Wiem co mówię, czyli dialogi uzdrawiające. Spotkania z Józefem Henem

Wspominki z lat dawnych i dawniejszych, a szczególnie te, które mają dla człowieka istotne znaczenie, zawsze budzą moje zaciekawienie. Jeśli do tego jeszcze dobrze spisane, czyli dobrze się je czyta - to tym bardziej.

A jednak w przypadku tej konkretnej osoby (czytałem też część jego dzienników) jej sympatie polityczne, jej spojrzenie na niektóre historyczne realia, środowisko, które jest jej bliskie... budzą, w dużej części, moje wątpliwości i wówczas sympatia, którą we mnie budzi ten człowiek i jego dobre pióro staje się letnia...

p.s.
co do "uzdrawiających" aspektów, które sygnalizuje nam podtytuł, no to... no właśnie, nie sądzę, że sugestia ta trafnie oddaje rzeczywiste walory... chyba, że samemu autorowi wyszło na zdrowie... ;) to niechaj mu dobrze służy...

Wspominki z lat dawnych i dawniejszych, a szczególnie te, które mają dla człowieka istotne znaczenie, zawsze budzą moje zaciekawienie. Jeśli do tego jeszcze dobrze spisane, czyli dobrze się je czyta - to tym bardziej.

A jednak w przypadku tej konkretnej osoby (czytałem też część jego dzienników) jej sympatie polityczne, jej spojrzenie na niektóre historyczne realia,...

Rozmowy z Józefem Henem dobrze się czyta. Nie wszystkie są jednakowo ważne, ale wzajemnie się uzupełniają i pozwalają poznać życie i pracę pisarza oraz jego przemyślenia. Piękna polszczyzna zachwyca, współczesność rozważań kiedyś wyrażonych (np. o patriotyzmie, naszym stosunku do Unii Europejskiej) zaskakuje. Nie zmieniamy się, nadal kultywujemy naszą zaściankowość i bigoterię. Książkę uzupełniają zdjęcia pisarza i niezwykle interesujące kalendarium życia i twórczości.

Rozmowy z Józefem Henem dobrze się czyta. Nie wszystkie są jednakowo ważne, ale wzajemnie się uzupełniają i pozwalają poznać życie i pracę pisarza oraz jego przemyślenia. Piękna polszczyzna zachwyca, współczesność rozważań kiedyś wyrażonych (np. o patriotyzmie, naszym stosunku do Unii Europejskiej) zaskakuje. Nie zmieniamy się, nadal kultywujemy naszą zaściankowość i...

„Wiem, co mówię” to znakomite uzupełnienie diarystyki Józefa Hena. Tom gromadzi wywiady, jakich autor udzielił na przestrzeni lat, a bezpośrednie niekiedy pytania pozwalają mu wypowiedzieć się wprost na nurtujące go zagadnienia. Wśród tych znajdują się zaś polityka, literatura i cały worek spraw tak przyziemnych, jak i wzniosłych. Hen mówi mądrze, a wydanie wywiadów z różnych okresów w jednej książce pozwala zaoszczędzić sporo czasu i trochę wzroku, ślęczenie przed ekranem komputera pozostawiając na inne, nie tak może chwalebne okazje.
Znajdą tu coś dla siebie również ludzie wścibscy, bo pisarz opowiada o swoim życiu prywatnym bez ogródek, dla siebie zachowując tylko sprawy najintymniejsze. Można się więc dowiedzieć, że jednym z najsilniejszych bodźców do pisania jest próżność, ale że potrzeba tworzenia wypływa również z poczucia samotności i paradoksalnie służy do jego przezwyciężania. W końcu czytelnik znajdzie w „Wiem, co mówię” potwierdzenie swego żywionego od dawna przeczucia, że wyjątkowa prawdziwość i rzetelność prozy Hena ma swe źródło w wyniesionych z domu rodzinnego wartościach.
Można też zadać sobie pytanie o znaczenie podtytułu tego zbioru, który brzmi „Dialogi uzdrawiające”. Pewną wskazówką, kogo miałyby te dialogi w pierwszej kolejności uzdrawiać, jest fakt, iż pomiędzy poszczególnymi rozmowami występują silne kontrasty w zakresie ich tonu. Myśl autora jest spójna, ale, co nieuniknione w przypadku natur wrażliwych, zmieniają się jego nastroje. Ten uważny obserwator rzeczywistości, zawiedziony kolejnymi zaprzepaszczonymi przez polski naród szansami zbudowania pozytywnej wspólnoty, musi od czasu do czasu ów zawód z siebie wyrzucić. Ale i bystry czytelnik może na tej autoterapii Hena sporo skorzystać. Ostatecznie podtytuł książki okazuje się więc uniwersalny.

