Fistaszki zebrane 1967-1968

Fistaszki kocham miłością niezmienną i wdzięczna jestem Naszej Księgarni za ten cykl, dzięki któremu mogę poznać wszystkie historie. Jednak z każdym tomem coraz bardziej irytuje mnie tłumaczenie Michała Rusinka, który sili się na oryginalność, używa pompatycznych słów, czym zaburza rytm zdań. Więcej luzu, panie Michale!

Fistaszki kocham miłością niezmienną i wdzięczna jestem Naszej Księgarni za ten cykl, dzięki któremu mogę poznać wszystkie historie. Jednak z każdym tomem coraz bardziej irytuje mnie tłumaczenie Michała Rusinka, który sili się na oryginalność, używa pompatycznych słów, czym zaburza rytm zdań. Więcej luzu, panie Michale!

Fistaszki, co tu dużo pisać. Po prostu klasyka, Garfieldy i inne komiksy paskowe się mogą schować. Któż nie kocha Snoop'yego, nie cierpi paskudnej Lucy, nie współczuje pechowemu Charliemu, czy też nie kibicuje jego wiecznie przegrywającej drużynie baseballowej, która w końcu wygrywa, gdy nie ma w jej składzie Charliego.
Miałem okazję przeczytać paski z lat 1967-1968 i już nie mogę się doczekać, kiedy wpadnie w moje ręce kolejny tom Fistaszków.

Fistaszki, co tu dużo pisać. Po prostu klasyka, Garfieldy i inne komiksy paskowe się mogą schować. Któż nie kocha Snoop'yego, nie cierpi paskudnej Lucy, nie współczuje pechowemu Charliemu, czy też nie kibicuje jego wiecznie przegrywającej drużynie baseballowej, która w końcu wygrywa, gdy nie ma w jej składzie Charliego.
Miałem okazję przeczytać paski z lat 1967-1968 i już...

Na każdy z tych tomów czeka się z wypiekami na policzkach. Kiedy już się pojawią, zawsze obiecuje sobie, że ich lektura musi wystarczyć mi na kolejne pół roku ("Fistaszki zebrane" wychodzą tylko dwa razy w roku). A w rzeczywistości cały tom pochłaniam w tydzień.

Tym razem przedmowę do komiksu napisał pan Maciej Wojtyszko. I z pełną odpowiedzialnością wyznam, że jest to jedna z najlepszych przedmów, jakie zostały napisane specjalnie dla "Fistaszków".
"Humor, żart, ironia i głębsze znaczenia splatają się w tych rysunkach w sposób tak specyficzny, tak niepowtarzalny, że może lepiej byłoby o ich Autorze myśleć raczej jako o poecie, o piewcy codzienności, o tym, który widzi więcej. Dostrzega rzeczy i sprawy godne zauważenia tam, gdzie nawet wybitny powieściopisarz, mądry dramaturg czy wprawny eseista nie potrafią dostrzec niczego inspirującego."
A co znajdziemy w środku? Po raz kolejny pełen kompleksów Charlie Brown będzie dumał nad sensem swego istnienia i ubolewał nad tym, że nie cieszy się zbyt dużą popularnością i sympatią wśród rówieśników. Linus cały czas nie potrafi rozstać się ze swoim kocykiem, dającym mu poczucie bezpieczeństwa. Lucy nadal aktywnie działa jako wzięty psychiatra i za 5 centów doradza Charliemu jak pokonać lęki.

Lucy: No dobrze. Z czym nasz problem?
Charlie: Z jutrem! Zawsze martwię się o jutro. A kiedy nadchodzi zaczynam się martwić o kolejne jutro. Pewnie po prostu boję się zmierzyć z przyszłością.
Lucy: Chyba mogę Ci pomóc Charlie... Najpierw musisz się odwrócić...Przyszłość jest w tamtym kierunku...No tak lepiej! Teraz zajmijmy się Twoją postawą...Jeśli chcesz się zmierzyć z przyszłością, musisz wypiąć pierś. Właśnie tak! Wypnij pierś i zmierz się z przyszłością! A teraz podnieś rękę i zaciśnij pięść. O, tak. Wyglądaj na stanowczego. No cóż, chyba już wiem, dlaczego boisz się zmierzyć z przyszłością.
Charlie: Dlaczego?
Lucy: Wyglądasz idiotycznie!

Nie zapominajmy także o Snoopym, dla niektórych najważniejszym bohaterze "Fistaszków Zebranych". W tym tomie czarujący beagle wciela się w rolę asa lotnictwa z czasów I wojny światowej, zgrywając bohatera, a także odkrywa w sobie talent sportowy.

