dobrze.

I dobra jest także strona graficzna. Lekka, przyjemna kreska i udany design postaci, rysunki zresztą dobrze oddają emocje bohaterów. W skrócie: bardzo dobre wykonanie.

I chociaż sama manga tematyką nie trafiła w mój gust, jest tytułem całkiem niezłym. Nie do końca spełnionym, ale i nierozczarowującym. Miłośnicy gatunku będą więc zadowoleni.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/04/21/ty-i-ja-etc-kyugo/

ON, ON I CO DALEJ?

Oto manga sportowa bez sportu i komedia romantyczna bez komedii. To także szkolne życie, ale niemal bez szkoły. I historia o przyjaźni, która przyjaźnią wcale nie jest. Taki właśnie jest „Ty i ja etc.” – komiks inny, niż się spodziewałem po opisie, a jednak mający swoje dobre strony.

Iku i Keita to przyjaciele od dziecka, którzy wszystko zawsze robili...

No dobrze, a więc po kolei... Pierwsze, co rzuca się w oczy od razu po wzięciu pozycji do rąk, to okładka (JAK MOŻNA TAK WYDAĆ MANGĘ?!). Jest ona niesamowocie wiotka (prawie taka, jak zwykłe strony),a ozdobna obwoluta jest na nią za duża! To kpina, żeby po tylu latach bytności rynku m&a w Polsce wydać coś w taki sposób... Kolejna dla mnie niezrozumiała rzecz to pisanie przez polskiego wydawcę np. "Sato" zamiast "Satō" i na siłę spolszczenie nazw. Po co i na co ja się pytam? Od strony okładkowego artu nieco "intrygujące" jest to, że ilekroć na niego spojrzę to zamiast kija do baseballa widzę kijek do selfie... Nie wiem niestety, czy to był celowy zabieg mangaki, czy nie.
Przejdźmy więc do stylu. Oczy nie są wybitnie mangowe, ale w niczym to nie przeszkadza. Powiedziałabym nawet, że kreska jest... pozytywnie normalna, bo chyba inaczej się tego nie da określić - ani przesłodzona, ani w stylu shounenów. To samo tyczy się postaci, które nie wyróżniają się niczym szczególnym (może poza kozią bródką <3). Ma to swoje plusy - takie zwykłe chłopaki wyglądają dość uroczo czerwieniąc się ;)
Fabularnie tomik obejmuje 3 skrajnie różne historie - przyjaciół z dzieciństwa, losy pewnego prymusa w szkole oraz historię spotkania byłego studenta i syna byłego wykładowcy tego pierwszego. Najsłabiej oceniłabym właśnie tą ostatnią - chociaż po sposobie rysowania tego nie widać, to jednak między bohaterami musi być naprawdę znaczna różnica wieku. Cała historia jest więc dość niesmaczna jeśli się nad tym zastanowić, o czym ktoś już tu wspomniał. Nieco lepsza jest historia dwójki przyjaciół z dzieciństwa, choć sam motyw urazu jest znany z o wiele lepszych produkcji japońskich (vide "Hana Kimi"). Mimo tego relacja między dwoma bohaterami jest dość ciekawie przedstawiona, szczególnie że autor(-ka?) mangi ujawnia ich myśli. Na minus historii można jeszcze dodać przedstawienie młodzieży jako myślącej tylko o jednym i bez większego wahania robiącej rzeczy zarezerwowane że tak powiem dla bliższych osób. Jest to bodajże najdłuższa opowieść w tomiku i z racji tego jej fabuła jest najsprawniej poprowadzona. Z kolei w mojej opinii najlepsza i najmniej przewidywalna historia - prymusa - jest niestety najkrótsza. Wyrazista i zabawna momentami mimika, szczypta komedii, a przede wszystkim nietypowa jak na yaoi (a właściwie shounen - ai) historia urzekają. Niestety, jej długość nie pozwala rozwinąć jej szerzej, co niestety odbija się na pokazaniu biegu wydarzeń. Moim zdaniem zmarnowano tu potencjał na całkiem dobry osobny tomik.
Podsumowując, całość pozostawia dość pozytywne wrażenie mimo kiepskiego pierwszego. Gdyby nie sposób wydania okładki oraz ta jedna pseudo-pedofilska historia byłoby jeszcze lepiej.

No dobrze, a więc po kolei... Pierwsze, co rzuca się w oczy od razu po wzięciu pozycji do rąk, to okładka (JAK MOŻNA TAK WYDAĆ MANGĘ?!). Jest ona niesamowocie wiotka (prawie taka, jak zwykłe strony),a ozdobna obwoluta jest na nią za duża! To kpina, żeby po tylu latach bytności rynku m&a w Polsce wydać coś w taki sposób... Kolejna dla mnie niezrozumiała rzecz to pisanie...

Meeh... Same historie nie są złe, ale za dużo ich na jeden tom, jak na mój gust. Wolałabym, żeby autorka skupiła się na jednej i bardziej ją rozwinęła.

Meeh... Same historie nie są złe, ale za dużo ich na jeden tom, jak na mój gust. Wolałabym, żeby autorka skupiła się na jednej i bardziej ją rozwinęła.

Cudo. Cudo. Cudo.
Uwielbiam.
Gorąco polecam.

Cudo. Cudo. Cudo.
Uwielbiam.
Gorąco polecam.

Opinia na: http://manga-no-tsuki.blogspot.com/2013/09/11-ty-i-ja-etc-kyugo-one-shots-stories.html

Zapraszam! :)

Opinia na: http://manga-no-tsuki.blogspot.com/2013/09/11-ty-i-ja-etc-kyugo-one-shots-stories.html

Zapraszam! :)

Pierwsza historia była świetna. W drugiej była lekka pedofila. Trzecia była jedną wielką pedofilią.
Nope, nope, nope.

Pierwsza historia była świetna. W drugiej była lekka pedofila. Trzecia była jedną wielką pedofilią.
Nope, nope, nope.

Ładna, szczegółowa, przyjemna dla oka kreska. Fabuła nie wymagająca, ale przyjemnie się czytało.
Historia na jedną godzinę, a potem szybko zapomina się co się działo w mandze.

Moja ocena: 4/6

Ładna, szczegółowa, przyjemna dla oka kreska. Fabuła nie wymagająca, ale przyjemnie się czytało.
Historia na jedną godzinę, a potem szybko zapomina się co się działo w mandze.

Moja ocena: 4/6

Eh, szkoda, że autor nie pociągnął dalej tych dwóch hhistorii o baseballu i o tym pisarzu i synu wykładowcy mogłyby być fajne jednotomówki :(

Eh, szkoda, że autor nie pociągnął dalej tych dwóch hhistorii o baseballu i o tym pisarzu i synu wykładowcy mogłyby być fajne jednotomówki :(

Ładna kreska, kilka prostych historii, mało scen 18+, takie se w sumie.

Ładna kreska, kilka prostych historii, mało scen 18+, takie se w sumie.