„Wiem, co mówię” to znakomite uzupełnienie diarystyki Józefa Hena. Tom gromadzi wywiady, jakich autor udzielił na przestrzeni lat, a bezpośrednie niekiedy pytania pozwalają mu wypowiedzieć się wprost na nurtujące go zagadnienia. Wśród tych znajdują się zaś polityka, literatura i cały worek spraw tak przyziemnych, jak i wzniosłych. Hen mówi mądrze, a wydanie wywiadów z...

Dialogi bardzo uzdrawiające!Bogactwo tematów!Celnych i mądrych diagnoz.Do przeczytania tej książki przyznało się z naszego klubu kilka osób.Przytoczę tylko jedną wypowiedź Józefa Hena,może lepiej wybrzmi! "Wie pan,ja tym panom,którzy teraz rządzą,radziłbym być bardzo ostrożnym z pojęciem patriotyzmu.Jeśli ktoś nazywa siebie patriotą,to już jest podejrzane.Słynny pisarz i leksykograf,Samuel Johnson,miał powiedzieć:OSTATNIĄ DESKĄ RATUNKU ŁAJDAKA JEST PATRIOTYZM."

Dialogi bardzo uzdrawiające!Bogactwo tematów!Celnych i mądrych diagnoz.Do przeczytania tej książki przyznało się z naszego klubu kilka osób.Przytoczę tylko jedną wypowiedź Józefa Hena,może lepiej wybrzmi! "Wie pan,ja tym panom,którzy teraz rządzą,radziłbym być bardzo ostrożnym z pojęciem patriotyzmu.Jeśli ktoś nazywa siebie patriotą,to już jest podejrzane.Słynny pisarz i...

Książka pełna błyskotliwych, erudycyjnych rozmów z wybitnym pisarzem, który - zgodnie z tytułem - wie, co mówi.

Hen opowiada szczerze o swoich książkach, mocowaniu się z ich tworzeniem i z cenzurą, przez którą kilka powieści musiało czekać wiele lat na druk (np. "Nikt nie woła").
Mamy okazję poznać genezę różnych utworów oraz stosunek pisarza do swoich dzieł, jego reakcje na zróżnicowany odbiór prozy i filmów, do których napisał scenariusze.

Pisarz mądrze i ciekawie mówi o problemach społecznych i politycznych, mimo iż wyraźnie zaznacza, że nie uważa się za politycznego twórcę. Opowiada, jak ważną rolę w jego życiu odegrała wojna, jakie lektury i osobowości wpływały na kształtowanie się jego światopoglądu.
Sporo jest tu rozważań historiozoficznych, zwłaszcza w kontekście powieści "Ja, Michał z Montagne" oraz filmu "Królewskie sny".
Hen stara się przekonać, że powieści historyczne nie muszą być nudne, mogą być i są ponadczasowe, o ile zostały napisane "z głową".

Właściwie każdy wywiad to mała perełka, o której wartości stanowią nie tyle pytania dziennikarzy, ile odpowiedzi pisarza.
Hen na każdy temat umie mówić interesująco i z gawędziarskim zacięciem, w dodatku piękną, barwną polszczyzną (przypomina mi pod tym względem profesora Bartoszewskiego).
Dopełnieniem słowa są zdjęcia umieszczone na ostatnich stronach - obrazują one, podobnie jak teksty i kalendarium, zmiany zachodzące w życiu pisarza i w nim samym.

Ten zbiór wywiadów na pewno zainteresuje fanów prozaika, ale może po niego sięgnąć każdy, nawet ten, kto nie przeczytał żadnej książki Hena.
Polecam z czystym sumieniem!:)

Książka pełna błyskotliwych, erudycyjnych rozmów z wybitnym pisarzem, który - zgodnie z tytułem - wie, co mówi.

Hen opowiada szczerze o swoich książkach, mocowaniu się z ich tworzeniem i z cenzurą, przez którą kilka powieści musiało czekać wiele lat na druk (np. "Nikt nie woła").
Mamy okazję poznać genezę różnych utworów oraz stosunek pisarza do swoich dzieł, jego...