Ten, kto doskonale zna wspaniałe komiksy Charles'a M. Schulza dobrze wie, że jest to wymarzona rozrywka połączona z błyskotliwymi spostrzeżeniami, które wydobywają się z ust małych dzieci. Ich dialogi i przemyślenia poruszą niejednego dorosłego czytelnika.

Na każdy z tych tomów czeka się z wypiekami na policzkach. Kiedy już się pojawią, zawsze obiecuje sobie, że ich lektura musi wystarczyć mi na kolejne pół roku ("Fistaszki zebrane" wychodzą tylko dwa razy w roku). A w rzeczywistości cały tom pochłaniam w tydzień.

Tym razem przedmowę do komiksu napisał pan Maciej Wojtyszko. I z pełną odpowiedzialnością wyznam, że jest to...

Wydawnictwo „Nasza Księgarnia” wypuściło właśnie kolejny tom „Fistaszków”. Kolekcja rysunków Charlesa Schulza została uzupełniona o paski wydawane w latach 1967 – 1968. Najnowszy komiks to czytelnicza uczta dla wszystkich fanów Charliego Browna i jego małych przyjaciół.

W dziewiątym tomie śledzimy zabawne przemiany Snoopiego. Beagiel wciela się w rolę piranii, groźnej pantery, morskiego potwora i przyczajonego sępa. Staje się mistrzem łyżwiarstwa figurowego, siłowania na rękę i gry w hokeja, ale nie porzuca przy tym swego najsłynniejszego wcielenia – asa lotnictwa z czasów pierwszej wojny światowej. Schulz uchyla rąbka tajemnicy i zdradza kilka informacji o losach psa z okresu, kiedy jeszcze nie należał do Charliego Browna. Ten z kolei próbuje zagaić rudą dziewczynkę i zdobyć punkty podczas meczu baseballa. Można powiedzieć, że u Fistaszków „wszystko po staremu”, ale nudą nie wieje i historia ciągle intryguje swym niejednoznacznym charakterem.

Bohaterowie „Fistaszków” nie są typowymi, stereotypowymi dzieciakami. Ich losy przypominają czytelnikowi najmłodsze lata życia, ale myli się ten, kto sądzi, że jest to wspomnienie chwil słodkich i beztroskich. Maluchy przeżywają prawdziwe rozterki egzystencjonalne, wielkie rozczarowania i gorzkie zawody. Bywają wredne i w wyrafinowany sposób złośliwe, smutne oraz przygnębione. Zmuszone borykać się z rozczarowaniami i własnymi słabościami, potrafią być sarkastyczne, choć w innych chwilach ujmują pogodą ducha.

Schulz stworzył postacie niebanalne– inteligentne, neurotyczne i bezwzględnie prawdziwe. Komiks jest w głębi bardzo refleksyjny, choć wszystkie wątki okraszone są rozbrajającym humorem. Żart ma tutaj niebagatelne znaczenie, gdyż udaje się dzięki niemu wytworzyć lekką, pozytywną atmosferę, ale i przemycić całkiem poważne, celne spostrzeżenia. Całość tworzy wyrafinowaną mieszankę, nakreśloną oszczędną i prostą kreską - nie na darmo okrzyknięto „Fistaszki” arcydziełem komiksu.

Recenzja powstała dla Opętanych Czytaniem: http://opetaniczytaniem.pl/recenzje/fistaszki-zebrane-1967-1968-charles-m-schulz-nasza-ksiegarnia-2013.html

Wydawnictwo „Nasza Księgarnia” wypuściło właśnie kolejny tom „Fistaszków”. Kolekcja rysunków Charlesa Schulza została uzupełniona o paski wydawane w latach 1967 – 1968. Najnowszy komiks to czytelnicza uczta dla wszystkich fanów Charliego Browna i jego małych przyjaciół.

W dziewiątym tomie śledzimy zabawne przemiany Snoopiego. Beagiel wciela się w rolę piranii, groźnej...

Mój podziw dla twórcy Fistaszków jest nieograniczony. To po prostu geniusz! Najlepsze komiksy na świecie. Na pewno nie są to książeczki dla dzieci - mądrość życiowa z nich wypływająca, ironia i humor są ponadczasowe. Polecam jak zawsze!:)

Mój podziw dla twórcy Fistaszków jest nieograniczony. To po prostu geniusz! Najlepsze komiksy na świecie. Na pewno nie są to książeczki dla dzieci - mądrość życiowa z nich wypływająca, ironia i humor są ponadczasowe. Polecam jak zawsze!:)

Mega dużo Snoopy`ego jako asa lotnictwa z czasów I wś. I to już wystarczy, żeby nazwać tomik genialnym. A są przecież jeszcze inne równie świetne serie pasków. :)

Mega dużo Snoopy`ego jako asa lotnictwa z czasów I wś. I to już wystarczy, żeby nazwać tomik genialnym. A są przecież jeszcze inne równie świetne serie pasków. :)